veel te lang geleden dat ik nog eens geschreven heb.. Geen idee of ik meer ga schrijven of niet, ik zal wel zien :p De vorige keer had ik geschreven over dat ik verliefd was of in elk geval dat ik het niet goed wist. En ja, ik ken mezelf al veel beter, mijn opflakkering was weer tijdelijk. Vanaf dat een jongen meer interesse toont in mij, loop ik al heel hard van stapel ( geen idee of dat deze uitdrukking wel klopt, oeps :) ) Op dit moment is er niemand waar ik een oogje heb, ik wil er niet naar opzoek zijn maar de tijd begint wel te dringen. Althans toch in dit Belgen landje.. Alles hier moet geregeld en perfect gaan, ik ben zo niet, ik wil mijn eigen weg op mijn gemak kunnen kiezen. Sommige keuzes heb ik te vroeg moeten maken, zoals wat ik wil studeren.. Nu denk ik wel dat ik op de juiste weg ben, een beroep dat ik graag ga uitoefenen althans dat hoop ik toch. Ik heb herexamens ja, maar ik studeer gwn echt niet graag, ik zou veel liever de wereld rond reizen als model (ja je moet daar mooi voor zijn, het is maar een droom). Als ik geen vriendje heb nadat ik afgestudeerd ben, ga ik de wereld gaan verkennen en op zoek naar de ware liefde. Zou het bestaan dat iemand verliefd zou kunnen worden op mij? hhaha, weer diene emotionele praat.. Het doet deugd om mijn hart eens te luchten. nu het vakantie is, heb ik niet zoveel contact met mijn vriendinnen van school. Tegen hen kan ik al veel vertellen, niet over jongens maar over de rest wel en bij hen weet ik dat niet direct heel Gent het zal weten.. Nu, deze vakantie ben ik miet 6 vriendinnen naar Ibiza geweest. Fiestaa! dat moest het toch zijn.. Het was leuk, begrijp me niet verkeerd maar het was niet die week waar ik al mijn remmen los kon laten. Ik hield me vaak in omdat ik bang was van de andere hun reactie.. Maar ik heb wel een leuke tijd beleefd, een paar downs maar zker en vast meer ups! Hoogtepunt: Pedulum in Amnesia en de mooie jongen waarvan ik zijn naam niet weet.. dju toch ;)
Een vaste vertrouwens persoon hebben moet toch echt speciaal zijn, iemand waar ik alles aan kan vertellen ( zoals deze blog ) zonder dat deze hierover oordeelt of doorverteld.. Iemand die oprecht naar me luistert.. Ik heb deze persoon nog niet gevonden, maar ik hoop dat die er op een dag zal zijn.
Mijn dromen achterna gaan, mensen entertainen met dansen en zingen en gewoon mezelf te zijn, wouuw dat zou zalig zijn! Moet ik mijn droom niet gewoon achter mij laten en doen waar ik nu met bezig ben. Aan kindje training geven en mij 100 procent inzetten voor de jeugdbeweging? Ik weet het niet, ik ben het nog aan het uitzoeken.. Who knows when i will find it :)
Bye lyric: if i ever did that i think i have a heartattack
