Een intercambio corto is een kleine uitwisseling naar een andere stad. Voor 2weken leef je in een ander gezin, in een andere stad. Met mijn intercambio corto ging ik naar Ica, een stad ten zuiden van Lima. Ik kwam aan in Ica in een zeer leuke famillie met 2dochters, Flavia 16jaar en Valia 10jaar. Mijn moeder heet Gabriella of Gabi en mijn vader Miguel. Ik werd heel hartelijk ontvangen en voelde mij direct thuis. Er was echter 1ding dat mij wel stoorde en dit is dat ik weer helemaal alleen zat, geen andere afs-studenten zaten in mijn stad. Zoals in Huaraz zat ik weer helemaal alleen en ik had er net op gehoopt om eens met andere afsers in een stad te zitten.
Mijn zussen lieten mij de stad zien, de plaza, de markt, het shoppingcenter met op de 3e verdieping Pizzahut, KFC, een cinema, een speelruimte en nog veel meer. Toen we terug kwamen van een avondje spelletjes spelen in de speelruimte kwamen we voorbij een gebouw waar een groep jongeren zeer raar aan het dansen waren, deze dans is Festejo (afro-peruviaanse dans).
We gingen een kijke nemen en na een tijdje kregen we de smaak te pakken en spraken we met de leraar zodat we lessen konden volgen, zodra de rest van de dansers dit hoorden waren ze zeer opgewekt, want ik was de eerste blanke in hun groep die Festejo zou leren :-p .
De leraar (Juan, 22jaar) was zeer vriendelijk en wilde voor mij ook ineens de geschiedenis van Festejo uitleggen. Dus de volgende dag spraken we af zodat hij alles goed aan mij en Flavia kon uitleggen. Veel verstond ik er niet van aangezien het schema dat hij had getekend niet echt overzichtelijk was (alles stond over elkaar geschreven) maar de grote, belangrijke lijnen snapte ik wel Na een dag doorgebracht te hebben met Juan hadden ik en Flavia de indruk dat hij iets begon te voelen voor mij, maar nog niets was zeker Flavia en ik werden uitgenodigd om met de mensen van de dansclub uit te gaan. De hele avond was super tof, maar dan kwam Juan naar mij en gaf een hele liefdesverklaring dat eindigde met de vraag of ik zijn "liefje" wou zijn. Ik probeerde hem duidelijk te maken dat ik dit niet wilde aangezien ik geen lief wil in Peru. Gelukkig begreep hij dit en al was het eerst een beetje ongemakkelijk, nu zijn we gewoon vrienden .
Aangezien ik in Ica zat moest ik zeker eens gaan sandboarden. Dus samen met mijn zussen ging ik naar Huacachina (een district in Ica) waar ze boards verhuurden. Huacachina was zeer mooi! Het was een woestijngebied met een laguna. We huurden de boards voor een uur. Na dat uur waren we zeer uitgeput aangezien er geen liften zijn om ons naar de top van de heuvels te brengen. We moesten alles dus zelf naar boven klimmen om dan op 10seconden terug beneden te staan maar het was wel zeer tof!
De nachten in Ica waren zeer tof... Samen met mijn zus Flavia maakte ik grappige foto's en filmpjes, hadden we toffe gesprekken,... Dit was omdat we allebei nooit konden slapen in de nacht. Er was zelfs een nacht dat we tot 5.30u in de ochtend hadden liggen praten, gewoon praten en lachen heel de nacht door Super tof maar wel met het gevolg dat we tot in de middag in ons bed lagen. Bijna elke dag aten we ontbijt rond 11 a 12u. Het middageten was rond 3 a 4u, soms om 5u. En het avondeten was na de les Festejo, meestal rond 23u. Niet echt de beste gewoonte, maar niemand vond het erg of had er last van
Er waren nog een aantal andere dingen in het huis waar ik aan gewoon moest worden... heel de nacht hadden we water tot 9u in de ochtend, dan was er geen lopend water, vanaf 12u in de middag was er terug lopend water, rond 2u in de namiddag stopte dit terug en rond 5u in de avond was er dan terug lopend water. Er was wel altijd een grote biddon met water voor te koken, te douchen, het toilet door te spoelen,...
Nog iets anders waar ik even aan gewoon moest worden, mijn moeder die het huis elke dag schoonmaakte (met water en zeep). Eerst zeer raar en absurd maar na een tijdje word je het wel gewoon En als ik het huis uit was met mijn zussen had ik er niet echt last van.
Ik heb ook de Nascalijnen bezocht. de Nascalijnen zijn grote lijnen die tekeningen vormen, gemaakt door de Inca's. Er zijn veel verklaringen voor de lijnen, maar er is geen echt bewezen verklaring. Samen met mijn zussen en moeder ging ik naar Nasca, een 3uur durende rit met de bus. Alleen ik vloog met een vliegtuigje over de lijnen. Het was een vliegtuigje voor 3 personen en de piloot. Ik mocht naast de piloot zitten Het was zeer mooi om de lijnen van bovenaf te kunnen zien, maar aangezien we er eerst altijd langs links overvlogen en daarna langs rechts was ik een beetje door elkaar geschud na de vlucht. mijn maag lag een beetje overhoop en ik voelde mij niet al te best, maar ik was wel super blij dat ik de lijnen had gezien
Na de lijnen te hebben gezien ging ik met mijn famillie naar de aquaducten, gemaakt door de Inca's. We mochten het water drinken aangezien het mineraalwater was. Na er een beetje van gedronken te hebben, zag ik wat vissen zwemmen, dit gaf me even een raar gevoel Maar ik ben niet ziek geworden.
