Het is alweer een tijdje geleden dat ik nog iets gepost heb.. Vandaar een klein overzichtje van de 'grote' gebeurtenissen hier in Nanjing.

Het is ondertussen al 11 november en onze examens zijn inmiddels al afgelopen. Op 9 en 10 november hadden we 'mid-term' examens van onze 2 vakken Hanyu en Tingshuo. Ik denk wel dat het goed gegaan is, maar het was niet zo makkelijk als in Shenyang. Wanneer we de resultaten weten? Ik heb er geen idee van! Maar Chinezen werken nogal ijverig, dus ik denk niet dat dat lang op zich zal laten wachten...  Heb ik eigenlijk al verteld hoe onze klas eruit ziet? Onze klas telt zo een 15 - 20tal leerlingen. Zelfs na een goeie 2 maanden les is het nog altijd niet duidelijk, want soms duikt er nog iemand op in de les, die we nog nooit gezien hebben. Degene die meestal komen, 'ken' ik wel, of beter herken ik, want de namen zijn nogal moeilijk. Van alle medestudenten zijn er slechts 3 gasten, Minggu - de grappenmaker van de klas, Aidili - onze klasverantwoordelijke die pas 2 weken geleden in gang is geschoten door ons uit te nodigen om samen te gaan eten en de klaslijst eindelijk door te studeren, en Sanweiyang (ofzo :) ) - een gast van Thailand, die heel erg houdt van Pataya. Jaja, de sloeber :) De rest zijn allemaal meisjes, vooral Koreaanse, 1 Japanse, 1 Canadese en 1 Hollandse ( 2 oudere vrouwen) en 1 meisje van Leuven, maar ik heb er niet echt contact mee. De sfeer in de klas is heel goed, in het begin waren de Koreaanse meisjes nogal streverig, maar nu valt het heel goed mee. Het is zeker leuk dat Minggu in de klas zit, die vertelt altijd van die dwaze dingen. Hij is afkomstig van Kirgizie ( of omstreken), maar hij ziet er Koreaans uit ( zijn moeder is Koreaans), maar spreekt de taal niet, enkel van die dwaze woordjes en zinnekes zoals ik :) Pret verzekerd ;) De Koreaanse gesprekken zijn altijd interessant, zeker nu ik weet hoe ik moet antwoorden op de dingen die Minggu meestal zegt. Ik heb mijn Koreaans ook al heel wat bijgeschaafd. Wat heb ik allemaal geleerd van normale woorden? ( ik ken vooral 'slechte' woorden :) ) Hallo, wat ben je aan het doen, ik heb honger, het is lekker, ik heb koud, schattig, nen knappe gast, tot morgen... En Yingzhu kent deze woorden ook in het Nederlands, maar mijn Koreaans is beter dan haar Nederlands. Dat ligt vooral aan de uitspraak, ze kan geen R, of G, CH klanken zeggen...
Op de campus lopen er heel veel katten rond, wat ik persoonlijk niet zo aangenaam vind. Nu, het is zo, ik kan er niets aan doen.. Onze lerares vertelde dat met de sars epidemie van 2003 veel mensen hun kat hier gedumpd hebben, zodat het kattenaantal hier aanzienlijk is...
Het weer is verrassend nog altijd goed. Ik had gehoord dat het hier veel regent, maar nu is het al heel lang geleden dat het nog regende, en het is nog steeds niet zo koud. Ik kan nog altijd in trui naar buiten. Als is het hier wel 1 week heel koud geweest, maar nu schijnt de zon terug en is het nog steeds rond de 20 graden.
Het leven gaat hier ook zo zijn gangetje... Naar de les gaan, inkopen doen, de was, kamer opruimen en poetsen, gaan sporten. We hebben net ontdekt dat de lessen iedere maand veranderen! Dus we zijn de hele maand oktober in de waan geweest dat we nog naar zumba gingen op maandag en woensdag, maar toch vonden we al dat er iets niet klopte. Op maandag was het te rustig ( als het uitkomt: het was jazzdans) en op woensdag was het teveel spaanse muziek, maar toch intensief ( maar het is Latin). Het verklaart veel, maar het wil niet zeggen dat we niet mee gaan, integendeel! De leraar van Latin, Jacky is echt wel nog sjiek. Het geeft ook de step aerobic op dinsdag, die 'les' vind ik echt geweldig, leuke muziek en heel intensief! Het is ook zalig dat die Chinezen er niet altijd veel van bakken, dus ben ik ( en annelies) dan de 'beste' van de klas. Deze dinsdag ( 9 nov)  was het echt zalig, we waren aan het 'steppen' en plots begin er een liedje van milc inc! Zalig toch! We zijn dan maar gaan vragen hoe hij in godsnaam dit liedje kent. Eigenlijk moesten we wel weten dat hij totaal niet wist dat het Belgisch was, het stond gewoon op een cd dat hij gekocht had. Maar hij vind de buitenlandse aanwezig zeker tof, dus volgende week staat dit liedje ook op het programma! :) Dank u Jacky! Hij vertelde mij ook de titel van een ander liedje waar we altijd op dansen. Echt een mega skijve :) Een remix van Aviddiva van 18 jaar Madonna ' Nobody knows me'. Ook de leraars van de spinning zijn veranderd. Op maandag is het nu Coco, een meisje, op dinsdag en woensdag is het King, op vrijdag Nick, en op zaterdag Li Gang. Uit ondervinding menen Annelies en ik dat er aan elke leraar iets scheelt :) Die Coco is een heel klein fijn meisje, maar ze roept op mega fel, tis lijk in het leger. Links! Rechts! ( zuo - you ..). Die King mag er best wezen, beetje gespierd, bakkebaarden, maar zijn broekse is echt veel te kort, tis bijna nen speedo. Nick heeft totaal geen ritme, tis lastig om te spinnen en om naar hem te kijken. Kheb ook al ondervonden dat hij naar mij kijkt voor het ritme, dus eigenlijk volgt hij mij.. Heel bizar, hoe kun je nu spinning geven en geen ritme hebben... De laatste keer was het wel grappig, het was echt niet intensief, maar hij was echt uitgeput, hij zweette mega hard en bleef maar hijgen en zuchten... ook al zo bizar.. Wat er mis is met Li Gang, dat weten we niet, ik denk eigenlijk niets :) Op zaterdag zijn we nog niet zoveel geweest, ( het uitgaan kost al energie genoeg) maar ik weet wel dat zijn lessen wel nog leuk zijn, goeie muziek en veel variatie.
Het uitgaan is ook nog steeds zalig, of eigenlijk steeds leuker en leuker :) Onze vaste routine Mazzo - Scarlet of daluan - Castle bar of gubao, is er nog steeds, al skip ik mazzo soms. Nu ik member ben van Scarlet en in ondertussen al een stevige uitgaansreputatie heb opgebouwd, moet ik die natuurlijk onderhouden, en ben ik meestal op dinsdag en donderdag ook in de Scarlet te vinden :)  In Scarlet ken ik ondertussen al zoveel mensen, dat het veel leuker is. Ik ken heel goed Oscar, baas voor Scarlet Nanjing, Lina, Russische die er werkt en Kishan, die er ook werkt, Jiggy en al zijn maten, die Chinees 'Weng Yexing' waar ik goed mee overeenkom, enkele Chinese meisjes, Maria van Columbia, heel veel Afrikanen, Jeremy en Abdel ( 2 leuke Fransmannen) .. Dolle pret! Al heb ik ook al een 'vijand'. Vijand is veel gezegd, maar ik ( en Yingzhu, dus het ligt niet aan mij) kunnen hem echt niet zien. En het bizarre is, ik kom met zoveeeel mensen overeen, behalve de bijne enige Europeaan die er ook is, nen Fransman! Wat nen arrogante zak dat dat is! Niet normaal! Als ie ook bij ons tafeltje staat ( ie is ook bevriend met Oscar en de Chinees), voel ik me echt nie op mijn gemak! Grr!!

