Mocht je me vergeten
wil ik dat
je één ding weet:
Als ik kijk naar de kristalmaan,
de rode tak van trage herfst
bij mijn raam,
als ik, bij het vuur gezeten,
de ongrijpbare as neem
of rimpelig lijf van brandhout,
weet je,
dat alles mij tot jou voert,
alsof alles wat bestaat,
geuren, licht, metalen,
scheepjes zijn die varen
naar jou eilanden
die me verwachten.
Welnu dan,
als beetje bij beetje
jouw liefde voor mij minder wordt,
zal beetje bij beetje
mijn liefde voor jou minder worden.
Als je me plotseling vergeet,
zoek me niet,
want ik zal je reeds vergeten zijn.
Als je de wind van vlaggen
die door mijn leven waait
waanzinnig en lang vindt,
en je besluit
me aan de oever te laten
van het hart waarin ik wortel
bedenk
dat op die dag, op dat uur,
ik mijn armen op zal heffen,
dat mijn wortels naar buiten komen
om andere grond te zoeken.
Maar als je dag na dag,
uur na uur, voelt
- onverzoenlijk lief -
dat je voor mij bestemd bent,
als, dag na dag, een bloem
aan je lippen ontstijgt
om mij te zoeken,
ach dan, allerliefste,
komt dat vuur weer in mij op,
in mij blust niets
of wordt vergeten,
mijn liefde voedt zich
aan jouw liefde:
zolang je leeft
zal mijn liefde
in jouw armen zijn
zonder mijn armen
te verlaten.
Voelen door te voelen...
Het weten, maar vergeten..
Het herinneren aan wat was...
maar ook weer niet...
Het langzaam opbouwen naar de toekomst,
bevreesd maar met vertrouwen...
afspraken gemaakt voor dit leven...
zonder herinneringen aan,
maar het onbewust weten..
het valt niet mee..
als je kan voelen door te voelen..
Het weten, maar het toch ook weer vergeten..
Herinneringen die zich onder de gesloten deksel bevinden
diep in je hart, maar bewust in je ziel...
Af en toe leeft het op..en is het voebaar..
sterk en oneindig..
de lessen blijven verder doorgaan..
this nu nog geen tijd..
leer eerst maar voelen door te voelen..
Het weten, maar dit keer niet vergeten..
Verenig je met de afspraken in je ziel...
stel je open, heb vertrouwen..
laat je leiden door de golven van het leven..
kijk niet te ver vooruit...
Maar voel door te voelen...
pas dan besef je..wat we toendertijd met de zielsafspraken bedoelden...
Dacht je dat ik je vergeten was?
dat ik niets meer voel?
Dat de dagen nu weer makkelijk te vullen zijn..
met mijn eigen doel?
Dacht je nu werkelijk dat ik onze band niet meer herken?
Mijn soulmate die mij zo goed kent..
Dacht je nu echt dat het me niks meer deed?
Dat ik mijn leven weer gewoon verder leef..
Ach.. het is allemaal maar schijn..
Actie reactie... ik wist niet dat ik het kon..
Maar blijkbaar toch geleerd..
Van jou..
Maar het is goed zoals het is..
We leven ons leven, met soms dat gevoel van gemis..
We weten wie en wat we zijn..
en te weten dat dit altijd zo zal blijven is fijn..
Jij weet wie ik werkelijk ben...
Dus ook hoe ik nu ben, is dat masker die jij herkent..
We hebben hem beide opgedaan..
Niet bewust, maar wel nodig..
We hebben nog meer te doen in dit leven..
En we moeten het allemaal vanuit onze ziel beleven..
Om te mogen afronden in het aardse zijn...
Tot de dood ons scheidt..
een term die je vaak hoort,
maar wat bij ons Het begin zal zijn..
Maandenlang doorgesluimerd in mijn bestaan..
Ik wilde niet voelen, en het laten gaan..
De tekens die op mijn pad kwamen
Wilden gehoord worden, en kwamen steeds krachtiger aan..
Me gevoelens heb ik toegegeven..
en zo onzichtbaar verweven..
Werd ons kristal aangeraakt..
En gevuld met warmte en onvoorwaardelijkheid..
Schittert ons licht met intense kwaliteit..
Wat is het toch mooi om zo verwant te zijn...
Iemand die onzichtbaar verweven..
