Vandaag echt een chill dagje! De eerste zaterdag dat ik mag uitslapen, amai! Dat doet goed! Iedereen is weg dus ik ben alleen thuis. Al chattend met leuke mensen en zingend maak ik me klaar om nog een keer naar Rimini te gaan, deze keer op verzoek van Daniela. Ik mis mijn bus, maar even in het Italiaanse zonnetje wachten is niet erg! Iedereen heeft les dus het is doods... Behalve de rij dan in het station! Toch wel net de plaats waar ik moet zijn zeker! Francisco heeft 5 minuten om zijn ticket te kopen, want ik wist niet dat hij mee wilde... Maar iemand zegt dat hij het ticketje kan kopen in de krantenwinkel, maar shhht, anders gaat iedereen daar! Dus na het onveilig maken van het station in Cesena, halen we uiteindelijk toch nog onze trein. We missen onze bus, dus gaan we lekker ongezond doen in de Burger King. (: De sfeer is zoals altijd geweldig, en daarna nemen we de bus. Ze willen allemaal naar het winkelcentrum. Spijtig ik ben daar gisteren al geweest maarja, toen had ik iet zo veel centjes bij me! Ik koop nog een paar schoenen, nagellak, en een jeanshemd. Pas laat gaan we terug, samen met vrienden van Anna. Thuis helpen we Giada met haar outfit want zij gaat naar Vidia, wij mogen niet... Tsja, de avond valt best nog wel mee, plezier maak je zelf!
Vandaag word ik veel te laat wakker! Ja, de Italianen hebben zelfs invloed op mijn slaapritme nu... Maar zonder ontbijt slaag ik er toch nog in mijn bus te halen. In 29 dagen ga ik al weg uit mijn familie... ): Ik moet nog vanalles doen! Venetie, Rome, Firenze en Bologna bezoeken. Gaan feesten met Daniela in Rimini, een homeparty in het huis in de bergen van Seba.. dat gecombineerd met 2 lessen Italiaans per week. (ja dat is veranderd), vrienden hier in Cesenatico ie met me willen afspreken, de mensen van Interultura... Fioeuw! Op school gebeuren er niet veel speciale dingen die de moeite waard zijn te vertellen (: Na school komt mijn mama me snel oppikken om supersnel te eten, want daarna zijn Lorenzo en Meride er, en gaan we samen Giada oppikken die een uur later gedaan heeft met school. Want.. we gaan allemaal samen shoppen in Rimini ! (: Het is eeeecht hilarisch! Telkens als we een klerenwinkel binnengaan moet je het gezicht van Lorenzo zien! haha xD ik hou ervan! In de Zara koop ik een baggy jeans en een groen truitje! Maar ik heb nog vele andere prachtige dingen gezien, dus ik kom zeker eens terug! (: In de auto zingt Lorenzo de hele tijd een Italiaans rapnummer, en ik vraag of hij me het wil leren, maar hij zegt dat het misschien beter is om het door te sturen! En inderdaad, 's avonds krijg ik een tekst van hier tot in Tokyo... Het is echt supermoeilijk, en na het refrein te kennen (wat wel gemakkelijk is) geef ik het op (: Lorenzo stuurt ook dat het super was, en dat ik nooit mag stoppen met lachen, want dat die lach heel veel mensen kracht geeft en blij maakt. Dat is een van de dingen waarmee je me het meest blij kan maken! Daarna skype ik met mijn mama en broers, en ze vragen of ik high ben ofzo... Nee mensen, ik ben gewoon blij! (:
Ik sta vandaag weer veel te laat op, en als ik naar de jongensschool moet is dat echt een probleem. Ik moet samen met ze binnengaan en heb het gevoel dat ik eerder verkleed als een rund een slagerij binnenloop waar er net een vleeskeuring plaatsvindt... Typisch Italiaans, geloof me. Binnen 29 dagen vertrek ik hier al zeg... Pffft. Ik ga samen met virenden richting school en daar ga ik met Anna en Francisco iets eten. Raad drie keer wat. Denk Italie, goedkoop... Ja, ik ben er zeker van dat je pizza hebt gezegd! Later komen Eyrun en Daniela erbij. We praten over geestenverhalen en muziek, de sfeer kan gewoon niet chiller! Weet je dat het in Honduras normaal is om geesten te zien? Iedereen gelooft er in en heeft al wel eens een of andere verschijning meegemaakt (: Wanneer we aan het lokaal aankomen waar we Italiaans krijgen is er nog niemand, dus zetten we ons nog even in het Italiaanse zonnetje. Daniela is naar een feestje geweest voor de verjaardag van 'Jack Daniels', en Anna zegt: "Wie is Jack Daniels?" Hahaha xD Anna is zo grappig (: Dan les en we zijn best wel enthousiast, misschien een beetje te veel (: Antonino, een vrijwilliger, komt dan ook zeggen dat het zo echt niet verder kan... Dan gaan we samen nog een lekkere koffie drinken in het centrum! Ik ga mee stressen in het station, haha, nee eigenlijk ben ik de ont-stresser. Dan ga ik naar huis en wat eten we? Pizza! Tsja, ik hou ervan, ik heb daar eeecht geen probleem mee (: 's Avonds speel ik met typische kaarten van hier een paar spelletjes. En bereid jullie daar maar voor want ik ga het aan iedereen leren! We spelen 3 spellen, en met wie ik ook speel (want het is in teams) ik win altijd! Ik wil deze avond graag praten over wat ik denk met Giada, maar dan belt mijn mama uit Belgie even en daarna ligt Giada al in haar bed.Tsja er is tijd eh! Ik plak nog wat in mijn logboek en ga slapen.
's Morgens is Giada echt vriendelijk, dat geeft me weer wat kracht en ik denk dat het voorbij is... Op school ben ik de enigste die een kleedje draagt, en terwijl het perfect toegestaan is draagt NIEMAND het. Joggings zijn hier echt wel normaal op school. Tsja, lekker origineel zijn eh? Ik krijg ook mijn test terug van Engels. Over de geschiedenis, waar ik niets voor gestudeerd had. Of de prof is een beetje verstrooid geweest of het is iets anders maar ik weet begot niet hoe ik een 8 heb gehaald. Tsja, het Engels was goed (: In de namiddag doe ik niet veel, tv kijken, in mijn logboek werken, mijn kamer een beetje opruimen... (Dat is dan toch het minste wat ik kan doen eh!) Giada gaat weg en ik roep dag, en hoor de deur even later gewoon dichtslaan. Perfect. 's Avonds skype ik nog even met mijn verloofde! Haha, grappie, met mijn allerliefste Lisa! <3 Dan komen er nog wat vrienden, gezellig!
Het is weer maandag... Ik heb het echt moeilijk om uit mijn bedje te komen en de dag op school is saai. Thuis rust ik echt even uit. In de namiddag ga ik samen met Anna en Francisco naar het stadje. Ik hoor dat Dea ziek is en zeg dat we haar echt moeten verassen. Dus kopen we iets lekkers en nemen de bus op weg naar haar huis. Ze is superblij! Maar dat dachten we wel eh! Thuis doet mijn zus wel lekker stom tegen mij... Maar dat is niet erg, ik kan ontsnappen aan de gespannen sfeer want vandaag heb ik dansles! Deze keer valt mijn danspartner best wel mee. (: Als het gedaan is gaan we Giada halen van de reunie van Vidia en dan naar huis.
