Zoals de meeste wel weten woont de peter van Lio, haar nonkel Kurt, in de VS (Ringgold, Georgia) en het wordt tijd dat we hem eens een bezoekje brengen!
Ik vond dat dan ook de ideale gelegenheid om dat te combineren met hetgeen Lio al deed toen ze 1,5 jaar was: Een roadtrip door de VS.
Dus, zo gezegd, zo gedaan...en na vele uren, dagen, weken aan voorbereiding zijn we er klaar voor.
Op 24 juli vertrekken Lio en ik richting Atlanta om op 10 augustus weer in Zaventem te landen.
De vorige trip met Lio was het noordoosten van de VS en het zuidoosten van Canada, deze keer gaat het dus richting zuidoosten van de VS.
Deze trip zal er als volgt uitzien: Na onze aankomst in Atlanta zullen we de wegen van Georgia, Tennessee, Alabama, Mississippi, Louisiana en Florida onveilig gaan maken!
We zullen in elke staat enkele dagen verblijven en er meerdere locaties bezoeken.
Ik ben heel vaag geweest over onze komende trip tegen Lio dus zal ze regelmatig verrast zijn tijdens deze reis want het staat toch vooral in het teken van haar!
Ik zal tijdens onze trip regelmatig een update posten over onze avonturen met foto's en uitleg.
Dus al wie ons wil volgen tijdens onze trip kom gerust eens terug naar deze blog tussen 24 juli en 10 augustus!
Na een laatste keer in onze eigen bedjes te hebben geslapen waren we klaar om te vertrekken, Lio was heel enthousiast en had er duidelijk zin in!
Dus gingen we richting Zaventem om zonder veel problemen of vertragingen op ons vliegtuig te stappen richting Atlanta.
Na een 9u durende vlucht, die Lio flink overleefde dankzij meerdere tablets, kleurboeken en tv op het vliegtuig, landden we op ons bestemming.
Na alle douanes en controles die we moesten passeren konden we onze auto ophalen en richting ons hotel rijden.
We waren slechts een kwartiertje in ons hotel en Lio haar peter, nonkel Kurt, kwam hier toch wel "toevallig" langs zeker 😉
Na een beetje nagepraat te hebben over de vlucht en wat uitleg over de streek te hebben gekregen van onze persoonlijke gids hadden we beslist om nog een klein uitstapje te doen naar de stad omdat het nog wat vroeg was om al in bed te kruipen.
Zo gezegd zo gedaan en onze gids (nonkel Kurt) nam ons mee naar het Centennial Olympic Park in Atlanta.
Daar aangekomen hebben we een kleine wandeling gemaakt en eens de buurt een beetje verkend om dan wat vroeger dan gepland terug te keren naar het hotel want de lange vlucht begon wat door te wegen voor Lio en ze werd al vlug moe.
Dus terug naar het hotel, nonkel Kurt uitgezwaaid en in bed.
Eerst een ontbijtje in het hotel (hetwelke weer typisch Amerikaans is, boterhammen met boter en een broodrooster en fruitsap dat eigenlijk meer op water lijkt 😂) om daarna onze dag te starten!
Eigenlijk had ik 3 dingen gepland vandaag maar onze eerste uitstap bleek zo tof en groot te zijn dat we de rest niet konden doen.
Dus onze enige uitstap van vandaag ging richting Stone Mountain Park in Atlanta, een rots met op de wand een gravering als herdenking aan de burgeroorlog.
Na een goed half uurtje rijden waren we er en we zagen al direct hoe massief die rots wel was, het ziet er eigenlijk uit als een grote steen die er ligt maar dan eentje met een omtrek van 8 km!
Op de rand van de rots staat een gravure groter dan een voetbalveld waar onder andere president Jefferson Davis op afgebeeld staat.
Wij gingen met een kabellift naar boven en eenmaal boven heb je een prachtig zicht over het grote park en de skyline van Atlanta. Dan kun je over de rots wandelen richting beneden en Lio wou dus steeds maar verder stappen tot dat ik op een gegeven moment moest zeggen dat we weer helemaal naar boven moesten terug stappen en ik vreesde dat ik haar tot boven zou moeten dragen.
Maar niets was minder waar, Lio heeft flink de wandeling terug gestapt zonder te moeten gedragen worden, ik mocht haar zelfs niet dragen want "haar beentjes waren nog niet aan het slapen".
Maar er waren nog veel andere dingen te beleven, zoals een klimpark, een treintje, een mini race-parcour, bootje varen en noem maar op.
Na nog enkele andere attracties te hebben gedaan, bleek het al vlug tijd om terug richting hotel te gaan.
Onderweg naar het hotel kwamen we nog enkele filmlocaties van de serie Walking Dead tegen en als fan moet je dan wel eens stoppen!
Dagje dus helemaal gevuld met enkel dit maar dat wil natuurlijk zeggen dat het heel plezant was.
Vandaag was het onze laatste dag Atlanta.
En omdat Lio zoals de meeste andere kinderen gek is op dieren gingen we naar Atlanta Zoo.
We waren heel vroeg en dus moesten we helemaal niet aanschuiven om binnen te kunnen. Eenmaal binnen moest ik al moeite doen om Lio te kunnen bijbenen want ze had al direct haar lievelingsdieren gespot, nl. flamingo's!
Daar stond een automaat met eten voor de flamingo's en dat vond Lio natuurlijk te gek om deze te voederen!
Met veel moeite kreeg ik Lio verder het park in en we zagen al direct dat het een mooi park was met niet alleen dieren maar ook veel planten en bloemen!
Er waren ook enkele zeldzame dieren zoals een varaan, enkele letterlijk rare vogels en reuzenpanda's, die je in tegenstelling tot Pairi Daiza waar ze bijna altijd onder een struik of achter een rots zitten, ze hier wel van dicht kan bewonderen.
Verder in het park was er ook een kinderboerderij waar Lio eventjes dierenverzorger mocht zijn. Ze kreeg een kam en mocht er de geitjes en schaapjes kammen en dat kon hen maar weinig deren en ze bleven rustig verder genieten van hun slaapje, hun eten en het zonnetje. Lio daarentegen vond het super!
Na het ganse park te doorkruisen konden we net voor de uitgang nog even de speeltuin en de draaimolen meepikken.
Toen gingen we richting Ringgold, en ik was natuurlijk weer mis toen ik dacht dat Lio als een blok in slaap zou vallen tijdens de 2u durende rit want het enige dat ik op de achterbank hoorde was zingen en vertellen!
Eenmaal aangekomen waren we toch wel onder de indruk van de grootte van het huis van Kurt en hoe mooi de streek hier is!
Na een lekkere maaltijd die nonkel Kurt klaarmaakte hebben we nog wat nagepraat met een drankje en toen Lio zelf vroeg om in haar bedje te kruipen wist ik dat ze wel moe moest zijn want normaal zou ze er alles aan doen om toch zo lang mogelijk op te blijven!
Nu eens goed slapen om morgen eens de buurt te verkennen met onze persoonlijke gids (Kurt dus 😂)
Op naar dag 4!!
Vandaag gingen we dus zoals gezegd met onze persoonlijke gids, nonkel kurt, op stap.
Na een stevig ontbijt en eens een "videobelletje" naar de meme van Lio, want nu zitten al haar kinderen en haar kleindochter in de VS, sprongen we in de auto richting Chattanooga, Tennessee.
Daar vind je net buiten het centrum Lookout Mountain, een berg waar op de top van alles te beleven valt. We gingen er eerst naar Rock City, een wandelpad tussen de rotsen en door grotten.
Het was er heel druk en daardoor was het zelfs op de wandelpaadjes soms aanschuiven.
Sommige stukken waren zo smal dat je er bijna letterlijk moet tussen kruipen, namen van de paadjes zoals "The Fatman Squeeze" zeggen genoeg. Eens we door het eerste stuk waren, was er een rustplaats waar men iets kon eten en drinken en van daaruit kon je vlot wandelen. Vanop die rustplaats kan je bij helder weer 7 staten zien!
Nadat we daar eens gestopt waren om iets te eten konden we dus vlot de paadjes tussen de rotsen bewandelen tot we bij een grot kwamen. Daar stond aan de ingang: Fairyland Caverns, dus dat beloofde voor Lio!
We gingen de grot binnen en daar waren in de wanden allerlei sprookjes afgebeeld en met neonlicht ingekleurd, prachtig om te zien.
Lio wist ons bij elk tafereel te vertellen welk sprookje er afgebeeld stond. Verder was er onder andere ook nog een levende brug en waren er overal kabouters verstopt.
Toen we daar terug uitgewandeld waren sprongen we in de auto om een klein eindje verderop Ruby Falls te vinden. Dit is een grot waarbij je eerst met een lift helemaal diep in de berg gebracht wordt en dan met een gids een pad moet volgen naar de grootste commerciële ondergrondse waterval van de VS.
We volgden dan ook onze gids in die richting met onderweg mooie stalactieten en stalagmieten. Toen kwamen we letterlijk aan het einde van de grot en kregen we 7min om de waterval te bewonderen. Deze was echt prachtig en Lio was zwaar onder de indruk!
Na ons 7min moesten we weer helemaal terugkeren in de omgekeerde richting en ons dus een weg banen tussen de aankomende toeristen die richting de waterval gingen.
Eenmaal buiten kropen we terug in de auto om moe maar voldaan terug naar het huis van nonkel Kurt te rijden.
Het was een dag die we nog lang zullen herinneren!
Vandaag de laatste dag bij nonkel Kurt om daarna door te rijden naar de volgende bestemming, nl. Tuscaloosa in Alabama.
Daar het een lange rit ging worden hadden we maar een goeie halve dag om uitstapjes te doen maar onze gids zorgde ervoor dat het weer een dagje was om niet te vergeten!
Kurt nam ons mee naar Chickamauga and Chattanooga National Military Park, een groot park waar allerlei monumenten en relikwieën van de Amerikaanse Burgeroorlog (1861-1865) tentoongesteld zijn.
Er waren onder andere een grote toren van waarop je een prachtig zicht hebt over de velden waar een zware slag gevochten was en tientallen kanonnen die gebruikt waren in die oorlog.
Een beetje Amerikaanse geschiedenis voor Lio dus, maar ze vond het zeer leuk!
Daarna nog iets eten in een winkelcentrum, waar ik te laat was om een winkel met knuffels te ontwijken en zo kreeg Lio dus haar eerste aandenken 😀
Daarna nog vlug al onze spullen ophalen in het huis van nonkel Kurt en na nog eens uitgebreid afscheid te hebben genomen vertrokken we naar ons volgende hotel.
Nonkel Kurt, bedankt voor de ontvangst, de gastvrijheid en al de rest...het was een super-weekend!!
Vandaag stond er een lange trip op het programma. Eigenlijk was onze stop van gisteren meer een tussenstop tussen Ringgold en New Orleans. Maar daarom kan je natuurlijk onderweg wel leuke dingen doen. We vertrokken dus vandaag vanuit Tuscaloosa richting de Bayou van Louisiana, New Orleans meer bepaald. Na enkele kilometers gereden te hebben stopten we in Lake Lurleen State Park, een nationaal park met een groot meer waar je kan zwemmen.
Het was het ideale moment om te zwemmen want het was broeiend heet, het ijsje dat we er kochten smolt gewoon in ons hand voor we de kans hadden om die op te eten!
Het water was dan ook warm maar nog altijd verfrissend.
Na het meer 5x over gezwommen te hebben (of wat ravotten langs het strandje zal er meer op lijken 😉) deden we nog snel even de speeltuin aan om dan onze trip verder te zetten.
Na nog een tussenstop in Mississippi (we doorkruisten vandaag maar liefst 3 staten, nl. Alabama, Mississippi en Louisiana!) reden we verder richting hotel en zo New Orleans binnen.
Na de laatste 100km alleen maar bomen en struiken te zien langs de snelweg (deze waren natuurlijk ook wondermooi) kwamen we in de laatste kilometers plots in een andere setting.
Alleen maar bruggen over de zee en de vele rivieren hadden we daar, maar meer daarover morgen nadat we hier eens alles verkent hebben! Het ziet er op het eerste zicht alvast prachtig uit en hopelijk worden we hier niet door één of andere voodoo-priesteres behekst 💀
Vandaag zag het er naar uit dat het weer een zeer warme dag zou worden in New Orleans, om 9u was het hier al broeiend heet! Maar onze dag viel letterlijk in het water wegens een eeuwig durende regenbui. Maar dat houdt ons niet tegen om toch leuke dingen te doen. In de voormiddag was het heet en droog en na de middag een onophoudende regenbui, het bleef wel een goeie 30° tijdens de regen. We veranderden dan maar onze planning en we gingen een beetje stappen in de winkelstraatjes in de French Quarter, want alle winkels hebben een overdekte stoep (zie foto's)! Alle gebouwen hebben hier een typische prachtige bouwstijl. Alle winkels staan in het teken van voodoo en Mardi Grass en zijn zowel voorzien voor volwassenen als voor kinderen. Er zijn ook veel muziekcafeetjes want New Orleans is natuurlijk ook de bakermat van de jazz. Je kan deze herkennen met uw ogen en oren dicht want telkens je zo een bar passeert komt de geur van mout, hop en gist zo naar buiten... 1 groot voordeel van de regenbui, het was heel rustig in de anders super drukke Bourbon Street. Lio kende het begrip 'voodoo' nog niet en heb haar dat op een speelse manier uitgelegd. Ze heeft nu haar eerste voodoo-pop 💀😅! Er was ook een heuse Tabasco winkel waar ze alleen maar verschillende soorten Tabasco (wel 20!) en Tabasco gerelateerde spullen zoals kookboeken, t-shirts, glazen en zelfs snoepjes met Tabasco verkochten. Daar liet ik mij overhalen om te proeven van de heetste Tabasco ooit! Tabasco Scorpion Sauce, 2.000.000 Scoville!!! Voor wie dit niet kent, de schaal van Scoville is een tabel om de sterkte van een peper of pittige saus aan te duiden. Even ter info, een gewone peper is 800 Scoville, gewone tabasco is 5000 Scoville en cayennepeper is 50000 Scoville! Ik nam een broodstengeltje met wat Tabasco Scorpion Sauce en at die zonder aarzelen op. De eerste 3 seconden voelde ik niets en daarna begon mijn mond, neus, keelgat en slokdarm serieus te branden, na 30 seconden begon ik hevig te zweten alsof ik koorts kreeg en de verkoopster zei dat dat heel normaal was (!), dit duurde zo een 20-tal minuten eer ik weer wat normaal kon ademen, gelukkig vroeg Lio niet 'ik wil ook'! Op deze moment dacht ik, NOOIT MEER! Maar ik zou ik niet zijn en heb dus een fles mee naar huis 😅
Nu snap ik wel waar de voodoo en zombie-legendes hier vandaan komen...