Hete kussen uit Nanjing

11-11-2010 om 00:00 geschreven door Line  

Dit blogje hebben Annelies en ik samen geschreven! De ik is Annelies, Line is Line

Na het inslaan van een grote voorraad eten, haastten we ons naar het station. In de trein van 4 uur hadden we veel plezier. Al was er in het begin een oude (wss de oudste pee op de trein) viezerik die Line’s Ipod wilde afpakken om te luisteren, erna konden we gezellig manillen met een Chinees die ook in Nanjing studeert. Hoera, we hebben een nieuwe Chinese vriend! In het station zou Amanda (mijn kamergenote) afgehaald worden door een ‘vriendin’, maar die was in geen velden of wegen te bespeuren. We hebben nog wat gewacht, maar toen bedachten we dat we nog geen tickets om terug te keren hadden en gingen we die maar gaan kopen. Amanda zou wachten met haar vriendin, maar toen we heel snel terugkwamen, was ze verdwenen. Uiteindelijk bleek dat ze gewoon te moe was (tja, dat komt ervan als je zo’n geweldige conditie hebt) en ergens was gaan zitten. We hebben onszelf dan maar getrakteerd op KFC en Amanda naar ons laten komen want we waren het beu om achter haar aan te lopen. Blijkbaar was die vriendin in het verkeerde station... Toen wilden wij echt vertrekken, want we hadden ons hotel nog niet definitief kunnen boeken, maar toen kon zij op dezelfde metro richting het andere station, gezellig.

Redelijk gemakkelijk vonden we ons mooie hostel aan het eind van een vuil steegje. We begaven ons naar de balie om een kamer te nemen en gelukkig waren er nog twee dormbedden vrij, het zou 80 元/persoon kosten. Maar ik had op de website 60元gezien en bracht dit dan ook ten berde, de bediende zocht even naar de site, vond die en we kregen twee bedden voor elk 60元J. Onze kamer was best sjiek, met 8 bedden voor vrouwen en eigen sanitair. De medebewoonsters waren heel vriendelijk en we maakten al vlug vrienden. ’s Avonds zaten we gezellig te praten in de bar bij een drankje, het was leuk om elkaar eens op een andere manier te leren kennen! Van Shen Qing kregen we allerlei tips over naar de Expo gaan, onder andere dat als je naar het Chinees paviljoen wil gaan, je best om 5 uur vertrekt, om rond 6 uur te beginnen aan te schuiven voor de vouchers die ze vanaf 9 uur uitdelen. Gekkenwerk, en toch ontmoetten we verschillende Chinezen die dat effectief gedaan hadden en zelfs met de voucher moet je nog altijd heel lang aanschuiven... Ons plan om ernaartoe te gaan werd van de baan geschoven.

Toch stonden we al vroeg op om aan ons avontuur te beginnen, toen wisten we wel nog niet dat ongeveer 610 000 mensen hetzelfde idee hadden . Voor we vertrokken dook er een probleem op: we hadden voor die nacht geen slaapplaats in het hostel. Na veel rondbellen bleek dat alle hostels volboekt waren, we kregen wel het aanbod om op de sofa te blijven slapen... Heel aanlokkelijk leek ons dat toch niet. Toen had Line het briljante idee om te Couchsurfen en snel schreven we wat verzoeken op Last Minute Couch, maar ook wat persoonlijke. Na de aanschaf van een studententicket, begaven we ons naar het geliefde Belgisch paviljoen! Onderweg kregen we een verlossend berichtje: we mochten bij Jennifer logeren! Later bleek zelfs dat haar kamergenoot op de Expo werkte en dat we ’s avonds met hem mee konden gaan. Onbezorgd en trots met ons paspoort in de hand gingen we door de VIP-ingang naar binnen in het Belgisch paviljoen. Daar werden we wel meegesleurd met de stroom tot aan een gratis pralinetje, whiiii. Heel lang hebben we er eigenlijk niet rond kunnen kijken, maar we hebben er wel van genoten. Buitengekomen aten we heerlijke Belgische frietjes in het zonnetje, dat gaf ons genoeg energie voor de rest van de dag even gek als Chinezen door de Expo te lopen. Daarna zijn we nog veel paviljoens binnengegaan: Joint African Pavilion, Peru, Colombia, Zuid-Afrika, USA, Zuid-Korea en Noord-Korea. Twee paviljoens verdienen wat extra aandacht. Het eerste dat zeker vermeldenswaardig is, is het Amerikaanse paviljoen. Aangezien we er met Amanda samen waren,  gingen we naar de VIP-ingang. Zelf regelden we dat we met haar naar binnen konden, zonder aanschuiven, en ook zonder paspoort. De 2 Amerikanen bij de VIP-ingang, geloofden zelfs ondanks ons Amerikaans-loze Engels, dat we Amerikanen waren. Toen het heel druk werk aan de ingang, deed die kerel een ander poortje open en vroeg Line met hoeveel we waren, dan konden we daarlangs naar binnen, voor alle Chinezen met een  vip-pas. Ons paspoort werd gelukkig nooit gecontroleerd. Het was zeker niet zo een leuk paviljoen zoals je zou verwachten van zo een groot en machtig land. De tour was opgedeeld in 4 delen, 3 delen waren filmpjes over de ‘American dream’, en het laatste deel belichte enkele Amerikaanse merken en bedrijven. De fimpjes waren niet slecht, maar de verhoudingen tussen film en iets anders dan film waren scheef. Ook het Zuid – Koreaanse paviljoen verdient een vermelding. Vooreerst was de buitenkant heel erg indrukwekkend, en super groot paviljoen met veel kleurtjes, het zag er heel leuk uit. Hier hebben we een goeie 2u gewacht om binnen te mogen. Terwijl we stonden te wachten, speelde er live muziek, en werden er traditionele dansjes uitgevoerd, wat het wachten wel wat verlichtte. Na heel lang wachten, was het eindelijk onze beurt om binnen te treden. Maar binnen was het helemaal niet zo groot en spectaculair als het van buiten leek.

Na alle onbeduidende landjes van Afrika gezien te hebben, keken we gewoon wat rond naar de buitenkant van de paviljoens die volgens ons vaak beter is dan de binnenkant. Tussendoor had Amanda ons vervoegd en na samen naar het Amerikaans paviljoen te gaan, kregen we ruzie omdat Line een onderdeel van het paviljoen niet zo geweldig vond en dat ook liet blijken. Dit was de druppel die de emmer liet overlopen, want de relatie was al een tijdje verzuurd. Ze liep weg en stuurde heel wat beledigende berichtjes terwijl wij de vrede probeerden te herstellen. Daarna zagen we haar enkel nog ’s avonds heel even, voor we moesten vertrekken en deed ze alsof er niets gebeurd was.

Na 3 mislukte pogingen om Diego te contacteren, vonden we elkaar bij het Colombiaanse paviljoen. Direct na het berichtje van Jennifer gingen wij naar het Colombiaanse paviljoen om af te spreken en Line stuurde een berichtje dat we eraan kwamen, maar zonder reactie. In het paviljoen liepen we rond te kijken, maar niemand leek ons te zoeken. We zagen wel een Colombiaans iemand die Diego zou kunnen zijn, maar voor we hem konden aanspreken, verdween hij in een ‘staff only-kamertje’. Later bleek dat hij het effectief was en dat was heel grappig. De tweede keer liet Line haar gsm vallen toen hij belde en haar gsm was ‘total loss’ en de derde keer deed ze onhandig met haar gsm zodat de oproep geweigerd werd. Uiteindelijk hadden we een leuke kennismaking en gingen we richting uitgang om de bus te nemen naar het appartement. Na een omweg langs de supermarkt (Family Mart) voor wat eten kwamen we aan bij Jennifer. We werden heel goed ontvangen en konden ons Chinees wat oefenen, want Jennifer is een Chinese. Het werd al snel laat en toen vleiden we ons neer op de uitklapbare sofa. De volgende dag gingen we terug naar het hostel omdat onze bagage daar nog lag en omdat we ons wat wilden opfrissen. Een aangename verrassing was dat we Shen Qing daar tegen het lijf liepen en zo konden we in haar kamer het sanitair gebruiken. Samen met haar en nog een Chinese gingen we toen naar de Financial Tower, het hoogste gebouw van China en het tweede hoogste van de wereld (492m, 100 verdiepingen). De Chinesen wilden het perfecte moment tussen dag en nacht afwachten, maar daar hadden wij geen tijd meer voor. Wij snelden dus naar binnen voor een rondje naar beneden kijken, al hadden we niet op het aanschuiven gerekend. Ongeveer op tijd gingen we terug naar buiten, maar we haalden onze trein maar net. Gelukkig konden we na het lopen 5 uur lang uitrusten in de trein:-p. Deze treinrit was totaal anders dan de heenrit, maar uiteindelijk hadden we weer dolle pret met wat gekke Chinezen oa uit Harbin .

Rond een uur of 10 kwamen we aan in het station in Nanjing, waar we de metro namen en vervolgens de bus om dan toch uiteindelijk in mijn kamer te arriveren. Yingzhu was heel blij dat ik terug was! Echt heel leuk! We zijn echt wel goeie vriendinnen. Toch zat de dag er nog niet op! Het was zaterdag en moest er uitgegaan worden. Eerst gingen we terug naar de Mazzo, en net toen we naar de Scarlet wouden vertrekken, kreeg ik bericht dat we naar de castle bar moesten gaan omdat ten eerste de Scarlet al gesloten was ( op vrijdag werd er terug gevochten) en ten tweede er was een speciale avond in de castle bar, dus was er mega veel volk en veel ambiance! Pret verzekerd! Kheb mij enorm geamuseerd !! :)

Op zondag kon ik niet anders dan rusten! Shanghai was heel erg leuk, maar ook vermoeiend, en zeker als je erna nog uitgaat :) Trouwens hou ik er zeker van om in China met de trein te reizen. Chinezen zijn altijd in voor een praatje, maar dat verlicht de lange uren op de trein ( als het tenminste leuke buren zijn)! Alle vragen die ik al 1000 keer beantwoord heb, alle opmerkingen, al het gestaar (kijk daar!! buitenlanders!!) neem ik er met plezier bij! :)

20-10-2010 om 11:58 geschreven door Line  

Op donderdag 7/10 zijn we 's middag eerst terug sheng qian bao gaan eten, zo heerlijk en goedkoop dat dat is. Voor de rest hebben we niet veel gedaan, terug naar Costa Coffee om te studeren, maar vooral om snel te downloaden :) Ondertussen beginnen we al goed de weg te kennen, omdat we nu ook veel vaker de bus of de metro nemen om ergens te raken. De carrefour is vlakbij 1912, de buslijnen en metrostations kennen we al een beetje, heel handig om Nanjing te verkennen.

Vrijdag was een enorm saaie dag, Annelies zou maar die avond terugkomen en Amanda heeft ook niet altijd zin om iets spannends te doen. Maar omdat het vrijdag was, en ik hoopte om uit te gaan die avond, was het wel nodig om te rusten. Tot ik 's avonds vernam dat mijn Koreaanse party buddies geen zin hadden om uit te gaan... Daarna heb ik met Amanda naar een film gekeken (voor de zoveelste keer die week) en rond een uur of 10 was ik terug op mijn kamer. Ik was helemaal niet moe, khad de hele dag nog niets gedaan... Dan maar wat 'gefacebooked', ( wat was ik blij dat het die week al vlot gelopen was om er op te raken), muziek beluisterd.. tot Yingzhu en Ann ( de Engelse naam van de 3e Koreaanse) terug yangrouchuan 羊肉串wilden gaan eten ( geitenvlees brochetten).  Ik wilde zeker mee, toch nog eens iets te doen... We bestelden terug de geitenvlees brochetjes, brochetjes met aubergine, paddestoelen, iets van groenten dat we niet kenden, vis.. Super lekker, wel pikant en heel goedkoop. Dit is zowat een vast adresje laat op de avond. Meestal vertrekken we maar rond een uur of 12, ook al moeten we naar de les de dag erna. Nu hadden we gedaan met eten rond een uur of 2, tot Yingzhu plots aan mij vroeg of ik 'ganjue' had! Dangran you! Natuurlijk ben ik in voor een feestje.. Dan maar gedoucht en rond een uur of 3 arriveerden wij 2 in de Scarlet. Er was veel ambiance, maar nu ook niet te druk. Toen we een tafeltje zochten, kwamen we een tafeltje tegen, maar die we na even rondkijken terug verlieten. Er zijn 2 gasten die zowel Yingzhu als ik niet kunnen uitstaan, ondanks we ze niet kennen. Die ene 'ken' ik wel een beetje, omdat hij ook die Chinees die ik ken, goed kent. Hij is een Fin, maar we dachten eerst dat hij Frans was.Nu, hij is zot van Chinese meisjes, allemaal goed en wel, maar dat betekent dat hij mij en Yingzhu straal negeert, ook al staan we nen helen avond aan hetzelfde tafeltje. We komen gek als we hem zien! Grr! Dus was verhuizen van tafeltje de enige optie... Na een tijdje moest ik naar het toilet, en toen ik terug kwam, hoorde ik geen muziek meer.. Hoe erg was dat nu! Er was al eens een avond dat de electriciteit uitgevallen was, maar nu bleef het stil. Toen beseften we het, ze gingen sluiten..om 4u! Dan maar terug keren zeker? Voor we gingen slapen, moesten we natuurlijk eerst een Mcdonaldsje doen ( dé slechte gewoonte na het feesten).. In het begin had ik geschreven dat ik nog niet wist wat ik aan mijn kamergenote had, maar nu weet ik het wel. We komen echt goed overeen, we doen veel samen ( gaan eten, winkelen, gaan feesten..), we kunnen echt goed praten, ook al is het in het Chinees te doen, ze is ook niet echt een studiebeest, en we hebben zo onze eigen geheimpjes ( nee, niet voor publicatie vatbaar) :).. Kben echt blij met zo een kamergenote!

