Reisverslag Laos

Eerst zal ik een overzichtje geven van de verschillende hostels en guesthouses waar wij hebben gelogeerd.  Ik geef daarbij de prijs en ook een (persoonlijke) beoordeling op 10:

Naam	Plaats	Prijs	Omschrijving	Beoordeling op 10
Hostel Pangea	San José	25 USD	Tweepersoonskamer. Geen ramen.  Gezamenlijke badkamer.  Zwembad.	6,5
Cabinas de Tortuguero	Tortuguero	25 USD	Gezellige bungalow met privé-badkamer.  Ook een terrasje met een hangmat.	9
La Choza Inn	La Fortuna - San Carlos	10 USD	Tweepersoonskamer.  Mooi uitzicht op Arenal vulkaan.  Heel de kamer is van hout en ziet er (misschien daardoor) nogal groezelig uit.  Het heeft ook binnengeregend in onze slaapkamer, maar dan kregen we wel direct een nieuwe.  Gezamenlijke badkamer.	5
Hostel Sinai	Monteverde - Santa Elena	10 USD	Privé gebouwtje met heel veel ruimte en een privé badkamer.  Je kan er met 4 personen slapen (dubbel bed en stapelbed), maar wij sliepen er met 2.  Super-vriendelijke mensen.	8
Hacienda Guachipelin	Rincón de la Vieja	67 USD	Ruime tweepersoonskamer met privé badkamer.  Er was warm water beloofd, maar toch kregen we een koude douche.  Zwembad.  Zwaaaaaaaar overprijsd!	5
Hotel Mar y Luna	Quepos	24 USD	Heel propere tweepersoonskamer met privé badkamer.  Vlak bij de zee, vlak in 't centrum.  Super-vriendelijke uitbater.  Het bed wordt zelfs opgedekt.	8
Hotel Moctezuma	Montezuma	25 USD	Vierpersoonskamer met privé badkamer.  Wij hebben er maar met ons 2 geslapen.  Kartonnen muren.  Niet zo proper.  De raam kijkt uit op het strandje.	4

Hier volgt een overzichtje van de niet te missen restaurantjes in Costa Rica:

Naam	Plaats	Beschrijving	Beoordeling op 10
El Jardin	La Fortuna	Niet zo gezellig (een beetje cantine-achtig), maar super-lekker en heel goedkoop eten.  Ook vriendelijke bediening.	8
Morpho's	Santa Elena	Super-gezellig ingericht.  Heel lekker eten!	9
Ronny's Place	Quepos	Een beetje afgelegen, maar zeker de moeite om naartoe te gaan.  Je kan hier van de mooiste zonsondergang van heel Costa Rica genieten!  (Ik weet niet of het eten hier lekker is, want wij hebben alleen iets gedronken.)	8,5
Tropical Sushi	Quepos	Zo veel sushi als je wilt!  Heel lekker bereid!  Je ziet de kok ook zelf bezig.  En dit voor 10 EUR per persoon.	8
The Bakery Café	Montezuma	The Bakery Café is een zoo op zich.  Je ziet er tijdens het ontbijt enorm veel diertjes.  Heerlijk bananenbrood!	7,5
Cocolores	Montezuma	Echt een heeeeeeeel gezellig restaurantje!  Tof sfeertje, heel lekker eten.  Zeker de kip in kokos proberen!	9

Donderdag 13/09/2007 Brussel - San José

18u onderweg geweest.  Goed aangekomen in San José.  Het is hier 8u vroeger dan in België.  Hostel Pangea airport pick-up service is zeer stipt en zeer vriendelijk.  (Wij hadden onze eerste nacht + airport pick-up service via het internet geboekt.)  Toffe hostel! Het regent.

Vrijdag 14/09/2007 San José

Gisterenavond zijn we nog iets gaan drinken in't gezellige barreke van Hostel Pangea.  Om 22u30 gaan slapen, maar dikwijls wakker geweest van het passerende verkeer.  Al bij al wel goed geslapen.

Het zonneke schijnt!  Deze morgen ook in de Hostel ontbeten: pannekoekjes met vers fruit en een appelsiensapke voor maar 3 EUR.  Daarna zijn we San José al wandelend gaan verkennen: langs Parque Espâna, Parque Morazán, Plaza de la Cultura, Parque Central met Catedral Metropolitana.  We zijn ook naar de markt geweest (vooral etenswaren) en naar de overdekte markt.  Om 10u30 is het beginnen regenen, maar helemaal niet hard en maar 1 uur.  We zijn dan (onder een parasolleke) ne fruitpunch gaan drinken in Café Parisienne van het Gran Hotel, met zicht op het Teatro Nacional.  Er zijn enorm veel mooie gebouwen in San José.  Het is te zeggen...  Je ziet dat ze heel mooi zijn geweest.

Deze middag zijn we bij Taco Bell een burrito en nacho chips gaan eten.  Voor 2 EUR hadden we met 2 gegeten.  We zijn dan een toeristische dienst binnengestapt (GreenTravel, echt een aanrader!) en heben onze plannen voor de komende weken uitgelegd.  Die jongen zei dat we onze volgorde van reizen best wat konden aanpassen (om zo beter weer en een mooiere natuur te hebben).  Hij stelde ook voor om al een paar dingen op voorhand te boeken omdat er anders misschien geen plaats zou zijn.  We hebben dat dan maar braaf gedaan.  (En achteraf gezien, hebben we daar geen minuut spijt van gehad.  Die mensen van GreenTravel zijn echt goed!  Ze hebben ons goede tips en goede prijzen gegeven.)

Dan zijn we een koude koffie gaan drinken op een super-gezellig terraske.  Ook echt nen aanrader!  Café Mundo (op het kruispunt van Av.9 en Calle 15), oud huis met gezellige patio, heel veel groen en een fonteintje, heel relax!

Wat ons hier vandaag ook is opgevallen, is dat alles hier enorm beveiligd wordt.  Eigenlijk hadden we dat gisterenavond ook al door, want de inkom van onze hostel bestaat uit een grote, dichte, ijzeren poort, waarboven prikkeldraad is gespannen en die wordt bewaakt door een security-gast.  Toch hebben wij hier op straat geen onveilig gevoel.  Wat is ons nog meer opgevallen...  De mensen zijn hier super-vriendelijk en behulpzaam en helemaal niet opdringerig.  De stad ruikt goed (buiten de uitlaatgassen).  De wegen en voetpaden zijn goed aangelegd, de goten bevinden zich 20 cm dieper.  De straten hebben hier geen mooie namen, maar wel logische.  Morgen is het hier feest van de bevrijding.  Er was al heel veel rond te doen vandaag.  Alles blauw, wit en rood.  En er was ook vuurwerk.  En enorme lange rijen aan de ATM.

We zijn in een super-gezellig en lekker restaurantje gaan eten: Nuestro Tierra (kruispunt van Av.2 met Calle 15).  Daar hing echt een zalig sfeertje.  Met 2 tortilla gegeten en bier gedronken voor ongeveer 15 EUR.  En als afsluiter nog een Cuba Libre gedronken op het terras van Hostel Pangea.

Wat ik nog was vergeten te zeggen: we hebben vandaag een mini-baby-vleermuis gezien en heel veel groene vogels met rode kopjes.  Weet je hoe je een Tico een grappig gezicht kan laten trekken?  Geef hem een zuurtje.  Dat kennen ze hier duidelijk niet.  Echt grappig!

Zaterdag 15/09/2007 San José

We wilden vandaag de Poas vulkaan bezoeken en de watervallen daar, maar we hadden gisteren geen busticket meer kunnen kopen en een taxi tot daar vraagt 60 USD en dat vonden we te veel, dus zijn we nog maar een dagje in San José gebleven.

Gelukkig vierden ze hier vandaag 186 jaar onafhankelijkheid, dus er was veel te zien: veel volk en een hele grote stoet.  Heel kleurrijk allemaal.  Deze middag Quesadillas gegeten en dan met onze voetjes in 't zwembad gezeten.

In de namiddag hebben we de vlindertuin Spirogyra bezocht.  Heeeeeeel mooi!  Je kan daar prachtige foto's nemen.  Om 14u15 is het beginnen regenen, en serieus.  Het is pas om 18u45 gestopt.  's Avonds in het News Café gaan eten (Av. Central), maar dat vonden we niet echt de moeite.

Er zijn nog 2 dingen die ik wil zeggen over San José:
1)  Als het licht op groen springt, hoor je een getsjierp.  En ik maar een vogel zoeken...
2)  Het is grappig om zien dat wanneer er politie aankomt, alle verkopers hun spullen inpakken en 1 voor 1 snel vertrekken.  Na een kwartiertje zijn ze allemaal al terug!

Zondag 16/09/2007 San José - Tortuguero

Om 6u30 al met Jungle Tom Safaris naar Tortuguero vertrokken.  Dat was een zeer aangename rit.  We hebben onderweg heel veel gezien!  Langs het Cordillera Central gereden, waar het cloudy forest overgaat in het tropical rain forest.  (Cloudy forest: korte planten, want moeten voor hun eigen opwarming zorgen.  Overdag is het daar 21°C en 's nachts nog maar 8°C.  Tropical rain forest: hoge planten, moeten zon kunnen vangen.)  We zijn door de enige tunnel van Costa Rica gereden, die loopt dwars door een vulkaan.  Er zijn 112 vulkanen in Costa Rica, waarvan 7 actieve.  We zijn de dirty river gepasseerd.  Daar komen groen en geel water (van de vulkaan) samen.  Naar het schijnt werd Jurassic Park hier opgenomen.  We zijn ook veel bananenplantages gepasseerd, maar jammer genoeg (omdat het zondag was) was er niemand aan het werk.  Je ziet soms ook van die mini-landingsbaantjes met mini-sproeivliegtuigjes.  Per dag worden hier 15.000 ton bananen geproduceerd.  Ni normaal!  Onderweg kwamen we ook een two-toed sloth (luiaard) met haar baby'tje tegen.  En ook een mega-grote kever en rivierschildpadden.  We zijn dan overgestapt op een platbodemboot om via de Cano Blanco Tortuguero te bereiken.  Dat is echt machtig!  Je vaart dan tussen de jungle.  Ook daar veel diertjes gezien: pink spoon bird (lepelaar), kaaiman, een kolonie werkende mega-mieren die bladjes droegen die groter waren dan zichzelf, een vogel met gele vleugels en een leguaan.