Al bij al was het ondanks de regenbui wel nog een toffe dag en daar we morgen niet te ver hoeven te reizen naar ons volgende hotel kunnen we nog enkele gemiste uitstapjes van vandaag inhalen, als het mooi weer is natuurlijk!
Vandaag hoopten we op beter weer en dat kregen we ook! Het was weer rond de 30° en droog, dus gingen we zoals gepland enkele uitstapjes inhalen.
We gingen terug naar de stad, The French Quarter meer bepaald, en we zagen direct al dat er bij de mensen nog altijd vrees is voor overstromingen na Orkaan Katrina in 2005 die hier het leven van 1833 mensen kostte, want aan bijna elke winkel lagen zandzakken bij de inkom waar we moesten overstappen na de hevige regenbui van gisteren!
Maar de zon had alles al opgedroogd dus voor mij was er alvast geen paniek 😉
Omdat het grootste deel van het toerisme in New Orleans bestaat uit jazz, voo-doo en spookverhalen, bezochten we dus enkele huizen en kerkhoven die helemaal in het teken daarvan staan.
Eerst brachten we een bezoekje aan The LaLaurie Mansion, het voormalige huis van seriemoordenares Delphine LaLaurie, dit is nu gewoon een prachtig gerestaureerd huis dat ooit eigendom was van Nicholas Cage, ik breidde er zelf een verhaaltje aan voor Lio over een 'stoute mevrouw' die er ooit woonde!
Daarna deden we een toer op The St. Louis Cemetery no.1, een kerkhof waar Marie Laveau begraven ligt, de Voodoo Queen! Van dit kerkhof wordt gezegd dat het 'The Most Haunted Cemetery In The World' is. Beide vrouwen zullen fans van American Horror Story wel herkennen uit seizoen 3 van deze serie.
Zulke toeren kleuren ze wel mooi in als er kinderen mee zijn, dus geen nachtmerries achteraf! Maar ik wist al uit een eerdere uitstap naar Parijs dat Lio zulke oude kerkhoven heel mooi vindt dus keek ze hier vol fascinatie naar de prachtige oude zerken!
In New Orleans geloven ze echt nog de spookverhalen die ze zelf vertellen, ikzelf ben volgens hen dus nu ook bezeten want ik moest niezen op het kerkhof en de gids wist mij te vertellen dat, als je daar niest,uw hart stopt met kloppen en er een ronddwalende ziel van het kerkhof in uw lichaam kruipt. Dus als ik hier dingen schrijf die op niets slaan, it wasn't me! 😂😂
Daarna kropen we weer achter het stuur naar het volgende hotel in Sunny Florida!
In Pensacola aangekomen hebben we vlug ons koffers op de kamer gegooid en zijn we direct het zwembad ingedoken, we hadden de keuze uit het zwembad of de zee want beide liggen op een paar meter van onze kamer, plezier gegarandeerd!
We zwommen tot het al pikdonker was in het verlichte zwembad, hier is het natuurlijk al donker om 20u00 maar we bleven oefenen tot Lio alleen kon zwemmen, met succes!!!
Vandaag en gisteren zijn ook tussenstops onderweg naar het zuiden van de VS, maar daarom kunnen we wel nog altijd leuke dingen doen!
Zoals we gisteren na een deugddoende zwembeurt in ons bed kropen, zo stonden we dus vandaag ook op...want als je zon, zee, strand en zwembad op 50m van je kamer hebt, kun je er toch niet van uit om veel te zwemmen!
Daar het zwembad pas om 10u toegankelijk was gingen we dan maar eerst in de zee zwemmen tegen 8u30 om al af te koelen voor de hitte zo vroeg op de dag, het zeewater was gezellig warm en de vissen kwamen tussen onze benen zwemmen, zalig vakantiegevoel!
Daarna dus in het zwembad met nog warmer water maar een betere plek om met Lio nog wat te oefenen voor te zwemmen.
Na het zwemmen weer de auto in richting Tallahassee en bij aankomst aan ons volgend hotel, het eerste wat we zagen? Juist, een zwembad...dus nog maar eens gaan zwemmen 😅
Onderweg stopten we ook eens in Bayview Park, een park aan de zee met een grote speeltuin, Lio was niet te stoppen!