Na een les Festejo 's avonds kreeg ik het nieuws dat ik twee dagen later, zeer vroeg in de ochtend al moest vertrekken naar Huaraz. Flavia en ik waren zeer ongelukkig toen we dit nieuws kregen en begonnen al direct plannetjes te verzinnen zodat ik een week langer kon blijven. Uiteindelijk heb ik het gewoon verteld tegen mijn moeder en zij vertelde mij dat we het met AFS konden regelen zodat ik wat langer kon blijven. Ik was zeer blij toen mijn famillie mij vertelde dat zij ook niet wilden dat ik al zo snel vertrok (ik was er nog maar 2weken) Dus na veel gebeld te hebben met AFS kon ik nog een week langer blijven. We waren super blij, maar de week was snel over...
Al snel moest ik echt vertrekken naar Huaraz. Vlak voor mijn vertrek had ik nog samen een t-shirt geschilderd met Flavia, 1 voor haar en 1 voor mij zodat we toch nog een leuk aandenken hadden aan elkaar.
Mijn laatste avond in Ica ging ik uit met vrienden. En juist die avond was het muziek uit de 70's,80's and 90's voor mij super tof, voor de Peruvianen een beetje raar aangezien ze niet goed wisten hoe ze moesten dansen :-p maar de avond was een goede afsluiter! De volgende dag vertrok ik, met pijn in het hart! We namen afscheid en daar ging ik, terug opweg naar mijn eigen stad, Huaraz. Maar ik kijk al uit naar het weerzien, want ik vertrek nu op mijn zelfstandige reis, samen met mijn Belgische AFS-vrienden en op het einde van die reis gaan we naar Ica om te sandboarden. Ik zal daar dan nog 2-3dagen kunnen doorbrengen en al mijn vrienden en familie terugzien
Dit was in grote lijnen mijn kleine uitwisseling. Nu ga ik afsluiten want deze avond vertrek ik op mijn zelfstandige reis met mijn vrienden. Eerste stop, Cajamarca voor het Carnaval ik laat jullie weten hoe het was als ik terug ben binnen twee weken!
Maandag 28/12: Om 21u vertrok ik met de bus van Huaraz
naar Trujillo. Omdat er geen rechtstreekse bus is van Huaraz naar
Chiclayo moest ik overstappen in Trujillo. De busrit naar Trujillo
duurde ongeveer 9u.
Dinsdag 29/12: rond 6.30u in de ochtend kwam ik aan in
Trujillo. Daar wachtte ik tot het 8u was en nam dan een bus naar
Chiclayo, deze rit duurde ongeveer 3u en half. Rond half 12 kwam ik aan
in Chiclayo en daar stond Tony mij op te wachten. We gingen naar zijn
huis waar ik een verfrissende douche kon pakken (er is daar geen warm
water omdat het daar altijd zo warm is). We gingen ceviche eten op het
strand (Pimentel), echt heel lekker. Later namen we een verfrissende
duik in de zee en wandelden we wat op het strand. We zagen de speciale,
strooien vissersbootjes, met verse vis die net gevangen was en nog
steeds leefde. Je kon daar gewoon zo vis gaan kopen, wel grappig .
Na het strand gingen we terug naar zijn huis om te douchen zodat we
proper waren om de stad te verkennen. Ik leerde wat vrienden van hem
kennen en zij lieten mij de belangrijkste bezienswaardigheden van de
stad zien, de Kathedraal, de plaza, las Musas (griekse standbeelden).
Daarna gingen Tony en ik terug naar zijn huis om een film te zien. Na
de film gingen we terug naar buiten want beneden in het parkje zaten
wat vrienden te praten en te drinken, het was best gezellig, maar als
ik op mijn klok keek, na een tijdje daar te zitten, zag ik dat het half
3 was. Tijd om te gaan slapen, want de nacht ervoor was al niet zo
normaal.
Woensdag 30/12: Vandaag werden Tony en ik uitgenodigt om
met wat vrienden en familie naar het strand te gaan (las Rocas), een
ander strand in Chiclayo. De golven waren hoog en leuk om in te
zwemmen. We bleven daar een paar uur genieten van de zon, de zee en het
strand Later gingen we terug naar huis want Tony en ik moesten ons
klaarmaken voor ons vertrek naar Mancora. Rond 10u die avond hadden we
een bus naar Mancora. We gingen naar daar, samen met wat vrienden om
nieuwjaar te gaan vieren.
Rond 3u s'nachts kwamen we aan in Mancora. Eerst gingen we opzoek naar
een slaapplaats. Het originele plan was om in een tentje op het strand
te slapen (nog mensen deden dat) maar eens daar leek het ons beter om
een echte kamer te hebben met echte bedden. Al snel vonden we een
slaapplaats bij een mevrouw die kamers verhuurde. Een kamer met een
stapelbed, een bed voor 2pers. en een badkamer. Perfect voor 3nachten.
Na onze spullen te hebben weg gezet gingen we wat drinken op het
strand. We waren niet echt moe omdat we al op de bus geslapen hadden,
dus we beleven tot de zon opkwam, het stomme was dat de zon niet opkwam
langs de zee kant maar langs de stad kant.
Donderdag 31/12: We gingen naar onze slaapplaats om onze
zwemkleren aan te trekken, we aten iets en we vertrokken terug naar de
zee. We besloten om een wandeling te maken, weg van al het volk (veel
toeristen kwamen naar daad om nieuwjaar te vieren). Na een lange
wandeling kwamen we uit bij een super mooi hotel, de reden dat we daar
stopten was omdat dit hotel 'el tiburon' verhuurde. En tiburon is het
spaanse woord voor haai, geen echte haai natuurlijk. Deze "haai" had
hetzelfde principe als een "banaan". Je gaat er met 6personen opzitten,
hangt het achter een jetski en 'GAAN MET DIE BANAAN'. Je vliegt door de
zee en probeert om zolang mogelijk op de banaan te blijven zitten.
We waren maar met 3 (Tony, Hugo en ik) dus het was iets gemakkelijker
om evenwicht te bewaren en erop te blijven zitten, maar de bochten
waren het moeilijkste en daar zijn we er wel een paar keer afgevlogen
. Om te bekomen van dit avontuur aten we iets in het restaurant van
het hotel en we mochten ook gebruik maken van hun zwembad (dat vlak op
het strand lag, met uitzicht op zee). Later gingen we terug naar onze
slaapplaats om wat te rusten. Tony en ik hadden hevige maagkrampen, wat
lijde tot frequente bezoekjes aan het toilet. Ik had er al wat meer
last van dan Tony dus gingen we naar de apotheker voor pilletjes. Na
deze genomen te hebben ging ik nog wat rusten op het bed, aangezien ik
geen nieuwjaar wou vieren op het toilet tegen 11u in de avond ging
het beter en was ik klaar voor een feestje op het strand. De aftelling
tot nieuwjaar verliep wat anders dan normaal omdat vele groepjes apart
telden en dus sommigen nieuwjaar vierden 5minuten na wij dit hadden
gedaan :-p . Maar het was tof, we dansten, lachten en Tony en ik vonden
het ook nodig om nog wat te zwemmen in de zee Je krijgt niet elke
keer de kans om met nieuwjaar in de zee te zwemmen die toch wel
redelijk warm is Het was een geweldig feest en ik heb me zeker goed
geamuzeerd!
Vrijdag 01/01: We werden wakker tegen de middag. Samen
met de vrienden van Tony uit Chiclayo (die we de avond ervoor waren
tegengekomen) gingen we terug naar het hotel van de dag ervoor om hen
ook de ervaring met de "tiburon" te laten meemaken. Nu waren we met 6
pers. en was het ineens veel moeilijker om erop te blijven zitten. We
vielen veel in het water en hadden het moeilijk om er met iedereen
terug op te geraken, maar het was super grappig en plezant! Zoals
de dag ervoor maakten we gebruik van het zwembad van het hotel. Dit
alles vond ik best wel grappig aangezien ik het jaar geeindigt en
begonnen was met ongeveer dezelfde dag .
De rest van de dag zaten we nog wat op het strand en later nam ik Tony
mee om wat te shoppen (de hippiewinkeltjes bekijken) . In de avond was er een feest, waar we met een hele bende naar toe gingen. We bleven daar voor een aantal uur en tegen dat iedereen wat moe begon te worden gingen we slapen.
Zaterdag 02/01: Vandaag vertrokken we terug naar Chiclayo. Rond 5u hadden we een bus terug. Dus we maakten alles klaar voor vertrek en gignen dan nog wat rondhangen op het strand, maar het was weer super warm en ik had geen bikini aan dus gingen we terug naar onze slaapplaats om ons zwemgrief aan te trekken. Maar de mevrouw was er niet dus stonden we voor een gesloten deur (we hadden alleen een sleutel van de kamer, niet van de voordeur) Na een half uur te hebben gewacht voor de deur, zagen we een manier om langs een andere weg binnen te geraken. Langs de achterzijde klommen we omhoog zodat we op het dak stonden en daar was een open trap naar beneden die naar binnen lijde. We waren binnen en natuurlijk 5minuten later kwam de mevrouw thuis... Maar het was een avontuur Dan konden we uiteindelijk gaan zwemmen in de zee. Later aten we nog iets en dan was het al bijna tijd om te vertrekken. We haalden onze spullen en vertrokken met de bus richting Chiclayo. Om 1u in de nacht kwamen we aan in Chiclayo. We waren super moe en gingen direct slapen.
