De dagen in the Bush blijven hangen, zo fantastisch was het. Ik heb er leuke vrienden gemaakt, ben nu nog verder op pad met een jonge Duitser, even oud als mijn oudste zoon. Doch zullen vandaag onze wegen scheiden. Ik ga terug richting Melbourne , hopelijk nog the great ocean road afrijden, maar vrees ervoor. De tijd dringt... Dinsdagochtend de vlieger naar onze koude winter... En dit terwijl ik 33° graden leef. Ach... Thuis wacht me warme liefde, de kinderen, familie en mijn goei vrienden. Gisteren hebben we een hele zwerm vrouwelijke motorrijdsters tegen gekomen. Eentje stond in panne naast de weg en heb haar een lift gegeven tot het eerste stadje. Ja, ik ben een barmachtige Samaritaan. En heb van onze lieve heer als dank een platte band gekregen. Het rare is dat ik het nog leuk vond ook. Vakantie is blijkbaar zeer goed voor je humeur. Een aanrader, voor wie overstresst is, ga ver weg en neem minimum 4 weken vrij. Ik weet het, niet voor iedereen mogelijk zeg je? Toch wel. Als je wil kan je alles. Ik heb hier mensen ontmoet en de manier dat die leven is voor vastgeroeste Europeanen als wij niet altijd te begrijpen. Maar ze doen het wel en ze zijn veel gelukkiger dan wij. Rare jongens die Aussies!
10:00 local time 3 dagen in the Bush ... Basic, basic en nog eens basic, maar wat een rit! Dit was het hoogtepunt. Eerste dag kennismaking met je paard, begeleiders en mederijders. We sliepen al direct in tenten , midden in de natuur, de Walibi s en kangoeroe s kwamen al eens piepen. Vreemd, dieren rond je die je enkel in de zoo ziet. Kaketoe s arend opossums kangoeroes papegaaien raar heel raar. Geweldig! En de mensen die ik heb ontmoet, stuk voor stuk schitterend. Van alle rang en stand. Nu ik in het reine ben met mezelf geniet ik des te meer. Galopperen IN dalen, klimmen, stijl omhoog over je paard hangen en je vasthouden aan de manen van dit prachtig dier. Geweldig vind ik dat. We hebben fun gemaakt rond het kampvuur en ons gedragen als kinderen op kamp, gelachen in t midden v d nacht tot we moesten ophouden, daar we stoorden. Ik voel me als herboren. Vandaag is Australiaday, en ik ben erbij. I love this country !!
Ho ho, wat een sneu, alles kwijt wat ik schreef! Ja, ik weet het, eerst in words en dan toevoegen, maar helaas laptop is plat en voeding is stuk! En ik ben jammer genoeg een sukkel v d jaren 80 die niet is opgegroeid met het technisch wonder, dat de computer wel is!
Ik ben aan de snowy river, wachtend op de groep voor een driedaagse trektocht door de snowy moutain. De setting van " The men on the snowyriver" voor diegene die de film zagen of het boek lazen. Ik heb net een fijneweek achter de rug met de Aussie en zijn vrouwke. Een weekje samen opgetrokken en veel gepraat en meningen gedeeld over het leven en de liefde. Dit alles overgoten in een sausje van positiviteit op een bedje van wijsheid. Mijn hoofd is opgeklaard en dat was een deel van de reis. Thank you dear friends! De Glacier mountains, Malany, montville hebben we gezien, prachtig prachtig. En dat allemaal in de gietende regen, mijn hoofd kwam leeg en de lucht klaarde open, letterlijk en figuurlijk! Ik ben verwonderd! Oh ja , in Noosa, een mondain stadje waar de Noosa river uitmondt in de oceaan heb ik mijn eerste surfles gehad. Een halve dag vallen en staan met als eindresultaat toch een keer of twee op de golf blijven surfen. Goe bezig. Maar fijne belevenis, die ik zeker nog eens ga doen!
Het verjaardagsfeest van mum was aandoenlijk, allemaal family and friends, na de party zelfs mee de bloemetjes buiten gezet in Brisbane city! Txs Bernie, so Munch fun and boose!
Menu mijn hoofd is leeggemaakt ben ik klaar voor de volgende stap, The wild! Bring on the horses! Hi haaaaa!
