MUIZENISSEN IN DE BRIEVENBUS Veel werk kwam erbij kijken. De werf is nog steeds bezaaid met ijverige Kosovaren en het schilderen schiet goed op. De schrijnwerkers plaatsen de laatste, vooraf opgemeten, kasten. Alles verloopt harmonisch. Aan de overkant van de straat, tekent de Leie zich uit in twee dromerige meanders. De natuur in al zijn pracht, met de befaamde grazende koeien van de ‘Latemsche’ schilders, en de mopperende wilde ganzen wedijverend om hun plaatsje in de zon. Bedrijvigheid alom, en een hierbij horend tevreden gevoel van vooruitgang boetseert deze site tot een tafereel van aards geluk. Een moment van ondraaglijke lichtheid in dit soms contrasterende harde bestaan. Zelfs de post werd met een persoonlijk cachet afgeleverd. Deze werd in de brievenbus gretig gelezen door onschuldige tandjes. Facturen van Telenet en andere leveranciers moesten vlug worden onderschept zoniet losten noodzakelijke letter- en cijfertekens van deze buitenaardse schriften in het niets op. Dralen was geen optie. Geen muizenissen dus op deze vlekkeloze werf maar wel in de brievenbus ! Hun korrelige boodschap als stille getuige van hun bezoek in dit lyrisch tafereel… © Ria
|