Vrijdag was mijn laatste dag op school. Het was een vrij gewone schooldag want mijn medeklasgenootjes moesten veel belangrijke toetsen maken. Op het lessenrooster had ik gezien dat we het laatste uur klasuur hadden, dus ik was wel blij dat we konden eindigen met een uurtje babbelen. Maar blijkbaar hadden zei hun niet voorbereid op een uurtje babbelen... Zei waren al meer als een week een supermooi afscheid aan het voorbereiden! Ze hadden pizza besteld voor de hele klas, ik kreeg een grote chocolade-taart mét mijn naam op (!), ze hadden een mooie doos voor mij gemaakt met allemaal cadeautjes: een tas (om uit te drinken) met een mooie foto van Osijek (mijn stad) op, een boekje over vriendschap in het kroatisch met iedereen zijn naam er in, een papieren bloem, een magneet met een lief tekstje en een kader met onze klasfoto. Ik was zo blij, want ik had ook totaal niks verwacht! En iedereen was zo lief voor mij! En die traantjes die vloeiden er ook uit zonder stoppen...
Na school nam afscheid van de helft van de klas, want met de andere helft gingen we nog een laatste keer naar San Francisco (ons favoriete koffiehuisje). Zelfs daar kennen ze mij al supergoed en kreeg ik zelfs een cadeau! Ook een tas (om uit te drinken), maar deze was uit San Francisco dus dat maakte het toch specialer :) 's Avonds zijn we met diezelfde helft van de klas nog een allerlaatste keer uitgeweest, het afscheid was heel lang en met veeeeel traantjes. Dit waren ook mijn beste vrienden, dat maakte het juist zo moeilijk...
Die nacht heb ik dan eindelijk alles ingepakt... Zo'n een gedoe! Ik was echt blij toen ik eindelijk alles in mijn tassen had gekregen en ik eindelijk kon gaan slapen!
De volgende morgen heb ik afscheid genomen van mijn gastbroers en mijn gastoma en daar vloeiden opnieuw de traantjes... Daarna ben ik met mijn gastouders en gastzus met de auto naar Zagreb gereden. Daar hebben we nog een laatste voormiddag samen doorgebracht. Toen kwam het echte grote afscheid... En na alles dat ze mij al hadden gegeven, hadden zij ook nog een cadeau voor mij: een echt zilver kettinkje, een hartje gemaakt met puzzelstukjes. En mijn gastmama zei erbij: 'Because now, we belong together as a puzzle'. En daar gingen de traantjes weer...
Toen hadden we nog een eindkamp in Zagreb. Daar moest ik dan nog is heel mijn bagage moeten herinpakken, want ik mocht maar 1 ding als bagage hebben en 1 als handbagage. Ik voelde me wel een echte held, toen ik daar eindelijk in geslaagd was. Toen zijn we voor de verandering nog maar eens superlaat gaan slapen, na 2 uur rond te lopen in het centrum van Zagreb... De volgende ochtend was ik dan ziek. Echt verwonderd was ik niet; ik had al een paar nachten zo goed als niks geslapen en ik was al 4 dagen aan het janken.
De volgende ochtend vertrokken we dan terug met het vliegtuig... Dan dacht ik dat ik eindelijk helemaal in orde was met mijn 2 dinges bagage, had ik er natuurlijk geen rekening mee gehouden dat ik geen vloeistoffen in mijn handbagage mocht hebben! Midden op de luchthaven hebben we dan nog maar eens mijn koffers opengedaan en alles zitten verhuizen. Maar nu ben ik wel een echte professional in inpakken :) En toen kwam het ergste van alles nog... Ik moest inchecken en dus mijn valies wegen! We mochten maar 23 kg meenemen. Ik wist dat mijn valies veel te zwaar was en dat ik serieus zou moeten betalen, dus ik stond al klaar met mijn portefeuille. mijn valies woog 29,7 kg! Véééél te veel! Maar nog voor ik ook maar iets kon beginnen te betalen, had mijn vrijwilliger iets voor mij geregeld dat ik niks moest betalen. Ik was zooooooooo blij en ik ben hem zo dankbaar! Toen zat ik dus terug met Laura op het vliegtuig richting Brussel...
