Leven in
death row
Doe maar. Ik
ben er helemaal klaar voor. Voer mij nu maar af. Wied mij.
Bijna twee
jaar heb ik elke bezoeker gesmeekt om mij mee te nemen. Geen kat die naar me
omkeek. Ook al hebt u er een jaar geleden voor gezorgd dat ik geen eurocent
meer kost, het heeft niet mogen baten.
Zet nu maar
gauw die stempel: NULUITLEEN. Mijn proces sleept al te lang aan.
Samen met
mijn collegas zit ik in deze bak gevangen, dit cellenblok voor
terdoodveroordeelden.
Wachtend tot
u zal zeggen dat de tijd gekomen is. De evergreens kunnen dat lot maar moeilijk
aanvaarden. Zij hopen dat u hun doodstraf zal omzetten in een levenslang
verblijf in het magazijn. De Vlaamse schlagers tekenen telkens opnieuw beroep
aan. Denkend dat producten van eigen bodem zullen mogen blijven van de
overheid. Enkele gouwe ouwen willen u genade vragen. Zij rekenen erop dat u zal
zwichten onder druk van de publieke opinie. De best ofs hopen alsnog te
ontsnappen naar de jaarlijkse 11.11.11 verkoop.
Maar wie
maalt nog om mij en mijn kompanen? Enkele senioren die niet weten hoe te
downloaden? Wat een grove onderschatting! Ook zij gebruiken mijn soort
hoogstens nog als kerstboomversiering of vogelverschrikkers.
Opgesloten
in dit blok van dodencellen zit ik me krom te vervelen, uitgesloten van elke
lichaamsbeweging. Ik wil rondjes draaien, weet u, swingen als een hoelahoep!
In deze pover
ingerichte bakken ben ik gedwongen tot eindeloos slapen. Tot ik op een keer
definitief plaats zal moeten ruimen voor uw overaanbod aan boeken en DVDs. Hoe
denkt u dat ik me daarbij voel?
Ik ben deze
mentale foltering beu. Ik heb geen hoop meer. Ik ben uitgeput. Ik vraag mijn
executie aan met onmiddellijke ingang. Al ben ik onschuldig, ik verwelkom mijn
lot.
Laat me nu
maar sterven. Gun me mijn laatste privilege: nog één keer draaien. Op de dag
des oordeels wil ik blinkend van trots mijn laatste woorden zingen: 'Dead disc
walking'.
Breng nu
maar mijn ouders op de hoogte. Het nieuws zal hard aankomen bij de families
Philips en Sony.
Breng me
naar de executieruimte. Ik weet wie er achter het glas zal toekijken: mister
YouTube en miss Spotify.
Voltrek mijn
straf. Verbrijzel mijn jewelcase. Verscheur mijn boekje. Kras mijn spiegelend
schijfje.
Laat me in
stilte rusten.
EVA
|