Jaja het begint hier al te korten. Ik vind het super jammer zou het nog een tijdje knn volhouden. Juist woensdag had ik een klein dipje, ik miste iedereen. Ja je hebt zo van die dagen maar gelukkig heeft mijne mamie van belgie me nekeer gebelt en heb ik goed knn praten met mijne mamie van Peru. Da is echt een vriendin voor me. Ja ze is ook nog maar 27. Ik zal eens kort bespreken hoe mijn project nu eigenlijk is. Wel ik ben begonnen op een woensdag. Ik ben echt verschoten. Ik mocht direct de aanwezigheden opnemen. Man, man, was dat lachen zeg. Die namen in een spaans accent haha, die kinderen natuurlijk hun eigen naam niet begrijpen. Op den duur heb ik het aan de leerkracht gevraagd om me te hekpen. Vervolgens kregen al de kinderen 30 kinderen van ongeveer 4 jaar hetzelfde blad: een tekening met een banaan erop. Ze moesten die banaan vol kleven met opgerolde papiertjes in het geel. Dat was echt wel een lastig karweitje. Sommig kinderen rolden de papiertjes heel klein, andere vonden het leuker om dikke bollen te rollen, nog andere deden gewoon niets en 4 kleuters scheurden gewoon hun blad ze hadden geen zin. De leerkracht die zei er gewoon niets op. Al de kinderen hebben aan dat taakje een uurtje moeten werken. Da kan je je in Belgie gewoon niet voorstellen. Eigenlijk bleven die kinderen nog redelijk rustig voor zo lang aan een taakje te werken. Het resultaat van de taakjes was dan ook een ramp. Sommige kinderen hadden ook geen geel papier niet meer, maar de juf had ook geen geel papier niet meer. Dus dan maar de banaan verder kleuren. Eigenlijk wel erg, als wij in belgie geen papier meer gaan dan gaan we gewoon naar onze collega en vragen of we wat papier mogen gebruiken. Vervolgens moeten de kinderen hun handen wassen. Dan keren ze terug in de klas. Sommige keren gewoon niet terug in de klas of een half uur later. Die zijn dan gewoon aan het spelen op de speeplaats tussen de honden, kippen en katten. Enkele mama's van de kinderen zorgen voor het eten, dit is een 11 uurtje en middag eten. Dus rond 11 uur kregen de kinderen allemaal een lekker stuk fruit. Na het eten mogen ze dan een half uurtje gaan spelen. Ja het is wel een wereld van verschil en 1 ding is zeker er ontbreekt gewoon structuur. Na de speeltijd hebben de kinderen nog naar een dvd gekeken. Niet echt educatief. winnie the pooh. Daarna krgen de kinderen hun middageten. Zag er best wel lekker uit. Zo mijn dagje zat erop. Hop naar de volgende dag, ik vind het een mega uitdaging om hier iets te veranderen. Dus de volgende dag heb ik foto's genomen van alle momenten van de dag. Ik heb die foto's dan laten prineten en lamineren. Die foto's hangen nu aan het bord. Zo weten de kinderen wat ze na het knutselen moeten doen. Ik heb een autootje gemaakt en dat autootje rijdt van de ene foto naar de andere. Het is een soort daglijn die foto's en ik moet eerlijk zeggen het werkt. Tocht al 1 iets dat ik heb gedaan. In die week leerde de kinderen ook over de kleuren. Ik heb hen een liedje aangeleerd over de kleuren en samen met de leerkracht het vertaalt in het spaans. Dus nu zingen al de kinderen een liedje uit belgie gewoon de max e. Wat heb ik nog verandert: ik vond het niet zo goed dat alle kinderen op dezelfde moment aan dezelfde taak bezig waren. Dan heb je al leekracht veel te weinig overzicht en kan je niet ingrijpen waar nodig. Dus heb ik de leerkracht in het spaans jaja in het spaans. Vertelt hoe we in Belgie werken. We werken dus in groepjes in verschillende hoeken. Ik ben eens benieuwd wat dat zal geven vanaf morgen beginnen we eraan. Ik wil Elga en voor de school van Hundelgem heel erg bedanken. Want met het geld die ze hebben gegeven aan het project ben ik gisteren gaan winkelen. Ik heb heel veel gekocht. popjes, puzzels, educatieve spelletjes. keukenspeelgoed. auto's, lego, knutselmateriaal, een radio,..... Vandaag was het de eerste dag dat die kinderen ermee hebben gespeeld, je moest ze zien stralen. Want in het schooltje waar ik werk hebben de kinderen gewoon geen speelgoed. Ze moeten werken, werken en nog eens werken. Ondertussen dat puzzelen en spelen ook heel belangrijk is voor hun verdere stimulatie. Dat heb ik hen vandaag toch kunnen duidelijk maken. Ik ben dus van plan om het geld dat ik heb verzamelt met de snoepjes toch een 500 euro heel veel materiaal te kopen. Echt bedankt voor dat geld, het zal goed gebruikt worden echt. Oja wat ik nog vergeten te vertellen heb is dat de kinderen hier ook huiswerk krijgen. Dus elke dag gaan die kleuters naar huis met een blad huiswerk. Dit kan kleuren zijn, papieren bolletjes draaien want dat doen ze hier toch zooooooooooo graag. Zo dit was al een beetje meer over mijn project. De volgende keer vertel ik hoe het hoekenwerk is verlopen.
Verder is het hier echt wel leuk, 1 ding sta vast ik keer terug. Mijn moeder van hier is van plan om een project op te richten en heeft me gevraagd of ik mee wil helpen. Dus morgen ofzo gaan we op zoek naar een locatie en gaan we van alles bespreken. Echt wel leuk he. Ja ik heb echt een goed gevoel hier, ik wil nog zoveel doen voor die kindjes hier. Want eignelijk in Belgie hebben ze al veel te veel. En een kind is een kind ook al woont het in Peru. Ze blijven even lief en even kapoen. Zoals ze me dingen in het spaans wijsmaken en waar ik niets van begrijp, dat is toch leuk dan he haha. Vandaag nog op het project waren ze bezig juf we zien je graag, en dan gaven ze me allemaal een dikke zoen. Oke dat is het zo wat, oja de baby is nog niet geboren dat zal voor binnen 2 weken zijn. Tot de volgende Dikke zonnige peruviaanse zoen
Man, man wat is het hier druk. Ik heb gewoon geen tijd om op mijn blog te zitten. Maar ja liever te druk dan me vervelen. Ik heb dus de incatrail gedaan. Dat was 4 dagen stappen richting matchupitschu. Dit is echt een ervaring die ik nooit zal vergeten. Het was zo leuk en zo mooi soms had ik het gevoel dat ik in een sproojesbos aan het stappen was. Onze zakken hebben we enkel de tweede dag laten dragen door de proters. Dat zijn mensen die onze tenten, eten, en allerlei ander materiaal meesleuren van het ene kamp naar het andere kamp. Best wel zwaar voor die mannen. Elga en ik sliepen in 1 tentje, man wat hebben we gelachen het was echt de max. Dag 2 was de zwaarste dag dan zijn we enorm beginnen klimmen. In een hitte da nie normaal was maar we bleven gaan. Elga en ik waren een van de eerste van de groep die boven aan de top van de berg waren. Best wel een heerlijk gevoel. Ik wou me niet laten doen, en dat is me nog aardig gelukt ook. Dag 3 had ik het zwaartst we hebben ongeveer 2500 trappen naar beneden moeten gaan. Maar dat zijn geen trappn als bij ons neen gewoon stoeme stenen die er liggen. Dus lomp als ik ben heb ik mijn voet toch enkele keren omges uur klaan. Terug mijn zelfde voet waar ik vorig jaar mee in de gips lag. jaja maar het is ons gelukt. In de avond was het dan een groot feestje voor al de mensen die de inca trail doen Jaja ik kon niet meer maar toch hebben de belgen het feestje afgesloten, Els en Elga met een cervezake en ik natruulijk met heerlijke pico sour Dat is hier het drankje en mega lekker De volgende morgend moesten we al om uur op Best wel vroeg voor een mens die ochtendhumeur heeft en als er dan nog een gids is die je opjaagt is den boel helemaal omzeep haha We moesten dus vroeg op om de zon zien op te gaan en wat raad je geen zon aja Rond 9 uur zijn we dan matchupitschu binnen gewandeld. het was gewoon een sprookje. Het weer was zalig en heel goed zicht en geen enkel wolkje, we hadden dus geluk. Ik kreeg gewoon kippevel, ik kan maar 1 ding zeggen wie ooit naar peru gaat doe gewoon de inca trail want ik kan het niet genoeg beschrijven. Kheb ook wel aan ons tanjake nekeer gedacht vraag maar aan Elga. Tanja zou afgezien hebben haha. Kmoe wel zeggen tijdens de inca trail kon ik wel eens stil staan bij al de mensen die ik graag zie en dat zijn er veel hoor. Na de incatrail zijn we naar de warmwater bronnen gegaan. Gewoon zalig, met een heerlijk sangriake in mijn hand in het warme water en het zonneke da op me scheen. jaja mijne bikini heb ik dus al knn aandoen en heb dus al een schoon kleurtje. In het water hebben we daar dan nog twee stoere mannen leren kennen, ze mochten er wel wezen maar daar bleeft he dan bij haha. Just keer wa sociaal gedaan en dan weer richting huis.