Ik had eigenlijk absoluut geen zin in Brusselkamp. Ik wou het liefst vanalles gewoon in Kroatië blijven en als ik dan echt weg moest, dan wou ik liever echt thuis zijn... Maar het valt hier heel goed mee, we amuseren ons hier echt goed! Ik heb al veel nieuwe mensen leren kennen (ook Belgen) en het is fijn om ervaringen te delen, ook de workshops zijn superleuk maar de coffeebreaks zijn nog beter ;)
Donderdag 24 November - Gelukkige verjaardag Anneleen! (En Lieze, jij ook morgen!)
Sorry dat het al weer zo lang geleden is...
Eerst vloog de tijd voorbij, nu raast de tijd voorbij aan 100000000 km/u en er is geen manier om de tijd te stoppen.
Ik weet niet wat ik eerst moet doen, ik kan 's avonds niet meer in slaap vallen omdat ik denk aan alles wat ik nog wil doen en hoe weinig tijd ik nog over heb...
Toen ik terugkwam van Munchen, voelde het echt alsof ik thuiskwam. Het voelt alsof ik hier een echte tweede familie heb.
De laatste weken werd het alleen maar beter: supergoede vrienden werden de beste vrienden, die ik nooit van mijn leven zal vergeten. Ze zijn zo lief! Ze zeggen dingen als: 'we will miss you so much', 'we don't want you to leave', 'please, come back soon', 'we won't let you go, we're going to hide you somewhere', ... We drinken nu elke dag koffie samen in plaats van 3 keer per week, we gaan nog meer samen uit, ... Het is echt fantastisch!
Op turnen was het ook super de laatste weken. Sinds de laatste 2 weken trainen de meisjes van mijn groep superhard voor hun wedstrijd, dit weekend. Daardoor heb ik een beetje meer alleen getraind. Zo ben ik ook beginnen babbelen met de groep kleine jongetjes van onze club. Ze zijn zoooooooo schattig! Stel u onze converstaties maar eens voor: de communicatie-taal is kroatisch want dat zijn kindjes van het 1e of 2e leerjaar, wat ze in het Engels weten is: 'monkey', 'I love you' en de kleuren, voor de rest zo goed als niks :)
Gisteren was mijn laatste training. Iedereen was superlief. Ze gaven mij de hele tijd knuffels en ze hadden zelfs een cadeautje voor mij: een fotokader, met een foto van onze groep! Uiteindelijk kon ik de traantjes toch niet meer inhouden...
Maar ik heb prachtige herinneringen overgehouden aan de 3 fantastische maanden dat ik hier met hun heb mogen trainen! En ze hopen allemaal (en ik eerlijk gezegd ook) dat ik zo snel mogelijk terugkom ;)
Vandaag is de laatse Kroatische les. De leerkracht was echt super en ik heb toch redelijk wat geleerd...
Hoe ik met haar en Giorgia babbel is ook geweldig: de communicatie-taal is nog altijd Engels, maar we gooien er alle Kroatische woorden tussen die we kennen :)
Ik had ook een zalige tijd met Giorgia! We gingen dikwijls samen shoppen, naar de film, of gewoon een beetje bijbabbelen. Ze is echt een supervriendin geworden, ik zal haar echt missen!
Vandaag is ook mijn laatste dans-training. Op de danstrainingen heb ik echt wel veel geleerd. Het was helemaal anders dan alle soorten dans die ik ervoor ooit gedaan heb. Maar het was super! Vandaag gaan we onze choreografie filmen, dan krijg ik over een paar weekjes de video en dan zal ik hun voor altijd herinneren!
En morgen is het dan de laatste dag op school...