Intens met je mee blijft leven
Woorden hoeven niet te spreken..
Fysiek aanwezig is niet nodig..
Want de diepst band die iemand je kan geven..
is onzichtbaar verweven....
In jou ogen
lees ik soms verdriet
wanhoop en eenzaamheid.
Ik zie hoe je tevergeefs tegen je tranen vecht.
Ik zou je willen helpen.
In jou ogen,
zie ik soms ook liefde en vreugde, hoop en geluk.
Dan lachen ze, kijken ze me blij aan en ik ben dolgelukkig
Jou ogen zijn soms dromerig verweg afwezig: waar ben je dan?
Ik kan je niet volgen in de verre reizen
die je ogen ombeurt droevig of blij maken.
soms zijn ze slaperig.
Ik hou van je ogen
Want ik kan er je leven in leren
Ik hou van je, het is zo mooi
Wat heb ik met De Maas,
Of wat heeft De Maas met mij?
Gedachten gaan stromen,
En vele gevoelens komen vrij.
Als ik dan de ondergaande zon bekijk,
En voel hoe haar stralen mijn ziel raken..
Dan weet ik dat ik niet alleen ben,
Er is iemand die naar me luisterd,
Het is hij de man die er altijd voor me is..
Hij hoort me aan..me gemopper, twijfel, verdriet en vreugd..
Me tranen gaan de vrije loop..
In De Maas worden ze opgevangen en meegevoerd
De wind over me gezicht droogt ze in liefdevolle hoop..
Hij zegt me dat het goedkomt daar aan De Maas
Tijd voor leren en inzicht..maar hij staat me terzijde..
De Maas is de plek waar ik behoor te wezen..
Daarin ligt mijn geluk, verdriet, zaligheid me leven..
Daarvoor wil je ik bedanken Romeo..
Jij die er altijd voor me bent..
Je bent een topvent!
Een engel
Uit de hemel
Naar mij toegevlogen
Gedreven
Om mij liefde te geven
Die liefde
Geborgen in mijn hart
Totdat ik jou
Tegenkwam
Stralen van geluk
Een stralende gloed van energie
Vanuit mijn hart
Omdat ik jou gevonden had..
Het lijkt alsof ik je bemind heb in tal van gedaanten,
talloze keren,
in leven na leven, in eeuwen na eeuwen,
voor eeuwig.
Mijn betoverde hart knoopte en herknoopte een
halssnoer van zangen
dat je aanvaardt als een geschenk, draagt rond je hals
in je vele gedaanten
van leven na leven, in eeuwen na eeuwen,
voor eeuwig.
Telkens wanneer ik oude liefdeskronieken hoor,
hun eeuwenoude pijn,
hun oeroud verhaal van nu eens gescheiden, dan weer
samen zijn,
wanneer ik almaar door staar naar het verleden,
verschijn je tenslotte
omkranst met het licht van een poolster die door
het tijdsdonker breekt:
jij wordt een beeld van wat herinnerd is
voor eeuwig.
Jij en ik dreven hier op de stroom die van
de bron
tot in het hart van de tijd de liefde van de ene voor de
andere overbrengt.
Wij speelden aan de zijde van miljoenen verliefden,
deelden in dezelfde
schuchtere zoetheid van de ontmoeting, dezelfde
jammerklachten van vaarwel;
oude liefde, maar in een vorm die zich vernieuwde
en vernieuwde voor eeuwig.
Vandaag heeft zij zich opgehoopt aan je voeten, vond zij
haar einde in jou,
de liefde van de hele mensheid evenzeer van vroeger als
voor eeuwig:
alomvattende vreugde, alomvattend verdriet,
alomvattend leven,
de herinneringen van alle liefdes ooit verenigen zich in die ene
van ons
en in de zangen van iedere dichter, evenzeer van vroeger als
voor eeuwig.
Als woorden niet meer spreken kunnen, geen taal meer is te verstaan, geluid niet meer hoorbaar is. De stem verstomd, dan denk ik aan jou, en brand nog altijd kaarsjes,nu en over 1, 5 jaar en ook over 1500 jaar.
Als lezen niet begrijpelijk meer is, en verleerd, het snappen van het woord van God niet meer lijkt te bestaan in mij, denk ik aan jou en brand altijd nog kaarsjes, nu en over 1, 5 jaar, en ook nog over 15.000 jaar.