Zaterdag zijn ik en Annelies de hele tijd op schok geweest, we hadden zoveel te vertellen. Eerst samen eten, inkopen doen.. de normale dingen dus.. 's Avonds terug feesten.. Dit hadden jullie wss zien komen :) Het was heel plezant, zeker omdat het niet om 4u al gedaan was...

Zondag zijn Annelies en ik naar de carrefour geweest,  waar we cote d'or gevonden hebben :) Wat een geluksdag :) We hebben toch wel een tijdje rondgelopen in de carrefour.. Inkopen doen duurt hier zoveel langer. Je hebt zoveel keuze, sommige dingen kun je niet lezen.. We hadden ook wc poetsgerei nodig, javel en wc-blokjes, dat was ook een helse klus. Vooral voor Annelies, want ondertussen was ik met Stijn aan het telefoneren. We wisten dus de woorden niet voor die wcblokjes, en met onze ontleg verstond dat mevrouwtje het niet.. In het Engels wisten we het ook niet, dus konden we onze woordenboek ook niet raadplegen.. Tot we uiteindelijk tot de conclusie kwamen dat ze geen wc blokjes gebruiken in China. Zij doen een blokje in de bak met spoelwater, wat wel hetzelfde effect geeft... Pff.. Daarna keerden we met de metro terug naar Zhujianglu en van daaruit met de bus terug naar Guangzhoulu. We waren steendood toen we terug kwamen. Toch hadden we geen tijd om te rusten, eerst zouden we nog enkele kopies gaan maken van de lessen die Annelies gemist had en voorbereidingen die ze gemaakt had, en ik niet, om die dan uit te wisselen. Daarna zouden we genieten van een sneetje geroosterd brood ( mét het croque monsieur toestel die Annelies net gekocht had) met kaas. Heeeeerlijk :) Heerlijke afsluiter van een deugddoende vakantie :)

12-10-2010 om 10:34 geschreven door Line  

De vakantie zit er alweer op! Vandaag de eerste les terug gehad en ik heb terug een heleboel voorbereidingswerk voor de boeg. Eerst een overzichtje van mijn lui-lekker-vakantieweek

Maandag 4/10: Nadat ik eerst lekker lang geslapen had, en ik helemaal geen eten meer 'in huis' had, besloot ik de bus te nemen naar Zhujianglu. Daar is de 85 bakery met de hele lekkere broodjes. Daarvoor had ik wel een busritje voor over. Het is maar 2 haltes, dus zou ik in het vervolg beter te voet gaan, het is goed voor de conditie en dan spaar ik wat geld uit :) Al zal het niet op die kuai meer of minder komen. Toen ik op de bus stond te wachten om terug te keren met een chocoladebroodje, een meergranen rozijnenbroodje en een donut als buit, belde Amanda me op om samen te gaan eten. Aangezien ik nog niet gegeten had, en ik het brood wel 2 dagen kan bewaren, vond ik het zeker een goed idee. Na de superlekkeren shengqianbao ( juicy dumplings, waar ik verzot op ben), gingen we nog naar de winkel en dan terug naar de dorm. Tegen de avond zijn we naarCosta Coffee in 1912 district geweest. Het is daar wel gezellig zitten, lekkere koffie/thee/melk drankjes en veel sneller internet, dus wat dat het ideale moment om te downloaden. Je kan er zeker een paar uren zitten met slechts 1 drankje, hier maken ze daar helemaal geen probleem van. Om 23u sloot Costa Coffee, dus waren we wel genoodzaak om te verhuizen. Toen we door 1912 liepen, zag Amanda de Dairy Queen, Amerikaanse fastfood ook, maar dan ijsjes en smoothies. Aangezien ik dat nog nooit gegeten had en dol ben op ijsje, was ik ook wel nieuwsgierig :) Amanda koos een ijsje dat ondersteboven geserveerd wordt, heel lekker naar het schijnt. Ik koos voor een smoothie met sinaasappel, ook heel lekker. Na het bezoek aan DQ, gingen we naar de Blue Marlin, een sportbar met live muziek. De muziek was nu nie zo hoogstaand, maar de sfeer was er heel goed. Trouwens was er een volleybalmatch bezig op groot scherm :) Dubbele pret :)  2 biertjes later keerden we terug naar de dorm, nadat Amanda eerst nood had aan KFC ( kentucky fried chicken), ze voelde zich nogal tipsy... :)

Dinsdag 5/10: Dinsdagmiddag hadden we met Summer afgesproken om eerst te gaan lunchen en om dan naar Fuzimiao te gaan, de confuciustempel hier in Nanjing. Echt superleuk is het daar! Nu, door de vakantie waren er megaaa veel mensen, maar dat maakt het soms wel plezant. Hele mooie paviljoentjes, standbeelden, veeeel winkeltjes, eetkraampjes... Heel gezellig! ( foto's staan op de site!) Enkel wel jammer, vind ik toch, dat er daar ook een McDonalds is; dat past daar helemaal niet! Alhoewel, wij zijn ook een ijsje gaan eten in de Haagen-dazs :) Summer kende daar een leuk Chinees gezegde over: 爱她，就请她吃哈根达斯。( als je van haar houdt, vraag haar om haagen-dazs te gaan eten) Super! Een ze hebben daar Belgian Chocolat! MMM!! Ook waren we als buitenlanders terug populair, want veel buitenlanders heb ik daar niet gezien. Hier en daar hoor je zo achter je rug de Chinesen 'raden' van waar je afkomstig bent. Ik vind het meestal wel plezant om hun dan te antwoorden, wat ze helemaal niet verwachten :) Vooral als ze denken dat ik Russisch ben, dan antwoord ik direct! 我不是俄罗斯人! ( ik ben geen russin!) :)  Ook vroeg er een Chinees aan mij om een foto te maken van hem en zijn vrienden. Hij moest echt veeeel moeite doen om dat in het Engels te vragen, terwijl er daar honderden Chinezen liepen! Dat taakje heb ik aan Amanda doorgegeven, zij is immers fotografe :) Fuzimiao is zeker het mekka voor de Chinese souvernirtjes, waar ik niet aan kan weerstaan! Als heb ik voor mezelf niets gekocht, wel een paar sjaals die ik moest kopen voor tante, waar ik hard voor afgedingd heb ( en ik ben er heel trots op :) ) Het is niet zover van onze campus, dus zullen we er zeker nog naartoe gaan. Onder andere ook voor met Halloween. Ze doen daar ook manicure, uw nagels versieren en valse nagels, voor belachelijk weinig geld... Kwil wel eens lange nagels hebben. Voor halloween kocht ik daar wel een diadeem met oren, en die oren geven licht ( zie foto's) Summer kocht er ook 1, omdat ze dacht dat ik dat daar zou dragen,.. Dus kon ik niet anders dan hem maar opzetten. Dan hadden we nog meer bekijks :) Na ons bezoek aan Fuzimiao nam Summer ons mee naar de starbucks, en tot onze verbazing kwamen we bij de starbucks van het Aqua city shopping center! De stukjes van de Nanjing puzzel beginnen op zijn plaats te vallen...

Op woendag ben ik met Amanda naar Xinjiekou geweest om halloween kledij te kopen. Ik vond alweer een mega afgrijselijk tijgerprint-kleedje :) Kheb er ook goed voor moeten afdingen. Toen ik in dat winkeltje binnenstapte, hoorde ik de verkoopsters al direct het woord ' buitenlander' zeggen! Voor hun betekenen buitenlanders 'kassa kassa'. Toen ik de prijs vroeg en ik die natuurlijk veeeeel te hoog vond, begon ik mijn betoog in het Chinees, dat het veel te duur was en dat ik wel weet dat ze aan buitenlanders te hoge prijzen vragen.. O, zei ze, je spreekt Chinees.. 不好意思 ( beschamend) :) Ik denk wel dat ik een goeie prijs betaald heb, wss nog iets te hoog, maar er stonden al een heleboel Chinezen te kijken naar mij, dus durfde ik nie echt een belachelijk lage prijs te zeggen ( wat ik normaal wel doe :) ) s'Avonds zijn we terug naar de Blue Marlin geweest. Hu Heng, een meisje dat Amanda kent, was daar. Het is een zangeres, dus dachten we dat ze daar zou optreden, maar ze werkt daar niet. Ze zou ons eens iets laten weten als ze nog een moet optreden, want normaal zingt ze overdag.. Toen Amanda terug wou keren, kwam Jacs ( Australische) en een vriendin net aan in de Blue Marlin om met mij naar Mazzo te gaan. Eenmaal in Mazzo, kwam ik Yingzhu tegen en ben ik Jacs kwijtgeraakt. Ze vond het niet erg, want ze is niet zo lang gebleven. Toen Mazzo sloot, gingen we terug naar Scarlet voor een zot feestje! :)

11-10-2010 om 09:17 geschreven door Line  

07-10-2010 om 17:42 geschreven door Line  

Happy nationale feestdag iedereen! 我祝你们国庆节快乐

Dat het nationale feestdag is, zal iedereen hier wel geweten hebben: het is overal mega druk, de chinese vlaggen wapperen overal... Ook Amanda en ik voelden ons in feeststemming. En als een vrouw in feeststemming is, moet ze gaan shoppen natuurlijk We namen de bus aan school tot aan Zhujianglu, waar de metro is, en vanaf daar is het maar 1 halte tot Xinjiekou, de plaats waar je moet zijn om te shoppen. De metro is heel handig hier, en in de stations zie je direct welke uitgang je best neemt. De meeste grote winkels hebben directe verbinding met het metrostation. We gingen naar het 'grand ocean shopping center'. De indeling is een beetje zoals de inno, 1e verdieping make up en juwelen, 2e verdieping kledij enz.. Wij waren vooral geïnteresseerd in de make-up. Na een beetje rond te hebben gekeken, viel mijn oog op de stand van make-up forever. Ik had er nog nooit van gehoord,dus ik ging een kijkje nemen. Natuurlijk stond er direct een Chinees naast mij om mij te begeleiden en om mij advies te geven wat er best bij mij past. Of dat groen of dat blauw bij mij mooi zou zijn? Ik denk het niet en nee, je moet het zeker niet op mij uitproberen. Toen ik zei dat ik enkel natuurlijke kleuren mooi vind, wou hij het uitproberen op mij. Heel erg leuk! Ik moest plaats nemen op 1 van de stoeltjes en hij begon aan zijn werk. Ik vond hem heel grappig, hij was overduidelijk voor de mannen en hij had een jommekes-kapsel :) Eerst een cremeke, dan oogschaduw, nog wat meer.. heel zorgvuldig ging hij te werk en het was nog mooi ook. Tot hij een zwarte lijn trok, zoals alle Chinese meisjes dat doen ( ook mijn kamergenote) om hun ogen te accentueren. Dat trok echt op niets, ik voelde mij zoals Amy Winehouse.. Toch kon ik hem ervan overtuigen om dat zwart terug weg te doen. Alhoewel ik hem op voorhand had verteld dat het zwart niet mooi zou zijn omdat ik zo een bleekscheet ben ( maar mijn wit vel vond hij 'o-zo-mooi') Terwijl hij bezig was aan mijn make-up, voelde ik de Chinese ogen staren in mijn rug. Buitenlanders zijn hier heel goedkoop amusement. En de collega's van jommeke kwamen 1 voor 1 langs om het resultaat te bewonderen, en om hem te benijden waarschijnlijk... Als dat nog niet genoeg was, wilden ze allemaal eens aan mijn haar komen. Hier begin ik stilaan gek van te worden. Ik zal mij toch eens een bordje moeten aanschaffen met ' dit is mijn natuurlijk haar'! Nadat het zwart verwijderd was, vond ik het resultaat heel geslaagd. Voor al de moeite dat hij gedaan heeft en omdat ik het kleur echt mooi vond, heb ik mij die oogschaduw maar aangeschaft :) Daarna liepen we nog wat rond in het winkelcentrum, maar het was zoooo druk dat we er ons geen doen meer aan zagen om verder te gaan. Dus keerden we maar terug met de metro naar Zhujianglu, waar ik mij een bus-metro-taxi kaart aanschafte en een heerlijk broodje van 85° bakery (  enorm lekker) en daarna de bus terug nam naar Guangzhoulu, onze veilige thuishaven. Onderweg werden we getrakteerd op een vuurwerkshow, heel tof! Je zal maar op de bus zitten, en zoveel lawaai en knallen horen dat je denkt dat er oorlog is uitgebroken, tot je beseft dat het vuurwerk is :)

Eens terug in de kamer, was het terug rust-tijd, mijn voeten waren versleten van al dat slenteren. Mijn batterijen moesten terug opgeladen worden voor ons avondje uit :) De 'setlist' was terug hetzelfde, eerst naar Mazzo 2 ( en terug super sfeer), en na sluitingstijd terug naar Scarlet's. Nu, daar heeft het feestje niet lang geduurd. We waren amper een kwartiertje binnen toen we glazen hoorden vallen, wat wel vaken gebeurd, maar nu waren ze enorm aan het vechten! Ongezien! Toen de security gasten die kerels uit elkaar hadden gehaald, was het terug even rustig,maar dit was slechts het oog van de storm. Wij hadden ons ondertussen verplaatst, naar de andere kant van de club, weg van het gevecht. Toen stond er 1 van de vechters naast ons, tot we die andere zagen komen ( wij konden niet snel genoeg weg zijn) om terug te komen vechten. Dan zijn wij maar naar buiten gegaan. Daar was iedereen enorm verbaasd en niemand snapte precies was er aan de hand was. Tot plots een zestal Chinesen naar buiten kwamen, en nen gast droegen en zomaar op de straat gooiden. Dat was blijkbaar de gast die begonnen vechten was, enen van Libanon, die altijd spel maakt. Dus die gast lag uitgeteld op straat, en toen hij terug recht wou komen, gingen de Chinezen naar hem, en sleepten hem over straat, richting de grotere straat. Wat er daarna met hem gebeurd is, ik heb er helemaal geen flauw idee van. Dan hebben we maar de taxi terug naar school genomen, en rond kwart voor 4 lagen we al in ons bedje...

