Ik heb heel erg lang niks meer van me laten horen. Misschien was dit blog-gedoe voor mij ook maar enkel een manier om door mijn moeilijke periode te geraken nadat mijn ex het gedaan heeft gemaakt. Het gaat al ietsje beter met mij. Het gaat een stuk slechter met mijn ex. Ik denk dat zij nu de persoon is die hieronder aan het lijden is terwijl ik het wel een beetje gehad heb. Het blijft wel moeilijk natuurlijk, maar ik ben al over het zwaarste heen denk ik. Ze heeft me nog gecontacteerd en ik zie duidelijk dat ze me mist, ik weet dat ze van me houdt. Ik weet dat ze twijfelt, maar ik ga me niet laten doen. Ik wil zekerheid, ik wil niet dat ze me gek maakt. Ik ken dat. Dan geeft ze me het gevoel dat ze terugkomt en dan begin ik op vanalles te hopen en dan blijkt dat ze er niet zeker van is en dan komt ze toch niet terug. Ik ga niet meer hopen op zo'n dingen. Ik probeer niet te veel naar zo'n dingen te luisteren. Ik ga zeker niet tegen haar zeggen wat de juiste keuze is en wat niet. Ik ga haar ook niet een duwtje geven in de juiste richting door haar te helpen herinneren aan leuke dingen van vroeger. Ik wil dat dit volledig haar keuze wordt als ze zou terugkomen. Als ze niet terugkomt moet ik maar denken dat dat niet het einde van de wereld is. Er lopen vast nog andere meisjes rond die ik leuk vind. Op dit moment zoek ik niet meer naar een relatie, ik ben gewoon even vrij.
Het is alweer even geleden dat ik nog iets heb gezegd. Dat is omdat ik de laatste tijd niet zo heel veel te zeggen heb. Ik begin te denken dat het maar goed is dat we uit elkaar zijn omdat ze de laatste paar maanden zo gemeen deed denk ik. Ik kan nu gewoon niet aan die happy momenten denken die we eerst hadden. Ik kan ze me zelfs moeilijk voorstellen. Het enige wat ik weet is dat ik graag wil dat iemand van mij houdt zoals ik van mijn ex hield. En ik weet dat zij dat op dit moment zeker niet is dus ik heb geen nood aan haar. Het stomme is dat ik volgende week op volleybalkamp ga met haar dus ik zie haar dan sowieso een hele week lang. Ik kan nu zeggen dat ik geen nood heb aan haar en dat ik met momenten zelfs het gevoel heb dat ik haar haat, maar ik weet nu al dat wanneer ik haar ga zien ik haar ga missen. Ze is zo mooi en ik ga moeten terugdenken aan de momenten dat ik haar in mijn armen had en dat ik haar kon knuffelen en dat ik kon zeggen dat ze de mijne was. Misschien is het het beste dat ik zo weinig mogelijk met haar omga op volleybalkamp. Ook al is dit de laatste kans die ik ga krijgen om haar terug te krijgen. De laatste keer dat ik zo lang zo veel bij haar zal zijn om haar gedachten te kunnen doen veranderen.
Ik weet niks meer.. Ik wou dat ik iemand anders had om over haar te geraken, maar ik weet dat als ik iemand anders zou hebben dat ik haar alleen maar meer zou missen. Omdat ik dan constant mijn nieuwe relatie zou vergelijken met mijn relatie met mijn ex.
Ze zei dat ze er moeite mee had dat ik niet meer van haar ben. Ze zei dat ze me wilde kussen. Ze heeft me gemist. Ze begon te wenen toen we elkaar zagen. Het leek allemaal positief. Maar ik weet ook dat ze terug contact heeft met een ex van haar (jan-michiel) en ik weet dat ze daar heel vaak mee stuurt terwijl ze niet zo vaak naar mij stuurt. Eigenlijk sturen we amper. Ze antwoordt zelfs niet eens op al mijn berichtjes en begint geen gesprek uit haarzelf. Misschien mist ze me toch niet zo hard? Misschien zei ze dat uit opwelling toen ze me terug zag omdat al die emoties toen terugkwamen. Misschien mist ze me niet zo erg als ik niet bij haar ben. Volgens mij heeft ze me niet echt nodig in haar leven. Ik zit met een dubbel gevoel. Ik weet niet of alles goed is of net niet. Ik wil graag nog een keer met haar afspreken om duidelijkheid te krijgen, maar nu ga ik wachten tot zij eens iets uit haarzelf stuurt, want ik wil weten of ze me net zo graag wil zien als ik haar. Ik wil niet vechten voor een relatie die niet langs twee kanten komt.
Ik heb al een kleine vooruitgang geboekt denk ik, maar ik mag nu niet stoppen, misschien moet ik blij zijn met de kleine beetjes en gaat het dan vanzelf goedkomen?