Daar zie ik echt het meest van alles tegenop. We werden zo goede vrienden en ik kan me niet voorstellen hoe het zonder hun zal zijn... Mijn traantjes zullen weer vloeien, denk ik...
Maar we hebben afgesproken dat we gaan skypen, mailen, brieven schrijven, ... En ik hoop dat ik zo snel mogelijk kan terugkomen!
Heel veel kusjes en tot snel xoxo
PS: Dit is volgende week:
- zaterdag: vertrek bij mijn gastgezin + eindkamp in zagreb
- zondag: vertrek uit Kroatië met het vliegtuig + aankomst in Brussel
- maandag, dinsdag en woensdag: Brusselkamp
- donderdag: eind Brusselkamp + naar huis, Koersel
Vorige week waren we een hele week met school op excursie in Munchen, Duitsland. Het was echt super! (Maar op 1 of andere manier was het ook wel raar dat ik opeens zoveel korter bij huis was.) En voor 1 keer gebruikte bijna iedereen Engels, want hun Duits is blijkbaar toch niet zo geweldig :)
In die 7 dagen hebben we vanalles bezocht: 3 museums, Planetarium, klokkenspiel, Frauwenkirche, kasteel van Swanstein, een kaasfabriek en een klein Duits dorpje... Niet alles was in Munchen zelf en zelfs als het in Munchen was moesten we dikwijls lang in de bus zitten, dat was op zich geen probleem. Maar we hadden de saaiste gids ooit!Ik viel echt elke keer letterlijk in slaap (en dat is niet overdreven!). Ik begreep het niet eens, want hij was ook Kroatisch, maar hij had zo een saaie, monotone stem dat ik mij gewoon niet kon wakker houden!Maar zoveel in de bus zitten heeft er ook voor gezorgd dat ik met veel mensen van school heb gebabbeled, die ik zelfs nog nooit op school gezien had :) Nu ken ik ongeveer de hele school... niet dat dat zo moeilijk is: Er zijn maar 4 klassen ;)
Een gigantisch verschil tussen schooluitstapjes in België en deze schoolreis was de vrije tijd. In de voormiddag deden we altijd deze uitstapjes met de gids en de leerkrachten en daarna hadden we bijna altijd de hele namiddag vrij tot 18u! Niet dat dat een probleem was ofzo :) we hebben onze tijd gemakkelijk omgekregen met shoppen, koffie drinken, gewoon gezellig babbelen op een bankje in het centrum ... Zelfs toen we op zondag 6u vrije tijd hadden en er geen enkele winkel open was, hebben we onze tijd zonder probleem omgekregen :)
Het enige waar we een tekort aan hadden was slaap ;) Er was een disco in het hostel waar we sliepen en daar waren we zo goed als elke avond/nacht. Er werd niet zo veel gedanst, maar we zaten daar gewoon gezellig samen om te babbelen of biljart te spelen. En s'ochtends stonden we alweer om 7u op... Maar het was superleuk! Op de kamer was het ook gezellig; meestal kwam de hele klas naar onze kamer, stel u dat maar eens voor: 15 mensen in een kamer voor 6 personen... :) Maar dat vond niemand erg, want het was altijd plezant!
En toen weer 15u in de bus, op weg naar Kroatië, maar het was zelfs nog leuker dan de eerste keer! Ik vond het best wel jammer toen we eindelijk aankwamen :)
Srijeda 2 Studenog 2011 - Woensdag 2 november 2011
Het is alweer een tijdje geleden dat ik nog eens iets
geschreven. Maar geen nieuws betekent hier in ieder geval goed nieuws. De tijd
vliegt echt voorbij: het is al November,
nog 4 weekends, dat is zo goed als niks!
Vandaag vertrekken we met school op excursie naar Munchen
voor een hele week. Eerst 15u samen in de bus met mijn supertoffe
klasgenootjes. Ik kijk er echt superhard naar uit!