Om 13u30 zijn we dan aangekomen in Cabinas Tortuguero.  Propere kamers met privé-badkamer.  Het is hier echt veeeeel warmer dan in San José.  Het is hier zeker 33°C!  Deze middag zijn we weer lekker (en betaalbaar) gaan eten bij Miss Miriam (vlakbij het voetbalveld).  In de namiddag hebben we een korte, educatieve film gezien over Tortuguero en de bedreiging van de schildpadden.  Ook nog een kolibrie gezien en een hagedis.  De fauna en flora zijn hier zo mooi!  Daarna een strandwandeling gemaakt en 's avonds gaan eten in het Budda Café.  Dat is ook echt een aanrader!  Super-gezellig en een heel relaxed sfeertje!  De crêpes del mar zijn echt aan te bevelen.

Om de schildpadden te beschermen, zijn de stranden hier 's nachts niet meer vrij toegankelijk.  Zo kunnen de vrouwtjesschildpadden ongestoord eitjes leggen.  Via een betalende, begeleide wandeling kan je de schildpadden 's nachts bezig zien.  Dit is geen toeristische massa, maar echt heel sereen, in kleine groepjes, zonder licht, vol respect voor de schildpadden.  Dat is echt adembenemend om te zien...  Die groene schildpadden van ongeveer 1m lang en 0,5m breed, 160 kg zwaar en 80 jaar oud, komen uit de zee en laten dan een traktorspoor achter.  Ze graven een diepe put en beginnen dan eieren te leggen in die put.  Eén schildpad legt ongeveer 100 eieren.  Dan camoufleren ze heel de boel (doen de put weer dicht) en gaan weer terug naar zee.  Dit hele proces duurt ongeveer 2 uur en dat hebben wij dus van heel dichtbij mogen meemaken!!!  Echt adembenemend!  Na 60 dagen komen de eitjes dan uit.  Slechts 1 op de 1000 overleeft het.

Maandag 17/09/2007 Tortuguero

Al om 6 uur opgestaan en dit zonder wekker te zetten.  Nog een wandelingetje gemaakt in het dorpke en dan uitgebreid ontbeten in Cabinas Tortuguero.  's Morgens is de temperatuur hier het best.  Om 8 uur zijn we door een bootje opgepikt om de Cano Tortuguero te bevaren.  We hebben vandaag de Cano Palma gedaan.  Dat is een soort van mangrove.  Echt zalig varen.  Heel indrukwekkend al dat groen links, rechts, voor, achter en boven u.  En het zwart uitziend water.  We zijn heel veel dieren tegengekomen: schildpadden, leguanen, een speciale vogel, howling monkeys (lui, donker, vegetarisch) en white faced monkeys (veel actiever, eten ook insecten).  Een verrekijker (of fotolens) komt hier goed van pas!

Rond 11u30 een strandwandeling gemaakt met de voetjes in het water (het water is echt warm).  Zo konden we de sporen bewonderen die de schildppadden deze nacht hebben achtergelaten.  's Middags een groot bord fruitsla gaan eten bij La Casonada voor 2 USD.  Overigens ook weer een heel gezellig plaatske. 

In de namiddag een zalige hike gdaan in het Nationaal Park, namelijk El Gavilan.  Gewoon onder ons tweetjes.  Normaal is dat maar een wandeling van 2km, maar we hebben er zelf nog wat stukken aangebreid.  Omdat we zoveel dieren tegenkwamen en we echt wel gefascineerd waren door de mooie natuur, heeft de wandeling 3 uur geduurd.  Heel veel vieze, grote verschillende spinnen, een leguaan (of iets anders dinosaurusachtigs), vlinders, mieren, hagedissen, howling monkeys en doodhoofdsaapjes.  Er waren echt enorm veel aapjes.  Ene vond het niet tof dat ik een foto trok en die begon met vanalles te smijten.  We werden goed in't oog gehouden en zelfs achtervolgd door de aapjes.  Ze maken van die kikkerachtige geluiden.  Er was ook een mama-aap met haar baby'tje.  Super-schattig.  We hebben ook iets enorm zieligs gezien.  Een hond die baby-schildpadjes aan het eten was!  Hij (of een ander beest) had een volledig nest opgegraven en alle eieren lagen kapot op de grond.  Echt heel triest!

We wilden ons verdriet verdrinken en zijn dan in La Taberna de typisch Costa Ricaanse likeur guaron gaan drinken.  La Taberna is echt een super-plaatske om van de zonsondergang te genieten.  En dat hebben we dan ook gedaan (tussen 17u en 18u gaat de zon onder, het hele jaar door).  Na de zonsondergang in Cabinas Tortuguero gaan eten.  Ook echt nen aanrader!  Voor 5 EUR heb je daar heel lekker en genoeg gegeten en nen Imperial gedronken.  Daarna nog naar La Taberna geweest (3 EUR voor 2 cocktails).  Maar we zijn daar gaan lopen van de karaoke.

Dinsdag 18/09/2007 Tortuguero - La Fortuna

Weeral om 6 uur opgestaan zonder wekker te zetten. 
Nog enkele dingen die ik wou zeggen:
- Tortuguero heeft maar 800 inwoners. 
- Je kan Tortuguero enkel per boot of per vliegtuig bereiken. 
- Je hoort op Tortuguero altijd muziek en de mensen zijn er heel relaxed.
- In heel Costa Rica mag je geen toiletpapier in het toilet gooien, maar in de vuilbak ernaast.
- De bananen zijn in Costa Rica veel vaster en veel lekkerder dan bij ons.
- De koeien zien er heel grappig uit.  Ze hebben hele lange oren (en nee, het zijn geen ezels).

Tortuguero is zeker en vast de moeite!  Ik kan iedereen aanraden, die plant naar Costa Rica te gaan, om Tortuguero mee op te nemen in de reisroute!  Je zal er geen spijt van krijgen!  Het enige nadeel: ik heb na 2 dagen en 2 nachten 21 muggebeten ondanks alle deet.

Om 8 uur hebben ze ons opgepikt om de Cano Tortuguero te bevaren.  Vandaag veel breder en minder spectaculair dan gisteren.  Wel veel vogels gezien en een leguaan.  Om 11 u hebn we de taxiboot genomen richting La Fortuna.  Dat was een smaller en sneller bootje en dus ook leuker.  Veel verschillende vogels gezien: zwarte, witte, gele, helblauwe en felrode.  Ook een zonnende schildpad en... krokodillen!!!

Wanneer we aan land gingen, zagen we mensen werken in de bananenfabriek.  Daar stond een busje op ons te wachten om ons verder te brengen naar San Carlos.  Dat was een enrom lange rit, maar de tussenstop waar we tucans konden zien, heeft veel goedgemaakt.  Hij is zelfs uit mijn hand komen eten!

Rond 16u30 waren wa dan eindelijk in San Carlos.  We hbben een dubbele kamer en gezamenlijke badkamer in de La Choza Inn.  Vlakbij en met zicht op de Arenal vulkaan!  Om 17u30 is het enorm beginnen onweren en nu, 3 uur later is het nog niets geminderd.  We zijn heel lekker en goedkoop gaan eten in El Jardin.  Ook echt een aanrader!

Om 10u15 deze morgen (toen wij hier nog niet waren) heeft de Arenal een eruptie gehad van 10 minuten.  Dat was geleden van 2005.  En nu komt er zo nog donkere rook uit.  Wel chique om zien...

Woensdag 19/09/2007 La Fortuna

Gisteren nog van kamer veranderd, want het regende binnen.  Als om 21u gaan slapen, door het slechte weer.  Om 5u15 vanzelf wakker geworden en vanaf het terras de zonsopgang gezien en de de Arenal vulkaan bewonderd.  Op dit uur is hij volledig zichtbaar.  Hij spuugt zelfs nog af en toe een wolkje.  Vroeg gaan ontbijten in El Jardin.  Voor 2 personen typisch uitgebreid Costa Ricaans ontbijt kostte 6 EUR.  Dan voor 6 EUR een taxi genomen naar de La Fortuna Waterfall.  Blij dat we dat niet moesten stappen, zo heel de tijd bergop.  Aan de waterval moest je ook 6 EUR betalen.  Trapjes heel stijl naar beneden en dan bereik je de 70m hoge waterval.  Heel mooi, maar niet indrukwekkend.  Daar beneden kon je ook zwemmen.  En dan AL die trapjes weer naar boven.  Bah!  Blij dat we zo vroeg gekomen zijn (8 - 10u).  De weg terug hebben we te voet gedaan, ongeveer 1u lekker bergaf.  En al ons wandelen hebben we dan beloond met een koffiedrankje in Rain Forest Coffee House.  Lekkerrrrrr!!!  We hebben kolibries gezien.  Super-knap, hoe die zo achteruit kunnen vliegen!  's Middags gaan eten in het Lava Rocks Café.  Gezellig, goed en goedkoop.

Om 15u zijn we vertrokken om de Arenal hike te doen.  2 uur wandelen in het primaire regenwoud (ouder dan 60 jaar).  We hebben zeker 20 tucans gezien!  Ik was volledig in de wolken!  Echt kweenie hoe content!  Zo'n massa!  Dan hebben we ook nog een felgroene rups gezien en... een red diamond back snake van heel dichtbij.  Deze schijnt extreem giftig te zijn en zelfs dodelijk!  Om 17u is het beginnen regenen, maar dat hoort er bij hé, bij een regenwoud.  Dan zijn we naar vallende, gloeiende lava-stenen gaan kijken.  Wel jammer van het slechte wer, want je kon de vulkaan niet zien, maar wel de vallende lava!  Knap!  Om 18u zijn we naar de Baldi Hot Springs gegaan.  Lekker relaxen in de 27 verschillende zwembaden met verschillende temperaturen (tot 67°C).  Er was ook ne kei-plezante schuifaf.  Je vliegt daar echt een stuk! Enorm snel!  Om 21u30 zijn we daar dan met grote honger vertrokken, want het eten was daar boven ons budget.  We hebben wel ne whisky gedronken aan de poolbar.  Dat heeft wel iets, die hete baden in de gietende regen!  Laat gaan eten in El Jardin.  Prijs-kwaliteit is dit het beste van heel San Carlos!!!

