En dan de eerste keer dit jaar tijd gevonden om wat toe te voegen aan de weblog.
Namens de staf en de vrijwilligers wensen we iedereen alvast een gezond en gelukkig 2009 toe.Hieronder vind je ook de kaart terug die we naar alle vrijwilligers, medewerkers en kennissen opsturen, dit meestal in combinatie met de uitnodiging voor onze jaarlijkse receptie.
Om onze levers wat recuperatietijd te geven hebben we die dit jaar heel laat ingepland, maar zolang het januari is, kan het officieel nog.We hopen tegen dan een aantal nieuwigheden te kunnen tonen en bovendien is er mogelijk nog ander belangrijk nieuws te verwachten in de loop van januari.
Niet toevallig hebben we het gebouw als achtergrond gekozen.De kans is groot dat we dit jaar weer de verhuisdozen moeten boven halen wegens de uitbreiding van onze buren Manuport.We hopen op een nog betere locatie.Verdere info volgt nog indien beschikbaar.
Zoals we enige tijd geleden je reeds hebben laten weten werd er voor onze commandowagen geïnvesteerd in de modernste technologiën, zijnde een router met UMTS-kaartje. Met Werchter Classic waren hier nog enkele configuratieproblemen mee maar met de volgende grotere preventieven zoals Graspop en Werchter bleken diverse klanten zonder problemen ingelogd te geraken op het beveiligde netwerk van de commandowagen.
Diverse online toepassingen kunnen nu ook via onze computers gebruikt worden. We denken hier uiteraard in de eerste plaats aan Medtris.
De oplettende surfer van de weblog had het reeds gemerkt. We kregen eerste lijns feedback van onze inzet voor de B-Fast Actie. Om je het zoeken te besparen hierbij een kopietje van de reactie:
Het doet goed om te weten dat we blijkbaar kwaliteit afleveren. Het moet ons tevens aansporen om het werk dat we zelf afleveren toch kritisch te blijven bekijken. We blijven alert.
De eerste dienst van de grote sloef die ons te beurt valt in juni-juli augustus is reeds achter de rug.
Werchter Classic zal de geschiedenis ingaan als één van de meest slijkrijkste evenementen. Het vertrek 's nachts werd aanzienlijk vertraagd door het wachten op een tractor die, eens aangekomen, met bekwame spoed doch met overleg onze 2e vrachtwagen 403 en de keukenwagen uit het slijkbad achter HP1 wist te bevrijden. Iets daarvoor hadden we zelf onze eerste vrachtwagen losgekregen met lichte maneuverschade aan de sleepstang tot gevolg.
Gelukkig hadden we ook dit jaar weer de koperparen van Belgacom ter beschikking zodat we zelf geen lijnen moesten trekken. Onze nieuwe router met UMTS-kaartje strooide evenwel roet in het eten en moet terplaatse worden afgekoppeld om de geleverde ADSL te doen werken. Dit moeten we nog eens nader bekijken.
De rest komt er met bekwame spoed aan : - 26/06 Pennezakkenrock als opwarmer - 27/06 tot 30/06 Graspop - 02/07 tot 07/07 Werchter - 13/07 Werchter Boutique - 10/08 De Fietseling - 23/08 VTM Live
De planning is in aanmaak en we hopen dat alle shiften voldoende gevuld raken. Indien je nog niets liet weten, geef ons een seintje waneer je kan meewerken.
Hierbij een verkort relaas van de inzet van het Rode Kruis en meer bepaald de Logistieke Eenheid voor de B-fast inzet voor China
19 mei :
Na lange twijfels is er dan toch een beslissing. B-Fast wordt ingezet en er moet een klein deel van het materiaal in ons magazijn mee met het vliegtuig op woensdagavond. In allerijl worden volgende zaken alvast klaargezet : - 10 personal field kits - kookgerei - Een generator en jerrycans - Een deel van de outpatient module - koffer secretariaat - draagberries - enkele tafels en banken - sterilisatiemateriaal
De definitieve GO! komt er pas rond 20:00 zodat het te laat is om te gaan winkelen voor de te voorziene voeding. Wel wordt gekeken wat we nodig hebben voor 12 man gedurende 2 weken. Sven, Filip en Guido klaren de klus met Johan Peeters en Jean-Pierre Van Elslander
20 mei :
Snel winkelen in de Makro door Ria Hopcus, Wim en Guido. Snel nog een aantal dozen kopen en de voeding verpakken. Het leveruur is inmiddels al 2 keer vervroegd naar dinsdag 22 uur en nadien naar 17:00. Wim en Guido vervoeren het zaakje naar Bierset bij Luik waar ook verscheidene legervrachtwagens aanhet lossen zijn. Een groot aantal paletten van Alpinter zijn ook al geleverd;
Net dat moment komt de Chinese ambassadeur op bezoek in de loods met hulpgoederen. Zoals uit bijgevoegde beelden blijkt is er ook de nodige pers aanwezig.
