duizende herde nkingen spoken door mijn hoofd. Mijn hoofd is rood.

Ik voel me dood, niet levend. Mijn lichaam is bevend. 

Ik zie een ding, een woord, een iemand en één wens.

Ik zie het niet goed genoeg om nu precies te zeggen wat het is. Het is een zwarte schaduw. 

Ik zie het heel gruw. Ik voel me leeg, zo plat als pannekoekendeeg. Ik lig hier op mijn bed en ik ril.

Is dit nu echt wat ik wil?Ik stap uit bed en kijk naar het beeld in die spiegel, ik wiegel. Die persoon ben ik dat echt? Ik voel me niet goed.  De 500 gedachtes zwerven door mijn volle hoofd. Mijn adem stokt,heb het benauwd. Veeg tranen weg met mijn mouw. Ja,ik val haast flauw! Baf op de grond dan. Hier lig ik dan. Eenzaam en verloren. En dat komt door jou, alleen door jou. Nog een keer denk ik na,waar ik heenga. misschien naar boven misschien naar benee. ik volg niet echt mee. Nu ben ik stil en leeg. Mijn adem ontsnapt voorgoed. Vaarwel wereld! Het ga je goed!