Ik ben net terug van een romantisch weekendje met Luke. Althans dat was ons plan, een romantisch weekendje met ons twee in een gezellig hotel. Ik had zo veel moeite met mijn bagage in te pakken. Ik snap het nog steeds niet, hoe kunnen al die zakenmensen met enkel een heel kleine bagage reizen? Je weet toch nooit welk weer het gaat worden? Je kan toch nooit weten wat je te wachten staat? Hoe kunnen zij al voor ze vertrekken precies weten wat ze nodig hebben? Ik bereid me dus altijd op alles voor en ik had een hele hoop kleren ingepakt. 

Maar alles viel in het water toen Suze, mijn huisgenoot, binnenkwam en me vertelde dat Luke had gebeld om te zeggen dat ik mijn bagage moest beperken, omdat we met de cabrio gingen en die niet veel kofferruimte heeft. Gelukkig was Suze er om me te helpen. Ze stelde voor om een planning op te stellen en voor alles 1 outfit te voorzien waarbij ik elk kledingstuk minstens 3 keer zou dragen. Het kostte me wat moeite maar het lukte. Maar alles zat tegen… het paste nog steeds niet in mijn kleine koffer. Toen kwam de pakjesdienst iets afleveren en ik wist meteen wat ik kon doen. Ik liet mijn grote koffer gewoon in het hotel leveren en Luke kwam het niet eens te weten. Hij was wel erg verwondert toen hij me kwam ophalen en ik enkel mijn toilettas bij me had. 

Toen we in het hotel aankwamen was mijn koffer nog niet geleverd. Als dat nog niet genoeg was zei Luke dat hij een vergadering had en dat het echt niet op een ander moment kon. Toen ben ik maar op mijn eentje een klooster gaan bezoeken. Zo leuk was het dus niet.

Becky Bloomwood