Zondag 04/01: Ik had afgesproken met wat vrienden van AFS om naar het strand te gaan, maar het was zondag en dus veel volk op het strand. We waren met 4 (3jongens waarvan 2 belgen en 1 van Ohio en ik). We wouden gaan zwemmen maar er moest iemand blijven om op de zakken te passen dus deed ik dat maar, wat eigenlijk helemaal niet zo slim was! want achter ons zaten er 3louche gasten die ons in het oog hielden. De jongens gingen zwemmen en ik bleef bij de zakken zitten, genieten van de zon. Ineens kwam er een man iets aan mij vragen, hij stond rechts van mij dus ik keek naar rechts, ondertussen was er een andere man die langs links kwam en een zak weg nam. Dit waren die louche mannen die achter ons zaten. Een mevrouw zag dit en vroeg of die zak van mij was, zij had dit alles zien gebeuren, haar vriend ging ondertussen achter de mannen die de zak gestolen hadden. Hij heeft er twee kunnen pakken maar de derde niet en die had de zak aangezien die twee personen niets meer hadden. De zak was van een vriend en ik voelde mij echt stom dat dit was kunnen gebeuren. Maar niemand nam mij iets kwalijk aangezien we did hadden moeten zien aankomen met die mannen dat achter ons zaten. Het was ook niet slim om mij alleen bij die zakken te laten (blank meisje). Dit verpeste de sfeer helemaal dus gingen we terug naar huis. Terug thuis ging ik met Tony wat winkeltjes doen want daar in Chiclayo waren veel moderne kledingswinkels en hier in Huaraz niet, een perfecte geleginheid om dus wat te shoppen In de avond nam hij me mee naar de cinema (in Huaraz is er geen cinema) we zagen Alvin and the Chipmunks 2, helemaal in het spaans en ik verstond alles .
Maandag 05/01: Vandaag was de dag dat ik terug naar Huaraz vertrok. Ik maakte dus alles klaar voor vertrek zodat ik later nog wat kon rondhangen in Chiclayo met Tony. Om 4u had ik mijn bus naar Trujillo, ik nam afscheid van Tony en vertrok. de busrit was geen lachertje! ik had weer hevige buikkrampen... Na een rit van 3u en half kwam ik eindelijk aan in Trujillo. Ik nam mijn bagage en zocht voor een taxi die mij eerst en vooral naar een apotheker kon brengen. Na de nogdige pilletjes genomen te hebben ging ik terug naar het busstation om te wachten op mijn bus naar Huaraz. Ik ging nog even naar de toilet, maar er was geen toiletpapier :-O en ik vond niet direct een winkeltje waar ik toiletpapier kon kopen... maar dan zag ik een oudere dame en twee jongere aan een huis staan en ik dacht ik kan het proberen... Ik stapte erop af en legde hen de situatie uit waar ik in zat (buikkrampen en geen toiletpapier) ze begrepen mijn situatie en gaven mij een hele rol Ik was die mensen heel dankbaar! Na dit verliep de reis vlot, ik viel in slaap op de bus en tegen dat ik wakker werd waren we in Huaraz.
De reis was echt leuk, ondanks een paar keer dat ik last had van mijn maag. Ik heb er echt van genoten! En ik wil ook nog even zeggen dat Tony (het lief van mijn zus Karen) mij super goed heeft geholpen met alles en ik hem heel dankbaar ben! het is echt "nen toffe gast"!
Kerstmis is nu voorbij, en ik heb er zeker van genoten!
De avond voor Kerstmis ging ik met mijn famillie eten bij vrienden. Dit was zeer lekker en gezellig. Daarna mocht iedereen een cadeautje openen, maar Jonathan en Rachel (het 3jaar oude dochtertje van onze vrienden) konden niet wachten tot na het eten om al wat cadeautjes te openen. Toen we aan tafel zaten, gingen ze met twee altijd stiekem naar de kerstcadeautjes om er eentje te openen. Best wel grappig, maar daardoor waren er dus al wat cadeautjes geopend... Later op de avond gingen we naar huis, mijn zussen en ik wachtten tot iedereen in bed lag om dan stiekem de hele living vol te hangen met uitgeknipte sneeuwvlokken (deze hadden we gemaakt in de voormiddag). We wouden iedereen verassen met een "witte" kerst . Daarna gingen we slapen, wat echt niet goed ging doordat alle Peruvianen bommetjes en vuurwerk aan het afschieten waren. Geen vuurwerk zoals wij gewoon zijn in Belgie, het vuurwerk hier is meer lawaai dan de mooie "beelden/glitters" in de lucht. Het was dus redelijk nutteloos om buiten te gaan staan en te kijken naar het vuurwerk want veel zou je niet zien... :-p
Kerstdag We openden de cadeautjes 's ochtends, dit was echt leuk! Iedereen kocht voor iedereen een cadeautje en mijn moeder kocht voor iedereen nog wat extra cadeautjes.
Voor mijn zussen had ik oorbellen, een vriendschapsbandje en puzzels (geen normale puzzels, maar wel tof), voor mijn broertje had ik een t-shirt van Mancora (stadje aan de kust), voor mijn moeder had ik een decoratiestuk voor in het huis waar je boeken en magazines kunt insteken, zeer kleurrijk en een toffe vorm en voor mijn vader had ik een schaakbord, maar ipv normale pionnen waren het de Inca's tegen de Spanjaarden. Zelf kreeg ik oorbellen, een t-shirt, een pyama, een zeer mooie oorbellenhouder (wat wel handig is voor al mijn oorbellen ), een mooi gsmzakje, haarspulletjes, chocolade, telefoonkaarten om internationaal te bellen en een kalender met foto's van de familie. Na de cadeautjes aten we wafels met siroop, voor de rest was het een luie dag.