Donderdag 20/09/2007 La Fortuna - Santa Elena

Gaan ontbijten in La Cascada.  Als je daar zou gaan ontbijten, kan je best een typische omelet nemen en zeker geen continental breakfast.  Om 8u30 met jeep-boat-jeep (15 USD) vertrokken naar Monteverde.  Was eigenlijk bus-boot-taxibus.  45 minuten gevaren op het Arenalmeer, lekker rustig.  De weg van Monteverde met taxibus naar Santa Elena was echt VERSCHRIKKELIJK!  Hostel Sinai maakt alles weer goed.  Een zeer ruime kamer met privé-badkamer en een goede matras (in tegenstelling tot La Choza Inn).  Het regent pijpestelen en het is hier gevoelig kouder dan in La Fortuna.  Het giet echt enorm!  Om 12u gaan eten in Marvilla.  Ziet er OK en goedkoop uit, maar wij hebben een foute keuze gemaakt.  Om 13u in de gietende regen vertrokken voor een hike in het Cloudy Rain Forest over de hanging bridges en voor de canopy tour.  Jammer dat het al geboekt was, want anders was ik nooit vertrokken met zo'n weer.  Om 14u zaten we nog steeds vast met de minibus op het eerstvolgende kruispunt van onze hostel.  Ze hadden een beetje last van wateroverlast.  Er vormde zich een rivier op de weg en niemand kon passeren.  Chaos alom.  Dan te voet "de rivier - weg" overgestoken waar een ander busje ons stond op te wachten.  Een hike van 1 uur gedaan over 8 hanging bridges.  Je had daar echt een enorm mooi zicht over het regenwoud.  Daarna op dezelfde plaats de canopy tour gedaan.  Heel fun, maar het beangstigendste was niet aan die kabels hangen, maar zien hoe ze ons vastmaakten.  Ze namen het niet zo nauw met de veiligheidsvoorschriften.  Bovendien waren wij de laatste groep van de dag, dus het moest vooruitgaan zodat ze naar huis konden.  Erg jammer, want buiten het gerush was het echt heeeeel tof!  We hebben ook Tarzan (of Jane) gespeeld.  Aan een touw van 20m het regenwoud in slingeren.  Net een liaan.  Door het slechte weer hebben we de camera niet meegenomen en hebben we dus geen foto's

Het is hier echt wel kouder dan in La Fortuna.  In La Fortuna ging ik eten met een topje en een kort rokje, hier, in Santa Elena doe ik een lange broek aan en een trui en zelfs dichte schoenen met sokken.  Iedereen die in Santa Elena is geweest, MOET in Morpho's Restaurant zijn gaan eten.  Echt super-gezellig en romantisch!  Heel toffe inrichting!  Echt onze favoriet!  Heel lekker gegeten (Casados) en goedkoper dan in België.  Volledig uitgeput en voldaan zijn we om 20u al gaan slapen.

Vrijdag 21/09/2007 Monteverde - Santa Elena

Hier liggen dekens op bed en die hebben we nodig gehad.  Zalig geslapen en om 6u30 al super-wakker natuurlijk.  Deze morgen opnieuw in Maravilla gaan eten.  Deze keer wel de juiste keuze gemaakt en zoals verwacht heeeeel lekker!  En heel goedkoop!  Voor 3 EUR een lekker ontbijt.  Souveniertje gekocht en kaartjes gepost.  Om 9u45 werden we opgepikt om de Don Juan Coffee Tour te doen (25 USD).  Er zijn 2 soorten koffie namelijk Arabica en Robusta.  De Arabica koffie heeft een hoge kwaliteit, maar een kleine hoeveelheid.  De Robusta heeft een lagere kwaliteit, maar daar zijn veel grotere hoeveelheden van.  In Costa Rica wordt er enkel Arabica geteeld.  Vanaf het planten van het zaadje tot het hebben van koffie, duurt 3 jaar.  De plant geeft dan wel 35 jaar oogst.  We hebben ieders een zakje koffie gekregen, slechts 2 dagen eerder gebrand.  Verser kan je het niet krijgen!  Hoe harder de koffie gebrand heeft, hoe minder cafeïne er blijft inzitten, maar hoe meer smaak je hebt = donkere koffiebonen.  Lichte koffiebonen hebben minder smaak, maar bevatten meer cafeïne.  Rond 10u30 is het hier weer serieus beginnen gieten.  De gids vertelde ons dat er in Monteverde 2 seizoenen zijn: het regenseizoen en het harde regenseizoen   We mochten daarna proeven van alle lekkere koffie (zoveel we wilden) en er was ook rijstpap en koffiebonen in chocola en koffielikeur!  Een echt koffie-buffet!  We hebben Don Juan ontmoet, een gelukkig uitziende gepensioneerde man van rond de zeventig.  Hij is de eigenaar van deze plantage.  Hij heeft ons zijn verzameling aan biljetten getoond.  En Guy heeft met hem een spelletje dammen gespeeld met dopjes van flessen.  Heel gezellig en gemoedelijk allemaal.

We zijn gaan lunchen in Mar y Tierra.  Iets boven ons budget, maar voor een snackje viel het nog mee.  Omdat het echt heel de tijd bleef onweren, zijn we nog maar iets gaan drinken.  In El Romantica, wel romantisch Duur om te eten, maar goedkoop om iets te drinken.  Toen het om 15u nog regende zijn we naar het ranario geweest.  Dat is overdekt en je kan er 29 verschillende soorten kikkers bewonderen voor 9 USD.  Met hetzelfde kan je dan nog eens terugkomen, maar dan zonder gids.  Toen we om 16u30 buitenkwamen was het eindelijk weer droog.  We hopen dat het weer de volgende dagen beter wordt, want hier word je niet bepaald goedgezind van.  We zijn nog iets gaan drinken (voor de verandering) in het Tree House, gebouwd rond een boom.  Gezellig, maar echt overdreven duur voor ons.  Omdat we daarstraks 1 van de 29 kikkersoorten niet hadden gezien en de gids ons vertelde dat ze 's avonds actiever zijn, zijn we rond 17u30 terug naar de kikkers geweest (met ons ticket van daarstraks).  Inderdaad, de kikkers waren nu veel actiever, ze sprongen rond en maakten geluid.  We hadden daarstraks de jeanskikker niet gezien (groene kikker met blauwe benen) en die hebben we nu wel gezien.  Dus nu hebben we alle soorten kikkertjes gezien...  Wel gezellig zo met de pillamp, maar wel veel meer volk dan daarstraks.  Toch zijn we blij dat we vanmiddag ook zijn geweest...  zo konden we foto's nemen (wat niet makkelijk was, want flashen is (terecht) verboden).  's Avonds terug bij Morpho's gaan eten, want dat is echt wel super-gezellig, super-lekker en echt heel betaalbaar.  Hier hebben we begrepen waarom wijn hier in Costa Rica zo duur is.  Het glas is tot aan het randje vol, dus in België zouden dat 2 wijntjes zijn...  En als je 2 wijntjes rekent, dan is het ineens weer wel goedkoop.  Mmm... wijn!

Zaterdag 22/09/2007 Santa Elena - Rinçon de la Vieja

Voor de eerste keer van de vakantie door de wekker wakker geworden.  Opnieuw gaan ontbijten in Maravilla.  (Is onze zin voor avontuur zoek?  Nee, we spelen gewoon op zeker.)  De super-lieve vrouw waarbij we logeren heeft ons een diertje laten zien in haar "achtertuin".  Ik weet niet wat het is, maar het lijkt op een eekhoorn en is grijs en heeft een iets langere, pluizige staart.  Om 9u30 zijn we met de interbus naar Rinçon de la Vieja vertrokken.  We hadden veel gelezen over de barslechte weg naar Rinçon de la Vieja.  Maar geloof me...  In vergelijking met de rotte weg die wij naar Monteverde (en terug) namen, is dit een FANTASTISCHE weg! 

Om 13u aangekomen in Hacienda Guachipelin.  Absoluut het chiqueste (lees duurste) waar we in Costa Rica zullen verblijven.  Maar omdat de interbus ons daar afzette, konden we dat beter nemen, want anders waren we evenveel kwijt aan iets goedkoops als we daar een taxi naartoe zouden nemen.  Het eten is hier (naar ons budget) wel duur.  Maar je hebt hier wel een zalig uitzicht en een zwembad!  Het regent hier, maar niet storend hard.  Om 14u30 is het gestopt met regenen, dus hebben we een wandeling van anderhalf uur gemaakt naar Las Chorreras Waterfalls.  Niet echt bijzonder, maar wel heel rustig.  Onderweg speciale bloemen en planten gezien.  Daarna naar het Look Out Point gewandeld, maar door de mist kon je niet echt ver zien.  Het is hier trouwens terug héél warm.  Eigenlijk wel genieten: een kamer waar het niet binnenregent en waar je je rugzak kan laten openstaan zonder schrik voor beesten.

Zondag 23/09/2007 Rinçon de la Vieja

Er komt geen warm water uit onze douche   alleen maar ijskoud water   Het ontbijtbuffet maakt weer veel goed.  Om 8u15 zijn we naar het Nationaal Park Rinçon de la Vieja vertrokken (met allebei een lunchbox bij, want in het park kan je niets kopen).  Op aanraden van de Lonely Planet en de baas van de hacienda hebben we een lange broek aangetrokken tegen de insecten.  Je hebt 2 ingangen.  Onze hacienda ligt niet zo ver van ingang Las Pailas.  Het is 6 USD per persoon inkom en we krijgen een map waarop 4 wandelingen staan uitgestippeld.  Wij kiezen de kortste en naar onze mening interessantste.  We zien een fantastisch mooie waterval (die er enkel in het regenseizoen is).  Guy zei dat ik er bij het zien van deze waterval uitzag als een kind van 5 dat op 6 december 's morgens de woonkamer binnenkomt en al het nieuwe speelgoed ziet.  We passeren achtereenvolgens fumaroles, volcancito (een kleine actieve vulkaan), pailas de barro, pailas de agua en laguna fumarolica.  Echt fascinerend om zo'n vulkanisch gebied te bewandelen.  Het borrelt langs alle kanten en het stinkt daar naar rotte eieren.  Bah!  Maar heeeeeeeeel mooi...  De wandeling is zeer afwisselend, omhoog, omlaag, tussen boomwortels, in de modder, af en toe een riviertje oversteken.  Voor de bubbelende plekken moet je echt oppassen, want er staat aangegeven dat dat tussen de 76°C en de 106°C is.  Tijdens de wandeling hebben we veel vlinders, hagedissen, salamanders en leguanen.  Ook speciale bloemen, planten en bomen (waaronder de strangler fig, die andere bomen probeert te wurgen).  De wandeling was maar 3 km, maar omdat je zo veel ziet, hebben we er 2,5 uur over gedaan.

