stof is met de regen neergedaald
haat voedt haat, de daad de daad
's morgens vroeg of 's avonds laat
de aangeklede aap kloot maar wat aan
voortijds gezwicht, zijn ziel verzwikt
van angst of ijdelheid, het zelf gesticht
van al wat is en wilt
doe ieder zo zijn ding
het haar valt uit of groeit gestaag
het echt besef van aards bestaan :
de tak, de kans, de steen
verheffen of er slechts mee slaan...
15-01-2012 om 12:04
geschreven door Luc L.I. Apers 
Categorie:Gedichtenbundel
|