Ze antwoordde niet op mijn brief en na drie dagen heb ik een berichtje gestuurd 'hebt ge mijn brie gelezen?' Hier heeft ze dan wel op geantwoord. Ja ze had hem gelezen. We hebben toen even gepraat en uit het gesprek was duidelijk dat ze schrik had dat ik iemand anders had en dat de 'goede dingen' die ik had meegemaakt wat ik in mijn brief had gezet die iemand anders zouden zijn. Dat is op zich al goed nieuws! :) maar even later zei ze ook dat ze hoopte dat het niet awkward ging worden tussen ons wat dan weer betekent dat ze niet van plan is om terug te komen anders zou het sowieso niet awkward zijn..
Ik weet dat ik nu niet veel kan doen, ik moet wachten tot ik haar in levende lijve zie om haar gedacht een beetje te veranderen! En ik denk dat een afspraakje maken met haar nog wel zal lukken :)
Ik heb haar vandaag de brief opgestuurd zodat ze die morgen kan lezen. Ik heb het ietsje vroeger gedaan dan eigenlijk mocht omdat de 29ste onze dag is dus ik dacht dat ze dan misschien al sowieso aan mij zou denken en als ze die brief dan krijgt dat ze dan misschien een beetje heimwee krijgt of zo. Ik heb in de brief geschreven dat we nu misschien beter wat tijd voor onszelf nodig hebben enzo, maar ik hoop eigenlijk dat ze me toch gaat contacteren. Doordat ik schrijf dat we tijd voor onszelf nodig hebben, gaat zij het gevoel krijgen dat ik al een beetje over haar heen ben anders zou ik zo een besluit niet kunnen maken. En er is een kans dat ze dit jammer gaat vinden en dat ze dan toch met terug met mij gaat willen praten voor ze me helemaal kwijt is. Dus ik hoop gewoon op reactie. Negatieve reactie is nog beter dan helemaal geen reactie, maar natuurlijk zou positieve reactie het beste zijn, want van die negatieve reactie ga ik waarschijnlijk heel down worden. Ik zet onmiddellijk een nieuw bericht op mijn blog als ze me heeft gecontacteerd! En dan laat ik weten hoe ik dat heb aangepakt en of het er goed uitziet en of ik haar beter kan laten gaan.
Ik weet dat het al even geleden is, maar ik had het de laatste tijd zo druk met de vakantie en werken enzo. Ik zal jullie even terug op de hoogte brengen hoe alles nu gaat tussen mij en mijn ex. Ik heb onlangs mijn profielfoto veranderd van een foto waar zij ook opstond naar een foto van mij en mijn zus en mama. Ik ken haar en ik weet dat ze dit niet zo leuk gaat vinden, maar aan de andere kant vindt ze het misschien ook niet leuk dat ik wel nog een foto heb waar ze opstaat. Daarbij wil ik graag haar het gevoel geven dat ik al wat over haar ben zodat ze me misschien gaat missen. Ik weet niet goed wat ik allemaal moet doen en of ik voor onze oude relatie moet vechten of nu gewoon nooit meer contact moet zoeken, ik weet helemaal niks meer. Deze beslissingen zijn zo moeilijk allemaal dus ik volg gewoon mijn stappenplan dan moet ik zelf niks beslissen en dan weet ik dat ik niks verkeerd doe. Nog 9 dagen en ik moet terug contact zoeken. Ik moet een brief schrijven waarin staat dat ik het oké vind dat we uit elkaar zijn en dat we even tijd voor onszelf nodig hebben en dat het me spijt hoe ik deed na onze break-up (heel aanhankelijk enzo). Hierdoor zou ze me gaan missen ofzo? Als dat niet zo is dan weet ik in ieder geval dat onze relatie toch niet meer de moeite is. Ik moet gewoon kijken wat zij doet eigenlijk. In deze dagen zonder haar heb ik heel veel met mijn vrienden afgesproken en ik heb wel wat plezier gehad eigenlijk. Ik mis haar nog steeds, maar ik weet dat ik haar niet nodig heb. Ik wil haar gewoon heel erg graag, maar moest ik haar niet terug kunnen krijgen dan kan ik leven zonder haar denk ik. Ik weet het niet zeker, want eigenlijk staat alles wat ik nu doe in functie van haar. Alles wat ik doe, doe ik omdat het stappenplan dat zegt en dat volg ik om haar terug te krijgen. Dus stel dat ze me niet terug neemt, wat dan? Dan heb ik geen stappenplan meer en dan weet ik niet meer wat ik moet doen? Dan ben ik radeloos verloren. Ik wil er niet aan denken, maar de kans is groot dat het toch zo afloopt. :(
Ik ben nu aan het vechten om onze relatie terug te krijgen, maar is dit de juiste keuze? Op het einde van onze relatie leek het net of ze niet eens meer om me gaf. Ze gaf me geen aandacht als ik bij haar was. Ze probeerde me niet gelukkig te laten voelen. Ze probeerde me niet gerust te stellen dat alles goed was wanneer ik twijfelde of ze nog wel van me hield. Het enige moment dat ze gelukkig was, was wanneer ze bij haar vrienden was. In tegenstelling tot het begin van onze relatie. Toen was ik voor haar haar hele wereld en het leek alsof ze in een zware depressie zou geraken moet ik er niet meer in zijn. Ze had de nood om me om de 5 seconden te zeggen dat ze van me hield. Als ze me 2 dagen niet zag dan leek het alsof we elkaar 2 maanden niet hadden gezien. We zagen elkaar dan ook bijna altijd en we bleven 3 keer in de week bij elkaar slapen (ze zit nog maar in het middelbaar dus ik vind dat best indrukwekkend). Ze dacht constant aan onze toekomst en beloofde me allerlei dingen die we zouden doen later. Ze ha zelfs een bed gekocht dat ons bed zou worden voor later. Nu ik wil heel erg graag terug naar dat moment, maar helemaal niet naar het einde van onze relatie. Stel dat we terug samen gaan, maar dat het is zoals het einde van onze relatie dan hoeft het niet voor mij.. Ik moet proberen haar terug hetzelfde gevoel te geven als het begin van onze relatie. Ik weet nog niet goed hoe, maar ik heb nog tijd, want ik zit nog aan '23 days to go' van mijn no-contactstap.
