Het zit er op. Gemengde gevoelens, na de eerste twee weken begon ik mijn draai te vinden... Ik wil blijven en naar huis gaan tegelijkertijd tijd. Het weerzien met m'n kinderen , familie en vrienden verheugd me. Blijkbaar ben ik nog niet onmisbaar, wat deugd aan het hartje doet. Het was leuk in de omgeving van Brisbane, het was super in the snowy mountains (dringend naar "the man of the snowyriver" kijken), de great oceanroad was onverwachts leuk. Ik kwam van de bergen recht naar de kust gereden, zo n slordige 400km. Ik was moe, want had de nacht ervoor in de wagen doorgebracht en had zin in een lekker bed. Helaas, driewerf helaas, was het een verlengd weekend ( Australiaday) en was er nergens plaats. Moe en hongerig gestopt aan een artisanaal pizzarestaurantje, vroeg ik of de keuken nog open was. Eigenlijk niet want de kok had gedaan, maar mocht de serveerster iets willen maken was er geen probleem voor de patron. De brave meid heeft de lekkerste pizza ooit klaargemaakt. Ik werd uitgenodigd door de patron en een koppel om aan tafel te zitten. Deze waren 3 jaar samen. Blijkbaar was hij een grote surfer geweest die heel de wereld had afgereisd . Dat is nu typisch Australië! Mijn laatste dag in Melbourne was super en hebben laatste supper genomen met mijn Jonge Duitse vriend. Heerlijke tappas. En nu in Hong kong braaf wachtend op mijn vliegtuig en dat stijgt pas binnen 7uur op. Ach zo blijft de vakantie nog wat aanslingeren!
De dagen in the Bush blijven hangen, zo fantastisch was het. Ik heb er leuke vrienden gemaakt, ben nu nog verder op pad met een jonge Duitser, even oud als mijn oudste zoon. Doch zullen vandaag onze wegen scheiden. Ik ga terug richting Melbourne , hopelijk nog the great ocean road afrijden, maar vrees ervoor. De tijd dringt... Dinsdagochtend de vlieger naar onze koude winter... En dit terwijl ik 33° graden leef. Ach... Thuis wacht me warme liefde, de kinderen, familie en mijn goei vrienden. Gisteren hebben we een hele zwerm vrouwelijke motorrijdsters tegen gekomen. Eentje stond in panne naast de weg en heb haar een lift gegeven tot het eerste stadje. Ja, ik ben een barmachtige Samaritaan. En heb van onze lieve heer als dank een platte band gekregen. Het rare is dat ik het nog leuk vond ook. Vakantie is blijkbaar zeer goed voor je humeur. Een aanrader, voor wie overstresst is, ga ver weg en neem minimum 4 weken vrij. Ik weet het, niet voor iedereen mogelijk zeg je? Toch wel. Als je wil kan je alles. Ik heb hier mensen ontmoet en de manier dat die leven is voor vastgeroeste Europeanen als wij niet altijd te begrijpen. Maar ze doen het wel en ze zijn veel gelukkiger dan wij. Rare jongens die Aussies!
10:00 local time 3 dagen in the Bush ... Basic, basic en nog eens basic, maar wat een rit! Dit was het hoogtepunt. Eerste dag kennismaking met je paard, begeleiders en mederijders. We sliepen al direct in tenten , midden in de natuur, de Walibi s en kangoeroe s kwamen al eens piepen. Vreemd, dieren rond je die je enkel in de zoo ziet. Kaketoe s arend opossums kangoeroes papegaaien raar heel raar. Geweldig! En de mensen die ik heb ontmoet, stuk voor stuk schitterend. Van alle rang en stand. Nu ik in het reine ben met mezelf geniet ik des te meer. Galopperen IN dalen, klimmen, stijl omhoog over je paard hangen en je vasthouden aan de manen van dit prachtig dier. Geweldig vind ik dat. We hebben fun gemaakt rond het kampvuur en ons gedragen als kinderen op kamp, gelachen in t midden v d nacht tot we moesten ophouden, daar we stoorden. Ik voel me als herboren. Vandaag is Australiaday, en ik ben erbij. I love this country !!
Ho ho, wat een sneu, alles kwijt wat ik schreef! Ja, ik weet het, eerst in words en dan toevoegen, maar helaas laptop is plat en voeding is stuk! En ik ben jammer genoeg een sukkel v d jaren 80 die niet is opgegroeid met het technisch wonder, dat de computer wel is!
Ik ben aan de snowy river, wachtend op de groep voor een driedaagse trektocht door de snowy moutain. De setting van " The men on the snowyriver" voor diegene die de film zagen of het boek lazen. Ik heb net een fijneweek achter de rug met de Aussie en zijn vrouwke. Een weekje samen opgetrokken en veel gepraat en meningen gedeeld over het leven en de liefde. Dit alles overgoten in een sausje van positiviteit op een bedje van wijsheid. Mijn hoofd is opgeklaard en dat was een deel van de reis. Thank you dear friends! De Glacier mountains, Malany, montville hebben we gezien, prachtig prachtig. En dat allemaal in de gietende regen, mijn hoofd kwam leeg en de lucht klaarde open, letterlijk en figuurlijk! Ik ben verwonderd! Oh ja , in Noosa, een mondain stadje waar de Noosa river uitmondt in de oceaan heb ik mijn eerste surfles gehad. Een halve dag vallen en staan met als eindresultaat toch een keer of twee op de golf blijven surfen. Goe bezig. Maar fijne belevenis, die ik zeker nog eens ga doen!
Het verjaardagsfeest van mum was aandoenlijk, allemaal family and friends, na de party zelfs mee de bloemetjes buiten gezet in Brisbane city! Txs Bernie, so Munch fun and boose!
Menu mijn hoofd is leeggemaakt ben ik klaar voor de volgende stap, The wild! Bring on the horses! Hi haaaaa!
Toegekomen in het motelletje, proper en vriendelijke mensen, ben al direct op mn gemak. Ruime kamer, douche wacht! Vanavond eens een goe steaksken gaan eten, want 2 dagen fastfood is niet zo denderend. Ik heb geprobeerd niet te veel te eten. Ik hoop wat af te zijn, die feestdagen zijn te zien in de buikstreek. Maar voor zover ik het zie en me voel, driewerf helaas. En dan ben ik net in "Surfers Paradise" en absoluut not beachable. Intussen al veel kunnen nadenken. Een beetje down to earth, want ik vermijd de luxe hotels. Misschien ben ik wel te krenterig voor mezelf, mmm... Maby? In elk geval hangt die rit in mn lijf. Waarschijnlijk zit er "a nice coool beer" in. Cheers!
Gisteren vertrokken na het binnenvaren te Melbourne vanuit Tasmania . Hier was niks meer dat me wachtte. Ik dan de navigatie ingesteld op Brisbane. Oei?! Als ik Sydney ook bezoek moet ik 2000 km rijden. Wat the Hell! Ik weg, nem! Na 500km hield ik hèt voorlopig bekeken. Aan de kant en maffen. Intussen kan ik overal slapen. 's Morgens vroeg nog een skypken met de tennissers en hop! Alweer weg. Sydney was knap, mooi, beter dan Melbourne eigenlijk, ook omdat het er lekker warm is 28°. In het terugkeren evt wat langer blijven. Alleen heb ik de opera maar vanop ''the Harborbridge'' gezien, maar swat, het havengedeelde was de mooiste, heel toeristisch maar dik in orde. Mijn oogjes vallen toe, dus ga ik ze en deze blog sluiten. Goodnight.
Jep, weekske Tasmanie zit er op. Veel gedaan, Cygnet festival, Air walk in the high
trees, Hobart, maar daar was ik niet lang genoeg. Toffe stad, up to date!