02-10-2010 om 00:00 geschreven door Line  

Hallooo!!

Eventjes een snelle update!

Maandag 27/9: Na de les zijn Amanda en ik gaan eten in een klein deftig restaurantje, Talking genaamd aan de overkant van de unief. We hadden van Scott gehoord dat ze daar mega lekkere broodjes verkopen. Daar hadden we wel eens zin in! Het was een piepklein restaurantje aan de straatkant is het enkel een 'deur' breed. We voelden ons direct thuis, proper en redelijk modern, vlagjes aan de muur en veeeel foto's. Ook stonden er bierflesjes uitgestald. Eerst had ik er niet echt aandacht aan geschonken, maar toen ik er naar keek zag ik dat het Belgisch bier was! Kun je dat nu geloven! Er stonden flesjes duvel, kwak, chimay, grimbergen, westmalle... én bovendien verkopen ze ze ook, het is niet enkel decoratie :) De fuwuyuan  服务员  ( 'bediende') vond het heel plezant dat ik het bier kende en zeker dat ik zelf Belg ben. Ook vertelde ze me, net zoals zoveel Chinezen, dat ik zo een mooi haar heb! Nu, ze moest natuurlijk eerst weten of het mijn natuurlijke haarkleur was en mijn krullen natuurlijk waren. Dat is hier zowat dé standaard vraag. Na ons heerlijk broodje, gingen we naar de Duitse bakkerij, waarvan we gehoord hebben dat de eigenaars een Duits - Belgisch koppel zou zijn... Zo een overheerlijke broodjes en koeken.. MMM! Daarna gingen we naar de plaatselijke suguo 苏果 ( naam van de supermarkt) voor de normale inkopen als water, melk ( én niet te vergeten, mijn favoriete walnoot melkjes! Zooooo lekker), yoghurt... 's Avonds was het terug fitnesstijd, normaal is het op maandag zumba, maar er was nu 'fighting aerobics'. Dat was ook nog plezant! Maar de leraar ging maar door als nen gek! Hij riep de hele tijd jiayou jiayou 加油 加油 ( allez allez...en gaan! :p ) terwijl ik soms al hopeloos probeerde te volgen... De eerste keer is zo een les altijd moeilijker, want ze bouwen toch wel wat op, dus op den duur ken je de 'moves' wel een beetje. 's Avonds kreeg ik van Yingzhu het schema voor dit weekend, welke dagen we uitgaan, wanneer we vertrekken en waar we precies naartoe zouden gaan! Ze wou er zeker van zijn dat ik met hen mee zou gaan :) Natuurlijk wel! Met wie anders? Annelies is weg, Amanda gaat niet graag uit, en voor de rest ken ik enkel mensen die ik daar tegenkom! :)

Nu we zoveel gaan sporten moest onze garderobe ook aangepast worden, dus gingen we op dinsdag 28/9 naar de decathlon. We hadden net ervoor ons leefgeld gekregen, dus konden we wel eens zot doen :) De decathlon ziet er echt helemaal hetzelfde uit als in België, dus voelde het eventjes als 'thuiskomen' aan. Ik kocht enkele tshirtjes en een lange sportbroek, voor als het koud wordt. Die kan ik na het sporten dan aandoen om terug naar de kamer te gaan. We kunnen in de fitness ook douchen, maar het is veel te vies. Trouwens zie ik het ook helemaal niet zitten om tussen al die Chinese meisjes te douchen. Liever op mijn gemak en in mijn eentje op mijn kamer.

Op woensdag ben ik niet naar de les geweest. Yingzhu is verkouden met als gevolg dat ze 's nachts de hele tijd ligt te hoesten én ze snurkt! Wat een hel! Dus heb ik mezelf een dagje vrijaf gegeven om uitgerust aan de vakantie te beginnen

Donderdagmiddag was het eindelijk zover! Na 4u Chinese les, waarbij de tijd eerder achteruit leek te gaan dan vooruit, begon de vakantie :) Eerst gingen Amanda en ik eten, daarna probeerden we een taxi te nemen naar de carrefour. Uiteindelijk namen we de bus, want taxi's zijn hier met uitsterven bedreigd! We moesten wel nog eventjes wandelen van de bushalte naar de carrefour. Maar omdat we blijkbaar uitkwamen aan district 1912 ( het beroemde uitgaansgebied) gingen we eerst naar de starbucks. Ik had helemaal geen idee dat de carrefour zo dicht bij 1912 was. Na mijn heerlijke vanilla frappocino ( of zoiets), zetten we verder richting carrefour om onze grote inkopen te doen. Ik wou zeker cornflakes en nutella! MAAR ze hadden geen nutella meer! snif!Wat een ontgoocheling om de vakantie mee te beginnen, maar goed, niets aan te doen. 's Avonds zou ik al mijn zorgen vergeten om de dansvloer :) Omstreeks 23u vertrokken we naar district 1912, naar club Mazzo, er is mazzo 1 en mazzo 2, beiden in hetzelfde gebouw maar duidelijk gescheiden. In mazzo 2 zijn er vooral meer buitenlanders. Het kwam traag op gang, maar uiteindelijk werd het zalig, goeie muziek en een zalige sfeer! Ik vind het heel leuk om naar Chinezen te kijken die totaal 'los' gaan. En zij vinden het dan ook weer leuk om met mij te dansen! Sommigen vinden het echt een hele eer om met een niet Aziatisch meisje te feesten. Chinezen zijn in dat geval dan beter dan de Afrikanen, want die zouden u de hele tijd lastig vallen en achteraf telefoonnummer vragen, terwijl de Chinezen gewoon wat onnozel doen ( letterlijk onnozel, dwaze pasjes enzo...) maar u voor de rest gerust laten! 1-0 voor de Chinezen! Om 3 u stopte de muziek en ging het licht aan.. Hoe dwaas was dat, iedereen was zich geweldig aan het amuseren én er was nog mega veel volk! Maar nee, de security kwam erbij en we werden helemaal onvriendelijk buiten gezet! Hoe vreemd! Dan namen we maar de taxi naar de scarlet, waar het feestje doorging, tot 5u30 ongeveer, want dan werden we alweer buiten gezet! Het was al laat en mijn Koreaanse vriendinnen hadden voor de verandering al genoeg op, dus was het best om terug te keren. Toch waren we maar rond 7u terug, we hebben zeker een uur moeten wachten om een taxi! Ofwel zat er al iemand in, of hun shift zat erop, dus konden ze ons niet meenemen! Het was verschrikkelijk! Toen we eenmaal de campus bereikten, ontbeten we eerst. Elke ochtend ( heel vroeg in de ochtend) staat er op de hoek van de McDonalds een kraampje dat ontbijt verkoopt. Super lekker en goedkoop! We kochten baozi met soort rijst erin, heel lekker! Daarna gingen we naar onze kamer en deden we onze oogjes toe...