Vandaag word ik wakker om zes uur, door het leidje waka waka dat door het huis galmt, met op de achtergrond een paar zeer valse stemmen (: Ik kan eeecht niet wakker worden en als toppunt word ik door een paar hyperactieve mensen uit mijn bed gesleurd om het dansje te dansen -.- Echt wel. Zelfs een sterke Italiaanse koffie is niet de oplossing. Een beetje pingpongen buiten met uitzicht op bergen en dan de zee (prachtig dus mensen) is dat wel (: Al dansend samen wat ontbijt klaarmaken en dan ga ik samen met Seba en dat superlieve meisje - met de supermoeilijke naam, die ik me nog steeds niet kan herinneren- naar huis. Aan huis bel ik, maar er doet niemand open. Pas na 10 minuten komt mijn mama met slaperige oogjes de deur opendoen (: Dus schrijf ik maar eventjes mijn blog terwijl iedereen stilletjesaan wakker wordt. Na het eten vertrekken we naar het meer, blijkbaar een plek waar mijn familie in de goeie ouwe tijden naartoe ging. Samen met mijn familie, de familie van Michi en Geki. Maar het is gesloten... dus rijden we door naar Cesenatico! Daar maken we een wandeling, Geki koopt ongelooflijk veel eten -maar als je ziet hoe groot die is, is dat ook niet meer dan normaal- en we gaan met drie naar het strand. Giada wil foto's nemen en de ouders gaan mee. Michi vertelt me waarom Giada zo onvriendelijk doet. Ho, ik ben echt jaloers dat hij gewoon naar haar gaat en zegt :"Hey, we moeten praten." En huppie, probleem opgelost. Was het bij mij ook maar zo gemakkelijk! Wanneer ik het vraag, zegt ze dat er niets is en het stilzijn gaat gewoon verder. Soit, mijn zus is dus een beetje kwaad omdat ik nooit danku heb gezegd, voor alles wat ze voor me heeft gedaan. Omdat ze bij mij is geweest in het begin, en dat ze dat niet wil. Omdat ze ook bij haar vrienden wil zijn. Dat doet wel pijn. Dankjewel Giada. Maar waarom ben ik dan heel de dag vriendelijk zonder ooit iets vriendelijk terug te krijgen? Waarom draag ik haar zak, help ik haar met haar huiswerk enz, zonder daar ook nog maar een lach voor terug te kijgen? Wel dankjewel, maar ik ben geen hond! Maar al bij al is het toch nog leuk in Cesenatico. Thuis geen rust. Oh nee! We vertrekken meteen om weer naar mensen te gaan en bij hen te gaan eten. De zoon is best wel tof, we lachen wat af, en ik laat zien dat ik drie broers heb die mij altijd verslaan op de Wii, en dat ik er dus nog niet zo slecht in ben. Ik heb een goede training gehad haha!
School op zaterdag blijft toch hard! Het is echt supervermoeiend! En zeker, de lessen op zaterdag zijn de nog eens de verzameling van de saaiste lessen die ik hier heb!... Als school gedaan is ga ik naar huis, en het is verschrikkelijk moeilijk, want ik moet vervoer regelen voor deze avond.(de party van Tommaso) Zijn auto zit vol, dus begin ik iedereen af te bellen, en wanneer ik in de namiddag meega naar de supermarkt om een cadeau te zoeken heb ik nog altijd geen oplossing gevonden. Ik koop twee verschillende soorten Belgisch bier voor Toms, ik ben verbaasd dat je het hier vindt, maar het is wel verschrikkelijk duur! Uiteindelijk zetten ze me af bij Silvia, wel veeeel te vroeg, maar no worry! Zo kunnen we nog veel praten! Het huis is geweldig! Denk aan een megavilla op de top van een berg, een mega glaswand, en een megauitzicht, alles erop en eraan! Het feest zelf is nog geweldiger!
Vandaag kreeg ik op school mijn opstel terug haha! xD Maar, ik had verwacht dat je meer rood dan blauw zou zien, maar dat wa gelukkig niet het geval (: De juf heeft er geen punten op gezet maar misschien is dat nog wel niet zo'n slecht idee (: Thuis is Giada weer zo stil... Of ik zeg of vraag iets, en krijg een wezenloze sì of no terug... Vandaag gaat Giada naar de schoonheidsspecialist, en ik ga naar een basketballtraining kijken van vrienden. Haha, al die gezichten zo serieus! Echt grappig! Wanneer we naar huis gaan voel ik me opeens echt zwak en ik was echt bang dat ik ging flauwvallen. Thuis heb ik dus nood aan rust, en wat eten, en dan kijk ik gezellig met mijn familie tv.
Terug naar Commandini vandaag, pfff.. 's Morgens, op school kan het gewoon niet saaier. Een vriend, Tommaso, vraagt of ik naar zijn verjaardagparty wil komen. Tuuurlijk! Thuis - van Commandini doe ik er een uur over om thuis te geraken- eet ik en rust een beetje, maar niet voor lang want ik moet alweer vertrekken naar de Italiaanse les. Deze keer is het voor de verandering eens niet saai. Na de les gaan we nog even met wat mensen praten die gaan vertrekken... Zo saai! We zeggen bijna niets, en ze praten heel de tijd Italiaans aan 200km/h.. Thuis weer lekker eten, en dan een gezellig avondje met mijn familie en vrienden van hen. Ik ga suuupermoe slapen. (Wat hier wel vaker gebeurd zoals je al hebt gelezen (: )