Guy is daarna nog naar Cráter Rincon de la Vieja vertrokken.  Een wandeling van 16 km waarbij je op 8 km een hoogteverschil van 1000m moet overbruggen.  Omdat dat voor mij veel te zwaar is (door mijnen astma) en omdat de gids zei dat zo'n wandeling normaal 6 u duurt, ben ik niet meegegaan.  Guy is om 11u30 vertrokken, met het fototoestel.  Ik ben dan nog een tijdje in het park gebleven.  Ik heb kollibries gezien!  En terwijl ik rustig mijn sandwiches aan het opeten was, kwam er ineens een super-schattig wasbeerachtig beest met een lange staart rustig op mij afgewandeld.  Kweenie hoe schattig.  En plots... pikt hij de rest van mijn lunchpakket (koekjes en een perensapje).  Den dief!  Jammer da'k daar geen foto van kon trekken!

Terug in het hotel heb ik (ondertussen wel) een warme douche genomen en ben ik op 't terras mijn Eeuwige Roem gaan lezen.  Vandaag is het trouwens 26°C en volledig open hemel.  Daardoor is het uitzicht nog mooier hier.  Om 15u is Guy al terug.  Hij is tot helemaal boven geraakt, maar heeft door de dichte mist de krater van de vulkaan niet echt gezien.    Wel heeft hij een soort van miereneter gezien.  We zijn dan nog wat gaan zwemmen en relaxen aan de bar.  Gegeten en weeral vroeg gaan slapen.  Oh, wat is het eten hier duur!

Maandag 24/09/2007 Rincon de la Vieja - Quepos

Vroeg opgestaan.  Nog effe gaan wandelen met de hoop toch nog een quetzal te zien.  Wel andere vogels gezien, maar geen quetzal.  Gaan ontbijten en om 9u met de interbus naar Quepos vertrokken.  Onderweg een paar keer moeten overstappen en daardoor wel wat tijd verloren (o.a. in Liberia).  Onderweg hebben we een arend gezien die een buidelrat of zo oppikte.  Graaf!  Om 15u waren we eindelijk in Quepos.

In Quepos is het VEEL warmer.  Het is hier gewoon heet.  We verblijven in Hotel Mar y Luna.  Super-vriendelijk meneerke.  Propere kamer met privé-badkamer, vlak in't centrum en vlak bij de zee.  Er is geen strand.  Een cocktail gaan drinken en nacho's gaan eten in El Gran Escape.  Hier zijn het terug normale prijzen.  Nog steeds aan de dure kant, maar een verademing na Rincon de la Vieja. 

Als je hier in de buurt bent, moet je zeker iets gaan drinken (of eten) bij Ronny's Place! Blij dat we een taxi hebben genomen.  Wat ligt Ronny's Place afgelegen en de weg is heel de tijd bergop. Hier hebben we de meest fantastische zonsondergang van Costa Rica gezien!  (Die van in Tortuguero was er niks tegen...)  Zoooooo mooi!  Ronny's Place is trouwens daarna ook nog heel gezellig.  Om 18u is het beginnen regenen, maar een beetje afkoeling was meer dan welkom.

Daarna bij Wacky Wanda's cocktails gaan drinken (5 EUR voor 2).  En ze zijn helemaal niet zuinig met de alcohol.  Die Wanda is echt wel een geschift mens.  Wel heel vriendelijk, maar een echte Amerikaanse!  En roepen dat die kan, ni normaal!  Het is wel een super-fris (airco) plaatske.  Zalig.

Dinsdag 25/09/2007 Quepos

Vroeg wakker geworden door de vogeltjes.  Gaan ontbijten in Soda Sanchez.  Dat is ook echt wel een aanrader!  Heel lekker en heel goedkoop!  We betaalden nog geen 6 EUR voor 2 ontbijten, 2 koude drankjes en 2 koffies.  Daarna wat rondgewandeld in Quepos.  En we gaan iets drinken in El Patio.  Gezellig tuintje, maar wij zitten liever binnen onder de ventilator.  Guy wordt echt gek van de warmte.  We zoeken nog wat airco-winkeltjes op en kopen niets   We gaan dan nog maar iets drinken ter verfrissing.  Deze keer in El Jardin del Mar.  Het eten ziet er hier trouwens ook wel lekker uit.

Om 12u is men ons komen oppikken om een Mangrove Safari te doen met een bootje.  We hadden geluk en waren maar met ons tweetjes, dus lekker privé en geen massa-toerisme .  We hebben echt enorm veel white faced monkeys gezien.  Ze kwamen heel dicht, zelfs op de boot om palmolievruchten uit ons hand te komen pikken (dat is het enige wat je hen mag voederen, want dat eten ze daar zelf ook).  Super-super-super-schattig!  Maar sommige aapjes zijn ook een beetje boos.  Er was er eentje die een andere aan zijn staart de boom afsleurde om hem voorbij te steken.  Echt grappig.  We hebben ook 2 verschillende soorten slangen gezien.  Ook heel veel krabben, vogels en hagedissen.  De mangrove op zich was ook heel mooi.  De mangrove fungeert als filter om het eventuele vuil uit de zee te houden.  De toer die wij deden was naar Damas Island.  Je ziet de rivier overgaan in de zee.  We hebben kokossap gedronken van super-verse (direct van de boom) kokosnoten.  Lekker!

Daarna zijn we gaan eten in El Jardin del Mar en inderdaad... het eten is er lekker!  Daarna terug bij Wacky Wanda's beland.

Woensdag 26/09/2007 Quepos

Vroeg opgestaan.  Om 7u15 hebben we de bus genomen naar Manuel Antonio (0,2 EUR).  (Quepos is veel goedkoper om te verblijven dan Manuel Antonio, daarom verblijven wij in Quepos en niet in Manuel Antonio.)  In het Nationaal Park kan je niet ontbijten, dus zijn we vlak aan het park, vlak aan het prachtige strand gaan ontbijten in El Atardecer.  Met zicht op de palmbomen en het strand.  Inkom in het Nationaal Park is 5 EUR.  (Er mogen per dag maar een beperkt aantal mensen binnen, maar daar hebben wij in het laagseizoen geen last van.)

We hebben enorm veel dieren gezien in het Nationaal Park.  Een krokodil, hagedissen, krabben, apen, een schildpad, een leguaan, een kikker, een wasbeer en nog iets wasbeerachtig, een tapir, vogels, Jesus Christ hagedissen (coole beestjes, die lopen op hun achterste pootjes en kunnen ongeveer 5m over water lopen).  Veel prachtige stranden!  Zalig!  We waren drinken vergeten mee te brengen .  Dus rond 12u volledig uitgedroogd in Coconuts (buiten het park) iets gaan drinken, en nog iets, en nog iets...  Toen we daarstraks uit het park kwamen was het tij aan het stijgen en moesten we een bootje nemen om uit het park te geraken.  Guy zag het niet zitten om dat nog eens 2 x te doen, dus zijn we gewoon op het strand van Manuel Antonio naar de surfers gaan kijken.  We hebben ook een strandwandeling gemaakt met de voetjes in het water en zijn tapas gaan eten.  Daarna zijn we gaan zwemmen.  Wat een zalige golven!  Dat water is echt warm!  In Manuel Antonio nog van het happy hour genoten en dan de bus teruggenomen naar Quepos.

Omdat we morgen al vroeg richting Montezuma vertrekken, hebben we ons hotelleke nu al betaald.  Alvaro is zo'n schattig en lief manneke!  Alleen daarvoor al zou ik Hotel Mar y Luna aan iedereen aanbevelen!  Elke dag worden trouwens onze bedjes opgemaakt.  Lief, hé?!  's Avonds zijn we in Tropical Sushi gaan eten.  Voor 10 EUR heb je daar een all-you-can-eat-formule.  Lekker!  Als je maar 1 avond in Quepos zit, zou ik zeker hier komen eten!  Heel, heel lekker!  Daarna weer bij Wacky Wanda's beland.  Ruso Negro en Ruso Blanco gedronken...  Mmm...

Donderdag 27/09/2007 Quepos - Montezuma

Vroeg opgestaan, want vandaag gaan we met het openbaar vervoer naar Herradura (1,2 EUR).  Als we om 6u15 gaan ontbijten, is het al serieus aan het gieten.  We moesten om 10u in Herradura zijn, dus wij richtten ons op 9u45.  We hadden afgesproken onder een busstop met de tekst "Economy Rent a Car".  We merkten al snel dat elke busstop die tekst op zich had staan.  Om 9u30 merken we dat we te ver zijn.  Ik vraag het aan de buschauffeur en inderdaad... hij is vergeten te stoppen .  Hij laat ons uitstappen en zegt ons de eerstvolgende bus terug te nemen, maar die komt pas 20 minuten later, dus veel te laat voor ons.  Ik probeer daar met mijn spaans woordenboekje aan een vrouw te vragen of ze een taxi kan bellen, maar die vrouw weigert een taxi te bellen, want ze wil ons liever zelf brengen, maar ik krijg niet uitgelegd dat we geen tijd hebben en direct moeten vertrekken.  Omdat zij echt geen taxi wil bellen, beginnen we te liften en met succes.  De 3e auto (niet zo maar een auto, maar een Hummer) stopt.  Een heel vriendelijke Amerikaan met zijn Costa Ricaanse vrouw geven ons een lift naar de busstop die wij denken dat de juiste is.  Nog net op tijd!  Om 10u15 staan we er nog steeds...  Ik bel naar het agentschap en zij zeggen dat ze wat vertraging hebben, maar dat ze er zeker om 11u zullen zijn.  Op die moment denken wij nog steeds dat we met een busje zullen opgepikt worden om naar Jaco te gaan en van daaruit met de boot naar Montezuma.  Na nog wat over en weer gebel (ondertussen is het dan al 11u25) blijkt dat we naar de bushalte aan het strand moeten.  Wij nemen (gelukkig onmiddellijk) een taxi.  Daar ontmoeten we 3 meisjes die met de rugzak de rechtstreekse boot naar Montezuma nemen.  Dat blijkt ook de boot te zijn die wij moesten nemen!!!  (Moest er nu iemand aan de telefoon gezegd hebben dat wij direct met een boot naar Montezuma gingen, was onze frank natuurlijk al wel veel vroeger gevallen. )  Binnen de minuut zitten we op de boot richting Montezuma.  Door de samenloop van omstandigheden, zowel ongelukken (fout op voucher, foute bushalte, vertraging boot door slecht weer), als gelukken (lift, taxi) zullen we vandaag toch nog in Montezuma slapen.    Het is een speedboot en de zee is heel wild.  Guy en ik vragen ons af wat het ergst is: deze boottocht of de rit naar Monteverde.  Onderweg zien we 4 dolfijnen en dat verzacht de pijn.  Het laatste half uur varen is de zee veel kalmer en dan is het echt wel goed te doen.  Om 13u45 komen we aan in Montezuma (na 2 uur varen). 

