Ik ben
Ik ben een vrouw en woon in Oost-Vlaanderen (BELGIE) en mijn beroep is cabin crew member.
Ik ben geboren op 14/02/1981 en ben nu dus 44 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, genieten, dromen en natuurlijk vliegen.
Jonge vrouw die van het leven geniet. Heerlijke job elke dag boven de wolken van het ene verhaal naar het ander en heer
Hier aan het werk als nagelstyliste. Een job en hobby. Doe dit "the American way". Aangeleerd met bloed zweet en tranen maar zeker de moeite waard!! www.curazon.be
een leven boven de wolken meeleven en "vliegen" boven de wolken met een jonge air hostess. Alledaagse verhalen uit het leven van een jonge vrouw op zoek naar....tja naar wat zijn we op zoek?
Zalig! Bijna weekend. Niet dat er echt weekend bestaat voor mij want met al die andere vlucht uren verschilt dat nogal, maar iedereen die een nine to five heeft is nu aan het aftellen voor het weekend. Je voelt die sfeer gewoon. mensen zijn uitgelaten, de muziek op de radio klinkt happy en je kan het gewoon zien langs de straten. Straks begint het werken nog maar voor mij. Een dame onder de zonnebank steken ( werk bij in mijn vriendje zijn body centrum) en rond 20 uur een nieuwe set acryl nagels plaatsen. En dan eindelijk tegen een uur of 22 mag ik mijn schat bij de hand nemen, de deur sluiten en van onze avond beginnen genieten.De echte werkweek begint voor mij eigenlijk pas zondagnacht dan stijg ik weer op naar andere oorden. Nog geen idee waar ik heen vlieg zal het nog even moeten nakijken en mijn vluchtplan en gegevens dan in orde moeten maken. Geniet van jullie weekend. Hopelijk zal de zon nog door de wolken breken.
Gisteren een dag om niet te vergeten. Een dubbel gevoel. Gisteren?...daar zat ik dan in het Gentse gerechtgebouw, te wachtten tot we onze namen hoorden afroepen. Een raar gevoel, terwijl ik zat te wachtten kon ik het niet laten rondom mij te kijken naar hoeveel scheidende koppels er wel niet waren. De ene nog dicht tegen elkaar met begrip in de ogen. De andere ver weg en stiekem gluurend naar hun bijna ex-partner. Ikzelf nog maar 26 vind het jammer hier al tussen te moeten zitten. Maar het is wel beter zo. Na 8 jaar samenzijn, kwamen we tot het besef eigenlijk helemaal niets meer aan elkaar toe te voegen hebben. Twee totaal vreemden die samenleefden als broer en zus? Te veel respect hebben voor elkaar en onszelf geen vragen meer stellen over het hoe en waarom. Twee mensen op zoek naar onszelf en elkaar in deze zoektocht helemaal uit het oog verloren. Dus daar zaten we dan. Mooi naast elkaar op dat bankje, blij dat we elkaar nog in de ogen kunnen kijken, en beiden wetende dat hierna voor elk van ons een partner thuis op ons zat te wachtten. Dit was echt een einde van een hoofdstuk. Na onze handtekening op het allerlaatste papier was het defenitief afgelopen. Een relatie met een grote X voor. Het vorige bankje waar we samen opzaten was het bankje in de kerk. 2 jaar terug, elkaar in de ogen kijken en eeuwige trouw beloven. In goede en kwade dagen, vechten voor elkaar en elkander respecteren. De eeuwige trouw en tot de dood hebben we niet gehaald. Maar het stuk respect hebben we met glans overwonnen. Heb respect voor elkaar en als je je partner en jezelf niets meer te bieden hebt buiten elkaar ongelukkig maken?? Waarom nog verder gaan. Nog een heel leven hebben we voor ons. En wat voor één? Nu pas begin ik mezelf te vinden en te vormen. In mijn nieuwe job, hobby en bij mijn lieve vriend die me elke dag aanmoedigd om het beste uit mezelf te halen. Ik prijs mezelf gelukkig. Heb een zwaar gevecht achter de rug, heb heel diep gezeten maar kan nu enkel nog groeien. Wij kunnen enkel nog groeien. Wens dat ook toe aan al die triestig en zoekende ogen in het gerechtsgebouw gisteren. Veel geluk, je komt er wel!!
beetje kriebels in mijn buik. Vanavond is het zover, ik ontvang mijn officiele vleugels en ik zal ze met trots op mijn uniform dragen! Heerlijk, een receptie met hapjes en drankjes en niet te vergeten eens samen zijn met al het vliegend personeel. Maar zoals gewoonte moet bij mij alles weer in een sneltempo gebeuren, uniform strijken, schoentjes blinken en natuurlijk niet te vergeten mezelf op en top in orde maken. Ben benieuwd hoe het er allemaal aan toe zal gaan. Ik voel me nog een beetje kein tussen al die mooie mensen en al hun ervaringen. Ben nog een groentje maar hoop dat daar snel verandering in zal komen. Hoop op de dag dat ik door de straten van Manhattan wandelen een doodgewone zaak vind. Kijk er zo naar uit de ene week Central Park en de andere het koude noorden. Wat wil je nog meer? De ene dag met je billen in het hete zand op het strand van Cancun en de andere dag tussen de pyramides in Egypte..... Een mens kan maar dromen he. Maar vanavond ben ik dus een stapje dichter bij mijn doel. Ga snel mijn schoenen blinken....
Ok, ben dus helemaal geen PC wonder. 2de keer goede keer? De woorden die gisteren vloeien vanuit de toppen van mijn vingers kwamen ben ik dus verloren, maar deze zwart witte letters zullen ook wel een mooi geheel vormen. De start van mijn eerste on-line dagboek, een nieuw begin. Niet alleen ik vind dit allemaal stiekem een beetje opwindend, mijn vriend komt al lachend over mijn schouder meelezen. Even over mezelf dus,... heel simpel allemaal, of niet? Elke dag zal ik een stukje van mezelf en mijn dagelijkse avontuurtjes in de lucht. Lezen? 't zal voor morgen zijn.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
