Onderzoeksrapport

Inleiding:

Tijdens het werken rond adoptie en het opzoeken van informatie rond een kindje adopteren hebben we ons veel vragen gesteld over de procedure. Maar toch kwam er 1 belangrijke vragen naar boven. Zo stelden wij ons de vraag “ Wat moeten de ouders doen als ze na aankomst van hun adoptiekindje de opvoeding van een kindje met een trauma hebben onderschat en de situatie niet meer onder controle hebben? Kunnen ze de adoptie nog ongedaan maken en kunnen ze het kindje nog een andere thuis geven of niet? Wij vonden deze vraag zeer belangrijk omdat mensen er vaak niet over nadenken en pas tot het besef komen nadat ze een kindje hebben geadopteerd en de situatie zelf meemaken.

Middenstuk:

Als je de opvoeding van een kindje met een trauma niet aankan heb je verschillende mogelijkheden om deze problemen op te lossen. Dit kan je best meteen doen en het probleem niet laten aanslepen.

Eerst en vooral moet je ervoor zorgen dat een kindje zich thuis voelt in een nieuw gezin. Als dit niet het geval is kunnen de ouders gaan praten met andere ouders die ook een adoptiekindje hebben en erover praten hoe zij deze situatie hebben aangepast. Dit kan je doen met vrienden die een adoptiekindje hebben maar ook met onbekende mensen via een forum, blog,… Dit heeft meestal ook het meest efficiënte effect omdat zij je de beste tips kunnen geven.

Verder kan je ook het kindje zich proberen te laten aanpassen aan de nieuwe situatie. Zo kan je vaker op bezoek gaan bij een gezin dat ook een adoptiekindje heeft. Als de adoptiekindjes al ouder zijn, zullen ze sneller hun gevoelens vertellen en uitwisselen met een ander adoptiekindje. Misschien dat het kind zich dan zelf kan aanpassen.

Als het probleem blijft aanslepen kan je best een kinderpsycholoog raadplegen. Als je er natuurlijk zelf ook onderdoor gaat  kan je best ook een psycholoog raadplegen om je steun te geven in de situatie, en ook te praten met de adoptieouders.

De meeste ouders voelen zichzelf vaak niet goed voor hun kinderen en ze denken dat ze slechte ouders zijn. Dit is meestal helemaal niet het geval, het is gewoon het kindje dat zich niet kan aanpassen. Daarom durven de meeste ouders zich ook niet de vraag te stellen of de adoptie ongedaan gemaakt kan worden en het kindje een andere thuis kan geven of niet.

De adoptie ongedaan maken kan niet, zowel niet door de adoptieouders als door de wettelijke ouders. De adoptie kan enkel ongedaan gemaakt worden door het adoptiekind. Hiervoor moet hij/zij 20, 21, of 22 jaar zijn, dus al je 18 jaar bent en volwassen. Om de adoptie ongedaan te maken heeft het kind een advocaat nodig en moet hij/zij eerst een verzoek indienen bij de civiele sector op de rechtbank. Dit wilt natuurlijk niet zeggen de adoptie zomaar kan opgegeven worden.

Slot: Wanneer de ouders van een adoptiekindje in de periode na de thuiskomst merken dat hun kindje zich niet thuis voelt of zich niet kan aanpassen of de ouders niet kunnen leven met een kindje met een trauma of hem/haar gewoon niet kunnen opvoeden dan kunnen zij verschillende opties overwegen. Ze kunnen praten met lotgenoten over hun situatie, dus met ouders met ook een adoptiekindje. Ze kunnen ook proberen hun kind meer thuis te laten voelen en zelfvertrouwen te geven door met een leeftijdsgenootje en een kindje in dezelfde situatie te laten praten maar ook met een psycholoog. Adoptieouders en wettelijke ouders kunnen hun kindje niet terugsturen naar hun land of bij een ander gezin plaatsen. Enkel het adoptiekind kan de adoptie ongedaan maken als hij/zij 20, 21 of 22 jaar is.

Een andere mogelijke oplossing is om eerst zoveel mogelijk zelf met het kind bezig te zijn en niet veel contact met de buitenwereld te laten houden zodat ze zich eerst kunnen aanpassen aan het nieuwe gezin en niet onmiddellijk aan de nieuwe omgeving.