Montezuma ziet er echt uit zoals ik het in gedachten had.  Een super-mooi strandje, geen grote gebouwen, geen toeristische chaos, maar gewoon heel relax.  Onze kamer heeft zicht op zee!  Shit, ik ben kei-hard verbrand door het boottochtje .

We wilden naar de watervallen gaan, maar zijn halverwege gestopt omdat we het niet betrouwden op onze slefferkes.  We hebben onderweg veel mooie vogels gezien.  Daarna een cocktail gaan drinken bij Cocolores, een heel gezellig barreke, vlak aan zee.  Montezuma is echt super!  Goed dat we Costa Rica hier mee afsluiten.  Lekker relax!

's Avonds zijn we een gegrilde zeeschotel  (6 EUR per persoon) gaan eten in Restaurante Moctezuma, op't terraske, vlak aan 't strand.  Mmm...  Romantisch....  (En heel lekker!)

Vrijdag 28/09/2007 Montezuma

Om 8u gaan ontbijten in The Bakery Café.  Dat is echt het lekkerste brood dat we in Costa Rica al hebben gegeten!  Omdat er veel brood "gemorst" wordt, zitten er veel van die mooie blauwe vogels.  Ook een bruin eekhoorntje met een grijze pluisstaart zat daar heel de tijd mee in de tuin.  We hebben elk nog een vers fruitsapje in melk gedronken.  Die zijn overal in Costa Rica super-lekker, behalve hier.  Het stuk bananenbrood kan ik wel aan iedereen aanbevelen!  Ondertussen zijn er nog een aap en een leguaan langsgeweest.  The Bakery Café is precies een zoo op zich.

Om 9u30 zijn we naar Isla Tortuga vertrokken.  Na ongeveer een uurtje varen (met dezelfde speedboot als gisteren) zijn we er.  Nu weten we zeker dat we gisteren gewoon pech hebben gehad met de overtocht, want deze rit was pijnloos, relax en rustig.  We varen naar een hele grote rots om daarrond te snorkelen.  Ik heb honderden vissen gezien!  Het water is niet zo zuiver, maar je kan toch 5m zien.  Lange smalle vissen, witte bolle vissen, gele vissen met een blauwe staart, gele vissen met blauwe strepen, zwarte vissen met een witte plek, mini-helblauwe visjes, ...  Heel mooi allemaal!  Na 3 kwartier hebben we de keuze...  Nog 3 kwartier snorkelen aan een andere rots of naar Isla Tortuga gaan.  Wij kiezen ervoor om naar het eiland te gaan, want Guy is een beetje zeeziek en hij heeft (sinds die harde boottocht van gisteren) serieus veel last van zijne rug.

Isla Tortuga is een onbewoond eiland, maar het voelt niet echt verlaten aan.  Er zijn 7 boten met toeristen en er staat een souveniershop en een kajak- en stoelenverhuur.  Bah!  Zo jammer...  Ik ben blij dat wij hier in het regenseizoen zijn, want in het hoogseizoen zijn er dikwijls 20 boten met toeristen.  We hebben super lekkere visBBQ gegeten en vers fruit als dessert.  Er zitten veel dieren op het eiland: veel vogels, leguanen, een papegaai, wilde kalkoenen en een kruising van een varken en een everzwijn.  Het is hier wel heel tof om te zwemmen!  Het water is zo laguneblauw-groen.  Echt mooi!  Op de terugvaart naar Montezuma hebben we 2 seksende schildpadden gezien.  Echt fascinerend om te zien.  Wel pech voor die beestjes, want hun privacy was weg.  (Paren duurt bij zo'n waterschildpadden trouwens 8 uur!)

Om 16u waren we terug in Montezuma.  Lekker douchke genomen.  Weer een beetje verbrand...  Guy heeft ondertussen nog meer last van zijn rug gekregen, dus hebben we maar effe platte rust gehouden en een boekske gelezen.  's Avonds zijn we bij Cocolores gaan eten (waar we gisteren waren gaan aperitieven).  Echt bangelijk lekker gegeten!  Heel verfijnd!  En slechts 6 EUR voor een hoofdgerecht.

Zaterdag 29/09/2007 Montezuma

Guy zijn rug is deze morgen nog veel erger dan gisteren.  Het ziet er niet naar uit dat we nog veel van Montezuma zullen kunnen genieten.    We zijn opnieuw gaan ontbijten in The Bakery Café.  Het was daar wederom een beestenboel...  Een kat, een hond, een eekhoorn, 8 vogels en 8 apen!  Ook een mama aap met haar kindje.  Heel schattig allemaal.

Daarna is Guy op bed gaan liggen in de hoop dat het wat zou beteren...  Ik wou dan in mijn eentje naar de waterval vertrekken, maar net toen begon het zachtjes te druppelen.  En er hing een grote donkere wolk boven de watervallen, dus maar rechtsomkeer gemaakt.  Heel de voormiddag gelezen.

Nog een grappig iets ontdekt van de Costa Ricanen...  Ik was al een week op zoek naar tampons, want ik wist dat ik die ging nodig hebben, maar in alle supermarkten hadden ze alleen maar maandverband.  Toen ik daarstraks cola en bier ging kopen, zag ik dat ze daar ook tampons hadden.  Ik dus dolgelukkig.  De meneer aan de kassa deed de flesjes in een plastiek zakje, maar de tampons in een bruine papieren zak en dan pas mee in de plastiek zak.  Zo preuts dat die zijn...  Of noemen ze dat discreet?  Toen ik in het hotel toiletpapier ging bijvragen, rolden ze dat in een handdoek, zodat niemand zou zien dat ik met toiletpapier rondliep.  Yeah right...

Om 13u ben ik alleen gaan eten in Restaurante Moctezuma.  Wat is het strandje hier toch gezellig!  In de namiddag ben ik wat gaan mailen en wat souvenirs gaan kopen.  Voor de rest heel de tijd gelezen, want Guy zijn rug betert niet.

's Avonds nog eens super-lekker met ons tweetjes gaan eten in Cocolores.  Heel gezellig en lekker!

Zondag 30/09/2007 Montezuma - San José

Het regent dat het giet.  Montezuma huilt omdat wij vertrekken   Vroeg opgestaan, want we vertrekken vandaag terug naar San José.  Deze keer met de interbus.  Hopelijk haalt het busje het tot hier met zo'n onweer...  en staan er niet te veel wegen onder water.  We zijn opnieuw gaan ontbijten in The Bakery Café.  Zelfs ondanks het slechte weer komen er 3 aapjes opdagen.  Om 8u45 is het interbuske er.  Zo rijden we naar Paquera, waar we met Ferry Peninsulan naar Puntarenas varen (dat kost maar 1 EUR per persoon).  Om ongeveer 11u is de ferry vertrokken en na ongeveer 1,5u varen waren we in Puntarenas.  Dat ziet er niet zo'n toffe buurt uit...  Daar direct de minibus genomen naar San José, terug naar Hostel Pangea.  Om 16u daar aangekomen.  Dat voelt allemaal heel bekend .  De mensen van Hosten Pangea zijn echt wel vriendelijk en de kamers zijn echt wel verzorgd en heel proper (jammer van de kartonnen muren en het weinig daglicht).

We zijn dan nog effe naar San José geweest.  Nog een souveniertje gekocht en een overvallen toerist wat geld voor eten gegeven.  We zijn hem dan effe gevolgd en hij is er echt wel eten van gaan kopen.  Dan in Hostel Pangea ge-aperitiefd, lekker gegeten en een whisky gedronken als afscheid.

Maandag 01/10/2007 San José - Brussel

Weeral heel vroeg opgestaan.  Om 5u naar de luchthaven vertrokken (airport transport hadden we opnieuw geregeld via Hostel Pangea) omdat onze vlucht naar Newark om 8u vertrok.  Maar helaas...  2u vertraging.  Uiteindelijk om 10u50 vertrokken.  Om 17u45 (lokale tijd) kwamen we in Newark aan.  Dat was allesbehalve relax, want we moesten normaal om 17u55 al boarden.  Dat is mislukt.  Na kei-hard te stressen en een half uur hard te lopen (ondertussen moesten ze nog een foto nemen van ons, moesten onze vingerafdrukken genomen worden, moest onze bagage afgehaald en terug ingechecked worden, wat een gedoe), hebben we nog net ons vliegtuig gehaald.  Uiteindelijk moest het vliegtuig nog wachten op bagage...  Onze bagage hopelijk .  Om 19u gingen we dan uiteindelijk vertrekken en dan blijkt er een probleem te zijn met het vliegtuig.  Vlak achter ons.  Er komen dus mekaniekers.  Om 19u30 gaan we dan toch vertrekken... Of toch niet...  De mekaniekers komen nog eens terug...  Om 20u30 vertrekken we dan echt.  (Hopelijk blijven we in de lucht.)  Dat wij daar zo hard hebben voor moeten lopen...  Pfff...

Wist je dat...

- Lin kungfu doet met muggen (als ze rubberen laarzen aanheeft).
- caliente warm betekent en wij zo dus bij 34°C warme chocomelk hebben zitten drinken.
- je in Costa Rica nooit 2 snacks mag bestellen in plaats van 1 hoofdgerecht, want dan heb je veeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel te veel.
- Guy met koeien babbelt in hun taal.
- raccoons Lins lunchbox hebben gestolen.
- je bagage in een interbus gelabeld wordt, ook al zit je alleen in die interbus.
- je niet in een busje mag stappen om naar het hotel te rijden, maar dat je aan de receptie moet wachten, waar dat datzelfde busje je dan komt oppikken?!?
- caliente echt wel warm betekent.  Een ezel stoot zich nooit 2 x aan dezelfde steen, maar Lin wel.
- wij in plaats van sterieler leven in België, gesteriliseerder leven in België.

