Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Dagelijkse belevenissen
Toch is het leven mooi.
14-05-2007
Een ratelaar is toch een parasiet?
Sasja zou op bezoek komen en wel een week.
Sasja kwam en wij moeten haar afhalen bij het station. Zij zou een week bij ons logeren. Het is een grote maar heel slanke magere vrouw van rond de 30 jaren. Zij had geschenken meegebracht; Voor Piet en Sien en zichzelf 3 Zeeuwse bolussen, elk een. Maar gelijk vertelde zij erbij dat Piet suikerziek is en geen bolus mocht hebben. Zij zou deze bolus dan wel opeten.
Zij had een onverzadigbare honger en kon s morgens wel 4 boterhammen zwaar belegd en een eitje aan. s Middags nam zij voor de tweede keer nog een bord eten en daarna een bord yoghurt. En s avonds ging er ook het nodige naar binnen. Stomverbaasd hebben wij naar dit eetpatroon van een magere vrouw aangekeken.
Na enkele dagen vroeg zij of de derde bolus er nog was want die wilde zij wel opeten. De laatste dag van de week dat zij bij ons logeerde stelde ik voor om in een hotel te gaan eten. Sasja vond dat een goed idee en in het hotel vroeg zij meteen de kaart en na lang plussen ontdekte zij het duurste menu. Kwartelborst enz. en als voorgerecht een kaasschotel en als nagerecht een ijsschotel. Zij wilde er graag wijn bij en zocht dat zelf ook uit, ook het duurste. Na het eten zei ze dankje wel en het was heerlijk. Zij betaalde ,zoals de hele week, geen cent. Zij zou graag nog enkele dagen willen blijven en wij zijn heel lieve mensen.
Het spijt mij niet maar deze vriendin nooit meer in ons huis.
Dergelijke uitgekookte parasieten nooit meer in mijn huis.
Rond 10 uur kwamen zij met hun tweeen langs om een dagje bij opa en oma te zijn. Joyce en Wendy liepen al gelijk naar de computers toe. Oma is moderator van een eigen PSP groep en Joyce is lid van de beginners groepje. Zij zouden om 12 uur blijven eten en oma had al een grote pan groentensoep klaar gemaakt. Opa zou bij de slager heerlijhke warme drumsticks halen en Wendy ging mee op de scootmobiel. Van oma had zij 5 meegekregen en daar kreeg zij 14 drumsticks voor. 3 Voor Wendy en 3 voor opa en 2 voor Joyce en de overige 6 2 voor Tessa en vader en moeder elk ook 2. Op de foto is te zien hoe zij van deze drumsticks genoten hebben. Wendy wilde wel voor de tweede keer een kopje groentensoep.
Onze trouwdag 12 april gaan wij logeren in Van Der Valk Hotel Prinsenville.
Wij gingen logeren in Hotel Prinsenville in Breda en dat is ons uitstekend bevallen. Wij hadden een prachtkamer en wel nummer 1 en het eten was uitstekend. Annie heeft een pracht colliers uitgezocht en wij genoten van deze dagen.
Het is 4 april en dit zie ik vanuit mijn kamerraam.
De kamer ziet uit op het zuiden en de zon schijnt prachtig. De ganzen, de eenden, de meerkoeten, het waterhoentje alles is aan het broeden en ook in de boom zit een kraaienpaartje. Jammer is dat de bewoners de katten los laten lopen. Menig eendenkuiken verdwijnt in een kattenmaag.
Het is nu 5 maart en je ruikt in je verbeelding de lente met al die mooie bloemen. Ik ben invalide maar ik zag bij een vriendin dat zij in potten tomaten en paprika kweekte. Ik wil dit dit jaar ook eens proberen. Ik heb 4 grote potten en daar ga ik cherry tomaten en mini gele en rode paprika telen. Mijn appartement ligt pal op het zuiden dus zon genoeg op het balcon. Mislukt het dan is nog geen paard overboord.