Gisteren heb ik Lake St Claire bezocht.
Prachtige ontmoeting gehad, maar da s voor straks. Ik had de nacht daarvoor
doorgebracht in een B&B bij een gepensioneerd very English couple. Lekker
gegeten en geslapen tussen de teddybeertjes J. Zij had me gezegd the wall te bezoeken en heb ik gedaan. 100m meer
in sculptuur ivm met de bouw van een allereerste water elektriciteitcentrale en
vorige eeuw boomhakken. Knap! Helaas mocht je er geen foto s van trekken. Aan
Lake St Clair was het meer regen dan zon. Maar ik heb daar oog in oog gestaan
met een tigersnake, heel giftig. Ik heb er een foto van genomen. Ik was angstig en opgewonden tergelijker tijd. Dan op weg naar Davenport om de ferry te nemen waar ik nu op ben. Back to Melbourne! Even nog snel een watervalleke meegenomen on the way. In Davenport aangenomen zag ik de ferry nog aangemeerd. Ik dacht wooow, ff doorgassen en snelwezen, misschien kan ik de nachtvaart nemen en omruilen voor mijn dagvaart, dan win ik een dag en slaap ik zacht. En Wat dacht je. In het dok aangekomen zag ik hem afmeren. Toch wel teleurgesteld en maar wat soelaas nemen in de Ierse pub. Man, man wat een volk en lawaai! En the ladys, all dressed up, een hoedje op. En zat dat die allemaal waren. Bleek dat er een plaatselijke Waregem koerse was. De nacht heb ik in de armen van een of andere del niet mogen beleven, doch in de auto, wachtend op de veerboot. You can t have it all!!
Ingecheckt in een Backpackershotel Te Hobart, na 2 nachtjes
in een tent, very very basic, heb ik nood aan een bed en privacy. Kostelijk,
want ik ben al gauw 150 Aud kwijt, maar ja het is hier ook de place to be. Nie
het hotel hé of dacht je dat soms? Vanavond eens een pint pakken aan de haven.
Genieten van op mezelf te zijn. Raar, nu kan ik ervan genieten, daarvoor niet.
Maar bon, daar gaan we niet moeilijk over doen. t Is nie moeilijk, t is
gemakkelijk. Ik heb eindelijk wifi, al kost dit ook al gauw 10 A dollars,
ongeveer 8.5 voor een uur. Ik begin al te rekenen en te cijferen, ben ik nu
een backpacker? I don t theink so ;)Maar bon, de blog s zijn weg, al zal ik voor deze blog ook nog wat
moeten bijbetalen. Mijn internet is op, Facebooksken hier skypke daar Pokkeduur
land!t me denken aan Kopenhagen, nee ! Dat was nog slechter 10 voor een
carlsbergske! Beter naar Azie op bezinning geweest, maar mijn chinees is niet
zo goed als mijn Koreaans an dat is slechter dan mijn Pakistaans haha Nee
plain Englisch for me, sir
The big trees ware amazing. Een goed bed in het hotel ook! Na het inchecken even de buurt verkent, mooie wandeling langs het water, beetje naar de mooie verlichting kijken. Ik kan niet wennen aan kerstverlichting terwijl het zomer is. Op de Salamanga strip zijn er leuke restaurants en pubs met terrasverwarming voor de rokers, net als bij ons verboden te roken binnen, zelfs in gezelschap van kinderen. Ik ben een leuke knappe bar binnengestapt "Cargo", tof ingericht. Een lekkere Havanna cola gedronken met lime (limoen). Voor het eerst kom ik in een klasse etablissement. Ze spreken me hier aan met "sir" en serveren en zijn heel beleefd en vriendelijk. Ik voel me hier in mijn sas. Ja toegegeven. I love some luxery. En uiteraard had ik een goede nachtrust. Oh Yeah, à good nightsleeping!
heel giftig. Ik heb er een foto van genomen. Ik was
Toch wel
