Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Beoordeel dit blog
Little Life
18-01-2014
Goodbye
Hier sluit ik mijn blog op bloggen definitief af. Ik zit nu op een geheim tumblr voor te bloggen en zal daar verderdoen omdat niemand mijn blog leest en weet wie ik ben. Dus daarbij bye bloggen welcome to my new tumblr blog.
This is the year that everything will change the way I want it. This is the year that I will change everything the way I want it. If only you believe in it.
Donderdag vertrek ik op chirokamp. Ik heb er wel zin in maar tegelijk ook weer niet. Ik heb wel zin om twee weken van mijn ouders en thuis weg te zijn en mij te amuseren met de mensen van de chiro, maar tegelijk heb ik geen zin om weg te zijn van mijn vrienden. Ik heb zin in de spellen en dan weer geen zin erin. Vooral in vlaggenwacht heb ik dus geen zin. Ze zeggen allemaal dat we een mes of scherpe voorwerpen moeten meenemen om ons los te snijden. Maar we zullen waarschijnlijk alleen achtergelaten worden in een donker bos. Dus niemand die ons in de gaten kan houden. Plus ik zal een scherp voorwerp mee hebben en dat is dus niet goed. Oké, ik kan al meer ermee werken zonder drang, maar dat is omdat er mensen rond mij zijn dat ik weet dat ik het nooit zal doen. Ik had een vriendin gevraagd om mee te gaan zodat ik niet alleen zou zijn, maar ze zal apart geroepen worden op vlaggenwacht om redenen dus ik zal haar niet zien. We zullen wel zien hoe het loopt. - LittleLife
Aangezien de examens zijn, ga ik hier een keer zagen over de examens. Donderdag begonnen met wiskunde en dat was easy. Vrijdag Frans, schriftelijk en mondeling. Eerste keer dat ik zo nerveus was voor een mondeling. De dag ervoor zat ik zeker een half uur in de kas om de perfecte outfit te hebben. Die heb ik dus niet gevonden. Ik was nerveus omdat ik wou dat alles perfect was. Het was de laatste keer dat ik die leerkracht zou zien en ze is ook de enige leerkracht die iets van mijn problemen af weet. Ik wou dat het 'afscheid' perfect was. Net zoals ik die ook wil voor mijn vriendinnen van school. En zeker voor mijn beste vriendin. Het gaat een hard afscheid zijn denkik. Ik wil die perfect hebben en laten we hopen dat die ook zo gaat zijn. Vrijdag afscheid van mijn vriendinnen op school uit verschillende jaren, maandag afscheid van de klas in Parijs. Het meisje dat met mij meegaat naar volgend jaar in een andere school gaat niet mee naar Parijs. Maar daar moet ik ook geen afscheid van nemen. De leerkracht die afweet van mijn problemen gaat blijkbaar ook mee naar Parijs. Ik wil dat dit afscheid perfect is, want dit zal het zwaarste afscheid zijn. Ik ben bang maar zal wel moeten ;s Veel gezaag over de examens is hier nog niet geweest. Vandaag is ook nog redelijk gegaan. Ik had bedrijfseconomie, mijn balans klopte wel niet maarja niets aan te doen.
Ik ben echt superblij nu, vanaf dat ik naar the vampire diaries ben beginnen kijken ben ik verslaafd aan 2 dingen. 1) Ian Somerhalder, die Damon Salvatore speelt in de serie 2) De halsketting van Elena Gilbert
Welnu, Ian Somerhalder kan ik nooit in het echt ontmoeten of toch tegen hem praten of alles waar ik nog van droom bij hem Maar na lang zoeken heb ik dan toch de ketting gevonden. Binnen een maand zal ik hem thuis hebben liggen en hem kunnen dragen.
Voila, The necklace van Elena Gilbert <3 I'm in love <3
For once, I wanna be good enough, I wanna be the daughter you wanna have But everything I do is wrong I really try my hardest But hey, I didn't chose for life You did So It's not my fault I live It's your fault I do It's your fault you have problems with me Because I try my hardest to be good enough but you don't see it you don't wanna see and the only thing u have reached is that I hate you now
Vandaag eens een beetje Pretty Little Liars. Eén van mijn favoriete series.
De serie gaat over vijf meisjes, Aria, Hanna, Emily, Spencer en Alison. Aan het einde van het schooljaar hebben de vijf meisjes een logeerpartijtje. Die nacht verdwijnt Alison spoorloos. Een jaar later hebben de beste vriendinnen geen contact meer met elkaar en hebben ze nieuwe vriendinnen gevonden. Aria is in die tijd zelfs naar IJsland met haar ouders en haar broer. Maar wanneer Aria een jaar later terugkeert naar Rosewood krijgen ze te horen dat Alison haar lichaam is gevonden. Dood. Vermoord. Vanaf die dag krijgen de vier resterende meisjes rare berichtjes van iemand die zich voordoet als "A". A dreigt hun levens te verwoesten en hun geheimen openbaar te maken. Geheimen die enkel Alison kon weten. Wie heeft Alison vermoord? Wie is A? Dit zijn de vragen die de meisjes zich voortdurend stellen. Door dit alles groeien de meisjes weer naar elkaar toe. Zullen ze ooit weten wie A is en wie Alison heeft vermoord?
Hieronder zal ik een paar tekstjes zetten van PLL. - Because two can keep a secret if one of them is dead ==> http://data.whicdn.com/images/30667120/181257_371776596213778_1066947216_n_large.jpg - Girls fight muc dirtier than boys ==> http://data.whicdn.com/images/56068846/tumblr_mjzd47CCIf1rdwqg3o1_500_large.jpg - I just want to lay in my bed and listen to sad music all day ==> http://data.whicdn.com/images/57423268/305957_1737655959706721_1717370273_n_large.jpg - Be scared because i'm back tonight bitches -A ==> http://data.whicdn.com/images/29961176/tumblr_m55gzhoHqh1rs6v92o1_500_large.png
Eén van mijn favoriete deeltjes : Alison zegt dat als je eeuwig jong wil blijven je jong moet sterven. Ze wil op een mysterieuze manier doodgaan en dat zo is ze ook gestorven. Ze heeft haar wens in vervulling zien gaan. ==> www.youtube.com/watch?v=5iPZuwveBpg
I'm tired of everything that comes back, I'm tired of seeing everything again, I'm tired of reliving everything again from the past, I'm tired of seeing everything they said and everything they did again I'm tired of beeing not good enough I'm tired of beeing hated by much people I'm tired of crying almost all night I'm tired of fighting against the urge of cutting I'm tired of feeling like this I'm tired of beeing alive
Toen ik mijn oude account op een website voor mensen die gedichtjes schrijven teruggevonden had, las ik alle gedichtjes die ik ooit had gemaakt. Eén gedichtje sprong er net iets teveel uit. Het sprak me aan, het verwonderde mij dat ik dat gedicht ooit heb kunnen schrijven. Ik weet dat ik altijd deze gevoelens voor mezelf hield. Maar toch heb ik dit gedichtje ooit gemaakt. Ik kon het me zelf niet meer herinneren dat ik het gemaakt had, maar na het lezen ervan wist ik wel zeker dat het het mijne was.
Ik hoop dat jullie ervan genieten. Het is misschien wat diep en ongelukkig maar daar kan ik niets meer aan veranderen.
Voorbij
In de woeste zeeën springen is nu voorbij.
Uren staan wachten met niemand aan je zij.
In de klas zitten, uren heeft het geleken,
maar het waren maar seconden is gebleken.
Al die tijden in één windje weg.
Voor mijn "vrienden" dikke pech.
Maar nu voelt het allemaal weer goed.
Ik kijk naar mijn polsen vol met bloed.
Nog enkele minuten en ik ben weg, voorgoed.
Eerste keer dat ik voor een blog ga schrijven. Ik weet nog niet zo goed wat te schrijven, maar dit zal wel beteren na een tijdje. De bedoeling van deze blog is dat ik mijn gevoelens van me afschrijf en ergens op plaats. Het is dus de bedoeling dat deze blog me helpt met alles eens op een rijtje te zetten en alles met datum en tijd te bewaren.
Mijn eerste blog zal een gedichtje zijn, een 'olleke bolleke'. Dit gedicht gaat over onzeker zijn, bang zijn voor de mensen om je heen. Ik moest voor Nederlands een gedicht schrijven. Het moest aan een paar voorwaarden voldoen. Toen ik begon te schrijven verbaasde het mij niet zo dat er een niet zo vrolijk tekstje tevoorschijn kwam. Maandag, morgen dus, moet ik het gedichtje afgeven.
Onzeker
Bang voor echt iedereen maar doen alsof van niet laat ze maar geloven laat ze maar doen
Nooit zal ik toegeven onverzettelijkheid maar anders word ik niet wat we ook doen
 "Wink"){kind=icon}
Voila, The necklace van Elena Gilbert <3 