Maandag 28 vertrek ik naar Chiclayo om daar nieuwjaar te vieren op het strand. Ik kijk er echt naar uit! Dan ga ik ook Tony ontmoeten (het Peruviaans lief van mijn zus Karen) Ik blijf in Chiclayo tot 5 januari.
Voor iedereen nog een gelukkig nieuwjaar toegewenst of om het in het Spaans te zeggen un prospero ano nuevo!!!
Woensdag 09/12 We hadden graduatiom met mijn klas. Dit was heel anders dan in Belgie, de ceremonie was mooier en we moesten een toga dragen. We waren met 18 personen die afstudeerden (Mijn school is een privé school ,dus elk jaar heeft maar 1 klas, niet zoals in Belgie waar elk jaar zoveel verschillende klassen heeft.) We (alle afgestudeerden) moesten één voor één binnenkomen en ondertussen stelde de presentator ons voor. Nadat iedereen binnen was en op zijn plaats zat ,begonnen ze met de uitreiking van de diploma's en medailles. Er werden diploma's uitgereikt voor vanalles en nog wat, zoals: langste in de school, beste student, sportiefste, meest behulpzame, meest respectvolle,... voor de raarste dingen kregen ze diploma's. (Ik niet aangezien ik geen "echte" student was en dus niet echt afstudeerde) Na al die dilpoma's kregen we ons echt diploma, met een medaille, een ketting met de eerste letter van onze naam, een broche en een mapje met een persoonlijke foto en een klasfoto (al deze dingen heb ik wel gekregen ) Na de ceremonie gaven we alle leerkrachten een knuffel een daarna smeten we onze "hoedjes" in de lucht .
We dronken wijn, aten hapjes, trokken foto's en amuzeerden ons super goed. tegen het einde kreeg elke afgestudeerde een persoonlijke taart in de vorm van het "hoedje". Zoals al wel vaker is gebeurd, was mijn naam niet Linde, maar Linda .
De volgende dag, donderdag 10/12, hadden we ons bal. Ik zat bijna heel de dag bij de kapper. Eerst om mijn haar terug te kleuren, maar dan in mijn natuurlijke kleur (wat donkerder is uitgekomen dan verwacht) omdat mijn haar eerder oranje begon te zien door de zon :). Daarna had ik een pedicure en een manicure, echt zalig . Later ging ik even naar huis om te eten, mijn kleedje en mijn haaraccesoires te halen en van mijn huis ging ik terug naar de kapper, om mijn haar te laten doen en me te laten schminken Dan ging ik me snel omkleden in Angela's huis (Angela is mijn beste vriendin hier) en was ik klaar om te vertrekken samen met mijn date en Angela en haar date.
We kwamen aan op de plaats waar het feest doorging en iedereen moest één voor één met zijn/haar partner binnenkomen over de rodeloper Eerst werden er wat dankwoordjes gezegd en daarna was er een openingsdans voor alle afgestudeerden met vader of moeder en aangezien mijn vader of moeder er niet waren danste ik maar met de schoolpsycholoog :-p.
Na de openingsdans kregen we eten en na het eten begon het echt feest . We dansten tot we niet meer konden en amuzeerden ons ongeloofelijk goed! Na een tijdje kregen ik en een paar vrienden honger en wilden dus iets gaan eten, maar toen we aan het wandelen waren op straat kwam er een overvaller langs, stal mijn handtas en liep snel weg. Ik verschoot mij een ongeluk! Gelukkig zat alleen mijn gsm en mijn huissleutels in het handtasje, het zou een grotere ramp zijn moest mijn portefeuille met mijn paspoort en al mijn kaarten er ook ingezeten hebben! Het enige probleem was dat ik niet meer binnen kon in mijn huis en dus een slaapplaats moest zoeken voor de nacht, maar dat was geen probleem want ik kon bij een vriendin blijven slapen. Om 6u waren we bij die vriendin thuis, maar slapen lukte niet goed want ik was nog altijd niet deftig bekomen van de overval, om 9u had ik dan maar beslist om naar me thuis te gaan, eenmaal daar had ik geen zin meer om te slapen en besloot dus maar om gewoon een luie dag thuis te hebben...
Deze twee dagen waren ongelooflijk tof (spijtig van het laatste deel dat het een beetje verpest heeft)
El viaje de promocion is vergelijkbaar met een laatstejaarsreis in de belgische scholen.
Vrijdag 20/11:Vertrek in Huaraz om 21.30u. Het is een nachtreis van 8u naar Trujillo, maar de bus was zeer comfortabel en het was dus geen probleem om in slaap te vallen.
Zaterdag 21/11:Aankomst in Trujillo. Eerst kregen we een ontbijt, daarna moesten we snel vertrekken want we gingen naar Huaca de la luna. Dat is een oude ruine waar vroeger mensen hebben gewoond. Het was er heel mooi, met mooie muurtekeningen. Later gingen we naar een ander museum waar we leerden over een oude stam die ooit in Peru leefde, we zagen ook de plaats waar ze geleefd hebben, ook wel mooi! Daarna gingen we eten want iedereen was aan het sterven van de honger We aten in een restaurantje aan de kust, waar ik voor de eerste keer 'ceviche' at (een koud visgerecht) echt lekker! Na het eten kregen we wat tijd om naar het strand te gaan. Daarna gingen we naar het shoppingcenter van Trujillo, we bleven daar uiteindelijk maar 40min. Met alle meisjes gingen we naar een plaats waar ze alleen maar schoenen verkochten, echt een schoenenparadijs Ik heb er geen schoenen kunnen kopen omdat mijn voeten groter zijn dan die van een normale Peruviaan :-p Na het schoenengedeelte was het weer tijd om te eten, dat moest redelijk snel gebeuren, want daarna zouden we met de bus naar Mancora, een stadje helemaal in het noorden tegen de Ecuadoriaanse grens gaan, dit is een reis van nog eens 8u.
Zondag 22/11: In de vroege ochtend kwamen we aan in Mancora. We zetten onze spullen weg, verfrissen ons een beetje, eten ontbijt en moeten terug vertrekken. We gingen naar Tumbes, een stadje 2u verder. In Tumbes kwam ik iemand anders tegen van AFS die daar woont voor een jaar. Toen ik met haar aan het praten was merkte ik dat ik problemen had om Nederlands te spreken, best wel grappig Na Tumbes te hebben gezien, gingen we naar de grens met Equador. Het was daar heel druk, veel winkeltjes,veel volk en dan nog een drukkende warmte. We wandelden gewoon Equador binnen en het enige merkbare verschil met Peru was dat je in Equador met dollars betaalt ipv met soles zoals in Peru. We bleven 2u in Equador en vertrokken dan om iets te gaan eten. We gingen naar een zeer leuk restaurantje waar we nog eens ceviche aten. Na het eten vertrokken we met boodjes naar een eiland waar de krokodillen zaten (opgesloten weliswaar) we zagen kleintjes, een beetje grotere en grote krokodillen. Dit was echt leuk! Daarna vertrokken we met de bootjes naar een ander eiland waar heel veel vogels zaten, het stonk daar wel naar vogelpoep. Het was wel mooi om al die vogels rond elkaar en rond het eiland te zien vliegen. Na het eilandenavontuur vertrokken we met het busje terug richting Mancora. 's avonds gingen we naar een club, best wel grappig voor mij omdat de muziekstijl en de dansstijl heel verschillend is van wat ik gewoon ben in Belgie Maar het was een geweldige avond met al mijn vrienden van mijn klas!
Maandag 23/11: Een dagje strand in Mancora. Mooie stranden, een verfrissende zee, een warme zon,... Kortom een dagje genieten! In de vooravond gingen we met de meisjes een beetje shoppen, daarna lieten we met alle meisjes (buiten 1iemand) een soort van sieraad in ons haar zetten. Het komt erop neer dat je zelf de kleuren van de touwen mag kiezen en de parels (als je parels wilt) en dan maakt iemand een "sliert" met die touwen en die parels in je haar (het is een beetje moeilijk te beschrijven). Het is echt wel mooi! In de avond hadden we een kampvuur op het strand. We dansten, lachten, dronken, kortom we hadden veel plezier!
Dinsdag 24/11: Nog een dagje strand in Mancora, maar een ander gedeelte. We maakten mooie wandelingen langs ongeloofelijk mooie stranden, zwommen in de zee, en aten de beste ceviche ooit in een super mooi restaurant dat vlak aan zee lag! Tijdens de namiddag mochten we doen wat we wilden, dus ging ik de leuke winkeltjes ontdekken met Angela en haar mama. s' Avond gingen we met z'n allen iets drinken in een cafeetje.
Woensdag 25/11: Om 7u vertrokken we voor een trip van 3u naar Piura. Uiteindelijk zagen we niet zoveel van Piura (wat ik wel jammer vond want ik wou eens zien waar mijn allerliefste zus heeft geleefd voor een jaar) We gingen direct door naar Catacaos. Daar kregen we 2u om te shoppen, en dit was nodig want er waren heel veel mooie dingen, en alle zilveren sieraden waren er toch wel redelijk goedkoop Daarna gingen we door naar Chiclayo, daar stopten we even om de king kong koeken te kopen (een specialiteit van daar) En ik heb er van geproefd, echt lekker Na de koeken te hebben gekocht reden we door naar Trujillo om daar de bus te pakken, terug naar Huaraz.
Donderdag 26/11:Aankomst in Huaraz om 7u in de ochtend. Iedereen heeft genoten van de vermoeiende maar o zo leuke reis!
Ik hoop dat ik jullie een beeld kon geven van wat we gedaan en gezien hebben en hoe leuk het was! voor de mensen met facebook: de foto's zijn van de reis staan erop!
Dezelfde donderdag van mijn terugkomst van de reis, vierden we hier thuis Thanksgiving! Dit was zo gezellig, er kwamen vrienden, we aten (heel veel eten), en iedereen moest 5 dingen zeggen waarvoor ze dankbaar waren. Later op de avond zagen we een film over American football. Normaal is het de traditie om een wedstrijd van American football te zien maar omdat ze dat hier niet hebben keken we maar naar een film dat daarover ging
Op de moment dat iedereen zei waarvoor hij of zij dankbaar was, wist ik echt dat ik veel geluk had met een gezin zoals hen! Ik voel mij hier echt heel gelukkig, en ze geven mij hier echt het gevoel dat ik thuis ben! Vooral met mijn zussen amuzeer ik mij super goed, we lachen hier wat af
De laatste weken is er wat veranderd in het huis... de eetkamer en de keuken werden opnieuw geschilderd en aangezien mijn vader van verandering houdt, besloot hij om van de eetkamer de living te maken en van de living de eetkamer. Een hele aanpassing, maar volgens mij wel geslaagd
Er leven nu ook 10 weesmeisjes bij ons. Dit komt doordat hun weeshuis gerenoveerd wordt en ze hadden dus een nieuwe slaapplaats nodig. Hier thuis hebben we veel plaats om mensen te laten verblijven, dus leek het ons een goed idee om deze weesmeisjes te helpen. Voor mij en mijn gezin verandert er niet veel want de meisjes hebben hun eigen opvoeders die voor hen zorgen en eten geven enzo. De meisjes zijn tussen 12 en 18 jaar. Ik heb er nog niet veel contact mee gehad omdat ik hen niet zoveel zie, soms kom ik ze eens tegen in de tuin maar dan begint en eindigt het gesprek met een buenas dias en een como estas?
Dit waren zowat de veranderingen bij mij thuis Niets zeer groot maar toch wel iets om jullie te laten weten!
Ik heb ook nieuwe foto's van onze schoolreis naar Trujillo, Catacaos, Mancera ... geplaatst op mijn facebookpagina.
De voorbije week was echt heel vermoeiend, maar ook wel leuk!
Zaterdag 24/10 had ik de Pasacalle. We moesten heel de tijd blijven dansen tijdens de stoet doorheen Huaraz en dat was super warm in de brandende zon. Ik had mij ingesmeerd met zonnecreme, maar ik had niet goed gesmeerd want op mijn voorhoofd, tegen mijn haarlijn, had ik niets gesmeerd dus was er zo een stom lijntje verbrand
Maandag 26/10 was het de 16° verjaardag van mijn zus Lynae. Eerst zijn we met de familie in een heel chique restaurant gaan eten, dan zijn er vrienden naar ons thuis gekomen om cake te eten en de cadeautjes te openen en daarna moesten alle jongens/mannen weg omdat we een girls-movienight hadden. Het was echt super leuk! met veel eten en snoep enzo...
Dinsdag 27/10 moest ik 's avonds die presentatie geven Het ging redelijk goed, ik moest soms wel wat zoeken naar de juiste woorden maar ja.
Donderdag 29/10 had ik mijn balletoptreden. Dat was wel grappig aangezien mijn dans eigenlijk niet helemaal klaar was en ik dus hier en daar moest improviseren de improvisatie is goed gelukt :p soms verloor ik wel mijn evenwicht. De vloer was niet zo goed om te dansen maar het is toch alemaal gelukt achteraf kwamen er veel mensen mij feliciteren dat was echt super tof!
De rest van de dag hadden we de wedstrijden. Ik heb twee handbalwedstrijden gespeeld en heb deze allebei gewonnen. Het was wel heel rare handbal (niet zoals het normaal gespeeld wordt) maar ik had al snel door hoe het moest en maakte veel goalen
Vrijdag 30/10 moest ik volleyballen, twee wedstrijden en allebei gewonnen In de namiddag hadden we een minimarathon, deze was vrijblijvend, maar ik heb toch meegelopen. Door het hoogteverschil was het zwaarder voor mij, maar ik eindigde toch tweedes Aan de finish ben ik wel door mijn benen gezakt van vermoeidheid. Ik kreeg een zuurstofmasker, maar ik wou dat niet op mijn gezicht want dan had ik het gevoel dat ik ging stikken. Uiteindelijk was ik weer helemaal in orden alleen heb ik nog wel last van stijve benen
Zaterdag 31/10 ben ik met mijn familie 'downtown' gegaan om iets te eten en dingen te gaan halen op de markt. Ik ben ook naar de kapper gegaan, dit is wel anders uitgelopen dan ik dacht mijn haar ziet ietsje roder dan verwacht en ipv een bles heb ik nu een pony :p Ik heb wel geluk dat de kleur geen permanent is (het is iets roder dan dat ik terug kwam van scoutskamp) maar het is niet KNALrood! En het is maar haar, dat groeit wel terug en dan zal alles terug in orde zijn
Nu is het zondag 01/11 en heb ik een rustig dagje thuis. Morgen heb ik geen school gewoon omdat de laatste week heel druk was op school en we veel hebben moeten doen voor de school geven ze ons een dagje rust echt een toffe school :p
Zo dit was mijn voorbij week zo een beetje Ik amuzeer mij hier super goed en heb echt een te zalige familie!
Er zijn wat technische problemen met mijn foto's. Ik heb net ondervonden dat 2 van de 3 geheugenkaartjes voor mijn fototoestel niet worden herkend door de computer. Ik kan die fotos dus niet op het internet zetten :s en het kaartje dat wel werkt is nog leeg aangezien ik heel de tijd met de twee andere kaartjes foto's aan het trekken was :s Ik zal al mijn foto's op facebook zetten aangezien er daar meer op kunnen, want hier geraken er niet zoveel op. Mijn facebooklink staat op mijn blog en als je dan naar mijn foto's gaat zal er een album zijn dat Peru noemt en daar zullen al mijn foto's staan. Ik zal ook wel een paar foto's op mijn blog zetten maar voor alle foto's moet je dus op facebook gaan zien ben je nog niet mijn vriend, voeg mij dan gerust toe
Ik zit hier nu bijna 2 maanden en er zit eindelijk al een beetje ritme in mijn dagen. Naar school gaan om 7u, terug thuis zijn om 4.30u... Het zijn lange dagen, maar dat komt doordat ik nu in Huaraz woon en dus met de schoolbus naar school moet want mijn school is in Tarica en met zo een bus is dat een klein uurtje rijden. In de weekends doe ik meestal iets met mijn familie, iets gaan eten, met mijn zussen gaan shoppen,... en elke zondag naar de kerk. Hier naar de kerk gaan is wel toffer dan in België! Kinderen die zingen en iedereen die recht staat en mee klapt in de handen enzo...