Costa Rica is echt een heeeeeeeeeeeeeeeel mooi land!!!

04-10-2007 om 00:00 geschreven door Lin  

27-10-2006 om 00:00 geschreven door Lin  

Vrijdag 06/10/2006

Rond 15u in Denpasar geland.  Het regelen van de visa ging heel vlot en kostte 25 USD.  De eerste 2 nachten hebben we al op voorhand geboekt, een beetje boven ons budget, maar na zo'n lange vlucht mag dat wel effe...  We hebben ook geregeld dat ze ons op de luchthaven kwamen ophalen.  We verblijven in het Rama Beach Resort (zie www.ramabeachhotel.com) en dat is echt tip-top in orde.  (Dat mag natuurlijk ook wel voor dat geld.)

Effe relax gaan zwemmen en dan op ontdekking door Kuta.  's Avonds gezellig iets gaan eten.  Voor 2 personen waren we 125.000 RPH of 11 EUR kwijt.  Voor dat geld hadden we: 1 witte wijn, 1 rode wijn, 1 visgerecht, 1 noedelgerecht met scampi's en 2 cappucino's.

Ondertussen waren we al 34 u wakker, dus slapen was de boodschap.

Zaterdag 07/10/2006

Ons hotel is echt een oase van rust.  Heel mooie bloemen en super-vriendelijke mensen.  We zijn effe tot Kuta Beach gewandeld (vlakbij het hotel) en het is daar echt wel mooi.  Buiten de opdringerige verkopers, ziet het er verlaten uit.

We hebben voor de ganse dag een auto met chauffeur gehuurd voor 25 EUR.  Dat wordt je op elke hoek van de straat aangeboden.  We hebben zo Tanah Lot en Alas Kedaton bezocht.  Alas Kedaton is een tempel met heel veel apen (1 EUR inkom).  Wel heel schattig, maar toch een beetje overroepen.  Tanah Lot daarentegen is adembenemend mooi.  Het is een tempel in de zee.  We hadden in België gehoord dat wanneer je Tanah Lot bij zonsondergang bezocht, je er over de koppen van de toeristen kon lopen.  Er worden iets voor zonsondergang bussen met toeristen gedropt.  Daar hadden wij niet zo'n zin in en daarom zijn we dus rond 13u30 gegaan.  Dat bleek een wijze beslissing.  Zo hebben we ten volle kunnen genieten van het mooie uitzicht.  Vandaag is het zaterdag en zaterdag is in het Hindoeïsme de dag van de ceremonie.  Vrouwen brengen offers (op hun hoofd): heel veel bloemen, ook koekjes en fruit.  Heel mooi om te zien.  Heel kleurrijk!

Bij zonsondergang zijn we op Kuta Beach gaan zitten.  Omdat we toch nog niet helemaal goed bekomen zijn van de lange reis (ahum) hebben we onszelf getrakteerd op een vodka cola, 1 liter bier, kreeft, krab, scampi's, inktvis, witte vis, frietjes, een looksausje en een irish coffee.  Dit alles voor 25 EUR per persoon en dit op'n zalig terrasje op het strand bij zonsondergang.  In België betaal je gemakkelijk het vierdubbele...  Het restaurantje heet Pantai Seafood Restaurant (Jl. Wana Segara, Tuban in Kuta) en je moet vragen naar een Seafood Basket (125.000 RPH).  Echt om je vingers van af te likken!

Later op de avond is het beginnen regenen en het heeft 2u aan 1 stuk gegoten.  Als we dan terug naar het hotel gingen, hebben we (door de regen) veel kikkers gezien.

Zondag 08/10/2006

Om 8u vertrokken naar het westen van Bali, naar Medewi, een surfersdorpke.  Rit van ongeveer 2u.  Als slaapplaats hebben we daar een hutje (met de badkamer half buiten) in Medewi Beach Cottages, vlak aan't strand met zicht op de surfers.

In Medewi is de godsdienst niet het Hindoeïsme, maar wel de islam.  Hier dus geen offers, maar moskeeën.

Vandaag een hele lange "strandwandeling" gemaakt.  Het is bijna zwart lavazand en enorm veel keien.  Niet echt makkelijk stappen.  Toch 2 dorpkes langs de zee gewandeld tot in Pekutatan.  We liepen gans de tijd tussen de zee enerzijds en rijstvelden anderzijds.

Vlak aan ons hotelleke staat tegen het strand zo'n lokaal, geïmproviseerd caféeke, dat wordt gerund door 2 oude mensen.  Daar wat biertjes gekocht en genoten van de zonsondergang.  Met die surfers erbij echt wel mooi... 

Het is hier veel minder toeristisch dan in Kuta.  Veel beter, veel relaxer.  Ze zijn hier ook minder blanken gewend en zijn dus ook enthousiaster als ze blanken zien.

Vandaag hebben we Imade ontmoet, een zeer sympathieke meneer die goed Engels spreekt.  Hij gaat ons begeleiden tijdens onze trip door de jungle (die we eerder hebben geboekt).  Hij wist ons ook te vertellen dat wij nog maar het 4e koppel zijn die dat doen, trekken door en slapen in de jungle.  Spannend!  Morgen vertrekken we.

Hij heeft ons voorgesteld aan een familie die hier visnetten repareert.  Vader, moeder, zoon en dochter waren zwaar aan het werk.  Er liepen nog 2 kleine kindjes rond en ook kippen en zelfs een koe.  In Bali is er geen sociale zekerheid.  Geen werk betekent honger hebben, betekent doodgaan.

Maandag 09/10/2006

Vroeg opgestaan en gaan ontbijten in onzen outfit voor den jungle: lange broek, sokken en wandelschoenen.  Heel warm.  Om 9u pikt Imade ons op en nog een uurtje later staan we aan het vertrekpunt van onze tocht.  Wij met 2 en 10 locals!  Gelukkig heb ik mij niet laten afschrikken van het eerste half uur constant naar boven stappen.  Dat was heel zwaar en ik had veel last van mijn astma.  Als je dan boven komt, ben je dat snel vergeten. Een ontzettend mooi uitzicht, echt niet te doen, onbeschrijflijk!  De locals hebben dan voor ons thee gezet (in't midden van de jungle).  Omdat ze geen lepeltje bijhadden, hebben ze er snel eentje uit hout gesneden.  Knap toch wat die mensen allemaal kunnen.  Daar zaten we dan met onzen thee in de hand en een zicht over de wereld.

De wandeling ging echt wel dwars door de jungle.  Bergop en dan weer heel steil bergaf.  De eerste ranger kapte de bladeren weg die op ons "pad" lagen.  Anderen droegen de tenten en het eten.  Nog anderen zorgden er voor dat wij niet vielen en Imade gaf uitleg.  Ongelooflijk hoeveel voedsel er in de jungle te vinden is.  En we konden alles onmiddellijk proeven.  Verser kan niet!  Cacao, mangostien, maniok, bananen, aardbeien.  Onvoorstelbaar lekker!  We hebben ook veel dieren gezien: sprinkhanen, apen, ne kameleon en nen arend.  Ook allerlei kevers, kikkers en vlinders.  En bloedzuigers!  (Daarom lopen we met onze sokken over onze broek, zo kunnen die vettige beesten niet aan onze benen.  Een T-shirt met lange mouwen is hier trouwens ook geen overbodige luxe, want er zijn een hele hoop giftige planten die je niet mag aanraken.  Gelukkig is het hier wel een pak frisser dan in het dorp.)  We hebben ook waterskaters gezien.  Grappige beesten.  En mega-grote-vliegen, waarvan ik de naam niet ken.  Zoiets had ik nog nooit gezien!

Ik ben echt enorm blij dat we deze tocht doen.  Je voelt je dan zo klein in deze immense jungle met adembenemend uitzicht!

Toen we op onze "kampeerplaats" aankwamen, hebben de rangers onze tentjes opgezet.  Je voelt je dan zo wel een beetje nen verwende toerist.  Het toilet is hier gewoon een gat in de grond.  En wassen doen we in de rivier.  Na een kwartiertje stappen (klauteren), kwam je aan een rivier en daar zijn we ons effe gaan verfrissen.  Toen we terug aan onze kampplaats kwamen, hadden de andere rangers nen schommel gesjord voor ons.

De rangers hebben voor ons een echte jungle-maaltijd bereid en wij hebben borden geknutseld met kokosbladen.  Onze maaltijd bestond uit rotan en varen recht uit de jungle.  En ook nog rijst, kip en champignons.  De rotan was heel lekker klaargemaakt, met chili, peper, look, limoengras en gedroogde ajuin.  Mmm...  Daarna gezellig met z'n allen zitten babbelen en arak gedronken, de lokale sterke drank.  Echt wel straf spul.

'k Heb daarnet op de schommel gezeten en 'k voelde mij super-goed.  Mooie sterrenhemel en allemaal groen rondom mij.  'k Ben enorm blij da'k dit kan meemaken.  'k Voel mij zo klein en 't is hier zoooooooo mooi!!!

Dinsdag 10/10/2006

Deze nacht heel koud gehad.  Deze morgen wakker geworden met een prachtig uitzicht.  Het "raampje" van onze tent kijkt uit op het dal met palm- en andere bomen.  Prachtig!

Vandaag verder door de jungle getrokken.  Het blijft verbazen hoe mooi het hier is!  En al die geluidjes!  We hebben onderweg verse snakefruit, verse mango's en verse mangostien gegeten.  We zijn onderweg nog's op een gezellig plaatske gestopt om thee te maken.  Dat was aan een rivierke.  Ene heeft daar gewoon met zijn blote handen ne vis gevangen en die dan in een fles gestoken om mee te nemen.

Rond de middag waren we de jungle al uit.  Eén van die rangers heeft voor ons rietsuiker afgekapt en "geschild".  Taai, maar wel lekker.  Hetgene dat je er uit zuigt is heel zoet (tiens, tiens) en de rest moet je gewoon uitspuwen.

We hadden aansluitend op onze jungletoer ook nog een paar nachten in een plaatselijk Balinees dorpke geboekt.  Gewoon bij mensen thuis.  We zijn dus aansluitend naar Kepuh vertrokken.  Daar verblijven we bij een mevrouw, Putu Rarasati.  Wat we echter niet wisten, is dat we daar in de tuin verblijven!  En dus niet bij die mensen binnen zoals we gehoopt hadden.  Soit...  Daar ons tentje neergezet.  Het toilet is weer een put in de grond.  De douche is weer een riviertje wat verderop.  Dus wij naar da rivierke met stromend water.  En in ons ondergoed erin.  Ge voelt u daar dan echt Adam & Eva, zo in een rivierke, in een boerengat in Bali.

We hebben Putu verteld van onze plannen om naar Lombok te gaan en zij is zo vriendelijk om voor ons het vervoer te regelen.  Zo kunnen we aansluitend van hieruit ineens naar Lombok vertrekken en verliezen we ondertussen niet te veel tijd.  We zijn met Putu in het dorpke gaan wandelen.  Ze roepen hier ne keer en dan staat ineens heel het dorp daar.  Graaf!

Ze hebben in het dorp een gamelon-orkest bij elkaar geroepen. Prachtig!  Normaalgezien is dat met 120 man.  En dit was al indrukwekkend!  We zijn ook bij een vrouw thuis geweest die sarongs aan het maken was.  Dan zie je pas hoe primitief de mensen hier nog leven.

We zijn met de auto naar Negara city geweest.  'k Heb nog nooit zo'n grote supermarkt gezien!

Daarna hebben we gezellig geBBQd met verse vis op spiesjes en rijst natuurlijk.  Daarna gezellig gebabbeld en veel whisky-cola gedronken (die we van de supermarkt hadden meegebracht).  Op de achtergrond horen we heel de tijd gezang.  Er is blijkbaar net iemand overleden.

Iedereen wordt geboren en iedereen gaat dood.  Iedereen beslist zelf hoe hij wil leven: gelukkig en relax of ongelukkig en stressy.  Make up your mind!

Woensdag 11/10/2006

Het zicht 's ochtends uit onze tent was wederom prachtig!  Hier kan je (ondanks de hitte) geen ochtendhumeur hebben.  Murah was voor ons een beker aan't maken in bamboe.  Heel schattig met bloemekes erop enzo.  Da's pas een souvenir!

We zijn vandaag gaan fietsen.  De wegen zijn hier niet echt zoals in België.  Relax tussen de rijstvelden gefietst.  't Is te zeggen, wij en Murah op de fiets en de 4 anderen op 2 brommerkes.  Wij waren wel de attractie van 't dorp daar...  2 blanken op ne fiets!  Onderweg zijn we gestopt aan een schooltje.  Kweenie hoe schattig, en die kindjes allemaal maar wuiven naar ons.  Daarna heb ik nog getrakteerd op een ijsje.  6 hoorntjes met 1 bolleke kostte maar 0,5 EUR.

's Middags zijn we in zo'n lokaal barreke gaan eten, vlak bij de rivier.  Natuurlijk weer met de handen eten.  Het blijft toch een geknoei.  Ik moest pipi doen, maar bleek daar geen toilet te zijn.  Iedereen gaat daar gewoon in de boskes.  Ene heeft mij achterop genomen op zijnen brommer en dan zijn we naar ne security post gereden, want daar was wel een "toilet".  Ik werd naar een kamerke geleid. 'k Hoop echt da'k niet in den douche heb gepist, want het zag er wel uit als nen douche.

Na de middag zijn we verder gefietst naar het haventje, naar Perancak.  Wreed schoon zicht weer!  Fel gekleurde vissersboten en ceremonies en offers op de boten.  Perancak betekent "gezonken boot".  Daar is ooit een boot die van India kwam, gezonken en ter nagedachtenis van de overledenen hebben ze daar een Hindoeïstische tempel neergezet.  We hebben dus de allereerste Hindoeïstische tempel van Bali bezocht.  Je mag hem zonder sarong niet betreden.  We hebben de dagelijkse ceremonie mogen bijwonen...  Op onze knieën, wierook, bloemekes in ons haar, heilig water over onze kop en rijst tegen ons voorhoofd.

Daarna heeft Murah nog zitten vissen aan het haventje, maar buiten 1 zebravisje heeft hij alleen maar zeewier gevist.  Dan hebben we de fietsen in de laadbak gedaan en zijn we met z'n allen mee in de laadbak, zo naar een marktje in Negara gereden.  Niet zo'n toeristenmarktje.  We hebben een aantal Balinese produkten gekocht en veel geproefd.  Balinese suiker is zo lekker!  En 1kg druiven kost hier maar 0,5 EUR.

Terug aan onze tent, zijn we nog maar eens gaan "douchen".  En daarna met Murah en een paar anderen Balinese satés gemaakt met kokos.  Super-lekker gegeten!  Niet enkel satés met kokos, maar ook pikante satés en satés met pindasaus.  Mmm...  Daarna nog gezellig wa pintjes gedronken en wa gebabbeld.  5 jaar geleden was er in dat dorpke blijkbaar nog geen water en geen electriciteit.  Onvoorstelbaar, hé?!

Donderdag 12/10/2006

Omdat het volgens Putu met het openbaar vervoer 6u duurt om van Kepuh naar Denpasar te geraken, hadden we nen taxi besteld.  Hij kwam ons al om 6u oppikken.  De rit heeft 3u geduurd.  Nu kan ik met zekerheid zeggen dat het verkeer in Bali erger is dan in Egypte.  Het is als het ware ne cursus stressbestendigheid.  We hebben echt schrik gehad, maar 't was wel spannend.  Als je op Bali met den auto kan rijden, kan je het volgens mij overal.

Bali is echt een land van uitersten... Als je de rust van Kepuh vergelijkt met de drukte in Denpasar.  Om 11u15 vertrok ons mini-vliegtuigje (44 personen) naar Mataram, Lombok.  Dat was maar 20 minuten vliegen.  We hadden thuis op internet een tof, maar veel te duur hotelleke gezien in Lombok.  Nu we hier waren, hadden we nog steeds het Honeymoon-hotel Nirvana Roemah Air in ons achterhoofd.  Omdat we vonden dat ons verlof ook uit uitersten mocht bestaan, hebben we onze wil doorgedreven.  We zitten nu dus in een hutteke op een vlot, temidden van niets en met een magisch uitzicht.  Als je hier niet tot rust kan komen, moet je het ook nergens anders proberen.  En...  Er is een toilet!!!  En nen douche!  Weliswaar alleen maar koud water.  We kunnen zelfs door de bodem van ons hutteke de viskes zien zwemmen.

We zitten hier in het zuidwesten van Lombok, in Sekotong.  Ook hier zijn ze niet echt gewend om blanken te zien.  Hun Engels is niet zo goed.  Ze lachen en als je iets vraagt, knikken ze vriendelijk van "ja", maar het resultaat is eerder "nee", want ze hebben je dan blijkbaar niet begrepen.  Het lijkt hier allemaal nog relaxer en trager te gaan dan in Bali.

We zijn met ne cidomo (zo'n eenspannig paardenkarreke) naar het nabijgelegen dorpje gereden.  En wederom prachtige zichten.  Ik kan hier echt foto's blijven nemen.  We hadden snoepjes meegebracht en hebben die hier uitgedeeld aan de kindjes.

Ze hebben zonet ons avondeten met een bootje naar ons hutteke gebracht.  We hebben dus romantisch op ons terraske gedineerd.  Ge kunt de melkweg hier zien!  Lombok is ook één en al islam, dus je hoort constant de moskeeën.  'k Ben blij da'k hier ben geweest, want 't is echt de moeite, maar 'k ben ook blij dat we morgen terug vertrekken, want het is mij hier iets te rustig.

Vrijdag 13/10/2006

Deze morgen een mooie zonsopgang gezien van in ons hutteke.  Om 8u werd ons ontbijt met een bootje gebracht.  Zalig!

Lombok in 1 dag zien, leek ons een echte uitdaging, daarom hebben we geopteerd om nen auto met chauffeur te huren.  Dan konden we overal naartoe waar we wilden...  We hebben dan vandaag ook enorm veel gezien: 
- Naar Banyumulek, een dorpke waar ze leven van het potten maken.
- Naar een marktje in Kediri.  Ni te doen hoeveel volk daar was, graaf.
- Naar Sukarara, een weversdorpke.  Super-sympathieke mensen.  We hebben daar allebei een tafelloper gekocht.  Heel mooi.
- Naar Sade, dat is de "hoofdstad" van Rambitan, de Sasak-dorpjes.  Sade bestaat uit 150 huisjes en 700 inwoners.  Bizar dat de mensen zo kunnen leven.  Zo'n huizeke bestaat uit 2 ruimtes: beneden slapen de ouders en de zonen, boven de dochters.  Ook de keuken is boven.  Ze moeten huwen met iemand van het dorp.
- Naar Narmada.  Onderweg naar Narmada hebben we de Gunung Rinjani gezien, maar 't was nogal bewolkt.  Narmada werd in 1727 gebouwd door de koning en het is een miniatuur van de Gunung Rinjani.  Het meer heeft dezelfde vorm.  Omdat hij de Gunung Rinjani niet meer op kon, offerde hij u daar...  Het was ook een leuk plaatske om met heel zijnen harem te zitten.
- Tempel van Lingsar.  Dat is de grootste en oudste tempel van Lombok (1717).  De 5 godsdiensten komen samen in deze tempel: islam, hindoeïsme, boedhisme, animisme en christendom.  Schoon, hé, die verdraagzaamheid...  De tuin was daar ook mooi: vijver met veel lotusbloemen, maar jammer genoeg dicht vanaf 12u.
- Gangga waterval.  Een 50m hoge waterval die normaal veel spectaculairder was, maar door de stand van het waterd nu niet echt.  De weg daarnaartoe daarentegen...  Weer door'n dorpke waar ze niet veel blanken zien.  Het regende.  Met onze natte slefferkes op smalle paadjes rotsen beklommen, door'n waterstroomke en over een geknutselde bamboebrug.  Dat was wel tof!  Daarna ne verse kokosnoot met een rietje leeggedronken.
- Nu zitten we in Senggigi: mooi strand, mooie zonsondergang, terug in de bewoonde wereld.

Vandaag was druk, maar wel de moeite.

Zaterdag 14/10/2006

Aan't strand in Senggigi ontbeten en om 8u al terug naar de luchthaven vertrokken.  Ze hebben hier super-lekkere Fanta.  Ik wou dat ze die bij ons ook hadden...  Aardbei, appel en meloen...  Mmm...

Ondertussen zitten we terug in Kuta.  We overnachten in de Kuta Inn, heel goedkoop, maar proper en airco op de kamer!  En zelfs een zwembad!  We waren enorm blij om terug in Bali te zijn!  We houden meer van het Hindoeïsme dan van de islam.

Vandaag in Kuta eens een dagje de gewone toerist uitgehangen...  Winkeltjes bezocht, terraskes gedaan, souvenirkes gekocht, onze nagels laten doen, ...  We hebben ook het gedenkteken gezien aan de overledenen van de bomaanslagen.  Erg aangrijpend!

's Avonds in den arak-attack gevlogen.  En die komen aan...

Zondag 15/10/2006

We hadden Imades telefoonnummer en hebben vandaag met hem afgesproken.  Hij is ons komen oppikken en heeft heel de dag met ons rondgereden.  We hebben veel gezien en't was heel gezellig!

Eerst zijn we langs de familie van Imade gereden.  Nu begrijpen we dat ze hier allemaal zo'n grote huizen hebben, allé, eigenlijk allemaal kamers met aparte buiten-ingang achter elkaar.  Ze wonen er met 50!!!  Wanneer een koppel trouwt, komt de vrouw altijd bij de familie van de man wonen.  Proper zijn ze hier niet echt.  Ik ben bij Imade naar't toilet geweest en ik gruwelde gewoon.  Echt vies!

Vandaag hebben we de schoonste rijstvelden (tot nu toe) gezien!  Wat we nog allemaal hebben bezocht:
- Angsri.  Een warmwaterbron en een waterval.  Heel mooi.  En dat warme water is niet gewoon warm, maar door de vulkaan echt heet!
- Onderweg hebben we heel grote vleermuizen gezien en een leguaan.  Ook een heel schattig roos varkentje.
- De 3 vulkanische meren.
- In Munduk hebben we een hele grote waterval gezien.  Wreed schoon!
- Dan zijn we gaan eten in Lovina.
- Als afsluiter zijn we op nen berg gereden waar we een schitterend zicht hadden op het Baturmeer en op de Baturvulkaan.  Wederom mooi!
- Dan zijn we naar Ubud, naar het kunstenaarsstadje vertrokken, want daar wilden we slapen.  Onderweg zijn we dan nog bij houtsnijders gestopt.  Machtig wat die kunnen!  'k Heb voor 1,5 EUR een varkentje gekocht, gewoon uit sympathie...  We zijn dan ook nog gaan night-shoppen.  Daar heb ik een prachtige zwarte schotel met stukjes spiegel gekocht, voor maar 2 EUR.  Die ga ik gebruiken als fruitschaal.

Ondertussen zitten we in een schoon bungalowke in Ubud. 

Maandag 16/10/2006

Jl. Kajeng, het straatje waar we in logeren is echt kweenie hoe gezellig.  In 1994 hebben de locale mensen besloten om de renovatie van Jl. Kajeng te laten betalen door de toeristen.  Je kon toen voor 1,5 EUR een tegel kopen, waarin je dan je naam (of iets anders) kon schrijven. 

Vandaag zijn we naar Taro, naar het Elephant Safari Park geweest (15 USD inkom).  Da kost belachelijk veel op op zo nen olifant te rijden (53 USD).  Ik heb dus vriendelijk gepast en alleen maar foto's getrokken.  In Ubud zijn we dan het Puri Lukisan Museum (2 USD inkom) gaan bezoeken.  Dat ligt in een prachtige tuin met lotusbloemen en dat stelt werken tentoon uit de Balinese schilderkunst en ook houten beelden.  Er was ook nog een tijdelijke fototentoonstelling met prachtige foto's van Bali.

Ik ben wel weg van Ubud, zo'n kunstenaarsdorpke waar alles super ZEN aan toe gaat...  Als je in Ubud komt, moet je zeker iets gaan eten of drinken in het Lotus Café.  Het is daar super-relax en je hebt daar een mooi uitzicht over een vijver met lotusbloemen (waterlelies dus) en een koninklijke tempel.

Vanavond Balinese tapas gaan eten bij "Nomad".  Een echte aanrader!  Kweenie hoe lekker en kweenie hoe veel!  Dit kostte 14 EUR voor 2 personen, cocktails inbegrepen en de tapas bestonden uit allemaal typisch Balinese gerechtjes.

Daarna zijn we naar een optreden van de KECAK gaan kijken, ook fire dance.  Vooral de choreografie was goed, 100 mannen die hetzelfde deden en hetzelfde riepen.  Daarna nog iets gaan drinken in een heel gezellig jazz-caféeke in Jl. Kaleng.  's Zondags is hier wel meer sfeer.

Dinsdag 17/10/2006

Deze morgen ontbeten op ons terraske en dan relax naar't marktje gegaan.  Onvoorstelbaar wat een mooie dingen ze hier allemaal verkopen voor zo weinig geld. 

En daarna naar Lovina vertrokken.  Met de taxi een rit van 2,5u.  En dat allemaal om morgen dolfijnen te kunnen zien!  Hopelijk zien we er ook echt!  In Lovina hebben we een heel proper en goedkoop plaatske gevonden om te slapen: Harris Homestay: voor 3 EUR per persoon, ontbijt inbegrepen.  Harri is een mager manneke vol tattoos.  Hij is kunstenaar en is getrouwd met de Duitse Elisabeth.  Super-vriendelijke mensen!

Daarna wilden we effe relax naar het strand gaan, maar dat was buiten de bende verkopers gerekend.  Heeeeeel vermoeiend.  'k Heb dan wel een zalige lichaamsmassage gekregen op't strand.  Een half uur, echt goed, voor maar 2,5 EUR.  Je kan op het strandje van Lovina trouwens heel lekkere cocktails drinken.  4,5 EUR voor 1 liter cocktail bij Bali Apik!

Woensdag, 18/10/2006

Deze morgen al om 5u15 opgestaan om te gaan dolphin-watchen.  We hebben gelukkig veel dolfijntjes gezien!  (Maar niet zo veel als in Zuid-Afrika natuurlijk.)  Toch voelde ik mij niet echt goed in dat bootje.  Zo echt 15 bootjes of zo die achter die dolfijnen aangaan om ze van zo dicht mogelijk te kunnen zien.  Echt zielig voor die beestjes.  'k Schaamde mij een beetje da'k in da bootje zat.  Maar ja, we wisten niet op voorhand dat het er zo aan toe zou gaan.  We hadden beter moeten informeren.  De zonsopgang was trouwens enorm mooi! Echt prachtig!

Ik vond het zonde om in Bali te zijn geweest en de Pura Besakih niet te hebben gezien.  (Dat is de moedertempel van Bali, die je op veel postkaarten ziet.)  We hebben dus een taxi geregeld die met ons van Lovina naar Purah Besakih reed, daar op ons wachtte en ons dan naar Sanur bracht, waar we onze laatste nacht in Bali willen doorbrengen (niet zo ver van de luchthaven).

Ik ben vandaag even mijn geduld verloren.  Ik had het effe helemaal gehad en ze zullen het geweten hebben aan de Pura Besakih.  We moesten 20.000 RPH inkom betalen.  Ineens ook nog 5.000 RPH voor de auto.  OK, daar wil ik niet moeilijk over doen.  Je stapt uit en de sarongverkopers staan je al op te wachten.  We waren voorzien en hadden zelf 2 sarongs bij, gelukkig.  Dan zeggen ze ineens dat je zo'n sjaaltje nodig hebt om rond te binden, want dat er een ceremonie bezig is en dat je er anders niet in komt.  Dat zijn heel lelijke sjaaltjes, dus een heel gedoe dat we die niet wilden kopen, maar huren.  Uiteindelijk was dat dan OK.  Komen we waar we de ticketjes moesten kopen, heeft er niemand zo'n sjaaltje aan...  Dat was er dus al serieus over, hé!  Blijkt dan dat je een gids moet nemen, want anders mag je ook niet binnen.  Ondertussen heb je dus al wel inkom betaald, hé!  Je mag de gids geven wat je wilt, maar de meesten geven (volgens hem) 10 USD.  Soit...  Wij geven 50.000 RPH.  Hij begint daar te zagen dat dat veel te weinig is.  OK, daar ben ik beginnen flippen.  Hij had door dat ik niet van plan was om meer te geven, neemt zijn lijst en doet dan alsof er nog 10 wachtenden voor ons zijn (als we zo weinig betalen).  Ik heb da geld dan uit zijn handen gepakt en gezegd dat ik de tempel dan wel gewoon van aan de poort zou bekijken en dat ze hun rondleiding mochten houden!  Heel raar, maar ineens was er wel een gids vrij en mochten we achteraf betalen wat we écht zelf wilden.  (Ge zou toch voor minder flippen?  Zeker na nen dag Lovina met 100 verkopers die niet opgeven.)

Pura Besakih was heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel mooi en ik was de stress snel vergeten.  Pura Besakih is niet de zoveelste tempel, maar echt wel de moeite!

Om 15u aangekomen in Sanur.  Tof hotelleke gevonden, vlak bij't strand.  Kamers met airco, warm water, terras met zicht op zee en ontbijt inbegrepen voor 9 EUR per persoon (Hotel Ananda, Jalan Hangtuah 43, Sanur).  Daar langs het strand aan een kraampje gaan lunchen voor 0,5 EUR.  's Avonds in een barreke op't strand terechtgekomen.  Heel gezellig, ze waren pas geopend.  We hebben de mensen daar dan nog wat tips gegeven en wat schrijffouten uit hun kaart gehaald.  En dan vroeg gaan slapen.

Donderdag 19/10/2006

Sanur staat bekend om zijn prachtige zonsopgangen.  We zijn dus om 5u15 weeral opgestaan.  't Is echt wel een mooie zonsopgang!  Blij dat ik zo vroeg ben opgestaan.  Onvoorstelbaar hoeveel volk er om 5u45 al op 't strand is.  Het leeft hier al echt.

Dit was een mooie afsluiter.  Nu... op weg naar Bangkok!

26-10-2006 om 00:00 geschreven door Lin  

26-10-2006 om 00:00 geschreven door Lin