Lieve mensen, lieve mensen. Het kan tegenwoordig niet gek genoeg. Waren we eindelijk van de meeste belspelltjes op tv verlost is er een nieuw soort onzin dat sinds een tijdje het scherm onveilig maakt. Het nieuwe is dat je dit keer niets kunt winnen. Enkel geld verkiezen. En je moet er niet veel voor doen ook niet! ASTRO CONTACT heet het. Jezus Christus!!! Geldaftroggelerij van het hoogste allooi! Het concept is dat je je toekomst kan laten voorspellen live op tv. Het bestaat sinds een maand of twee denk ik naar het goede voorbeeld van onze noorderburen. Elke ochtend een uurtje te zien op kanaal 2 en vtm. Ik had het al een paar keer zien voorbij komen maar vorige donderdag ben ik er es echt voor gaan zitten. Het medium in kwestie wes Sandrina. Ik had ze een tijdje geleden ook al opgemerkt en ze kwam me toen al tamelijk bekend voor. Ik kon alleen niet achterhalen van wat of hoe. Ne het pijnigen van mijn grijze cellen kwam ik erop. Dat gek mens heeft een jaar of vijf geleden een programma gehad op liberty tv. Doggystyle of zoiets. Een programma over honden en al wat er bij komt kijken. Dus van honden naar het voorspellen van de toekomst van een handvol naïve kijkers die het waarschijnlijk al niet al te breed hebben. Voor haar blijkbaar een kleine stap. Ik leg het systeem even uit. Je belt een 0903 nummer en je komt met wat geluk bij een of andere zweeftevencentrale terecht. Die gaan dan wat vragen stellen om te zien of je wel bonafide bent. Ik persoonlijk zou enkel bellen om die Sandrina "live" het een en ander te zeggen. Het loeder! Anyways, Dan kom je dus bij haar terecht. Nog voor je je naam deftig gezegd hebt begint ons medium vanalles te voelen wat er niet is. Een voorbeeld van donderdag: "Maria, heb jij financiële problemen?" "Neen hoor" "hmm heb je wat gewonnen?" "Neen ook niet" "Wel dan, binnekort ga je iets winnen, bedankt voor het bellen he tot nog es" En dan te bedenken dat die Maria de tijd niet heeft gekregen om een vraag te stellen. Je krijgt maar twee minuten op tv. Je kan wel altijd bellen voor een privé consult en dat dag en nacht. Die Sandrina is zo helderziend als ik hetero ben. Niet dus. Je belt nog beter naar een sexlijn. Dat kost minder en ik ben er zeker van dat je er meer deugd van hebt dan van het geblaat van Sandrina. Deze praktijken moeten echt aan banden gelegd worden. De zwakken uit de maatschappij bellen zich een hernia en zitten met telefoonrekeningen zo hoog dat ze de gleuf van de brievenbus moeten groter maken want anders krijgt de post het factuur van belgacom er niet in. Hehe, dat is eruit! Ik mag me zo druk niet maken, maar doe me een lol en kijk es naar Astro contact. Op weekdagen rond negen uur denk ik. Je zal dan wel begrijpen dat ik zeker niet overdreven heb. Het ga jullie goed en tot binnekort.
Ik ben in de maand juni voor twee weken op Malta geweest. Het was de vierde keer ondertussen. Mijn vriend zit daar voor het meeste tussen, Maar zelf vind ik het ook een zeer aangenaam vakantieland. En na vier keer daar geweest te zijn begin je de "couleur locale" meer en meer te begrijpen en te apprecieëren. Je leert er mensen kennen en na vier keer in hetzelfde hotel de mensen jou! Al kan ik wel zeggen dat het dit jaar een stuk intensiever geweest is dan de voorbije jaren. Positief bedoel ik dan wel. En ga nu niet direct denken dat ik ben gaan klimmen, fietsen of op een trektocht van 24u ben geweest, Want ik ben zo sportief als een gemiddeld blikje maïs. Het lot wou dat we twee heel leuke mensen leerde kennen. Mensen die een stuk ouder zijn dan wij. Ik ben 29, de mensen in kwestie tegen de 60. Maar wat hebben we lol gehad. Alles begon toe ik July hoorde babbelen met iemand die het buffet bediende. Er waren spruitjes (heerlijk toch, spruiten op Malta!). En ze was de bediende aan het leren dat dat "des choux de Bruxelles" waren. Na dat te hebben opgevangen kon ik het niet laten om te vragen of ze van België was. (Ik weet namelijk graag veel!) July begon in twee talen uit te leggen waar ze vandaan kwam, en voor we het wisten zaten we in de bar van het hotel aan de wijn en ander alcoholhouds lekkers! Wij waren er van maandag en zij van zaterdag. Zij dat zijn Richard en July. Strombeek, Brussel. Richard is uitgever van twee belangrijke horeca magazines. Horeca magazine en Cook! magazine. Allebei tweetalig trouwens. Dus dat zat meteen goed. Ik ben fan van alles wat met eten en drinken te maken heeft. (Ik ben op dit eigenste moment stoofvlees aan het maken met bier waar heel Leuven een moord voor zou begaan!) En Richard heeft er een blad over, twee zelfs. Dus we waren op weg voor een gastronomische twee weekse! Al werd er soms wel wat overdreven, straks meer daarover. Enig minpunt in de vakantie was toch de persoon die de reisorganisatie vertegenwoordigde. Ik zelf ga nooit naar die welkomst meetings omdat ik het eiland beter ken dan hun. Maar July en Richard, Maltese maagden waren wel op het apell. Echt positief was Ewout (zo noemd de gids in kwestie) niet echt over het land. Twee weken!, twee weken, wat gaan jullie hier zo lang doen? De meeste mensen blijven één week. Meer dan genoeg! Zoveel is hier nu ook weer niet te zien! En nog meer van dat. Niet te geloven. In plaats van wat reclame te maken voor zijn produkt maakt hij het met de grond gelijk! Richard en July waren zwaar ontgoocheld natuulijk. Maar ik heb er de zin weer ingekregen. Na een paar wandelingen met uitleg en een trip naar Valetta zat de sfeer er helemaal in. Valetta stad van de ridders, prachtige stad. We namen de lunch bij Di Giannini's. Italiaans Maltese keuken. Tim en ik zijn er kind aan huis. Ik had heerlijke lamskoteletjes met verse kruiden. Tim een pracht van een vis met vanalles lekkers en als ik me niet vergis gingen Richard en July voor eend in een sinaasappelsausje. Een klassieker heruitgevonden. Daar een paar flessen witte wijn bij. Caravaggio, (je zal die naam nog wel horen) een gelemiteerde editie van Marsovin Vinyards. Afgerond met een crème brulée van bayleys, de perfecte lunch. Je betaalt iets meer, maar dan heb je ook wat. It's a holiday after all! Alleen voor de wijn zou ik er al gaan wonen. Ons hotel (Radisson SAS Baypoint resort) is gezegend met een zeer uitgebreide wijnkaart. Het werd al gauw standaard dat er na het avondeten nog werd nagepraat op het terras van de bridge bar. Coctails en wijn a gogo! We hebben het zelfs één avond gepresteerd om tot zes uur in de morgen aan de wijn te zitten. We hadden namelijk een tros leuke Ieren ontmoet en die waren blij dat ze collega's alcoholisten gevonden hadden. (hun eigenste woorden) Er zijn toen tien flessen Caravaggio wit gevloeid. Niet slecht voor drie mensen toch? Tim drinkt bier. En de Ieren zaten aan de gin. En ik herhaal, het was voor één avond. Voor de rest namen we ons tevreden voor een paar flessen per avond en ik dronk soms ook het plaatselijke bier "çisk". Eigenlijk lager beer zoals in de UK. Deirdre en Patrick (de Ieren) hadden een jeepsafari gepland voor de dag erna. Straal bezopen als ze waren hebben ze dat nog gehaald ook. Het zijn Ieren voor iets! Niet dat wij nog nuchter waren. Richard en ik zijn gesignaleerd om half vier aan de vleugelpiano op de benedenverdieping om broeder jacob op proffesionele wijze te verkrachten. Om jullie maar een idee te geven. Je kan wel denken dat ik overdag niet echt veel deed. Wat wandelen, dingen bezoeken, de krant lezen. En na een avond in de bar hangen doet een dag onder een palmboom met een goed boek of wat puzzels deugd. En zeker als Luke moest werken, onze "pool boy". Ik schat een jaar of 20, maar wat was (is) hij lekker! July heeft de eer gehad hem drie kussen te geven bij haar vertrek. Lucky tart! En zo passeerden twee heerlijke weken. Aangezien Richard en July een paar dagen eerder terug naar huis gingen besloten we om op vrijdagavond te gaan dineren buiten het hotel. We zijn een nieuw restaurant gaan proberen in San Giljan aan Spinola bay. In had een stukje erover gelezen in The Times of Malta en was benieuwd. "La Terrazza". Ik had de mooiste tafel gereserveerd onder druk van July. Je kan er namelijk buiten eten met zicht op de baai en de luzzu's. (Maltese vissersbootjes) Richard trakteerde met champagne, Veuve Clicquot uiteraard. Ik had een zalig voorgerecht met mosseltjes en schelpen in een witte wijn sausje. Tim en July gingen voor fenek (Maltees konijn en tevens het nationale gerecht) en Richard en ik voor filet de canard met een saus op basis van rode port en verse steranijs. Fenomenaal lekker. En dat met een prijzige merlot (Maltees uiteraard) . Life can be good! De stemming zat erin en we hebben in het hotel hun laatse avond afgerond met nog meer champagne. De perfecte afronding voor hun. Tim en ik hadden nog een paar dagen te gaan. En die waren ook al gastronomisch vastgelegd! Ik had namelijk een tafel versierd in het Hilton hotel. Daar bevind zich nemalijk een outlet van "Blue elephant". Jawel, de bekende Thaise restaurants. Buiten eten onder rieten dakjes en de beste Thaise gerechten die ik ooit gegeten heb. Enkel voor de Tom yam koong (pikante garnalensoep) zou ik over en weer vliegen. Een zalige avond. Toen we daar zaten kregen we telefoon van Richard en July. Ze waren veilig geland en zaten ook met hun benen onder de tafel. Met hun dochter en verse husband aan de prosecco! Ik moest even lachen. Kalme laatste dagen dus voor Tim en mij. Wat wandelen, rusten, lezen. Kortom vakanie. We gaan zeker nog afpreken met onze vrienden hier in België, dat is zeker. Er was een klik vanaf de eerste minuut. Je komt dat niet zo dikwijls tegen. Zeker niet op reis. Ik (wij) zijn heel blij dat we deze mensen hebben leren kennen. En ik ben er zeker van dat er nog veel gastronomische avonturen gaan volgen!!! En voor ons zeker op Malta Sahha! (schol)
L'instant X