Normaal mocht ik dit weekend ook naar het grote
turnkampioenschap hier in Osijek. Jammer genoeg zit ik dan nog in Munchen. Op
turnen gaat alles supergoed. Ik leer niet echt compleet nieuwe dingen, maar
mijn oude delen worden alleen maar beter en leer kleine nieuwe oefeningetjes.
De coach is echt superlief; als het een dagje niet zo geweldig lukt, zegt ze
dat ik mag stoppen en dan babbelen we gewoon over vanalles. Ze heeft mij ook de
clubtraining gegeven, GRATIS! Ze zei: 'you don't have to pay anything, it's a
gift. Now you're an official member of our club.' Ik was zo blij! Ook voor de
trainingen moet ik niks betalen. Het is er echt super. (vooral dan de
blokkenput ;d)
De danstrainingen zijn ook superleuk. In het begin deden we
alleen maar yoga-achtige dingen en dat was ook echt leuk, maar ik vond het niet
echt dansen. Nu zijn we begonnnen met een choreografie en ik vind die echt heel
mooi. In het begin dansen we gewoon in groep, iedereen hetzelfde. En dan op een
bepaald moment veranderd de muziek en dan belanden we precies midden in 'So You
Think You Can Dance' :) Iedereen doet iets anders en we doen zo
een soort van koppel-stukjes. Ik vind dat echt superleuk! Vandaag zei Nermina
(de coach) ook dat we na deze dans een soort van Solo's gaan maken, daar kijk
ik ook echt naar uit!
Xoxo LORA
PS. Sorry dat ik dit nu pas post, ik was deze blog aan het
schrijven vlak voor dat ik vertrok naar Munchen en ik had geen tijd meer om hem
te posten.
Nedjelja 16 Listopada 2011 - Zondag 16 Oktober 2011
Ik heb ondertussen echt een 'normaal' leven hier. Wat je natuurlijk normaal kan noemen... Voor mij is het leven hier een en al vakantie en ik kan me niet voorstellen dat dit over anderhalve maand voorbij is :(
Een dag uit mijn Kroatisch leventje:
- Ik word wakker door een supercoole wekker met 'wake-up light'
- Ik draai mij om en blijf nog 5 minuutjes liggen
- Ik besef dat die 5 minuutjes er 15 geworden zijn en sta op
- Als ik naar de badkamer ga klinkt het zo: *BAM*-*IEEEE*-*IEEEE*-*korte stilte*-*IEEE*-*IEEE*-*BAM*-*lange stilte*-*BAM*-*IEEE*-*IEEE*-*korte stilte*-*BAM*-*IEEE*-*IEEE*-*BAM* :)
Ik zal het eventjes uitleggen: als je een deur open of toe doet dan maakt het altijd een *IEEE*-geluid en als je de deur echt open of toe wilt doen (dat je de klink moet gebruiken) dan maakt het een *BAM*-geluid. De korte stilte als ik van mijn kamer naar de badkamer loop (ongeveer 2 meter) en de lange 'stilte' is als ik in de badkamer ben. ;)
- Dan ga ik naar beneden en ontbijt ik
- Meestal blader ik de krant en de boekskes is door en probeer er iets van te snappen
- Dan brengen mijn ouders mij met de auto naar school, maar mijn broer zit in dezelfde klas als mij en die gaat met de fiets!
- Als ik op school aankom (rond 8u), ga ik dus onmiddellijk naar de klas en zet ik mijn boekentas af. Meestal zijn er dan zo al 4 of 5 mensen van de 17.
- Dan ga ik meestal een koffietje halen (een zalige koffietje met gesmolten chocolade, melk, suiker, caramel en slagroom!)
- Dan hebben we nog een halfuurtje terwijl de klas volstroomt. Iedereen babbelt, wandelt een beetje rond, iemand gebruikt de klaslaptop, er zijn altijd wel mensen die hun huiswerk nog maken, ... (maar daar heb ik al eens over verteld)
- Om half 9 begint de les. Eigenlijk verveel ik mij niet meer echt op school, ik ben het ondertussen al zo gewoon dat ik er niet echt veel van begrijp en ik kan me al goed bezig houden met vanalles en nog wat. En nu zijn we van plaats veranderd in de klas en ik zit naast een meisje dat niet echt van opletten houdt, dus dat is wel leuk voor mij.
