Hey hey al weer even geleden he. Wel, deze week hadden (sorry, hebben) we observatiestage. Heel leuk om even het leven in de kindergarten (kinderopvang) mee te volgen. Het is zo anders dan ik had verwacht en ook al kunnen die kindjes geen engels en ik maar enkele woordjes Noors, toch is het heel erg leuk om weer even tussen die kleintjes te staan. En klein dat ze zijn, man man man... Maar tetteren dat die kunnen, hele verhalen komen uit die kleine mensjes. Ik weet wel dat er ook zo'n kinderen zijn in Belgie, maar hier is dat een vaak voorkomend fenomeen. Ze zijn ook heel andere dingen gewoon. Hier mogen ze in de plassen springen als ze buiten gaan spelen. Die klimmen op tafels en springen er dan van. En dat mag allemaal zomaar. En eigenlijk vind ik het ook wel best. En ze zijn zo schattig e, zo van die kleine stompjes die je plots half omverlopen, die je duploconstructie helemaal naar de maan helpen, of die gewoon naar je toe komen lopen, en in je schoot springen (en eventueel nog eens proberen te slaan in je gezicht( maar das al wel weer een van de ergsten dan ) ) Echt leuk hier dus!!! Voor de rest is er niet veel te vertellen eigenlijk. Gewoon wat zitten werken voor school en wat zitten babbelen met de rest hier . Of toch, gekeken naar Germany's next topmodel. En kmoet zeggen, we hebben bijna niets verstaan van wat ze zeggen, alli ik toch niet, want rarara, wat dacht ge nu eigenlijk, twas in het duits. En dan nog wat zitten kijken naar 'project runway'. Ook een soort programma van dat genre, maar de mensen moeten kleren ontwerpen. Is nog leuk om ff nergens aan te denken en zo. Dan ook nog wa mensjes gesproken, waarvan enkelen heel lang en heel leuk :p En nu is het hier veeeeeeeeeeeeeel te stil. Echt waar. De franse gasten zijn hier weg, zo voor een weekje op uitstap. En eigenlijk, ik moet toegeven dat ik hun kabaal wel al wat mis. Nu is het hier echt stil. Maar tis maar een weekje en de rest is hier ook nog hoor, dus geen nood, we overleven het wel. Do en ik vonden dit gewoon zo nu, dusja... We hebben toch genoeg werk hier, dus de week zal wel rap gaan. En als ze dan terugkomen is er normaal weer een Red boxesparty, dat we uitgesteld hebben, omdat de fransen er anders niet bij konden zijn en als die er niet zijn, dan zal het waarschijnlijk maar een half feestje zijn. Dat vonden Nina en David ook, en dus stelden ze hun verjaardagfeestje uit. Jaja, feestjes zijn hier de max, echt, je maakt vanalles mee hier. En we (Dominique, Paula en ik) zijn van plan om misschien een afscheidsfeestje te geven, voor we vertrekken (waw, hoe logisch ). Dan zijn mijn zusje en mss Kimberly hier, dus ik zou zo zeggen, bereid je voor jongens, ge zult u ogen niet geloven (ahja en breng verkleedkledij mee als je vertrekt, klaat nog wel weten in welk thema ) Nuja, ik ga hier nu toch wel afsluiten en wat eten beginnen maken. Geloof het of niet maar die kleine wezentjes die kunnen je enorm moe maken. Echt niet normaal. Dadakus en veel liefs van Lotje, die enorm geniet hier...
Na mijn laatste blogberichtje moest ik dus nog even naar school. We maakten kennis met onze mentor die we voor een weekje zullen hebben, in onze observatiestage. Ik zag het al helemaal zitten. Ik zit samen met David, dus dat zal leuk worden.
De dinsdag hadden we les, maar de woensdag mochten we in een klasje gaan kijken. Howja, een klasje is hier niet het juiste woord, want eigenlijk is dit hier de 'Kindergarten' en dat is eigenlijk hetzelfde als een kinderopvang. Twas leuk om eens mee te maken, want die sfeer is helemaal anders en de kinderen ook. Die waren zo zelfstandig, je gelooft het niet. Ik zat bij de vierjarigen, dus je verwacht van ik zal hier af en toe nog wel eens moeten helpen, maar neen dus, die maakten praktisch helemaal zelf hun lunch. Die smeerden hun broodjes en gieten samen hun drankje uit en zo. Echt waar, ik was echt aangenaam verrast toen ik zag dat een van die gastjes plots zijn spelletje op de pc beu was en naar het internet ging, een spelletjessite opende en daar superbehendig begonnen te spelen. Je moet het echt zien voor je het gelooft. De donderdag was ook gewoon les, maar 's avonds waren we door de spaanse meisjes uitgenodigd om mee te gaan naar een Salsa-avond. Dus, wij allemaal daar naartoe en daarna naar de karaokebar. We hebben ons ziek gelachen met die verschillende valse noten, maar ook met het feit dat je mensen echt op het podium kan krijgen doordat je stiekem een liedje hebt aangevraagd. Het leuke aan die vriendengroep van ons is ook dat als je dan met vijf op het podium staat, en je zingt 'Total Eclipse of the heart', jij plots de enige bent die aan het zingen bent. Dan heb ik maar de rest van het liedje alleen gezongen, waarbij de anderen dus af en toe eens begonnen in te vallen. Twas dus superleuk en kheb ook Uno, DOs TRes gezongen, met de spaanse meisjes omdat ze anders niet wilden, echt niet makkelijk, zo'n spaans liedje zingen.
