papa leert mijn moeder kennen ergens in de jaren '50 in Hofstade in de dancing D'hel. Ja zo noemde die dancing , we hebben daar dikwijls mee gelachen met die naam er was zelfs in die tijd in die buurt nog zo'n dancing die noemde het vage vuur,maar zij waren in D'hel. Zoals in die tijd ook ging als meisje had ge uw familie bij , mijn moeder was daar ook dus met haar moeder en tante Co dat is een zus van mijn moeder haar vader. Papa was daar met zijn eigen zus tante Philomene en natuurlijk danste papa met zijn eigen zus, dat is ne rare die daar die danst met een meisje en zit naar mij te lonken wist mijn moeder veel dat het zijn eigen zus was waar hij met danste. De week daarop was papa weer in die dancing en mijn moeder met familie was er ook weer en zo leerde ze papa kennen Om mijn moeder een mooie toekomst te bieden ging papa in het leger daar was er werk zekerheid en in dien tijd was dat niet zo evident Papa was gewoon als militair , daar leerde hij met de vrachtwagen rijden Al snel gaat hij bij de R.P's Regement police. Daarna gaat hij bij de genieën en klimt tot korporaal. Papa mocht niet hogerop geraken want papa was zo goed in wat hij deed dat ze hem niet konden missen , maar dan kennen ze papa nog niet , hij ging nog liever weg dan ter plaatse altijd blijven trappelen . Zo is papa 22jaar in het leger gebleven.
In de jaren '60 werden er gronden verkaveld in Muizen en papa was de eerste om er grond aan te kopen. Papa gaat regelmatig een kijkje nemen en zag dat de stenen op een verkeerd grondstuk was geleverd. Nietwaar zeiden ze tegen papa daar is uw grond waar de stenen liggen papa zei neen jullie zijn fout Er is een landmeter moeten komen om de gronden te meten en wat blijkt papa heeft gelijk. Stel u voor dat papa zo dom was en de fout niet zag dan was ons huis gebouwd op een verkeerde plaats . Papa en mijn grootvader hebben samen heel het huis uit gegraven , na het plaatsen van de ruwbouw heeft papa praktisch alles zelf gelegd. We stookten in die tijd op kolen , gezellige warmte vind ik daar nu nog van .
Later in de jaren '70 is papa over geschakeld op elektrische vuren die warmte blazen. Papa heeft heel die instalatie zelf geplaatst , de mannen van de elentriek kwapmen gewoon controleren en aansluiten op het net en verschoten van het zo ingewikkeld goed bedacht systeem. Gas kwam er bij ons niet binnen , alles was op elentriek ,koken, den boiller werkte op elentriek In de jaren '70 is papa uit het leger gegaan en is gaan werken bij PRB , in Mechelen. Dat was een zalige tijd, elke maandag gratis gaan zwemmen iets wat ik heel graag deed.
Met dat de tijd verstrijkt zo wordt een mens ook ouder natuurlijk en op een dag in het jaar 2000 ging ik op bezoek bij mijn ouders kreeg ik te horen dat ze hun huis gaan verkopen, het huis waar ik ben opgegroeid. Ze hadden iets op 't oog. Er was in Mechelen appartementen die nog moesten gebouwd worden en ze wilden daar één van kopen. Het deed pijn om te vernemen dat ze zouden verhuizen , maar ik begreep hen wel , de kinderen waren het huis uit en dat huis was voor hen veel te groot geworden en papa begon te sukkelen met zijn knie.
In september 2001 verhuizen mijn ouders naar hun nieuwe appartement. Van dan af is hun leven compleet helemaal anders geworden. Er komt boven hen iemand wonen die het hen en ook de ander buren volledig lastig maakt. S'nachts lawaai maken en papa ligt nachten daardoor wakker. Een onuitbare situatie, soms heeft papa maar 4 uurke's geslapen soms 5 uurke's.
in juni 2009 mocht ik met mijn man en onze twee honden mee gaan met onze ouders naar centerparks. Ik had dat nog nooitgedaan en keek er zeer naar uit. In het tropish zwembad bij mij was het 20 jaar geleden dat ik nog een zwembad had gezien , want ik mag normaal niet in een zwembad komen , waarom leg ik later wel eens uit. Het was zalig om dat eens mee te maken maar papa die zo'n goede zwemmer altijd was geraakte door zijn knieën niet zo goed meer recht en verdronk bijna , ik schrok van wat hij zegde en ik zei tegen hem laten we naar de jacuzzi gaan daar is het niet zo diep maar weer van het zelfde papa geraakte niet meer door die knieën recht en verdronk bijna weer. Ga maar alleen zwemmen ik kom dat zwembad niet meer in wij zullen wel gaan wandelen dan ben ik en Paul mijn man alleen gaan zwemmen.