De vader van Tessa heeft heerlijke erwtensoep gekookt voor opa en Tessa wil die soep ook eens proeven. Dan is ze gelijk bij opa en oma en daar geniet ze van.
Zo ziet de Bonkevaart er nu uit. Alles is vergraven want in de Bullepolder worden nu huizen gebouwd. Als je kunt beschikken over een half millioen Euro's dan kun je hier een bouwkavel aanvragen. Je kunt dan wel een boot voor de deur, in een mooie vaart, hebben en ook achter het huis een garage. Je woont vlak bij de finisch van de Elfstedenschaattocht en naast de autoweg naar Groningen. Nu staan er al 7 huizen en dat zijn grote villa's. Rechts naast de autoweg ligt de Bonkevaart.
Deze flats zijn bijna klaar en mijn vrouw wilde er graag gaan wonen. Bij de bezichtiging bleek echter dat ze veel kleiner zijn dan de flat waar wij nu in wonen. Ook hebben deze flats maar 2 slaapkamers en de ruimte voor de wasmachine , de wasdroger en de vaatwasser was te beperkt. De wasdroger moet op de wasmachine staan en kon geen afvoer naar buiten hebben. Ook de opslagruimte voor de emmers, de trap enz. was veel te klein. Daarbij bleek de huur hoger te zijn en dat doen wij niet.
Ik kreeg een uitnodiging om eens een kijkje te nemen op een vliegbasis en deze uitnodiging heb ik met beiden handen aangegrepen. Fantastisch is dit en als ik weer geboren kan worden dan ga ik voor piloot.
Wij logeerden in een hotel in Ahangama. De naam van het hotel is Hotel Lanka. Dit hotel is aan de zee gelegen en vanuit het hotel kon je de paalvissers zien staan in Koggala. Wat waren die mensen dun. Ik schat dat zij amper 40 kilogram wogen.
Vroeger als ik vanaf het balcon naar de Bonkevaart keek zag ik veel grasland en ook heel grote bomen. Naast de Bonkevaart ligt de Bullepolder en in deze polder worden heel prachtige en grote villa's gebouwd. Elke villa krijgt een vaart voor de deur en ook een garage. Ook richting Canadezenlaan is er het een en ander veranderd. Dat is goed te zien op de foto. De hele wijk heeft zware opknapwekzaamheden omdergaan. De parkeerplaatsen zijn anders enz. Ook de huizen tegenover onze flat ondergaan opknapwerkzaanheden. Om de drie huizen breken ze er een af en er komt meer ruimte. De bestaande huizen worden verbeterd.
Heel vroeger, ongeveer 45 jaren geleden, kon ik een bezoek brengen aan de kolenmijn Maurits. Ik was toen lid van een ingenieursvereniging en enkele collega's die in de mijn werkte nodigde ons uit. Een pracht dag alleen jammer dat de foto's mislukt waren. Deze kolenmijn in Valkenburg is precies nagebouwd en ik genoot van het bezoek aldaar. Wij hadden een uitstekende gids, zie foto, die zelf mijnopzichter was. Ik heb hier van genoten en wil dit nog eens doen.
Vaak ga ik met mijn hondje op de scootmobiel rijden. Veel gaan wij naar de Intertuin en daar zijn de mooiste bloemen die je dan fotograferen kunt. Ook zie je allelei vreende planten maar in de toekomst moet ik de naam van deze bloemen mee fotograferen. Ik kan niet veel meer onthouden op deze leeftijd.
Ik ben Lousberg-Ing. Louis Victor., en gebruik soms ook wel de schuilnaam Limburger.
Ik ben een man en woon in Leeuwarden (Nederland.) en mijn beroep is Ingenieur.Invalide..
Ik ben geboren op 25/07/1929 en ben nu dus 95 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fotograferen. Vroeger paarden en Bridge..