- Tijdens saaie lessen leren de mensen die naast mij zitten mij Kroatische 'tonguetwisters' zoals: 'Riba ribi grize rep' dat betekent: 'Een vis bijt in een andere vis zijn staart' :) Haaha!
- Na school gaan we regelmatig ook samen een koffietje drinken, dat is echt supergezellig!
- Dan wandel ik naar huis.
- Meestal stop ik bij de bakker (dat is heel normaal hier)
- Dan kom ik thuis en heb ik tijd voor computer, tv, huiswerk (zeer zeldzaam!), ...
- Dan gaan we eten bij de oma aan de overkant van de straat
- Dikwijls drink ik daarna een tasje koffie (meestal met mijn mama en mijn zus, maar soms ook met mijn broer of mijn papa) en als we dan beginnen te babbelen en dan kan het soms een paar uurtje duren!
- Elke avond is er iets te doen: turnen, dansen, Kroatische les, na de Kroatische les gaan Giorgia en ik (en soms Lars; zij zijn de andere uitwisselingsstudenten hier in Osijek, Giorgia is van Italië en Lars van Groenland, Denemarken) soms samen iets drinken of shoppen, in de weekends ga ik met vrienden van school iets drinken, ...
(Mijn Kroatisch gaat er toch stillekes aan op vooruit: Gisteren heb ik 2 uur met Iva gespeeld (Iva is het zusje van Giorgia en Giorgia is een uitwisselingsstudent uit Italië en zij is ook hier in Osijek voor 3 maanden. En gisteren had ze mij uitgenodigd om daar te gaan eten.) Iva en ik hebben gewoon de hele tijd met sleutelwoorden gepraat en het was echt superleuk! Toen ik weg ging zei ik 'Iva, vidimo se u...' = 'Iva, ik zie jou...' En toen riep ze 'SUTRA!' = 'MORGEN!')
- Dan eten we meestal ons avondeten
- En dan kijk ik meestal ook nog eens een film met mama, dat is ook supergezellig!
Het is echt een superzalig leventje hier!
En na een iets koudere en regenachtige week, schijnt de zon opnieuw en is het ook weer een stuk warmer :)
Veel groetjes!
PS. Nu lijkt het alsof ik 3 keer per dag koffie drink, maar dat is niet zo. Meestal 1 keer per dag, soms 2 keer per dag. Soms s'ochtends, soms na school en soms thuis,... Het hangt er gewoon vanaf wanneer ik zin heb in koffie :)
- Bijna niemand ontbijt thuis, het is wel mogelijk maar de meeste mensen eten thuis niks en gaan dan onderweg naar school naar de bakker om hun ontbijt te kopen.
- Iedereen drinkt koffie! Een dag zonder koffie is geen goede dag :)
- Tijdens elke pauze (dus tussen elk lesuur) is er wel iemand die eet.
- Het is de gewoonte dat 1 persoon van de klas naar de markt gaat en fruit koopt voor de hele klas. Vandaag had een leerkracht ook gewoon appels bij voor de hele klas.
- We eten 's middags warm en 's avonds brood (omdat we 's middags thuis zijn en niet op school eten)
- We eten 's middags altijd bij de oma die aan de overkant van de straat woont. Maar we eten 's middags nooit samen, de oma zorgt dat het eten klaar is en we gaan gewoon wanneer we zin hebben. Meestal hebben mijn oudste broer en zus al gegeten en zijn mijn ouders nog niet thuis en dus ga ik met mijn jongste broer eten.
- We eten elke week wel 1 keer pizza en minstens 2 keer pasta.
- Sinds ik hier ben heb ik nog maar 1 keer iets gegeten dat lijkt op frietjes :)
- Brood eten met alleen kaas of alleen hesp is absoluut geen optie! kaas en hesp is oké maar liefst ook nog extra tomaat erbij of zo.