Als regen droog geworden is, en de warmte smelt van verlatenheid. Als tranen zoet vervlogen zijn en hartenpijn vergaan, denk ik aan jou, en brand nog steeds kaarsjes, nu en over 1, 5 jaar en ook nog over 15000.000 jaar.
Als bergen dalen zijn, en dalen bergen worden, als de wereld niet meer is, en nacht verdrongen door het licht en duistere daden omgezet in harmonie en liefde..denk ik aan jou en brand nog altijd kaarsjes..nu over 1, 5 jaar en ook nog als het tellen is opgehouden.
Ik Brand ze steeds voor jou, alweer omdat je mij verloren ging hier in dit aardse zijn.En ik zal wachten tot dat moment we samen zijn en één! Zolang zal ik voor je kaarsjes branden, en ook nog ver daarna. En zullen er ooit geen kaarsen meer zijn.dan brand heel mijn hart voor jou en ook mijn ziel tesaam.. Maar branden zal ik steeds opnieuw in liefde en in pijn. Tot de pijn verdwenen is en liefde enkel rest, dan brand mijn verlangen op..en ook mijn hartepijn. Daarom dit kaarsje voorheen vol vuur en zonder woorden. God is mijn getuige en ook mijn goede vriend, die nooit zal dulden dat mijn vuur ooit doven zal voor jou..
Jouw ogen, mijn ogen
Hebben ze ons voorgelogen?
Ik zag een ziel in die van jou, jij een in die van mij,
Onafhankelijk, maar nog lang niet vrij.
Als bolletjes kwik, zelfstandig door het leven.
Onze eigen richting, ons eigen gegeven.
Jouw kwik raakte het mijne aan.
Meteen versmolt hun bestaan
Ze liepen in elkaar over, alle informatie werd vermengd
Het gevoel werd hetzelfde, en de een weet wat de ander denkt.
Twee bolletjes werden een
Los van alles en niet meer alleen
Is dat gelukzaligheid?
Of raak je daardoor jezelf kwijt?
Dan zal het kwik zich weer gaan splitsen in twee
Jij een bolletje, en ik krijg er een mee.
Met in ons nu dezelfde informatie, verder op ons pad.
Heeft dit een diepere bedoeling gehad?
Mijn ziel, jouw ziel, na zoveel jaar
Weer voor ff verbonden met elkaar
Altijd op zoek naar haar evenbeeld.
Altijd vloeiende,
van het ene mysterie in het andere,
van het ene hart in het andere,
Grimmig kunnen de weerspiegelingen zijn
van de donkere wolken,
zich ophopend in de toch zo heldere hemel.
Trots de weerspiegelingen blijft water de essentie zelve.
Puurheid die reflecteert,
puurheid die je overspoelt.
Overspoelt met een frisheid, een overweldigende klaarheid
die de diepste diepten van je ziel altijd
zo zonder problemen weet te vinden,
zo water,
altijd vloeiende,
het laagst bij de grond zo probleemloos weet te vinden
en op te vullen.
Zo, dat zelfs dat oppervlakkige tot de diepste diepten
van de ziel lijkt te reiken.
Dat onbeschrijflijk onzinnige
wat zo'n vervulling blijkt te geven.
En is juist dat niet de essentie van liefde:
idioot, maar tegelijk zo veelzeggend.
Je in alle stilte laten piekeren over wat er toe doet.
Je in alle rust doen verwonderen
wat een apart schepsel je in de reflectie waarneemt.
Liefde is als water.
Zonder tijd het equilibrium van je zijn hervinden.
Zonder tijd vloeiende,
vloeiende naar onbekende gebieden,
zo vertrouwd doch zo sprankelend fris.
Liefde is een straling die je mee trekt over een reis,
Liefde is leven dansen over een energie die klinkt als een wijs,
Het klinkt net als muziek, laat je leiden,
Dansen op een energie die je dan ook niet kan vermijden,
Laat je ook gaan je ziet dat het stroomt,
Weet wel zeker dat je er ook van droomt,
Waar is het als je het niet ziet ,
de weg die jou alle mogelijkheden biedt
Vaak is het voelen, het denken laat je weg,
Zal het jou helpen? Als ik het tegen je zeg?
