Op weg naar... ergens
Inhoud blog
  • Eet smakelijk!
  • Een witte kerst?

    Zoeken in blog


    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     


    En onderweg ... vanalles
    07-01-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Eet smakelijk!

    In je eentje eten is ongezond. Dat is een statement, valt niks op aan te merken. Zoals al zovaak werd beweerd en bewezen, moet ik het nu ook zelf toegeven: 'gezelschap maakt het eten'. Hoewel ik graag achter de potten en pannen sta, merk ik dat ik eerder futloos wordt van voor mezelf te koken. Het eten is nog niet klaar of ik heb al enkele keren met mijn vork in de potten gezeten en mijn maag gevuld. In samenspel met de heerlijk verspreidde geuren, is mijn maag dan snel gevuld. Is het eten dan eindelijk klaar (vervloek die aardappelen die zo lang op het vuur moeten staan), dan is de honger al weer over. Zelf zal het u ook al wel zijn opgevallen dat eten heropgewarmd in de microgolf achteraf niet meer zo lekker en vers smaakt. Zonde van de tijd en het eten dus.
    Om het koken en de maaltijd toch enigsinds interessant te houden en mijn honger te bewaren voor wanneer het eten werkelijk gaar is, probeer ik mezelf nuttig bezig te houden. Het lezen van de voedingswaardetabellen op een bus melk, ingrediënten van een kruidenmix en het vetgehalte van de bakboter zijn enkele leerrijke voorbeelden. Is het jullie al ooit opgevallen dat op een fles Coca Cola maar liefst 9 x "Coca Cola" gedrukt staat en wonder boven wonder: op een bus Fanta dit 11 x is? In je eentje eten is niet gezond, wel leerrijk.
    Wil ik gezonder eten, dan heb ik volgens enkele wetenschappers gezelschap nodig. Zien eten, doet eten en dus zet ik mezelf steevast aan tafel met mijn gezicht naar het raam. Niet om naar de tuin te kijken, wel om mijn weerspiegeling in de ruit tegenover mij aan tafel te zien zitten op donkere avonden. Heerlijk is dat, zo'n romantische tête à tête met jezelf. Gezelschap dat je altijd waardeert, tenminste indien je over een voldoende dosis zelfliefde beschikt. Een teveel aan zelfliefde is echter ook weer niet gezond, immers hoeveel wordt er werkelijk gegeten en van het eten genoten wanneer je met je geliefde aan tafel zit? Je hebt veel meer oog voor elkaar dan voor het eten, en dat geldt voor mezelf duidelijk ook: ligt mijn haar er nog goed bij? Breng ik dat eten wel elegant naar m'n mond?
    En plots is je bord leeg... In tien minuutjes, misschien nog niet. Alweer een ongezond avondmaal achter de rug, maar we zijn tenminste nog op tijd voor journaal van zeven uur.

    07-01-2008, 14:29 geschreven door Listlachse wasbeer  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    17-12-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een witte kerst?

    Eindelijk, de koude is in't land. Weldra komt de sneeuw en dan wordt het weer plezant...
    Het zou het begin kunnen zijn van een typisch kindergedichtje, maar niets is minder waar. Dit keer gaat het om mijn oprechte schreeuw naar winterse neerslag, niet eens bedoeld om een herfstdepressie te doen bevriezen en verwaaien. Ik verlang naar onheilspellende nieuwsberichten
    die automobilisten waarschuwen voor het witte wegdek en de bijhorende ellende van autopanne's, slecht bestrooide wegen en rondvliegende sneeuwballen van klein spelend grut. Uiteraard betreft het dan de jongelui die verveeld met zoveel vrije tijd in hun kerstvakantie na het spelen
    van het zoveelste computerspel naar buiten trekken, weg van hun ouders die hen buitenjagen. Zo kunnen deze laatste zich rustig druk maken over de kerstkaartjes en nieuwjaarswensen die ze vergeten te sturen zijn en druk discussiëren over dit jaar's kerstmenu al of niet met de traditionele kalkoen. Maar de dag dat ik opsta en bij het openen van de gordijnen verwelkomd wordt door een schitterend wit sneeuwtapijt, zal ik er jammer genoeg niet van kunnen genieten. Vanachter mijn studieboeken zal ik toekijken hoe kinderen spelen en oudjes vrezen. Af en toe zal een vogeltje dat zijn bekje in de sneeuw duwt opz oek naar voedsel mijn aandacht trekken en afleiden waarna ik een halfuur later merk nog geen pagina verder te zijn geraakt en ik mijn studieschema hopeloos achternaloop. Aangezien er dit jaar voor het eerst in 16 jaar geen sportieve wintervakantie inzit, zal de sneeuw mij niet enkel verblinden maar ook echt de ogen uitsteken. Bij elke sneeuwvlok zal ik vloeken omdat ik ze niet op mijn gezicht heb kunnen voelen, bij elk sneeuwspoor van een fietser zal ik hem achternaroepen dat het spoor van mijn ski's veel sierlijker zou lopen en bij elk nieuwsbericht over vastgesneeuwde toeristen zal ik in men vuist lachen: eigen schuld dikke bult! Een winter tussen de boeken en zonder een zevendaagse vlucht naar de sneeuw valt me zwaar. Maar misschien is er wel een klein lichtpuntje te vinden: niet wekenlang sukkelen met een gebroken knie, niet liggen puffen achter mijn boeken in de hitte van augustus tijdens herexamens omdat ik er 's winters niet was en ondertussen kan ik het uitgespaarde geld lustig spenderen tijdens de aankomende wintersolden.

    17-12-2007, 19:52 geschreven door Listlachse wasbeer  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Archief per week
  • 07/01-13/01 2008
  • 17/12-23/12 2007

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs