literatuurproject
Inhoud blog
  • eva (1)
  • timoty (1)
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    ...
    07-02-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.eva (1)

    Eva

     

    Het irritantste geluid in de ochtend, is het gegil van de klokwekker. Het is zelfs zo irritant dat het je wakker maakt, wat waarschijnlijk de bedoeling is. Als ik een klokwekker zou zijn, dan zou ik de mensen wakkerzingen. Het tweede vervelendste geluid, is het gekakel  van moeders op een nuchtere maag. Ik zou nog liever ontbijten met de nieuwste heavy metalplaat van  m’n broer, dan

    naar de ochtendlijke, bijna autistische woordenvloed van m’n moeder te moeten luisteren. Gelukkig bestaat er nog zoiets als kranten om voor wat afleiding te zorgen. Tussen de strip van Suske en Wiske en de cartoons van Garfield hoor ik nog de woorden ‘doe je vandaag?’ vallen.

    -        “Niets speciaals, denk ik” antwoordde ik met m’n mond vol cornflakes. “Beetje  huiswerk maken, en dan zie ik wel.”

    -        “Vergeet je kamer niet op te ruimen. Het is een echte varkensstal. Ik was gisteren bijna over je rommel gevallen”

    De mokerslag van de ochtend. M”n kamer opruimen is nu echt wel het laatste waar ik zin in heb. Het nakend vooruitzicht van ik die opruim, maakt me niet echt goedgezind. Tijd voor plan B dus. De enige remedie en het enige aanvaarde uitvlucht voor moeders zoals die van mij, is het de hele dag druk bezig zijn.

    -        “ Ik moet vanmiddag nog naar de dansles”

    -        “Ik dacht dat je ging stoppen? Je was het toch beu om telkens met dezelfde meisjes te moeten dansen?”

    Verbaasd kijk ik op.

    -        “Heb ik nog niet gezegd dat de dansschool nog iemand zoekt om les te geven aan de kleintjes? Misschien wil ik dat wel doen.”

     

    De dansles maakt al eeuwen deel uit van m’n leven. Ik dans al sinds m’n zevende. Het is m’n enigste echte hobby. Als peuter was ik al heel actief . het aantal driewielers en fietsjes die ik in de vernieling gereden heb, valt niet te tellen. Toen er een reclamefolder in de bus viel met van de dansschool, was dit dan ook het licht in de duisternis voor m’n ouders. Twee vliegen in één klap: een uitlaatklep en een mogelijkheid om m’n jongensstreken af te leren. Ik moet toegeven dat het ze aardig is gelukt.

    De grootste reden van die verandering komt echter niet van de dansleraressen, maar van de mensen die ik er heb leren kennen. Ik mag dan niet veel vriendinnen hebben, ik kan wel altijd op ze rekenen. Samen vormen we, zoals we het altijd noemen, ‘het kwartet:’ Anke, Silke, Lien en ik. Met ons vier hebben we al menig maal de kleedkamers en de gangen van de dansschool onveilig gemaakt.

     

    M’n moeder trekt haar wenkbrauwen op. Dat doet ze altijd als ze iets in twijfel trekt. Het maakt er haar niet bepaald mooier op.

    -        “Jij, les geven aan kleintjes? Je kan ineens nog niet deftig opschieten met je neefjes!”

    -        “Ma, dat zijn wel neefjes hé. Het enigste wat die doen, is aan je haar trekken en voetballen naar je toe schoppen.”

    En daarmee zet ik haar schaakmat. Plan B is in volle ontwikkeling, en heeft een grote kans op slagen.

    -        “Maak wel dat je op tijd thuis bent voor het eten. Ik zal je eten niet altijd opnieuw opwarmen. Als je te laat thuis komt, kan je het zelf doen.”

    -        “Als ik laat ben, spring ik wel even binnen in de frituur.”

    Dit is de genadestoot. Met een innerlijke glimlach sta ik op van tafel, richting badkamer.

     

    07-02-2009, 11:52 Geschreven door happylessandhomeness  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    02-02-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.timoty (1)

    Timothy

     

    Ik weet het nog. Hét. Het moment. Er was alleen maar mist. Niet alleen rond mij. Ook in mij. Ik kon me niet meer voor de geest halen wanneer deze dikke brij voor het eerst in mij geslopen was. Een waas die het lijden in mij wakker maakte. Het was kil en het regende. De natte verdorde bladeren lieten zich voor m’n voeten waaien, en maakten het stappen nog moeilijker dan het al was. Alsof ze elke beweging afstraften die teveel leven bracht.  Druppels drupten van m’n haar op m’n gezicht. Mij kon het niet deren. Al maanden niet meer, misschien zelfs jaren. Ik stapte het hek door. De bladeren bleven verwoede pogingen doen om mij te belemmeren. De schoenen stapten door, plas in, plas uit.

    Waarom ze plots een andere weg op wilden, daar had ik geen flauw benul van. Deze weg was mij totaal onbekend. Ik kon niet anders dan m’n eigen voeten volgen. Zolang m’n ze me uiteindelijk brachten waar ik wou zijn, deed het er niet toe. Ik keek rond. De bomen waren hier duidelijk ouder. Sommige waren getekend voor het leven, droegen initialen met zich mee. De bladeren vielen me van boven aan. Eiken en beuken losten om beurten hun bruine en rode stortvloed, gegeseld door de wind. Ik zag ze dwarrelen, tot ze niet meer konden dwarrelen.  En alsof een boom zich van kleur had vergist, drentelde er een gele naar beneden. Verbaasd volgde ik z’n val en keek waar hij belandde.

     

    En toen zag ik haar. De verstomming sloeg mij lam.  Een vreemd gevoel bekroop me. Verward liep ik door. Het leek alsof ze me achterna staarde. Mezelf overtuigend om niet achterover te kijken, stapte ik nog harder door. Bladeren bleven zich tegen me werpen, georchestreerd door een steeds erger wordende plensbui. Maar de regen kon me niet deren. Het enige wat ik merkte was de mist in m’n hoofd die kolkte en klutste. Wie was ze? En de mist bleef verderkolken en ik bleef verderstappen, steeds harder en harder…

    02-02-2009, 00:00 Geschreven door happylessandhomeness  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Archief per week
  • 02/02-08/02 2009

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs