Microfobie
Stelt u zich
even Karel voor. In september bezoekt Karel een tweedaags bibliotheekcongres.
Dag 1. Het
congres opent plenair. Met aandacht luistert Karel naar de sprekers G., P. en
S. In dit gezelschap hoor ik thuis, vindt Karel. Over deze zaken kan ik
meepraten. Maar Karel denkt dat hij niet op kan tegen spraakwatervallen als
G., P. en S.
Lunchtijd.
Met tien broodjes in de hand en één beursbrochure in de lucht, neemt Karel het
programma door. De lezing van G. lijkt hem wel wat. Is dat dezelfde G. als
vanmorgen? Jawel. Je moet maar durven. Voor Karel is spreken nog altijd zilver
en zwijgen goud. Ook al heeft hij die spreuk al lang van de muren van zijn
bibliotheek verbannen.
Koffiepauze.
Karel slurpt en werpt nogmaals een blik op het programma. Zo meteen treedt P.
op. Dezelfde P. als vanochtend? Zeer zeker. Zie ginds klimt P. het podium al
op. Is niets voor mij, denkt Karel. Tegenwoordig nemen ze je abracadabra
gegarandeerd op voor een slidecast of filmen ze je voor een livestream. Dan
moet je gladgeschoren zijn en het juiste pak aan. Karel heeft maar een sobere
bibliothecarissengarderobe.
s Avonds
ziet ongeschoren Karel ze allemaal op de receptie: G., P. en S. Hij schudt hun
handen, kijkt in zijn glas en praat honderduit over zijn nieuwe website. G., P.
en S. krijgen er geen woord tussen.
Dag 2. Karel
netwerkt zich door het ontbijt en houdt zich klaar voor de voordracht van S.
Toch niet weer dezelfde S.? Het is m. Die rederijker heeft vast een cursus
welsprekendheid gevolgd.
Tweede
lezing van de dag. P., die zoetgevooisde vrouw, heeft nóg wat nieuws te melden.
Niet dat Karel niets te vertellen heeft. Integendeel. In zijn bibliotheek
werken ze met een alternatief bibliotheeksysteem. En de jonge nerd onder zijn
medewerkers heeft net een mobiele app ontwikkeld. Niet voor niets hebben ze een
Bib Web Award gekregen!
s Namiddags
luistert Karel samen met honderden collegas voor de derde keer op deze
tweedaagse naar G. Das straf, vindt Karel. Die staan hier allemaal drie
keer achter de katheder. Wat is onze sector klein!
Op weg naar
huis. Karel zucht. Verdorie, k heb veel te weinig tijd gehad om in de
wandelgangen over mijn nieuwe projecten te praten. Bij een volgende editie toch
maar een presentatie indienen. Dan scheer ik me vijf keer, duik mijn garderobe
in en spring in blue suede shoes het podium op!
© EVA
|