Na de inca trail was het dan tijd voor mijn project dit ga ik proberen morgen te vertellen want nu moet ik gaan eten. Kwil enkel nog zeggen dat ik gisteren naar de voetbal ben geweest cusco-Brazilie gewoon de max Kheb me natuurlijk een volledig kostuumke gekocht en zo naar de voetba samen met een hele boel hollanders gewoon de max. Dat was pas voetbal om u tegen te zeggen al die paskes dan die knn. Jaja driesie je zal nog veel moeten oefenen. Oke schatties nu zullen jullie minder lang moeten wachten op nieuws van mij. Maar tis hier ongeloofelijk druk. liefs Lottie
Eindelijk heb ik een beetje tijd om de voorbije dagen te beschrijven. Ik ben heel goed aangekomen in Cusco. Het gezin is fantastisch, mijn mama is hoogzwanger dus de bevalling zal ik nog meemaken. Samen met haar maak ik het doopsuiker enzo. Er loopt daar dan ook nog een klein meisje rond Louhana ze is 4 jaar. De eerste dagen was het wel wat wennen aan de hoogte. Ik had last van hoofdpijn, maar het ideale middeltje is coca bladeren. Da helpt gewoon. Want anders loop je zo dwaas als iets hier rond. Elga en griet zijn dan ook toegekomen, met hen heb ik heel wat leuke dingen gedaan. We zijn natuurlijk naar heel veel marktjes geweest. Naar Pisac geweest. jaja kheb al heel veel gezien. Het loopt ier dus ook vol van de honden, maar die honden zijn vreselijk tam dus kheb geluk. Kheb dus mijn bakske nog niet veel moeten gebruiken. Mijn eerste 5 spaanse lessen zitten er al op, maar kga nog meer volgen. Ik kan wel al redelijk goed mijn plan trekken in het spaans. Het weer is hier gewoon de max. Elke dag 20 graden en meer soms kan het eens regenen, jaja kzal een mooi kleurtje hebben. Ik ben dan ook de 2 projecten met Elga en Griet gaan bezoeken. Man, man dit was de eerste keer dat ik het zo zwaar had, de tranen liepen gewoon uit mijn ogen. Die kinderen zijn hier zo lief en hebben gewoon niets. Er is hier een enorm verschil tussen rijk en arm. Sommige kinderen moeten gewoon een uur stappen om naar het project te komen. Samen met hen hebben we eerst enkele spelletjes gespeeld, vervolgens heb ik hen geholpen met hun huiswerk. Ze krijgen dan nog een volwaardige maaltijd en het zit er dan al weer op. Dit is het project van Kim en Els. Over mijn project weet ik nog niet zoveel. Kheb al heel veel foto's, kga ze proberen morgen op pc te zetten of anders via mijn space. Ik ben het leven hier al heel goed gewoon. Wat ben ik blij dat Elga en Griet hier enkele dagen zijn. Zo kan ik toch het hier wat gewoon worden. Ik heb ook al een bende van 10 Nederlanders leren kennen. Met die ga ik bijna elke avond op zwier. jaja in de plaatelijke bars en discotheken kennen ze me al haha en kan zelf al salsa dansen juplaaaaaaaaa. Die peruvianen zijn wel niets voor mij haha. En nen knappen Australier heb ik ier nog niet gezien, maar wel al enkele andere knappe hete ketten haha. jaja kben kik ier vree allert voor da mannelijk schoon, gekent me e. Deze avond ga ik op stap met Wietse, nen belg en even oud dan mij. hij werkt in hetzelfd project dan mij en woont naast me dus mijn buurman is een Belg. Ik heb ier toch ook al veel dingen gedaan die ik in Belgie nooit zou doen. Maar nu moet ik gaan eten. Ik tracht deze avond foto's op de site te zetten en verder te vertellen Want ik heb de inca trail al achter de rug. Dus ik moet ng heel veel vertellen. tot snel liefs lottie
Jaja eindelijk ben ik er geraakt in Lima, maar morgen vertrekken we al terug naar Cusco. De Vlucht is heel goed verlopen, wel heeeeeeel vermoeiend. We zijn 6 uur terug gekeert in de tijd, dat maakt het juist zo zwaar. Amaai die controle dat was me iets. In Brussel had ik al stress en dat was nodig. We zijn mss maar met 4 maar enkel bij mij piepte het weer. Kwerd direct alleen genomen en zo een madamke heeft me helemaal gecontroleerd. Hannake aka zwarte Tanja heeft me zo een schoon bandje met Heilige gegeven ewel da spel tuute! Mercie e Tanja haha. Dan stond er een vlucht van 8 uur klaar, ik had twee zetels voor mij alleen ideaal gewoon. Kheb kik mij zo een bedje gemaakt en goe