Vandaag een drukke halve dag gehad. Ik was nog redelijk snel wakker want ik moest de nieuwe Belgische meisjes gaan afhalen
Tzijn nog zotte trezen, die Hannah en Pauline... Kheb ze zich eerst wat laten installeren in hun kamer
Daarna wat eten gaan halen in de Remma, want ik kan die arme stakkers toch niet laten verhongeren he, dit weekend. Zelfs dit zorgt voor hilarische momenten
Daarna wat zitten babbelen, chillen en lachen met de fotos van Kika
Nu ga ik me gaan klaarmaken voor een verjaardagsfeestje waar we allemaal zijn voor uitgenodigd Tzal wel weer leuk worden .
Eigenlijk heb ik vandaag niet veel te vertellen, enkel dat mijn bed heel zacht en warm kan zijn... Ik ben vanochtend naar de les geweest, maar ben in de helft, zo in de pauze gaan vragen of ik niet naar huis mocht... Ik ben niet iemand die snel niet naar de lessen zou gaan, maar deze keer ging het dus niet. En de rest zat al de hele tijd te zeggen, dagij hier ziet, ge zout beter in je bed kruipen... Maar ja, keikop wou niet toegeven e Dusja dan ben ik het maar gaan vragen, alli ja, ik stond te wachten en die zei zo tegen die andere gast van 'wacht even', en dan toegen mijn 'Misschien is het beter dat jij naar huis gaat, je ziet er niet zo goed uit'... dusja echt vragen heb ik dus niet moeten doen, maar kom :p
Dan ben ik naar mijn redboxeskamertje gegaan, mijn kersenpitje opgewarmd en dan in mijn bedje gekropen... Dan van 12- 16 uur geslapen, want ze kwamen mij dan vragen of ik nu ging meegaan naar de Noorse les, maar ik ben thuisgebleven, want ik voelde mij echt maar mottig, kheb dan nog wat geslapen tot rond 20 u of zo en dan wat gegeten, want nu had ik wel eens honger :p, Niet zo veel, maar toch een beetje....
en nu ben ik bezig met mijn blog te schrijven en even te chatten met Kikatje en haar dagboekje lezen... Ik hoop dat ik ze snel terugzie want ik mis ze wel hoor, net als jullie allemaal...
Zo nu ga ik nog even naar die megagroten PlasmaTV kijken en dan ga ik terug slapen... Geen nood, ik red het wel hoor, we zorgen hier goed voor elkaar....
De belofte nakomen van nog iets te schrijven, bleek net iets te veel. Het spijt me echt maar ik voelde mij een paar dagen terug niet zo super, gewoon wat normale dingen en wat heimwee denk ik, maar nu ben ik ziek aan het worden, dusja, we zijn dus op de goede weg om het maar eens omgekeerd te bekijken. En eigenlijk vind ik het nu nog niet echt zo erg om ziek te worden want eigenlijk is het best wel grappig. Bijna de helft van de bewoners van de Red Boxes is ofwel al ziek of ziek aan het worden . En lopen dus allemaal als een bende zombies rond Dusja ik vind het niet zo erg. J
Nuja, even een (kort) verslagje van het voorbije, verlengde weekend
Vrijdag was ons eerste Red Boxes- feestje van het jaar Deze keer nog zonder thema, want we dachten dat de mensen anders misschien iets te verlegen zouden zijn. En als ik de fotos van hun verkleedpartijtjes hier zie, tjah, tis inderdaad niet niets J
Ik denk dat het ongeveer zeven uur was toen ik in mijn bedje zat, wat betekent dat ik ongeveer 24 uren op was J Bij die uren horen dan ook wel de opkuis en zo e, want we hebben hier nog mogen zoeken naar rugzakken die verdwenen waren. Ik heb er dan ene buiten gevonden, en ik denk dat Guillaume de andere wat verder heeft gevonden. Waren wij blij die terug te hebben. Het waren niet onze spullen, maar van gasten, dus als er iets was weggeweest zou ik mezelf toch wel even geen houding weten geven denk ik
Tijdens het feestje is het alarm voor een tweede keer opnieuw afgegaan En niet een keer, maar verschillende keren na elkaar. Tijdens een van die keren zat ik met Janina, iemand van de Red Boxes zelf, in mijn kamer en we stonden net onder het alarm. Dat is enorm schrikken als het plots afgaat Stel je voor dat het afgaat terwijl je aan het slapen bent Brrrr
Goed, dan hebben we uitgeslapen en nog wat verder uitgeslapen. Daarna zijn we op het gemakske wakker geworden en werd ik uitgenodigd om mee te gaan naar de karaoke, maar aangezien we met enkelen zijn die geen paspoort hebben, waaronder ik, kon ik niet mee. In het weekend heb je dit blijkbaar wel nodig, wat wel te verstaan is gezien het volk er is
Donderdag moest dit niet en kon ik dus wel mee, wat ik dan ook heb gedaan Ik weet het ik heb gezegd dat ik niet ging toegeven, maar ze zijn hier te overtuigend J
Ik heb er enorm van genoten en zelfs de dag erna had ik geen last van vermoeidheid of zo aardig meegenomen zou ik zo zeggen. J
Dus omdat we niet binnenmochten met zn allen, zo een stuk of 12 of zo zijn we naar de rode Pub geweest Dickens Daar hadden ze heel goede muziek en ik heb opnieuw goed van de avond genoten, samen met de Franse, Duitse, Hollandse mensen en de Belgische Sara