23 mei :
Omdat er beslist is nog meer goederen te sturen komt het hele circus terug op gang. Een boekenrit door Jaques en Johan wordt in allerijl een afhaalrit van medisch materiaal uit Amsterdam. Zij banen zich een weg door de spits. De lading is dit keer aanzienlijker en vrijdag wordt naarstig gewerkt om de vrachtwagen 403 te laden. Deze blijkt echter te klein zodat ook de aanhanger FLUP wordt ingezet. De totale lading omvat onder meer - 18 multipurpose tenten - draagberries - 2 generatoren - 3 electricity kits - Staff tents - Out patient module - Emergeny Health Kit - Dekens en sheeting De geladen combinatie zag er als volgt uit.
24 mei Er komt nog een opdracht voor het kopen van talkpoeder, muggenmelk en motorolie. Ilse en Diane hebben het vooral lastig om de 50 busjes talkpoederbij elkaar te zoeken. Wel 6 winkels worden afgedaan vooraleer het aantal gevonden wordt. Eten is in de loop van de nacht van de lijst gevallen zodat Jan Dister in reserve kan blijven en na wat herverpakken staat de combinatie klaar.
26 mei Rond 14:00 vetrekken Rudi en Ivo met vrachtwagen 403 naar Bierset of het materiaal af te leveren.
Hierbij dan een kort eindverslag van de jaarlijkse stickerverkoop.
In totaal waren op er de kruispunten en op het thuisfront 21 verkopers actief. Zoals elk jaar bleven enkele mensen afwezig door allerhande redenen (werk, familie, motivatie) maar enkele anderen waren na een jaartje afwezigheid terug op post.
Donderdag bleven we, door een uurtje vroeger te stoppen wegens de regen, hangen op 1228 stickers. Vrijdag werden er 2110 aan de man/vrouw gebracht, zaterdag gingen er 794 van de hand.
De uiteindelijke verkoop strandde na een laatste rush op terugkomende kustgangers op 5147 stuks zodat we ongeveer 1400 euro lager uitkwamen dan vorig jaar.
De verkoopskampioen was natuurlijk weeral Ivo die op zijn eentje voor 22,8% instond. Natuurlijk moesten de 77,80% overig percenten ook verkocht worden. Er sneuvelde alvast nog een record.... Vrijdag stond de eerste verkoper reeds om 06.15 op het kruispunt.
Met deze verkoop is het duidelijk dat LE een behoorlijke inspanning wil leveren om een groot deel van het benodigde budget zelf binnen te brengen. Volgens mij een belangrijk signaal naar de hoofdzetel en ander echelons.
Met een deel van de opbrengst denken we aan : - modernere verwarming, - enkele astridtoestellen om de werking van de commandowagen te ondersteunen, - Vervanging van versleten kledij, - enz...
Maar nu eerst en vooral aan iedereen, verkoper en de logistieke ondersteuner:
zondag 20/04/2008 zijn we naar walibi geweest sommige onderons ook al op 19/04/2008 voor gaan op te bouwen voor de eigenlijk dag,
Naar jaarlijks gewoonte is de logistieke eenheid daar ook aanwezig voor de event crew een hart onder de riem te steken. Sommige onder ons hebben dan ook kunnen genieten van de aanwezige attracties
Zaterdag ll. zijn we met enkele mensen begonnen aan een paar technische klussen oa. de signalisatie op de nieuwe bus (203),het aanbrengen van de router van in de commandowagen en ook nog zendertesten boven op het middelheimziekenhuis.
