De blik in haar kinderogen is gebroken dof geworden wanneer ze vol verbijstering opkijkt naar de duisternis die gecreërd werd door de mensen die ze vertrouwde
Moeizaam baant ze zich een weg doorheen pijn en ellende samen met haar mama aan de hand
op zoek naar wie leeft op zoek naar haar papa maar ergens weet ze wel papa komt nooit meer terug
die gedacht maakt haar opeens bang angstig
het kleine meisje grijpt naar mama's hand "mama", fluistert ze zacht "mama, ik wil niet dood"
en terwijl ze kijkt naar haar dochtertje word ze overmand van verdriet een traan parelt over haar wang "sttt, kleine schat" "mama gaat je vertellen over de hemel..."
