Het zit er op. Gemengde gevoelens, na de eerste twee weken begon ik mijn draai te vinden... Ik wil blijven en naar huis gaan tegelijkertijd tijd. Het weerzien met m'n kinderen , familie en vrienden verheugd me. Blijkbaar ben ik nog niet onmisbaar, wat deugd aan het hartje doet. Het was leuk in de omgeving van Brisbane, het was super in the snowy mountains (dringend naar "the man of the snowyriver" kijken), de great oceanroad was onverwachts leuk. Ik kwam van de bergen recht naar de kust gereden, zo n slordige 400km. Ik was moe, want had de nacht ervoor in de wagen doorgebracht en had zin in een lekker bed. Helaas, driewerf helaas, was het een verlengd weekend ( Australiaday) en was er nergens plaats. Moe en hongerig gestopt aan een artisanaal pizzarestaurantje, vroeg ik of de keuken nog open was. Eigenlijk niet want de kok had gedaan, maar mocht de serveerster iets willen maken was er geen probleem voor de patron. De brave meid heeft de lekkerste pizza ooit klaargemaakt. Ik werd uitgenodigd door de patron en een koppel om aan tafel te zitten. Deze waren 3 jaar samen. Blijkbaar was hij een grote surfer geweest die heel de wereld had afgereisd . Dat is nu typisch Australië! Mijn laatste dag in Melbourne was super en hebben laatste supper genomen met mijn Jonge Duitse vriend. Heerlijke tappas. En nu in Hong kong braaf wachtend op mijn vliegtuig en dat stijgt pas binnen 7uur op. Ach zo blijft de vakantie nog wat aanslingeren!