Vandaag was het dus vooral ontspannen, we zitten nu halfweg onze reis en dat kan ook eens deugd doen dan!
Terwijl ik deze blog schrijf kan Lio verder ontspannen met een goed boek (zie foto)
Morgen staat er weer een dagje natuur op de planning, vroeg opstaan is de boodschap. Vandaag reden we voor de 2de keer op onze trip door een tijdzone maar deze keer was het een uur doordraaien ipv terugkeren zoals de eerste keer...dus onze dag was vandaag een uurtje korter dan normaal!
Vandaag ging een dagje natuur worden en dat was het ook, we gingen naar Wakulla Spring State Park.
Dit is een nationaal park waar de Wakulla River door stroomt, deze is onder andere bekend van de prachtige natuur en wilde dieren, maar ook van opnames van meerdere verfilmingen van Tarzan!
Wij gingen dus bootje varen op deze rivier. Toen we zelfs nog maar aan het opstappen waren zagen we rond de boot al tientallen vissen en watervogels, het begon al goed! Als iedereen een plaatsje had op de boot kon die vertrekken en we waren nog geen 30m gevaren of we kwamen de eerste alligator al tegen. Deze lag op slechts een meter van ons bootje te zonnen op de oever! Die bekeek ons al met een blik van "Maak jullie maar uit de voeten, of moet ik eens wat dichter komen misschien?"
Na een paar tiental meter verder varen kwamen we al de 2de tegen, onze dag kon al niet meer stuk...zo ging onze boottocht verder en we zagen onderweg heel veel vissen, watervogels, schildpadden, een waterslang en nog meer alligators.
Ook de planten, bloemen en bomen zijn prachtig langs deze rivier!
Wat er ook te vinden is in deze rivier zijn enkele lamantijnen (of manatees zoals ze hier genoemd worden) maar je moet veel geluk hebben om er eentje te zien.
Wij waren bijna aangemeerd toen wij dus veel geluk hadden en er eentje opdook net naast onze boot, deze dieren worden 3m lang en wegen 450kg en zijn familie van de zeekoe. Die zijn ook heel vredelievend en rustig, je kan deze gewoon aanraken als ze dicht genoeg komen.
Omdat iedereen een glimp wou opvangen kon je moeilijk foto's nemen.
Kon nog net een filmpje maken maar een duidelijke foto is niet gelukt daardoor.
Dan gingen we picknicken en na ons eten vroeg Lio toch wel weer om te zwemmen want ze zag andere kindjes zwemmen in de Wakulla River, 50m van waar we onze eerste alligator zagen 🤔
Na eens na te vragen aan de ranger wisten we dat het volkomen veilig was want alligators komen blijkbaar niet op mensen af en waar je kan zwemmen is er een abyss, of bodemloze put onder water, zoals ze hier zeggen en daar komen alligators niet voorbij omdat die dieren in ondiepe waters vertoeven.
Na deze toch wel leuke zwembeurt gingen we nog vlug eens op de speeltuin om dan verder te reizen naar de volgende bestemming, Tampa!
Vandaag gingen we richting Miami door de Everglades. Het zou een leuke dag worden ware het niet dat we bij de airboats aankwamen om over de moerassen te varen en al een half uur stonden te wachten op onze boot toen een ranger kwam zeggen dat alle boottochten afgelast waren door het slechte weer. Dus voor niets staan aanschuiven en 50km uitgeweken van onze route.
Dan maar verder rijden naar Miami in de hoop dat het daar wel zonnig was maar onze hoop zakte al snel in onze schoenen toen we dichter bij ons hotel kwamen, regen, regen en nog meer regen...wel veel indrukwekkende bliksem dus hadden we toch nog een paar mooie zichten die we bij ons thuis nooit te zien krijgen! Gelukkig zijn we hier 2 dagen en zal het hopelijk morgen beter weer zijn maar hier weet je nooit, het weer in Florida kan prachtig zijn, zowel in de zomer als in de winter maar er kunnen hier ook veel tropische regenbuien zijn die zowel 30 seconden als meerdere uren kunnen duren...fingers crossed 🤞🤞
Tegen de avond was er van opklaren nog niet veel te zien maar was het wel gestopt met regenen, alles is hier wak na zo een regenbui...het is hier warm en vochtig, het water loopt van de muren!
Maar aangezien het niet meer regende gingen we toch al eens Miami Beach verkennen.
Het was zeer rustig op het strand en Lio kon haar toch al eens uitleven op het strand.
We laten de regen achter ons en zullen morgen dan dubbel plezier maken!!
Vandaag onze laatste dag Miami en die begon zonnig, we konden in principe de gemiste boottocht doen van gisteren maar de voorspellingen voor het weer waren weer niet zo goed voor de rest van de dag. Ik wou dus het risico niet nemen om voor niets 50km. terug te rijden dus gingen we iets anders doen.
Het was eigenlijk de bedoeling om vandaag naar Key West te gaan maar door de weersvoorspellingen en ook omdat we al zoveel uren in de auto doorbrachten besloot ik om iets dichterbij te doen. We gingen naar Miami Zoo!
Eenmaal aangekomen hadden we al direct weer de flamingo's, Lio in haar nopjes!
Ik kocht een speciaal ticket waarmee Lio voor de 2de keer op onze trip dierenverzorgster mocht zijn...Lio kon dus al eens voelen hoe een slang aanvoelt!
We mochten ook de vogels, de reuzeschildpadden, de neushoorn en de kamelen eten geven. Maar toen het zo ver was...juist, regen!! Alles afgelast en geen dieren meer verzorgen dus 😑 de rest van het park was helaas niet meer te doen wegens te veel regen!
Lio was toch wel een klein beetje teleurgesteld en kletsnat keerden we terug naar het hotel.
Ondanks de regenbui was dit wel een mooie zoo waar je sommige dieren die je in andere dierentuinen soms bijna niet kan zien, deze hier wel van heel dichtbij kan bewonderen!
Om Lio haar teleurstelling te doen vergeten besliste ik om haar te vertellen wat er morgen op het programma staat: Disney World!!!
Regen direct vergeten en teleurstelling keerde om in extase! We gingen dan nog eens vlug naar het strand want de regen was ondertussen gestopt en zo konden we dus nog eens zwemmen in de zee ook, nog nooit zo warm zeewater gevoeld!
Lio was in het begin een beetje bang van de grote golven maar toen ze merkte hoe plezierig deze konden zijn was ze al vlug op haar gemak.
Daarna nog eens lekker douchen en in bed om te slapen, hetgeen moeilijk was nu ze wist wat er morgen te doen is 😉
De komende 3 dagen zijn dus 100% voor Lio en aan plezier zal het haar daar niet ontbreken, regen of niet!
Vandaag was dus de eerste dag van Lio haar verrassing, we kwamen net na de middag aan in het paradijs voor kinderen (en volwassenen ook eigenlijk) nl. Disney World.
Ik wist al dat dit park immens groot was, maar in werkelijkheid is het onvoorstelbaar.
Ik reed binnen in het park en moest nog 6km rijden eer we aan ons hotel waren, om daarna nog een busrit te moeten doen van 40min eer we aan het befaamde kasteel waren. Even ter vergelijking, Disneyland Parijs is 19 vierkante kilometer en Disney World is 111 vierkante kilometer, een gebied zo groot als Manhattan 😯
Een park met 52.000.000 bezoekers per jaar moet wel groot zijn, het is het grootste in oppervlakte, meeste bezoekers en meeste attracties ter wereld!
Maar alles is hier zo praktisch ingericht dat je hier bijna niets hoeft te zoeken, alles staat zo goed aangeduid en is zo eenvoudig te vinden. Er is hier zelfs een heus netwerk van straten en autostrades...
Ze hebben hier hun eigen ziekenhuis, brandweer en politiekorps, noem maar op.
Het bestaat uit 2 zwemparken en 4 themaparken die elk nog eens onderverdeeld zijn in meerdere delen, verder zijn er nog 28 hotels, 2 uitgaansgebieden, winkelgebieden, te veel om allemaal op te noemen.
Wij gaan hier 3 dagen vertoeven maar op het eerste zicht zou ik zeggen dat je hier 2 weken nodig hebt om alles te kunnen zien, wat natuurlijk onbetaalbaar wordt!
Bij aankomst aan ons hotel in het park kwamen we in de prachtige, net gerenoveerde kamer, die helemaal ingericht is in Disney-thema natuurlijk. Elk resort heeft een eigen zwembad maar dat hebben we al genoeg kunnen doen deze reis, dus koffers in de kamer en vertrekken naar Magic Kingdom, het bekendste en meest interessante themapark voor Lio.
Ze wist niet waar eerst kijken en was in extase. Na een uurtje kregen we weer regen maar dat kon Lio niet stoppen, we waren het hier natuurlijk al een beetje gewoon geworden om in de regen rond te lopen!
Door de massa mensen die hier rondloopt is het natuurlijk soms lang aanschuiven aan sommige attracties maar alles is hier zo goed bekeken dat je dat helemaal niet merkt.
Zo is er overal animatie tijdens het wachten, soms met hologrammen of andere projecties, er zijn zelfs soms wachtrijen waar er halfweg een heuse speeltuin of doolhof is die je kan doen en daarna gewoon weer aanschuiven waar je ervan tussen gegaan bent.
We deden al zo veel als we konden want we kunnen onmogelijk alles doen.
