We hadden geen andere keus dan in onze vaten naar Meerstad te gaan. We lieten onze vaten achter en gingen de brug over waar wachtposten stonden. Ze lieten ons passeren omdat Thorin hen zei dat hij de Koning onder de Berg was, de koning van Erebor. Thorin beval hen om hun Meester te spreken. Het nieuws dat de koning onder de Berg was teruggekeerd verspreidde zich razendsnel door de stad en overal werden oude liederen gezongen. Na twee weken besloot Thorin dat het tijd was om te vertrekken. De Meester beloofde ons hulp en gaf ons proviand mee.

Nu we uit Meerstad vertrokken waren, bereikten we al snel de uitlopers van de Berg zonder enig gevaar of enig teken van de draak Smaug. Maar naar de rook de oordelen die uit de berg steeg, was Smaug er nog steeds. Het is nu herfst en we zijn hier alleen in deze woestenij zonder enige hulp. We zijn allemaal moedeloos. Maar als de oude kaart klopt zou er ergens boven de rotswand een geheime deur moeten zijn. Tegen de middag vond ik een ruwe trap die omhoog leidde. Maar toen de zon lager zonk, hadden we nog altijd geen geheime deur gevonden. Toen plots ontsnapte een straal door de wolken en verscheen er een gat. Het was het sleutelgat van de geheime deur! 

Nu moet ik mijn taak als inbreker vervullen en ik hoop dat ik de draak niet tegenkom...

13-03-2019, 15:54 geschreven door Lotte Meersschaert  

Het is lang gelden dat ik nog iets geplaatst heb, maar ik had niet veel tijd. Ik zal vlug even schetsen wat er de laatste dagen gebeurd is. Toen ik ontsnapte uit de tunnels werden we bijna meteen aangevallen door wolven. Gelukkig zijn we gered door de Koning van de Adelaars. Hij bracht ons naar een veilige plaats van waaruit we onderdak zochten bij Beorn, een huidwisselaar. Hij bezorgde ons de nodige proviand en pony’s. Daarna moesten we doortrekken naar het duistere Demsterwold. Gandalf heeft ons hier aan de grens verlaten, hij zei dat hij dringendere zaken in het Zuiden moest afhandelen.

De volgende ochtend moesten we het woud betreden, Gandalf waarschuwde ons nog dat we nooit het pad mochten verlaten.  Ik  had het gevoel alsof er iets op de loer lag. Het is hier donker en benauwd, maar het angstaanjagendste zijn de reusachtige spinnenwebben die overal hangen. Overal waar ik kijk zie ik lichtbleke, bolvormige ogen die oplichten om dan weer langzaam te vervagen.

We zaten hier al dagen, tot ons pad versperd werd door een rivier. Die rivier bleek betoverd te zijn en toen we die wilden oversteken viel Bombur, die de dikste is, erin. Hij raakte in een soort betoverde slaap en werd pas na vier dagen weer wakker.

Toen we in een minder dicht begroeid deel van het bos waren, hoorden we gelach. Het waren de boselfen, die een buffet hadden in het bos! Maar telkens we in de buurt wouden komen gingen alle fakkels uit en verdween het buffet. Toen bleek dat wanneer de fakkels uit waren gegaan, mijn vrienden gevangen waren genomen door de reuzespinnen die overal in het bos rondzwierven. Gelukkig had ik mijn magische ring aan waardoor de spinnen mij niet konden zien en ik de dwergen kon bevrijden. Plots sprongen de boselfen weer voor onze voeten en namen ze mijn dwergenvrienden gevangen. Na een paar weken rondgedwaald te hebben in het kerkers van de boselfen, kreeg ik plots een plan. De boselfen waren namelijk verzot op wijn en de lege vaten stuurden ze via valdeuren naar de Woudrivier en zo terug naar Meerstad. Met ontzettend veel geluk kon ik de sleutels van de kerkers te pakken krijgen en nam ik de dwergen mee naar de wijnkelder waar ik ze beval om in de lege vaten te kruipen. Via de hendel naast de valdeuren zijn we erin geslaagd om de Woudrivier de bereiken.

13-03-2019, 15:53 geschreven door Lotte Meersschaert  

Vandaag namen we het rotspad in de bergen en hoewel Gandalf een wijze tovenaar is, kan hij niet alles voorzien. We zijn namelijk verstrikt geraakt in onweersveldslag, de bergen kwamen tot leven en begonnen te vechten met elkaar. Daarom moesten we zo snel mogelijk een schuilplaats vinden. We vonden een grot die redelijk veilig leek. Maar we kwamen er al snel achter dat dit niet het geval was. Plots spleet de grot open en kwamen er allemaal aardmannen uitgekropen die ons meenamen naar hun Aardmanstad. Toen we probeerden te ontsnappen, viel ik plots naar beneden. Ik wist niet waar ik was en van Gandalf en de dwergen was niets meer te vinden. Ik was helemaal alleen. Ik probeerde de uitgang van de tunnel waarin ik gevallen was te vinden, tot ik plots een klein, koud metalen voorwerp vond. Het was een ring en ik stak hem zonder na te denken in mijn zak.

Ik vervolgde mijn weg uit de tunnels tot ik plots op het schepsel Gollem stuitte. 

13-03-2019, 15:52 geschreven door Lotte Meersschaert  

De tocht is slecht begonnen, ik weet niet of het zo een goed idee was om mee te gaan. Het begon toen we gisterenavond een paar pony's kwijt waren geraakt. Het bleek dat het een stel trollen was die onze pony's opaten. Om mij te bewijzen als inbreker moest ik de pony's bevrijden. Ik was bijna zelf ten prooi gevallen aan die vreselijke trollen. Gelukkig was Gandalf op tijd gekomen om mij en de dwergen te redden. 

Vandaag zijn we toegekomen bij de elfen in Rivendel. Heer Elrond heeft ons geholpen met het ontcijferen van de kaart van Thorin waarop de enige ingang van Erebor staat. Op de kaart stond dat de deur enkel geopend kan worden op Durinsdag (de eerste dag van het Nieuwe Jaar van de dwergen). Daarom wil Thorin zou snel mogelijk vertrekken, want het is nog maar twee maand tot Durinsdag.

13-03-2019, 15:50 geschreven door Lotte Meersschaert  

Ik ben Bilbo Balings, een hobbit. Wij, hobbits, houden vooral van een rustig leventje en lekker eten. Maar mijn rustig leventje zou vanaf deze dag nooit meer hetzelfde zijn. Ik zat zoals altijd op mijn bankje in de tuin een pijp te roken toen plots de tovenaar Gandalf voor mij stond. Misschien weet je het niet, maar waar Gandalf opduikt, volgt vrijwel onmiddellijk een avontuur. Een avontuur! Alsof een welgestelde hobbit als ik zin heb in avontuur, dat zijn enkel nare, verontrustende, ongemakkelijke dingen. Want dat was precies waarvoor hij kwam. Hij vroeg mij of ik mee wou gaan op avontuur. Ik zei natuurlijk van niet.  

De volgende dag was ik het voorval al vergeten, tot die avond plots de bel ging. Ik deed de deur open en daar stond ineens een dwerg. Even later had ik plots 13 dwergen in mijn huis. Ze zeiden dat ze hun thuisland, de berg Erebor wouden heroveren die in handen was gevallen van de draak Smaug. Ik moest hun inbreker zijn die hen zou helpen. Na lang twijfelen heb ik toch toegezegd en ben ik nu verzeild geraakt in een avontuur waarvan ik het einde misschien niet eens wil weten.

13-03-2019, 15:49 geschreven door Lotte Meersschaert