Zie de zon vaak in je hart, laat hem stalen door je heen,
Dan voel jij waar je staat en ben je niet alleen
De ziel zoals ieder mens 'm heeft,
is mooi tot in de puntjes.
Mooi zoals de ziel van iemand is.....
Jou ziel heb ik mogen zien,
mogen voelen met heel mn hart,
een ziel, te mooi voor woorden.
Een ziel vol liefde en menselijkheid.
Na jouw zware tijd, en mijn eigen zware tijd,
vol onbegrip en onredelijkheid van buitenaf,
'n wederzijds gevoel vol aandacht en liefde,
de warmte die ons verbindt in alles wat we doen en denken.
Hoe het leven ook was, tot nu toe,
t zal anders zijn, t zal goedkomen,
t leven van ieder van ons, zeker weten.
Onze zielen hebben elkaar gevonden,
en zullen elkaar altijd blijven vinden,
hoe vaak we elkaar ook uit t oog verliezen,
vinden zullen we elkaar altijd weer......zonder te zoeken.
Wezen van mijn ziel
op m'n pad gekomen
mijn eigen spiegelbeeld...
zoals alleen gebeurt in dromen.
In de grootste diepte
van mijn aardse leven
kom ik jou, mijn eigen..
andere helft weer tegen!
Niet bewust gezocht hiernaar
tijdens mijn bestaan...
Mijn hart danste van herkenning
toen ik jou opeens zag staan!
Met jouw ben ik verbonden
zo voelbaar één geheel
van die grote universele ziel
zijn jij en ik één deel!
De trilling van onze zielen
Gaat zo heftig tekeer
Ik kan er niets aan doen
t is voelbaar, over en weer!
We zij verbonden
In de liefde van het grote geheel
De band kan niet meer verbroken
Wij lijken op elkaar: zo veel !!!
Al leven wij apart,
samen zijn wij één !
Hoe meer wij ons ontwikkelen en herinneren in ons bewustzijn,
hoe intenser zullen wij ervaren dat er geen andere weg is.
Voor jezelf niet maar ook voor alle anderen niet.
Onvoorwaardelijke Liefde is de essentie van ons bestaan; een soort goddelijke natuurwet.
Ik hou van je zoals je bent.
Ik respecteer de keuzes die je maakt om je lessen te leren
op de manier die voor jou de juiste is.
Ik weet dat het belangrijk is dat je de persoon bent die je zelf wilt zijn
en niet de persoon die anderen of ik zouden willen dat je bent.
Ik weet dat ik niet kan weten wat het beste is voor jou,
hoewel ik dat soms misschien denk.
Ik weet niet welke lessen je hier op aarde gekozen hebt,
hoe je die gaat leren, met wie of in welke periode.
Ik heb niet geleefd door jouw ogen,
dus kan ik niet weten wat je nodig hebt of wat het beste is voor jou.
Ik weet dat er veel manieren zijn om de verschillende facetten
van het leven te bekijken en te ervaren.
Ik respecteer zonder weerstand de keuzes die je op elk moment maakt.
Ik oordeel daar niet over,
anders zou ik je het recht ontnemen om op je eigen manier te leven...
Dan zou ik iedereen en mezelf dat recht ontnemen.
Je zal misschien een weg kiezen die ik nooit zou kunnen bewandelen of zou kunnen steunen.
Toch zal ik je nooit de Liefde weerhouden.
Zoals ik van jou hou, zo zal er van mij gehouden worden.
Het is ieder zijn onvervreemdbaar recht om zijn of haar eigen leven te kiezen.
En met veel Liefde erken ik het recht dat je hebt om je eigen toekomst te creëren.
Ik realiseer me dat de weg die voor mij het beste is, daarom niet de juiste voor jou hoeft te zijn.
Ik zal je daarom nooit mijn weg opdringen.
Ik weet dat je je eigen pad te volgen hebt. Je eigen levensweg.
Ik zal niet enkel van je houden als je je gedraagt
zoals ik zou willen of als je zou denken wat ik denk.
Gewoon zoals je bent.. want ik voel die onvoorwaardelijke liefde voor jou.. the other half of your soul!
De twijfel slaat weer toe
en dat maakt me soms zo moe
Ik word gek van 't gedoe
Gaat er nu echt niets meer vanzelf?
Het is niet gepland
een sprookje zonder Happy End
Hoe kan het dat iets zo mooi begon
zo zonder traan...
is misgegaan...
Kijk me nou eens aan
Het kan je niet zijn ontgaan
dat ik alles heb gedaan
altijd klaar heb gestaan
neem me 1x serieus
maak een duidelijke keus
het is niet moeilijk als je het maar durft...
Maar als jij het niet zo ziet,
en je je omdraait na een confrontatie
doe je mij verdriet,
begrijp je dat nou niet?
Want met heel mijn hart en ziel
ben ik deze reis met jouw begonnen
als jij nu weggaat...
deze fout begaat...
dan zijn we uitgepraat...
Als een bedelaar
vraag ik jou om een gebaar
maar eigenlijk is het te gek
dat je geen moeite voor me doet
begrijp me niet verkeerd
het word tijd dat je het leert
geef je over
of ik laat je gaan
doordenk voor je kiest
wat je straks misschien verliest
want wat wij samen hebben is uniek
Maar als jij het niet zo ziet,
en je je omdraait na een confrontatie
doe je mij verdriet,
begrijp je dat nou niet?
Want met heel mijn hart en ziel
ben ik deze reis met jouw begonnen
als jij nu weggaat...
deze fout begaat...
dan zijn we uitgepraat...
Ik hou van jou
met hart en ziel
ook al loop je soms van me weg
Je bent en blijft mijn liefde
De liefde van mijn leven...
Want met heel mijn hart en ziel
Ben ik deze reis met jou begonnen
Als jij nu weggaat..
Dan zijn we uitgepraat
Maar vergeet nooit dat ik voor je viel...
Met hart en ziel..................
Mis jij,
of mis ik..
Mis ik jou..
of mis ik iets aan mij?
Missen..
doe jij mij missen..
of ik jou?
of missen we samen..
Ik mis jou
dat voel ik toch
ik mis dat deel wat van mij houdt..
Mijn andere ik of jij..
Wie ben ik
ben jij dat?
of ben ik...
Het maakt ook niet uit of jij ik is, of wij allebei
Ik voel dat missen..
en kan me niet vergissen..
dat jij ook dat deel mist van mij..
Het einde was al zichtbaar
voor het begon,
het is misschien over,
maar het zal hier niet stoppen..
je raakte mijn hart aan,
en kusste mijn ziel
veranderde mijn leven
en kreeg andere doelen om van te dromen
Jouw ziel neem ik de nacht mee in
en zal er zijn, als het je iets kan schelen
liefde is blind, en ik was blind voor jou
in gedachten hou ik nog steeds je hand vast..
in de mijne, als ik slaap..
ik ben een dromer,
en als ik wakker word, lijkt het of het allemaal over is
maar ik herinner je in de nacht..
het zijn de dromen die ons samen houden.
Ik bescherm mijn ziel in de dagen dat ik wakende ben
Ik heb je zien lachen, en je tranen getroost
onze band is te sterk
om te doen alsof er niks is geweest
heb ik je teleurgesteld? of iets gedaan wat niet kon..
Ik blijf vertouwen dat ik het goed heb gedaan
het is misschien over, maar het zal niet stoppen
ik ben hier, als het je iets kan schelen
Ik bescherm wat van mij is,
en bescherm onze dromen
als je verder gaat,
onthoud mij dan, vergeet mij niet...
want ik hou nog steeds je hand vast..
stevig in de mijne, als ik slaap..
Wees welkom in ons midden..
Voel je vrij en blij..
Ervaar de vrijheid in je ziel
De te lopen paden
Brengen je waar je wezen mag
Geniet van dit gevoel
En laat je gaan
Wij staan je bij
In de armen van muziek
Zingen de klanken in het diepst van je zijn
Beleef de momenten
Zoals het alleen de jouwe kunnen zijn
Wees temidden in je eigen gevoel
Dan zullen jullie weten
Wat er met vrijheid word bedoeld..
Iemand kent jouw gedachten,
In stilte houdt iemand je hand vast,
Droogt iemand de tranen die zachtjes langs je wangen vallen,
Beschouwd iemand je nimmer als een last,
Iemand draagt je op de toppen van zijn vleugels,
Spreidt iemand een deken van troost over je vermoeide lichaam heen,
En fluistert iemand zachtjes dat je mag uitrusten van al je zorgen.