Als jullie hints hebben, dan reageer aub! Ik kan alle hulp gebruiken! Lotte xx
We zijn gisteren een hoogteparcours gaan doen en ik vond het gewoon geweldig! Er waren tarzansprongen en 10 meter boven de grond een skateboard waar je op moest gaan staan en een fietsstuur dat je vast moest pakken en zo als deathride verder moet gaan en nog van die dingen. Als je eens in dordogne zit, is dit dus zeker een aanrader: indian forest. Wat mijn ex betreft, heb ik nog geen vooruitgang geboekt, ik voel me nog steeds slecht en ik zou heel graag willen dat ze terug de mijne was.. Ik zou willen weten of ze me net zo hard mist als ik.. Ik zit nu aan '25 days to go' van mijn no contact-stap. Ik check haar facebook elke dag en kijk of ze online is. Ik kan haar niet uit mijn hoofd zetten. Hopelijk gaat het snel beter!
Ik ben ondertussen in Frankrijk aangekomen. Ik moet steeds aan mijn ex denken.. Ik heb een site gevonden op internet waar je een stappenplan kunt volgen om je ex terug te winnen zogezegd. Ik weet dat het lijkt alsof het complete bullshit is, maar ik ga het proberen. Nu heb ik tenminste een houvast en zit ik niet te denken wat ik juist moet doen en of alles wat ik doe juist is. Nu helpt iemand mij tenminste. Stap 1 is 30 dagen geen contact. Ik weet dat het moeilijk is, want zelfs als zij mij zou contacteren mag ik er niet op antwoorden.. Het zou ervoor zorgen dat ze me gaat missen en dat ze zich gaat afvragen waarom ik geen contact met haar opneem. Wat er nu juist met dat zielig hoopje gebeurd is dat ineens niet meer zo zielig overkomt. In die 30 dagen hoor ik ook positieve veranderingen te maken. Zowel uiterlijk als innerlijk. Het is de bedoeling dat ik me terug goed voel voor ik haar terug zou contacteren. Want zielige mensen zijn onaantrekkelijk :) ik zit aan '27 days to go' ik laat jullie weten hoe het afloopt :)
Ik vertrek morgen met mijn gezinnetje op vakantie naar Frankrijk. Ik hoop dat ik kan genieten, maar ik denk dat ik heel erg veel aan mijn ex ga moeten denken en dat mijn vakantie hier fel onder gaat lijden. Ik mis haar zo. We gaan even geen contact meer hebben tot ik over haar ben of tot ze me terug zou willen (dit laatste is enkel een hoop van mij). Net zoals bij iedereen is het de avond voor je vertrekt erg stressy thuis. Ineens moet er vanalles gebeuren en is er niks klaar. Heb je alles mee? Ben je niet iets vergeten? Ik ben sowieso wel iets vergeten, maar ik denk niet dat ik -wat het ook is- het erg ga missen. Ik heb net voor de Belgen gesupporterd op tv, maar helaas zijn ze verloren tegen Argentinië. We staan morgen heel vroeg op en ik heb vandaag nog extra veel liedjes gedownload voor de heenweg dan kan ik wat wegdromen met muziek in mijn oren. Misschien kan ik dan wat nadenken over mijn ex en er zo uitkomen wat ik het beste kan doen. We gaan op vakantie op een camping dus er zullen daar wel een hoop Nederlanders rondlopen ook al zitten we in Frankrijk. Frans spreken zal dus niet echt moeten, dat is wel makkelijker om vrienden te maken. Ik vind persoonlijk ook dat Nederlanders heel sociaal zijn dus dat maakt het ook al wat makkelijker zeker als je weet hoe verlegen ikzelf ben.
Ik weet niet of ik veel ga kunnen bloggen als ik op vakantie ben, maar ik doe mijn best.