Daarna zijn we allemaal samen naar huis geweest en hebben we in ons bed gekropen
Zondagmiddag vroegen de Franse Margaux en Vincent of ik meeging naar een concert van een Ex-Red Boxster. Samen met de Hollandse meisjes zijn we meegeweest. Ik wist welke muziek het zou zijn, en ik vond het wel mooi. Het was Opera. Kun je je het inbeelden Ik zit in Noorwegen en ik ga naar de Opera, gratis weliswaar, maar toch, lekker iets cultureels gedaan J
Rond acht uur waren we ongeveer weer terug dus dan hebben we elk nog wat gegeten en gedronken en dan zijn we allemaal gaan slapen. Hoewel we maandag geen les hadden, behalve de mensen die migration doen, wat ik dus gelukkig niet doe, moesten die van outdoor en de andere dingen niet zo vroeg uit hun bed. Lekker lang uitgeslapen en dan wat gewerkt voor school. Ik ben gisteren ook naar de heuvel/berg naast onze campus geweest, die beklommen. Wat een prachtig uitzicht. Ik ga er zeker nog wel eens terug om fotos te nemen
Het is er zo een rustig plekje dat ik er gemakkelijk enkele uren kan zitten Nadenken en genieten van het uitzicht, wat wil je nog meer
Er passeren af en toe wel eens mensen, maar op het plekje dat ik heb uitgezocht heb ik er geen last van
Daarna nog even zitten praten met de Fransen en dan rond 12 uur gaan slapen want vandaag moest ik er alweer vroeg uit, maar ik was niet alleen, bijna heel het gebouw was om 7 uur aan het opstaan, en tegen kwart voor acht was iedereen die weg moest in de keuken om te eten Buiten Dominique dan, die haar wekker was niet afgegaan Terwijl die van mij dan weer net iets te veel afging
Toen ik net in de douche stond ging mijn wekker af, dus ik was al kletsnat, ben dus zo uit mijn badkamertje gewandeld, en die wekker afgezet, wat ik er voor ook dacht gedaan te hebben. Helaas voor mij, ben ik nog eens uit mijn douche mogen komen daarna, want opnieuw ging mijn wekker af. En ik wou niet echt heel het gebouw wakker maken .
Ik had nog niet helemaal mijn kamer op slot gedaan toen plots het brandalarm afging. Iedereen uit de kamers Ik wist dat het YunPeng was die nog aan het koken was en ik ging dus, aangezien ik ook weer als eerste mijn kamer uit was, naar de keuken kijken. Ik zag hem alle ramen openzetten, maar ook nog een heleboel rook. Blijkbaar zijn onze rookalarmen hier supergevoelig, wat sommigen wat begint tegen te steken. Antoine, de verantwoordelijke van de Red Boxes had het alarm wel gehoord, maar die raakte niet direct wakker. Samen met Vincent heb ik dus nog wat ramen opengezet en toen begon ik op het tweede verdiep te zoeken naar het systeem om het alarm af te zetten, wat natuurlijk op het eerste verdiep staat J
Even vergeten
Antoine was ondertussen wel al wakker en hij zette het alarm af, maar het was al te laat. Hij belde naar de brandweer om te zeggen wat er is gebeurd en dat alles terug in orde is, maar die waren al onderweg. Blijkbaar moet je binnen de eerste minuut van het afgaan van het alarm bellen. Dan komen ze niet. Gisteren dus wel Dus plots hadden we bezoek. Ik kreeg samen met Vincent de slappe lach, want die zei zo Oh, les mecs de pompiers sont ici, cest tres sympha de passer, les gars, wat evenveel betekende als, merci voor het binnenspringen gasten Ik stond ondertussen te kijken aan het raam en kon niet meer van het lachen. Wat ook grappig was was dat iedereen die in de keuken was gaan wachten iets aan het eten was. Het was net of ze zo plots super veel honger hadden Maar het hilarische was hun reactie toen we hen vertelden dat de brandweer met brandweerwagen voor de Red Boxes stonden. Iedereen onmiddellijk naar de gang en naar de ramen alsof ze nog nooit in hun leven een brandweerauto hadden gezien
Zo hilarisch
Nuja we hebben het overleefd Ook al zijn we nu allemaal mottig door het bijna- of al ziek zijn, we konden er nog mee lachen vanmorgen
Zo dit was een kort J verslagje van mijn verlengd weekend, zoals sommigen hadden gevraagd, sommigen om te weten hoe het met me gesteld is (ik leef dus nog, ben nog altijd niet bevroren, ook al zijn hier af en toe van die kleine sneeuwvlokjes te zien die niet blijven liggen) en sommigen als ontspanning (wat ik hen met plezier schenk, succes btw met je laatste examens teddy )
Ik wil nog een iets zeggen
Ik amuseer me hier supergoed, maak hier heel wat mee en heb er tot nu toe nog nooit spijt van gehad dat ik dit heb gedaan, maar toch mis ik mijn familie en vrienden wel een beetje. Het feit dat ik hier in een goede groep zit maakt het een stuk makkelijker
Liselot in Stavanger, Noorwegen