De router is volledig geinstalleerd binnen de infrastructuur van de commandowagen en na enkele testen goed bevonden door de installateurs. Voor verdere inlichtingen kun je terecht bij de bevoegde dienst.
De signalisatie op de 203 krijg ook stilaan vorm. zie foto's
We bedanken ook Astrid (vriendin van kurt) voor het goede eten smiddags
Zoals jullie reeds gemerkt hebben, is er in deze weblog ook plaats voor familiaal nieuws. Het hoeft echter niet altijd slecht nieuws te zijn.
Het doet ons dan ook plezier melding te kunnen doen van het huwelijk van Stefan en Katrien. Naar aloude gewoonte stond een vertegenwoordiging van onze Logistieke Eenheid, samen met een delegatie van de afdeling Lier, zijn opwachting te maken aan de kerk om het huwelijk een duchtig in gang te blazen. De trekker en een ziekenwagen hebben dan ook O.L.V. Waver eens duchtig op stelten gezet.
Zoals uit deze foto blijkt is onze Stefan er verleden zaterdag mogelijk met zijn ogen dicht ingelopen.
's Avonds werd nog een gift overhandigd onder de vorm van een simulant van onschatbare waarde.
Het stralende koppel keek wel even bedenkelijk bij de gedachte dat er een heleboel muntjes moeten geteld worden.
We wensen het Katrien en Stefan hééél vééél geluk toe namens LE.
Jullie hadden nog een verslagje tegoed van de voorbije opleidingsdag van februari...
Om te beginnen hadden we nog het logische vervolg te goed van de cursus REA 2006 van januari, namelijk AED. Lesgevers van dienst waren Mavabo en Geert. En na enkele uurtjes les en de nodige oefeningen kunnen weer een aantal onder ons ook deze opleiding toevoegen aan hun palmares. Kleine bemerking: als het hoofd x-aantal cm van de romp gescheiden is, is het SO overleden. Mogen we deze regel ook toepassen op de rea-poppen?
Vervolgens op het programma, deel I van de vervolmakingscursus ASTRID door Dirk. Als LE'ers horen we toch net dat beetje meer te weten...
's Middags was er keuze uit de volgende Aziatische menu's: nr 15 nr 36 nr 38 en de sauzen nr 63 - 51 - 75
De geruchten deden de ronde dat er leven zat in sommige van de SG's. Dus mochten we op vraag van Intendance in de namiddag onze practische kennis SG300 nog eens toepassen. Zalig weertje, dus met alle plezier gedaan Hoogtepunt was toch wel een klasieker: om het snelst tentjes bouwen met als deelnemende ploegen: Ploeg Sven en Ploeg Tom. Dankzij een moeilijke start van Ploeg Tom (een SG300 bouwen met de buizen van een SG20 is niet eenvoudig ) moesten ze de duimen leggen voor Ploeg Sven. Maar uit een grondige controle door de jury achteraf bleek dat in de SG van Ploeg Sven toch nog een aantal cruciale riempjes niet vastgemaakt waren... Conclusie > Ploeg Tom was toch de morele winnaar. (Met dank aan alle enthousiaste ploegleden) Nadat Filip het kaf van het koren gescheiden had werd alles weer netjes ingepakt.
En om af te sluiten deel II van de Dirks vervolmakingscursus ASTRID.
Nog de nodige veranderingen... Voor de commandowagen werd een Wireless-G Router for Mobiel internet gekocht. Niet alleen laat het toe dat we eindelijk verlost zijn van onze vaste IP-adressen in de commandowagen maar ook het opnemen van draagbare PC's via Wifi is dan mogelijk. Natuurlijk via een beveiligd netwerk.
Het belangrijkste is echter dat we, via deze router en een UMTS kaartje dat op komst is, met alle PC's binnen het commandowagennetwerk dan gebruik kunnen maken van internet tegen een redelijke snelheid. Wel is de datahoeveelheid van zo een UMTS abonnement (no limit) beperkt tot 2Gb/maand. Dus spaarzaamheid is geboden.