De dag er na moesten we om 8u15 al op school zijn, wat ons echt niet goed afging, aangezien we allemaal laat waren gaan slapen. Maar we hebben het overleefd, dat is het belangrijkste. De vrijdagavond waren we bijna allemaal wat te moe om nog iets te doen, dus hebben we dan maar naar een Nederlandse film gekeken, met een paar van de Nederlandssprekenden. Twas wel nog een mooie film eigenlijk en ook nog grappig. De titel was 'Een beetje verliefd...' en op het einde kwam dan ook dat liedje en begonnen we allemaal mee te zingen, hehe.
De zaterdag moest ik er opnieuw vroeg uit, want om 8U30 vertrok de bus voor de skitrip. Jaja mensen, ik heb voor het eerst in mijn leven op skilatten gestaan. Je had er moeten bij zijn. Echt waar, dit maak je enkel mee als je Liselot Desmet heet. Toen we een beetje de basistechnieken onder de knie hadden mochten we van Antoine eens van de makkelijkste piste gaan. Ik vond het natuurlijk heel erg leuk, en kheb me dan ook ziek gelachen, toen ik de eerste keer niet goed kon stoppen en ik een hele grote omweg heb gemaakt en dan ben gevallen om te stoppen. Toen later Pauline na mij kwam, begon ik verder te glijden op die latten en ben ik ergens verder ook nog eens extra gevallen... Wat natuurlijk voor extra hilariteit zorgde. Maar het grappigste van alles was dat ik dus voor de tweede keer naar beneden ging op die piste, maar dat ik opnieuw veel te snel ging en niet goed kon stoppen en dus zomaar eventjes over een heuveltje ben gejumped en in de rivier ben gevallen. Gelukkig lag er een hele dikke laag met sneeuw in die rivier en ben ik dan ook een tijdje blijven liggen, maar ik kon er gewoon niet uit, want ik kreeg mijn skischoenen niet uit mijn skilatten. Dus lag ik daar in dat riviertje. Enkele noren kwamen even kijken en vroegen of ik ok was, terwijl ik daar lag te lachen en naar de mooie voorbijzwevende witte wolkjes lag te kijken. Ik zei 'Jaja, ik ben ok, maar ik geraak hier niet uit.' Wat doen die gezellige Noren? Ze blijven nog even kijken hoe ik daar geniet en lach, maar ze doen niets om te helpen. Lekker leuk, die mensen. Dan zag ik plots Pauline voorbijvliegen, dus riep ik haar en dus kon ik dan toch nog even uit het riviertje kruipen en verder gaan glijden. Dan moet ik in Noorwegen zijn om dit tegen te komen e. Verder ben ik dan nog gaan eten en op het einde van het tripje ben ik dan met Pauline, Hannah en Do met de skilift helemaal naar boven geweest en zijn we van de top naar beneden geskiet (of hoe je het ook schrijft). Ik ben maar drie keer gevallen, en enkel in de hele steile stukken, dus ben ik best wel trots op mezelf dat ik het heb gedurfd, na mijn eerste keer op die smalle latjes.
In de autobus terug naar huis kregen we allemaal ons klopje denk ik, want bijna iedereen was zowat moe. En dan moesten we nog naar het fuifje hier op de campus. Twas niet zo leuk. De Noren waren zat en de muziek viel wat tegen. Maar dan zijn we naar de red boxes geweest, hebben we daar nog wat gepraat en dan ben ik maar in mijn bedje gekropen. Vandaag dan maar wat uitgeslapen en dan heb ik de keuken gepoetst met Antoine. De rest van de dag wat lui geweest, af en toe wat gewerkt en zo, maar verder niet echt veel gedaan,dusja, twas wel leuk. Nu ga ik slapen, want morgen moet ik er om 6 uur uit, om in die kindergarten te gaan staan.
Liselot in Stavanger, Noorwegen
) ) Echt leuk hier dus!!! 
