Het dagelijkse leven van een Chinees/Nederlands meisje.
25-10-2013
Even voorstellen (:
Heei mensen die mijn blog toevallig tegen komen,
Ik ben Vannessa en ik ben 12 jaar ( ik weet het shocking he?)
Ik heb een halfbroertje van 2, en een zus van 14
Ik zit in de brugklas en doe gymnasium.
Ik hou van: lezen, zwemmen, fietsen, winkelen en kijken naar bijzondere dingen.
Zoals jullie vast al gelezen hebben ben ik Chinees. Toch ben ik in Nederland geboren en doe dus alles Nederlands, jammer genoeg zijn mijn ouders wel blijven haken in het oude China. Met alle respect voor de Chinezen, maar vroeger was China in mijn ouders hun geboorteplek niet fraai voor kinderen. Het was heel normaal om op je achtste te werken voor je ouders en je familie trots te maken.
Ik doe Gymnasium dus je zou toch verwachten dat mijn ouders trots op mij waren? Jammer genoeg niet, ik doe mijn best maar het is toch nog wel moeilijk als je ouders niet blij zijn met een cijfer lager dan een 9. Ook zijn mijn ouders heel geldgierig, ze proberen op alle manieren aan geld te komen en zijn nu een restaurant begonnen. Ik doe voor een 12 jarige veel te veel denk ik, ik weet alle nummers van de afhaal lijst, neem de telefoon op en ben elke dag in het restaurant werkend. Tegelijkertijd pas ik ook verschrikkelijk veel op mijn broertje. Ik kan zijn luiers verschonen, hem in bad doen, weet al zijn bed tijden en wanneer hij wat moet eten. Mijn moeder heeft het namelijk veel te druk met ruziemaken met mijn stiefvader, het enige wat hij doet is al ons geld op gokken. Dat mijn broertje verre weg van een lieverdje is helpt al helemaal niks. In het restaurant werken natuurlijk ook bezorgers van een leeftijd rondt de 19, ik maak me elke dag zo veel zorgen dat ze mijn leeftijd gaan vragen, dat zou alles veel erger maken! Mijn zus maakt het ook niet makkelijker om in dit huis te wonen, we kunnen elkaar niet uitstaan! Ik snap onze ruzies soms ook echt totaal niet, maar mijn zus en ik zijn echte heethoofden, we ruzien over ieder klein iets.
School is ook niet echt een uitweg voor mij, ik zit in de brugklas dus ben binnen gekomen in een nieuwe klas. Vrij snel vond iedereen zijn vrienden, tuurlijk ik heb natuurlijk van dag 1 ook vrienden gehad, ik ben steeds heen en weer gegaan in de kliekjes, steeds paste ik er totaal niet in. Ik had natuurlijk wel een echte vriendin, Dagmar. Jammer genoeg was ik niet de enige die Dagmar aardig vond. Iedereen vindt haar aardig en ik ben dan natuurlijk weer net grappig of knap genoeg.. En dan heb ik ook nog pech dat de mensen die interesse hebben in Dagmar ook nog is een drietal zijn, met Dagmar erbij een viertal en dan ben ik letterlijk het vijfde wiel... Ik wordt steeds als ik wat wil zeggen gewoon weg geduwd of genegeerd, Dagmar praat wel, maar die heeft 3 man aan haar lip hangen. ik heb het geprobeerd met de luidruchtige wat slimmere kinderen, maar dat zijn er 8, dus viel ik er weer buiten. Er zijn nog 3 kinderen over, ik en nog twee. Die twee kunnen elkaar niet uitstaan. Een meisje is wat kleiner en heel erg kinderlijk, de ander heeft een heel kort lontje en een eigen wil. Mensen blijven het liefst uit hun buurt. En ik eerlijk gezegd ook, maar hun zijn de enige die me niet wegduwen dus ik zal daar genoegen mee moeten nemen...