Het was al duidelijk dat dit de laatste tijd een noodzaak was voor bv. Medtris, E-mail, opzoeken diverse gegevens en telefoonnummers. Met deze extra service biedt de commandowagen dan ook een meerwaarde. Een test met een tragere GRPS/G3 kaarje was succesvol, hopelijk een definitieve installatie in het kort.
Grootse plannen bij de buren. Terwijl aan de overkant van onze lokalen een nieuw gebouw voor SKB uit de grond rijst, is onze zijbuur het omgekeerde bezig. Nothern Manuport behandelt hoe langer hoe meer containers en daarbij is hun grote loods niet erg handig. De kaai volledig heringericht en men isondertussen bezig met de afbraak van de grote loods aan deVosseschijnstraat. Als je dit leest, is er van de loods waarschijnlijk niets meer over.
Binnen de Logistieke Eenheid is de dienst transmissie ook soms actief zonder de commandowagen, enkele voorbeeldjes :
1. De op afstand bediende zender van de dispatching te Vilvoorde werd op 6 februari voorzien van een nieuw (nood)voedingscircuit
2.Onze collega's van Dendermonde kregen een inbreker langs in hun ziekenwagen. De dief ging aan de haal met de zender en de bijhorende data-terminal, die echter niet meer in gebruik was. Om de afdeling Dendermonde de depanneren plaatsten we voorlopig een tijdelijke zender in hun voertuig.
3. De politie van Gent deed een gift van een 24-tal bruikbare draagbare toestellen aan het Rode Kruis. We zorgden er voor dat de toestellen de juiste configuratie kregen zodat ze bij de Provincie Oost-Vlaanderen en enkele afdelingen inzetbaar zijn.
4. Enige weken geleden bouwden we een eerste ASTRID toestel in in een ziekenwagen van de ziekenwagendienst
Soms is er voor deze acties slechts een kleine inzet nodig van personeel of materiaal maar vaak betekenen ze een aanzienlijke besparing voor het Rode Kruis en de afdelingen in het bijzonder.
De eerste jaarlijkse preventieve van het jaar ligt weer al achter ons, we kijken al uit naar de volgende :d
Eerst en vooral een bedanking voor de moed en zelfoffering voor de aanwezige vrijwilligers die aanwezig waren voor de commandowagen.
Voor het eerste hebben op het terrein ook gebruik gemaakt van de mobiele astrid toestellen voor de communicatie te volgen en te gebruiken voor cp-ops / Dir med en de ziekenwagens.
Vroeger in dit weblog meldde Kurtje dat er een Astrid-toestel in de commandowagen beschikbaar was en dat we het hopelijk met Aalst carnaval zouden gebruiken, wat ook de bedoeling was.
Bij ontvangst van het operatieorder de vrijdag voordien bleek echter dat de benodigde gespreksgroepen niet nog niet geprogrammeerd waren in de Cleartone 9000 toestellen in de commandowagen.De gebruikte groepen zijn pas later in de fleetmapping van het Rode Kruis opgenomen.Voor programmatie moeten de toestellen terug naar de fabrikant wat geen optie meer was op die korte tijd.
Dit zou dan tijdelijk kunnen opgevangen worden door gebruik te maken van extra draagbare Astrid toestellen tot bleek dat ook deze niet allemaal de nodige groepen "aan boord" hadden.
Dank zij Jean-Pierre Vanelslander werden vlak voor de dienst de nodige euvels opgelost door de draagbare toestellen aan te passen.De herprogrammatie van de inderhaast ingeboude EADS TMR880i lukte echter niet.Maar dit bleek uiteindelijk geen probleem. Toch dank aan Jean-Pierre.
Gilbert Coghe schreef het al in een gedicht, niets blijft duren, niet de vuren, niet de muren....., en afscheid nemen maakt nu eenmaal onlosmakelijk deel uit van het leven.
Niet dat het gemakkelijk is, maar af en toe blijft het toch nog echt moeilijk
Het bericht bereikte ons dat Marc Cools, vrijwilliger bij onze afdeling, alhoewel de laatste jaren minder actief, overleed aan de gevolgen van een hersentumor op de leeftijd van 49 jaar .