30-09-2010 om 00:00 geschreven door Line  

Vrijdag 24 september was een dag hemel op aarde. Omstreeks 10 uur hadden Amanda en ik afgesproken met Summer. Aangezien we uitgeslapen hadden en we dus nog niet ontbeten hadden, trokken wij drietjes naar een Chinees restaurantje om te ontbijten. We aten superlekkere jiaozi, die Annelies en ik al eens gegeten hadden, maar dan als middageten. Toch smaakte het! Daarna vroegen we Summer waar we een massage kunnen krijgen en ze riep prompt een taxi, die ons naar een 'medicine massage salon' bracht. We kozen voor een uur durende massage. Het was niet echt een massage zoals wij ze kennen of gewend zijn, maar het was eerder gericht op het welzijn van je lichaam en spieren. We moesten zelfs ons kleren niet uitdoen, er werd gewoon een handdoek op ons gelegd en zo masseerden ze ons... Best beetje vreemd, maar het deed zowel deugd als pijn. Maar als je zei dat het pijn deed, masseerden ze nog wat harder omdat er op die plaats in de toekomst problemen zouden kunnen ontstaan! Zoals Sammy van het eiland zou zeggen: 'Pijn is enkel fijn met een p'.

Na onze massage wandelden we naar een goed koffiehuis dat Summer kende. Onderweg kwamen we voorbij een bakkerijtje waar er mega veel buitenlanders zaten. Dat kon niet anders dan een goed teken zijn! En dat was het ook: ze hebben er ijscreme, normaal brood, chocoladekoeken, broodjes met zaadjes, florentijntjes... hemels! Je betaalt er wel de gewone prijs voor, dus best wel duur voor China. Nu voor zoiets lekkers wil ik gerust de Belgische prijs betalen :) Daarna hernamen we onze toch naar het koffiehuis. Het was er echt wel heel tof en gezellig: zetels, tijdschriften, heel veel foto's en teksten aan de muur, teksten van bezoekers op de lampenkappen.. heel comfi! We hebben er wel een tijdje gezeten, ik nagenietend van de massage terwijl ik van mijn vers geperst fruitsapje dronk :)

Na het bezoek aan het koffiehuis vonden we dat onze girlsday nog wat langer mocht duren. Waarom niet eens naar de kapper! Geweldig idee :) Amanda had van haar leraar John ook nog een kaart van een kapsalon gekregen. We wisten inmiddels al waar het was dus was dat kapsalon onze volgende halte. Dat kapsalon was mega groot, alle stoelen waren bezet en overal was er wel een kapper bezig met een snit/brushing.. Nadat we vroegen wat we met de kaart konden doen ( het is een kortingskaart van 50%, waar je eerst geld op moet zetten) Er stond nog een kleine 50 yuan op, dus genoeg voor Amanda en ik, Summer wou haar haar niet laten knippen. We kozen voor de behandeling van 30yuan elk, dus is het nog 30yuan samen met de kaart! Handig toch! We moesten nog eventjes wachten voor ze ons haar konden wassen, er zaten nog een vijftal mensen te wachten, en alle 5 wastafels waren bezet. Echt druk dus! Toen het mijn beurt was, was het zalig! Ze blijven uw haar wassen, en wassen.. Ik vroeg nog iets extra omdat mijn haar zoooo droog is! Kmoest een beetje bijbetalen, maar dan nog! Dan waste hij nog een halfuur verder, en kreeg ik ook een massage :) Relax! Toen het jammergenoeg gedaan was, was het tijd om de puntjes wat bij te knippen, wat verknippen en mijn froefroe in orde te zetten. Rara, waar zat ik, vlak aan het raam, zodat iedereen kon zien dat er een buitenlander in het kapsalon was én de baas zelf knipte mijn haar! Wat een eer! Ondertussen had ik geen idee waar Amanda was, Summer vertelde mij dat ze boven zat.. Nadat mijn haar tot op de millimeter juist lag en perfect 'geblazen' was, ging ik een kijkje nemen bij Amanda. Een moedige Chinees was al een hele tijd bezig om haar haar te stylen met de stijltang! Respect! Amanda heeft echt enorme krullen.. RESPECT :) Na de kap-beurt voelden wij ons zeker geweldig :) We love our hair! Daarna gingen we terug naar onze kamer om ons wat te verfrissen. Daarna gingen we vlug iets eten met Yingzhu en trokken we met ons drietjes naar Scott zijn appartementje, om 19u zouden we samen met nog een paar anderen naar een film kijken. Het was een Chinese film, maar ik begreep er niet alles van.. beetje vreemde film. Over een gast, die al 24 jaar was, nog steeds niet getrouwd tot schande van zijn moeder, en op het einde sterf hij. Das beetje het verhaal. Redelijk saai. Na de film keerden we terug naar de kamer om ons klaar te maken om uit te gaan! Weekend = feest! We hebben ondertussen ook al een slogan. Ik ga altijd uit met Yingzhu, Ann en Claire, 3 koreaanse, en telkens als we elkaar zien of als we uitgaan vragen we: 有感觉吗? ( iets in de aard of je er zin in hebt) dan moet je antwoorden 当然有!! ( Natuurlijk!!) Heel grappig :) We leuk, Claire zendt mij zelfs zo een smsje! Heel leuk, want we komen heel goed overeen, ze vinden het zalig dat ik ook zo graag ga dansen, zij gaan meer om te drinken :) Het werd terug een heerlijke scarlet night! :)

Zaterdag gebeurde er bijgevolg niet veel. Enkel ben ik naar het politiebureau gegaan om mijn residence permit te gaan halen en 's avonds ben ik nog gaan sporten. Op zaterdag is er ook spinning maar een andere leraar en ik vond het veel leuker. Meer variatie, leukere muziek... Die avond zijn we niet uitgeweest want op zondag hadden we les! Het is ook de eerste keer dat zij niet wilden uitgaan omdat het les was denk ik. Op 9 oktober hebben we ook les (een zaterdag) maar ik moest nu al aan Yingzhu beloven dat ik zeker niet zou gaan omdat we zouden kunnen uitgaan.. Vreemd. Zondag na de les heb ik eerst een dutje gedaan, daarna naar de winkel, iets gaan eten, de was doen. Hele gewone dingen. Ook terug gaan sporten ( mijn hele goeie gewoonte!) Die zondag heb ik voor het eerst gelopen op de loopband. Al loop ik helemaal niet graag, een loopband vind ik echt nog sjiek. Je kunt je snelheid aanpassen, je ziet hoe veel je loopt, ik kan mijn ipod gebruiken om het minder saai te make, heel praktisch! Zolang ik het nog leuk vind, ga ik ervan profiteren!

kiss

29-09-2010 om 12:09 geschreven door Line  

Maandag 20/9:  In de voormiddag hadden we les, zoals gewoonlijk, 2uurtjes tingshuo les die maar niet vooruitgaan! Al is het natuurlijk mooi meegenomen dat we op maandag niet om 8u beginnen! In het vooruitzicht van het komende maanfestival en de 3 dagen vakantie (hoera), was er deze namiddag een maanfeest- feestje dat georganiseerd werd op het grasveld voor ons lesgebouw, ook beter bekend als het 200 gebouw. Aangezien het pas om 16u begon, ben ik eerst met Yingzhu ( de Chinese naam van mijn kamergenote die ik ondertussen al kan onthouden) naar Xinjiekou geweest om een gsm te kopen. Het is nogal vervelend dat ik op mijn huidige gsm geen karakters kan schrijven of ontvangen, ik zie enkel vierkantjes. Vooraleer we naar Xinjiekou gingen, gingen we eerst naar een andere plaats waar ze ook gsm’s verkopen, maar het waren allemaal namaak gsm, zonder garantie, zonder oplader.. echten brol dus! Er is op Xinjiekou een grote elektronicawinkel, de suning, waar ze echt mega veel gsm hebben, zowel goedkope en dure, net zoals je bij ons vindt. Ik heb mij een roze Nokia aangeschaft, ene die kan uitschuiven, echt nog handig ding! En met de flashy roze kleur ben ik volledig aangepast aan de Chinese cultuur, waar alle meisjes gek zijn van roze! Ze zijn ook gek van nep-diamantjes en zo een toestanden, maar daar heb ik mij niet aan gewaagd. Nadat ik de gsm de mijne kon noemen, namen we de taxi terug naar de dormitory en was het ondertussen 16u. Annelies en ik trokken naar het befaamde grasveld, waar we Amanda zouden ontmoeten. Maar van het feestje of activiteiten die wij ons voorgesteld hadden,  was er helemaal geen sprake. Er stonden wel wat groepjes mensen, het waren zeker Aziaten, maar of het nu Chinezen of Koreanen waren, geen flauw idee. We kregen elk een bandje, om ons op te delen in groepen, maar de bedoeling werd niet echt verduidelijkt. Rond kwart na 4 begon een gast en een meisje met aankondigingen in de zin van ‘ Hebben jullie er zin in?’ Wij heten jullie van harte welkom op dit spetterend feest! Wees allen welkom, buitenlandse vrienden.. Typisch Chinees! Daarna volgden enkele dansoptredentjes en liedjes, persoonlijk verzorgd door enkele moedige Chinezen, die het blijkbaar helemaal niet erg vonden om zichzelf onsterfelijk belachelijk te maken. Daarna volgden nog enkele spelletjes en deelden ze mooncakes uit, ander snoepgoed en geluksbrengertjes.. Wat er daarna volgde, mag Joost weten, wat ik ben er vandoor gegaan!

Dinsdag 21/9: Middag 11u50! Trrriiiinnngg! Vakantie! Is dat geen zalig gevoel?  Ik vond wel dat ik een middagdutje verdiend had ( wat eigenlijk een slechte gewoonte aan het worden is). Na mijn middagdutje-schoonheidsslaapje ben ik meestal nog minder waard dan ervoor! Nu, die avond zouden we uitgaan! Wii!

Woensdag 22/9: Annelies is in de voormiddag vertrokken naar Chengdu! Dus ben ik vooral op Amanda en Yingzhu aangewezen om leuke dingen te doen! In de namiddag zijn Amanda en ik samen naar Xinjiekou geweest, en deze keer met de bus, waar we na 14 haltes aankwamen! Twas nogal een helse bedoening, op een overvolle bus! Nu, wij hadden tenminste een zitplaats. Onze halte was vlak aan een winkelcentrum, dus brachten we daar een bezoekje. Daar was ook een hele grote H&M ( veel groter dan die in Aqua city shopping center), maar we hebben niets gekocht. Onderweg zag ik ook dat de boekwinkel die Annelies en ik die vrijdag gezocht hadden ( Xinhua shudian), slechts 100m verder was dan de boekenwinkel die wij binnengegaan waren. Daar heeft Amanda een boek gekocht om Engels te leren aan een Chinees kindje van 12. Ze ( of is het een hij? ) kan al Engels, maar Amanda moet haar/hem vooral ‘uitspraak’ aanleren. Na ons bezoek aan de boekenwinkel, begaven we ons richting underground fashion street! ( net als in Shenyang) Ik denk dat die hier ‘fashion lady’ heet! Alweer jammer dat ik voor de verandering mijn fototoestel niet bijhad! Toch weet ik zeker dat ik er in de volgende weken/maanden toch nog eens zal gaan en jullie kennis laat maken met het fenomeen ‘underground fashion’. Na het bezoekje en enkele aankopen onder de grond, had Amanda afgesproken met een Chinese, en ik besloot om met de taxi terug te keren. Al moest ik in de rij wachten tot een taxi beschikbaar was! Én ik heb ongeveer een uur gewacht! Een immense rij én weinig taxi’s! Rond half 7 was ik uiteindelijk thuisgeraakt en kon ik nog wat uitrusten vooraleer ik mij terug moest klaarmaken om met Yingzhu en haar vriendinnen Claire en Ann ( beide Koreaanse, maar ik ken enkel hun Engelse naam) samen uit te gaan. Wij gaan altijd met ons viertjes weg, Amanda is niet zo een feestbeest en Annelies is op reis.. Zodanig dat ik al de vraag gekregen ben of ik toevallig opgegroeid ben in Korea.. Neen, echt niet! Het was terug zalig in Scarlets! We werden bovendien getrakteerd op een halve striptease door 2 enorm beschonken Aziatische meisjes! Twas niet normaal! En tuurlijk dat alle aanwezige mannen zot werden en massaal hun gsm tevoorschijn haalden om te filmen/ foto’s te nemen! Je kan ze het natuurlijk niet kwalijk nemen! Ik heb ook foto’s genomen :p Zeker toen een Chinees ook op het podium sprong, zijn tshirt uitdeed en er mega veel spieren te voorschijn kwamen, wat wij totaaaaal niet verwacht hadden :p Nochtans lopen er 2 politieagenten ( ze dragen toch soort politie-uniform) rond in de club om alles in het oog het houden, maar hiertegen deden ze niets, de boeferkes! Ze grepen pas in toen een dronken Russische op het podium sprong, haar tshirt uitdeed en begon te dansen, heel waarschijnlijk omdat ze jaloers was op de aandacht van de 2 Aziatische meisjes. Wat hun nationaliteit is, zal voor altijd onbekend blijven: de Chinezen zeggen dat het Koreanen zijn, de Koreanen zeiden dat ze van Thailand zijn…

Bijgevolg, na een ‘zware nacht’ gebeurde er op donderdag 23/9 niet veel: slapen, rusten, filmpje kijken. ’s Avonds ben ik toch nog gaan sporten en erna hebben Amanda en ik  naar Step up 3D gekeken op internet.

28-09-2010 om 16:19 geschreven door Line  

25-09-2010 om 15:07 geschreven door Line