- Ze weten wel wat choco is en ze hebben het ook in elke winkel maar ze eten het hier precies gewoon niet. Kunt ge u voorstellen dat het al meer dan een maand geleden is dat ik nog is een boterhammeke met choco heb gegeten?
En er is niet veel tijd voor verveling, dat is enkel toegestaan tijdens de lessen op school :)
Want ik begrijp er nog altijd niet veel van...
Na school ga ik vaak met vrienden koffie drinken, shoppen, een ijsje eten, ...
Als ik dan thuis kom, kan ik mij vervelen als ik wil
(want dat is het moment dat ik alleen ben omdat iedereen zijn huiswerk maakt en de ouders nog niet terug zijn van hun werk),
Maar er is genoeg te doen: lezen, muziek luisteren, film kijken, facebooken, ...
's Avonds ga ik naar de 'Gymnastics training' hier, met mijn zus naar 'Dancing training' of naar de cinema met vrienden, ...
In de weekends is er altijd veel te doen:
- weekend 1: startkamp in Zagreb + aankomst in mijn gastgezin
- weekend 2: tuin-BBQ met buren
- weekend 3: op vakantie aan de zee
- weekend 4: Zagreb (waar mijn gastfamilie NOG een apartement heeft!): Rowing Championship + natuurlijk een bezoekje aan Zagreb
- weekend 5: dit weekend dus...
Vrijdagavond vond Matej (mijn oudste broer) dat ik het Kroatische nachtleven moest ontdekken :)
Gisteren zijn we naar Vukovar geweest (daar had mijn gastfamilie voor de verandering geen appartementje ;d ),
Terwijl mijn broers, papa en mama bij een ander Roeikampioenschap waren, heeft een meisje van mijn klas mij Vukovar getoond (ze woont daar). Het was best wel raar om al die vernielde gebouwen te zien...
En gisterenavond dacht ik: Morgen is de eerste keer dat ik een hele dag thuis ga zijn zonder dat er iets speciaal gebeurt. Maar deze ochtend kwam mijn mama mij wakker maken om te zeggen dat ze naar een andere roeiwedstrijd gingen hier in Osijek en of ik meewilde, dus ik was toch niet thuis vandaag :) Het is nu waarschijnlijk wel duidelijk dat mijn familie een echte roeifamilie is? Papa is de voorzitter van de roeiclub en roeit zelf ook, mijn oudste broer is lid van het nationale roeiteam en woont meestal in Zagreb (vandaar het appartement) en de andere broer is gewoon roeier in de plaatselijke club...
En volgend weekend ga ik waarschijnlijk Laura zien (een andere Belgische uitwisselingsstudent, die ook in Kroatië is).
Er is hier dus veel te doen, dus als ik mij wil vervelen moet ik dat eigenlijk plannen :)
Četvrtak 22 rujna 2011 - Donderdag 22 September 2011
De school hier is heel klein! zelfs kleiner dan 1 blok van het SFC!
Er zijn 4 klassen (hier heb je 8 jaar lagere school en 4 jaar middelbaar).
Elke klas heeft een eigen lokaal, er zijn twee computerlokalen, toiletten en dan is er nog het kantoor van de 'head master'.
Maar de 'head master' is ook onze leerkracht wiskunde en de mama van 1 van de meisjes in mijn klas. En de papa van datzelfde meisje is onze L.O.-leerkracht :)
Er is niet echt een speelplaats maar voor het schoolgebouw staan 4 bankjes...
Als we s' ochtends op school aankomen blijven we dus niet allemaal buiten staan wachten tot de bel gaat, maar we gaan gewoon allemaal onmiddellijk naar de klas. School begint om half 9 maar om kwart na 8 zit de halve klas daar al.
Allé, 'zit'.... :)
Een typische ochtend op school:
Rond 8u kom ik aan op school, meestal zijn er al 5 mensen of zo in de klas (nu is iedereen nog kalm).