Heb zelf al een gouden tip ontdekt, zo veel mogelijk tijdens de parades en vuurwerkshows naar de andere attracties gaan omdat iedereen op die eerstgenoemde aanwezig wil zijn, zo mis je natuurlijk zelf sommige dingen maar we konden nog net telkens een stukje meepikken. We zijn hier nog 2 dagen dus we hebben nog mogelijkheden om eens te gaan!
Lio zag vandaag ook de eerste keer in haar leven vuurwerk en het was tevens voor mij het mooiste vuurwerk dat ik ooit zag, echt prachtig met het Assepoester-kasteel op de achtergrond! We bleven tot het park de deuren sloot en kruipen doodmoe in ons bedje, Lio hoef ik niet te wiegen 😅
Tweede dag Disney World vandaag dus veel uitleg hoef ik hier niet meer over te geven.
De wachtrijen overdag waren enorm vandaag, 2u aanschuiven voor een ritje van anderhalve minuut 😯😯 (die we trouwens gisteren al deden, maar Lio wou die nog eens doen 😉) maar zoals ik al zei is er animatie genoeg tijdens het wachten. En als je dan ziet met welke smile Lio weer buiten komt heb je het er wel voor over. Op de middag zoals we al gewoon zijn weer regen, maar het was juist tijd om te gaan eten dus konden we schuilen tijdens ons eten en hadden we er geen last van.
's Avonds dan gaan eten in "Tony's Restaurant" uit Lady en de Vagebond en wat kan je daar anders eten dan een Big Pizza Pie...Lio twijfelde eerst wel wat of ze er van wou eten maar na het verwijderen van de basilicumblaadjes ging die vlot binnen.
Dan weer prachtig vuurwerk en daarna nog even een winkeltje opzoeken want ze mocht van haar meme en pepe en van nonkel Kurt een cadeautje kiezen. De koffers worden stilletjes aan te klein 😅
Een winkeltje opzoeken moesten we eigenlijk niet doen want na letterlijk iedere attractie moet je door een winkeltje om weer buiten te geraken en dan heb je er nog tientallen andere verspreid over het park en heb je zelfs nog een heuse winkelstraat met alleen maar winkeltjes met Disney-spulletjes. Wat mij opvalt is dat de merchandising opvallend goedkoop is in vergelijking met de rest hier, zo kochten we een speciale uitvoering van een Mickey Mouse-knuffel voor de 90ste verjaardag van de muis van wel 60cm en die koste ons slechts 29,99$, dus pakweg 25€.
En de rest zoals eten en drinken is onbetaalbaar...zo dronk ik hier eens een biertje, 10$ + fooi van de ober is 12$ 😯
Zo kan je rekenen op eten en drinken op 100$ per dag met 2...
Maar ja, dat weet je op voorhand en je doet dit natuurlijk niet veel meer dan 1x in uw leven!
Derde en helaas al laatste dag in Walt Disney World eer we weer verder trekken.
We stonden vroeg op om vlug onze koffers te pakken en de kamer te verlaten, zodat we nog de rest van de dag konden vertoeven in het park.
Lio vroeg zelf om ook voor de derde dag op rij naar The Magic Kingdom te gaan en aangezien zij de reden is waarvoor we hier zijn heb ik de keuze dus helemaal bij haar gelaten, de andere parken zijn ook wel leuk maar voor iemand met de leeftijd van Lio is dit het beste park! De parken zijn zo groot dat we na 3 dagen nog niet 1 park volledig gezien hebben...
Lio wou de Ariël-attractie ook voor een tweede keer doen, dus deden we die en na nog geen 15 min. stonden we al weer buiten. Er was aanzienlijk minder volk, misschien door het slechte weer van de laatste dagen en dus waren er minder wachtrijen.
Vandaag was er voor de verandering weer eens een regenbui maar gelukkig net toen we binnen zaten om te eten.
We gingen dan naar een toneelstukje met de 'echte' Belle van Belle en het Beest en Lio werd toch wel samen met nog een paar andere kinderen uitgekozen om mee te spelen.
Lio verstond wel niet wat ze haar opdroegen om te doen maar ze deed dat super en deed alles wat ze moest doen 👍
Na het toneeltje mocht ze nog op de foto met Belle en ze was dolgelukkig en fier 😍
We waren net op tijd weer buiten om de parade eens van in het begin te zien en dit op een heel goede plaats.
Daarna nog snel even op de draaimolen die ze ook zo leuk vond en dan naar het busje om ons naar de auto te brengen!
Dan in de auto om richting ons volgende hotelletje te gaan in Jacksonville.
We waren laat vertrokken om zo lang mogelijk in Disney World te kunnen blijven en ik dacht, Lio zal wel slapen in de auto, maar van slapen in de auto komt al de ganse reis niets in huis 😄
Vandaag de voorlaatste dag en deze was dus eigenlijk vooral richting de luchthaven rijden om daar nog eens te slapen zodat we morgen geen problemen zouden hebben met files en andere toestanden.