Deze zaterdag is het de verjaardag van mijn school en gaan we al dansend door de straten lopen in een stoet. Deze week zijn we bezig geweest met de dans te leren op school, maar er zijn 8 meisjes en 7 jongens, waardoor er dus 1 meisje overschiet. Om dat probleem op te lossen hebben ze ervoor gekozen om mij helemaal alleen vooraan de groep te zetten zodat ik de groep kan "leiden" Dat zal dus echt grappig worden :) maar wel leuk om eens te doen. En we krijgen een speciaal uniform en het haar van de meisjes moet in vlechten zijn dus ga ik samen met een vriendin naar de kapper om ons haar te laten doen zodat het extra mooi is
Dinsdagavond heeft mijn school een kunstavond en wordt er toneel gespeeld, nu heeft mijn leerkracht van communicatie aan mij gevraagd om het theaterstuk te presenteren :-p om te bewijzen aan het publiek dat ik al Spaans kan... maar ik heb geluk want ik mag het aflezen van een blad :-p En als dat alles nog niet genoeg is, heb ik donderdag nog mijn dans van ballet om op te voeren voor die sportdagen... Maar dat komt allemaal wel inorde
Ondertussen ben ik ook te weten gekomen wanneer mijn reis met school zal zijn. 20 november vertrekken we met het vliegtuig (ipv met de bus) naar Tumbes en van daaruit gaan we verder reizen naar Equador. Maar ik zal meer over de reis kunnen vertellen als ze al geweest is natuurlijk
ik ga hier eens afsluiten, volgende keer laat ik weten hoe al mijn "optredens" zijn gegaan
Er is weer wat gebeurd de voorbije week... ik heb een nieuwe familie Het is een amerikaanse famillie die hier al ongeveer 6jaar woont. Ze hebben 2 dochters, Lynae (16j) en Mackenzie (14j), en een geadopteerd zoontje van 3j, Jonathan. De ouders zijn Sandy en Larry Rockwell. Ik ben hier nu al een paar dagen en deze famillie is echt super tof en lief! Ik voel mij hier heel goed thuis. Ik heb hier een aparte slaapkamer met eigen badkamer en bureau, echt een luxe. Het hele huis is echt groot en we hebben toch wel een grote tuin. Nu woon ik ook in de stad, wat echt super handig is want nu kan ik overal makkelijker naar toe. Eergisteren ben ik naar mijn jongste zus haar marinera les gaan zien, echt wel mooi, en met mooie kleren misschien dat ikzelf ook wel marinera lessen ga volgen. Ze hebben mij hier ook gevraagd om balletles te geven Dat lijkt mij echt super tof om te kunnen doen! Ook op school weten ze dat ik ballet heb gedaan in Belgie dus kwam mijn sportleerkracht vragen of ik een dans wou opvoeren als verassingsact met de sportdagen hier... Ik denk wel dat ik het ga doen, maar heb toch ook wel wat schrik :-p We zulle wel zien hoe het loopt
gistereavond ben ik naar een sweet 16 party geweest, echt wel tof! super mooi versierd en toch wel redelijk veel volk. Er was een heel buffet van eten en we kregen alemaal een glaasje champagne :-p Iedereen was opgemaakt, alle meisjes hadden kleedjes aan en hoge hakken en waren redelijk hard gesminkt. Zelf stond ik daar op mijn sneakers en in mijn jeans en helemaal niet opgemaakt, er stond namelijk op de uitnodiging dat we als "sport-elegant" moesten komen maar ja dan weet ik dat voor de volgende keer...
Deze avond ga ik naar de voorstelling van Jonathan zijn school kijken, Jonathan speelt de uil van Winnie the Pooh en is echt super schattig in dat uilen pakje :D Hij is zo trots dat hij dat mag dragen en loopt er dan ook fier in rond
Volgende week vertrek ik waarschijnlijk met mijn klas op reis, al is er toch wat twijfel omdat er een heel deel niet meer wilt gaan :-s Morgen gaan we er in de klas een gesprek over hebben en hopelijk gaat der reis nog door! maar daar zal ik wel wat meer over laten weten als ik weet of ze doorgaat of niet.
ik ga eens afsluiten want ik moet gaan eten. tot de volgende
Na een dag doorgebracht te hebben met Juan hadden ik en Flavia de indruk dat hij iets begon te voelen voor mij, maar nog niets was zeker 
voor mij super tof, voor de Peruvianen een beetje raar aangezien ze niet goed wisten hoe ze moesten dansen :-p maar de avond was een goede afsluiter!