We babbelen een beetje, we gaan koffie halen, de meeste mensen eten hun ontbijt, ...
Er komen steeds meer mensen de klas binnen, iedereen praat luider om elkaar te verstaan (ook al zijn we maar met 17).
Iemand installeert de klaslaptop (geprojecteerd op de muur en aangesloten op boxen) en begint muziek af te spelen.
Iedereen praat nog luider, sommigen zingen lekker luid mee, anderen dansen (voor zover dat je dat natuurlijk dansen kan noemen), ...
En dan gaat opeens de bel. Iedereen begint half in paniek rond te lopen, de laptop opruimen, koffie vlug opdrinken, en dan proberen in u bank te geraken... Dat is veel makkelijker gezegd dan gedaan! De banken zijn echt heel ambetant: het is niet gewoon een tafel en een stoel, maar een stoel waaraan een soort van tafeltje vast is gemaakt, dat je dan moet opendoen om erin te kruipen. Maar als dus al je boeken op je tafeltje liggen, moet je die er eerst allemaal afhalen... :)
En dan start een lange dag... In het begin kan ik mij nog wel amuseren met rondkijken en luisteren naar het Kroatisch gebrabbel, maar 1 uur is echt wel genoeg! Dan begin ik te tekenen, kleuren, lezen, ik mag altijd op de klaslaptop als ik wil, ... De enige lessen die ik volg zijn L.O., wiskunde, Engels en Duits. Maar dat is toch ook al iets :) En iedereen is superlief, ze vertalen veel voor mij en proberen mij nieuwe woordjes te leren.
Ponedjeljak 19 Rujna 2011 - Maandag 19 September 2011
Het leven is hier een en al vakantie voor mij: altijd prachtig weer, lekker eten, superlieve mensen, niks moeten doen voor school, ...
En toch vond mijn gastmama dat we maar eens echt op vakantie moesten gaan :) dus gingen we naar zee!
Na 4 en een half uur auto-zitten met mijn gastzus, gastmama en een vriendin van de mama (tjaa, de mannen moesten thuisblijven...) kwamen we aan in .... (ik weet het eigenlijk niet meer... het was ergens in Istrië en er zat een č in), waar mijn gastfamilie een eigen appartementje heeft!
Het was een super weekend! Het weer was prachtig, het stadje & de kust supermooi, en de zee was zalig, ...
Veel hebben we eigenlijk niet gedaan: zwemmen, in de hangmat liggen, door het dorpje/stadje wandelen, babbelen, koffie drinken, eten, ... en dan vooral veel ijsjes! Ik denk dat ik dit weekend meer ijsjes heb gegeten dan in de hele zomer! :)
Četvrtak 8 Rujna 2011 - Donderdag 8 september 2011
Sommige dingen hier zijn echt vreemd! * in de klas steekt iedereen 2 vingers op, zoals 'peace' in plaats van 1 vinger of een hele hand ö * de verkeerslichten gaan groen - oranje - rood - oranje - groen i.p.v groen - oranje - rood - groen * iedereen eet hier elk moment van de dag! zelfs als we maar 5 minuutjes pauze hebben, zijn er mensen die volledige broodjes eten! ö * en (bijna) iedereen is verslaafd aan koffie! ik ben hier nog maar 4 dagen en ben zelfs al lichtjes verslaafd :) * als een leerkracht geen zin heeft om les te geven, gaan we gewoon wandelen in de stad of in een park zitten
Ik versta hier zo goed als niks :) alleen een paar woordjes en ik hoor de hele tijd: 'dobro, dobro, dobro...' (= goed) en 'professore, professorice' (= meneer, mevrouw (in de klas)) Maar iedereen is echt superlief voor mij! toen we gisteren koffie gingen drinken, hebben ze voorgesteld om het hele gesprek in het Engels te voeren, zodat ik kon volgen! ;) Het is echt super hier!