Het was een lange rit met een tussenstop in een klein dorpje met een postkantoor ergens onderweg want ik heb het toch gekunnen om mijn eerste boete te krijgen in de VS en die moest ik betalen eer ik weer huiswaarts ging.
Doe je er dan alles aan om niet te snel te rijden of ergens een straat in te rijden waar je niet in mag, kom je dan aan een tolweg waar ze geen kredietkaarten aanvaarden als je geen cash op zak hebt. In elke winkel, tankstation, cola-automaat, noem maar op, kan je betalen met een kredietkaart. Maar aan een tolweg van de staat lukt dat weer niet. Resultaat: A Non Criminal Fine van 3,25$ 😂😂 een lachertje, maar wel eentje met veel achterloop 😒
Aangezien het een dagje met veel autorijden was hebben we niet veel kunnen doen dus vertel ik misschien enkele leuke weetjes over Disney World die ik tijdens ons verblijf daar te weten gekomen ben.
-Bij de opening van het park kostte aan toegangskaartje 3,5$, met de inflatie zou dit nu 21$ zijn. Nu beginnen de prijzen pas vanaf 109$ voor een toegangskaartje.
-De Amerikaanse vlaggen die overal in het park hangen missen allemaal een streep of een ster, dit is omdat er bepaalde verplichtingen zitten aan de officiële vlaggen, zoals nu met de recente schietpartijen hier wordt er een nationale periode van rouw aangekondigd en moeten alle vlaggen halfstok hangen. Hun vlaggen moeten geen regels volgen.
-In Disney World werken meer mensen dan in alle andere Disney-parken samen, nl. 75000!
-Elke 30 stappen staat er een vuilbak in het park.
-Als je in elke hotelkamer binnen het park 1 nacht zou slapen zou je er 68 jaar over doen tot je eens in alle kamers geslapen hebt.
-75.000.000 cola's per jaar worden er verkocht.
-Je kan alles kopen wat je maar kan denken in het park, maar nergens kauwgum. Gewoon omdat deze overal aangeplakt wordt.
-Elk jaar worden er 7 miljoen hamburgers, 250.000 kg macaroni met kaas, 500.000 kg watermeloen en 1.000.000 kg ketchup gegeten in het park
-Elke dag wordt er 145.000 kg was gedaan. Indien je elke dag een volle machine zou draaien ben je 52 jaar bezig om de hoeveelheid van 1 dag was uit Disney World te kunnen wassen.
-Mensen kunnen zich laten uitstrooien in Disney World, er is zelfs een speciale vacuummachine voorzien om dit te doen.
-Er is een heuse machine, The Smellitzer genoemd, die geuren zoals popcorn en zo nabootst en verspreid op bepaalde locatie in het park.
Zo kun je nog een tijdje doorgaan want het park zit vol met wonderbaarlijke bijzonderheden.
Bij deze voeg ik nog enkele foto's van Lio haar 'casting' van gisteren aangezien ik deze pas vandaag kocht (aan 17$ per foto 😕) en omdat ik vandaag door de lange rit weinig foto's genomen heb.
Onze reis is helaas aan een einde gekomen en we zitten nu klaar in de luchthaven om terug naar België te komen.
We deden een paar duizend kilometer met de auto en zagen onderweg heel veel leuke en mooie dingen.
We bezochten ook eens Lio haar peter, nonkel Kurt, en we hadden een leuke tijd samen.
Het is dankzij nonkel Kurt dat we deze reis konden doen trouwens, waarvoor eeuwige dank.
We deden in totaal 6 staten van de VS (Georgia, Tennessee, Alabama, Mississippi, Louisiana en Florida) allen verschillend van natuur, weer en zo veel andere dingen maar allen hadden ze hun charme en schoonheid.
Als je dan natuurlijk onderweg Orlando, ook wel gekend als "The Theme Park Capital of the World" passeert, kan je er niet onderdoor om een paar dagen Walt Disney World mee te pikken.
Dit was voor Lio natuurlijk HET hoogtepunt van de reis, eigenlijk voor mij ook wel want het is zo een bijzonder park dat het toch wel een serieuze indruk heeft nagelaten op mij.
Lio heeft ook meerdere dierenparken bezocht want ze is ook, zoals de meeste kinderen wel, gek op dieren. En zo mocht ze daar dan de geitjes kammen, een slang aaien, tussen de alligators zwemmen (wel veilig natuurlijk) en een Manatee en zo veel andere dieren in het wild bewonderen.
Kortom, Lio had de tijd van haar leven en zal ongetwijfeld leuke herinneringen hebben waarover ze veel zal kunnen vertellen!
Eindelijk was de dag van vertrek aangebroken.