Op zijn belofte dat, als het nodig was, we altijd mochten bellen voor zijn hulp, kunnen we spijtig genoeg geen beroep meer doen.
Na het behalen van zijn brevet Helper was hij bij onze eenheid gekomen en al doende leert men.Marc was in de actiefste periode vooral een bezige bij binnen de toenmalige reddingsdienst waarbij hij de waterski-diensten nooit oversloeg. Van ietwat onwennige bemanningslid groeide hij uit totervaren "bootsman".
Hij stelde zich graag ten dienste van de anderen en als hij ergens voor ging was er geen twijfel. Grijs was bij momenten onbekend voor Marc, het was wit of zwart.
Hij had het op persoonlijk vlak niet altijd even gemakkelijk, maar we menen dat hij voelde dat bij ons gewaardeerd werd voor wie hij was en voor wat hij deed.
Zodoende kreeg hij ook meer zelfvertrouwen en we hopen dat we op die manier hebben bijgedragen dat hij in het leven beter zijn mannetje stond.
Bij het verdwijnen van de reddingsdienst was hij nog wel herhaaldelijk actief bij de cateringdiensten.
Via contacten op zijn werk was hij echter ook meer en meer actief in gehandicaptenwerking en voor ons minder beschikbaar.Toch voelde hij zich nog altijd een Rode Kruis-helper en bij de geregelde ontmoetingen was er nog steeds het hartelijke gevoel van verbondenheid.
En dan nu het bericht dat hij er niet meer is, veel te vroeg, voor familie, kennissen en zeker voor Marc zelf. Hij had nog plannen en wie weet wat hij nog allemaal in zijn mars had.
Met tegenzin nemen we afscheid en blijft nog alleen de herinnering.
De aandacht bij het wat moeilijk aanmeren, het zwoegen om de boot op de trailer te krijgen,
Op de vooravond van de waterski te Blankenberge samen zwemmen in de zee.
Een collega-vrijwilliger, een vriend.
Bedankt Marc, we zullen je nooit helemaal vergeten
Gisteren zoals gebruikelijk de traditionele opleidingsdag. Zondagmorgen zijn we met de eveneens traditionele vertraging met bijna het voltallige wagenpark vertrokken naar het RK lokaal te Teunenberg. In totaal waren we met een achtiental personen wat niet slecht is. Bovendien waren we vergezeld van een aantal nieuwe gezichten wat altijd positief is. Wegens omstandigheden ontbraken er een paar vertrouwde deelnemers, kan gebeuren. Onderweg niet teveel problemen alhoewel de tussenafstand tussen de voertuigen niet altijd optimaal was. De verplaatsing alleen is natuurlijk ook al een "oefening" voor de chauffeurs. Verder op het programma : - draaien van een slachtoffer van buik naar rug, - reanimatie alleen, - reanimatie met meerderen (met ballon), - reanimatie kind.
Met 3 instructeurs kan het natuurlijk niet verkeerd gaan.De reanimatie in ploeg is best een leuke bedoening. Uiteindelijk bleek de reanimatiepop niet meer in leven te krijgen. Volgende maand zetten we de AED ook in en laten bericht over het resultaat. Het is ofwel hartslag of verbrand rubber .
Tegende middag was er soep en broodjes, met dank aan Wim en Wendy.Een kwestie van de keukenploeg die de afgelopen dagen actief was voor de B-Fast opleiding niet extra te belasten.
De namiddag werd ingevuld met het manoeuvreren van voertuigen.Geen probleem zou je denken, maar met een aanhanger eraan, hebben de minder ervaren voerders al heel wat minder noten op hun zang.Gelegenheid tot oefenen zonder dat er 20 auto,s staan te wachten tot je de inrit achteruit bent ingereden. We hebben dus ondertussen onze dosis dieseldampen ook binnen. Dank zij deze oefening waren wel na de terugrit alle auto,s en vrachtwagens in een wip op hun plaats gezet.
Traditioneel achteraf nog een pitta bij den Amon voor de die hards.
De dief ging aan de haal met de zender en de bijhorende data-terminal, die echter niet meer in gebruik was. Om de afdeling Dendermonde de depanneren plaatsten we voorlopig een tijdelijke zender in hun voertuig.
.