geslapen. Na 8 uur waren we klaar voor de grote controle in New York. Amaai, dat kan je niet vergelijken met België. We moesten in rijen wachten en dan moesten we alleen naar een loketje gaan, daar kreeg ik duizende vragen. Er werden vingerafdrukken genomen en nen knappe foto! En je kan het mss al raden maar op wie moesten ze weer wachten op mij. Ik had nen moeilijke mens en die moest alles weten van mij, moest nu nog nen knappe zijn maar helaas pindakaas, een typische dikke Amerikaan. Vervolgens moesten we door de controle met handbagage enzo. Kheb direct mijn schoenen uitgedaan om problemen te voorkomen iedereen deed dat trouwens. Dit keer dus geen gepiep. Maar mijn stapschoenen werden wel appart genomen voor een staaltje van te nemen. Ja geweet nooit nie of ik er iets heb ingestoken. Aja Mega Mellie en Super Svennie en Tim, de reiseend is mee en kheb al vree toffe foto's. Onze vlucht had dan nog eens 2 uur vertraging dus daar nog langer moeten wachten. We hebben er kennis gemaakt met twee Engels jongens ze waren op rondreis en het toeval wil. Ze mochten er nog wezen ook haha. Jaja ik blijf alert ook voor al de meisjes van de chiro, zeker voor Silke. Na 8 uur vliegen en heel veel turbulenties kwamen we aan in Lima. Daar werden we direct gepakt van de warmte, het was er mss 1 uur in de nacht maar zo doef! Zeker nog 25 graden. Uiteindelijk kwamen we aan in ons Hostal en na enkele seconden lagen we te slapen.
Vandaag hebben we Lima wat bezocht overal eens naartoe geweest. De plaatselijke marktjes bezocht enzo. Ik voelde me wel niet altijd even veilig, het geld hebben we goed verstopt. Maar ze begonnen steeds spontaan tegen je te praten, iets te verkopen, te fluiten (wa wilde zo'n knappe verschijning in het straatbeeld haha niet waar za haha) Jaja als we wilden hadden we direct nen Peruviaan of 10 aan elke vinger. Maar zo knap zijn die mannekes niet ze! Op mijn blog kan ik geen foto's zetten! Maar ik ga dat proberen te doen via mijn msn space dit zou normaal gezien moeten lukken. Ik hou jullie op de hoogte als ik ze er heb opgezet. Mijn persoonlijk mail is. lieselotte_dr@hotmail.com Zo amigas ik ga in mijn bedos kruipos. Want kben doodmoe en morgen eindelijk naar Cusco. Best wel spannend, want daar ben ik helemaal alleen Kim en Els gaan naar een ander gastgezin. Het kan nu wel een tijdje zijn dat ik geen pc heb, ik ken de leefomstandigheden nog niet. Kweet alleen dat er daar super veel honden lopen. Maar Delfien niet lachen, ik heb in de AS Adventure een bakske gekocht om de honden te laten schrikken. Dat bakske straalt een heel fijn geluid uit, de honden kunnen dit niet aanhoren en lopen weg. We hebben het hier in het hostal uitgetest op de kat en het werkt haha. Tot de volgende Liefs Lottie
Eerst en vooral welkom op de blog van mij! Jaja het is me gelukt om een eigen blog te maken.
Volgende week dinsdag is het dan zover, om 8uur 's morgens vertrek ik met het vliegtuig. Eerst 8 uur vliegen richting New York, daar moet ik dan 2 uur wachten en vervolgens vertrek ik richting Lima terug een vlucht van 8 uur. In Lima blijven we 2 dagen, we slapen in een hostal. Daarna vertrekken we met een binnenlandse vlucht van 2 uur naar Cusco daar ga ik dan uiteindelijk 7weken verblijven. Ik kan nog niet zoveel over mijn project vertellen dat vertel ik wel eens later. Als ik natuulijk daar een computer kan bemachtigen met nog een internet, maar normaal gezien zal dat geen probleem zijn. Ik slaap bij een gastgezin. Ik wil ook jullie allemaal bedanken voor het kopen van een snoepzakje. Dat was een groot succes, ik heb er ongeveer 250 verkocht. Dus ik zal een mooi bedrag aan het project Ninos de la luna kunnen geven. Zo dat was mijn korte intro, nieuwe verhalen kom je wel te weten als ik daar ben in Peru! Als er nieuwtjes zijn uit Zottegem en omstreken hou me zeker op de hoogte!!!! Het is niet omdat ik het land uit ben dat ik geen intresse meer heb é, het zal juist omgekeerd zijn. Als ik een nieuwtje heb zal ik het ook wel laten weten haha!
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