In sepetember 2009 wij gaan op bezoek bij ons thuis ( dat is bij mijn ouders thuis ) krijg ik verontrustend nieuws te horen. Papa zijn bloeddruk schiet de hoogte in tot wel 18 bovendruk en één van zijn ogen ziet hij alles misvormd . Ouderdomskwalen is de diagnose naar de oogarts die schrijft oog druppels voor maar de zaak verergerd en papa denkt dat hij zal geopereed moeten worden aan zijn oog. Papa krijgt ook pilleke's tegen de hogebloeddruk . In die periode begint papa slecht te eten , ouderdomskwaal was de diagnose zijn zus tante Philomene die kon ook slecht eten en ja zij had ook toen die zelfde leeftijd dan dat papa in september toen had.Dus dachten we ja het kan. Voor de eetlust te stimuleren nam papa maagpillen in. Met de fiets rijden was de laatste keer in september 2009 , ze hadden een bezoekje gaan doen naar tante Co en nonkel Francois daarna heeft papa nooit meer met de fiets meer gereden . Rap moe was papa ook de laatsten tijd zo maar wij dachten dat het met de leeftijd te maken had papa was toen 78jaar geworden. Ik ga op bezoek en ik krijg te horen dat papa gevallen was , de eerste keer was het op straat nu was het in huis aan de terras deur en valt met zijn gezicht op den dorpel , papa houd er gelukkig een blauw oog en een blauwe heup aan over.
17 oktober 2009
Paul verjaard vandaag iedereen stuurt een smsje om Paul te feliciteren met zijn verjaardag. Mijn zus belt met de woorden Paul gelukkige verjaardag en nonkel Francois is dood . Nonkel Francois is op Paul zijn verjaardag gestorven. Wat een mooie dag die zo begon was al heel snel omgezet in een droevige dag en geen van ons beide had nog zin om die dag vieren. Op de begrafenis gaat papa mee naar de kerk maar niet naar het kerkhof dat is te vermoeiend voor hem. papa gaat rechstreeks naar de zaal waar de koffietafel wordt gegeven.
Zo verstrijken er tijden en papa valt nogmaals aan zijn bed ,eventjes buiten bewustzijn maar snel terug normaal We maken ons zorgen De nachten zijn kalm want die van boven hen woont daar al meer dan een jaar niet meer maar papa zijn nachtrust blijft verstoord. Slecht slapen blijft , soms geniet hij er zovan want dan zegt hij nu heb ik eens kunnen door slapen.
26 december 2009 Bezoekjes dag aan mijn ouders , ik leer papa één van de zovele dingen op de pc Ik leer hem de webcam kennen , hij wist niet dat dat ding er was, verbaast dat hij zichzelf zag neem ik vlug een foto van mijn ouders met de webcam het zal de laatste foto worden van papa. Ik wordt moe kunnen we op een ander keer verder leren vraagt hij aan mij. Natuurlijk zeg ik we hebben tijd genoeg , gezegd het maar wanneer ge nog wilt leren op de laptop. Lange tijd ga ik niet naar Mechelen want we hebben een heel strenge winter met veel gladheid en veel sneeuw en de rit is te ver om 120km ver te rijden in die situatie.
wachten tot het beter weer wordt om naar Mechelen te gaan en dat wordt paasdag
zondag 04 april 2010
Vandaag is het pasen en we gaan naar mijn ouders. De dag begon goed en mijn moeder had het eten op de tafel gezet en papa die altijd naast mij zit ineens valt die van zijn stoel recht de grond op , wij staan te roepen , ik zat papa te schudden en eventjes later kwam die weer bij ,het was net of die sliep , maar dan met zijn ogen open en het was precies dat die snurkte .We hebben staan roepen had ge dat niet gehoord ? Neen zei papa ik weet niks ik was volledig weg. Niemand had nog veel honger die dag en ik maakte me nu echt zorgen om papa.
zaterdag 24 april 2010
Paul zegt als ge gedaan hebt met de afwas zou ik eens willen gaan wandelen. Ok zei ik Het is 19 uur en ik begin met de afwas als ineens de telefoon gaat, het is mijn moeder volledig overstuur. Papa is gevallen aan de terrasdeur en het is ernstig , hij is kritieke toestand naar de kliniek gebracht. Kom naar hier zegt ze en ge kunt blijven slapen bij mij. Paul belt naar het ziekenhuis en vraagt dat we nog laat in de avond mogen langs komen want wij moeten van Limburg komen, dat mocht maar we moesten voorzichtig rijden. We laten alles vallen en rijden zo snel we mogen naar Mechelen om 20.30u komen we thuis aan . Nu kreeg ik van mijn moeder wat meer uitleg te horen , ze had de ambulance gebelt en er kwam ook een mugteam ter plaatsen 1uur lang hebben ze aan het reanimeren geweest en papa gaf ook bloed over bij de val. We reden naar het ziekenhuis en op spoed vertelde ze ons dat papa op intensievezorgen lag. Boven op die afdeling zaten we in de wachtkamer te wachten want we hadden net vernomen dat ze papa niet stabiel kregen de bloeding konden ze niet stoppen. Wat is er toch gebeurd vroeg ik aan de dokter? Uw vader heeft een hart stilstand gehad was het antwoord , we hebbben aderverkalking vastgesteld op deborst en hebben dat onmiddelijk opengemaakt dat is in orde nu. Ze hebben papa in een diepe coma gelegd en ook koel gelegd omdat zijn hersenen geen blijvende schade zou hebben. Het wordt intussen 23.15 u en mijn moeder begint moe te worden , maar we zijn nog niet tot bij papa geraakt . Een beetje later komt de dokter terug met het nieuws dat ze papa niet stabiel krijgen en dat we eventjes bij papa mogen gaan. Wat toestellen dat daar aan papa hingen en papa kreeg telkens bloed bij maar de bloeding konden ze niet stoppen. We gaan naar huis en het ziekenhuis laat iets weten als de toestand veranderd. om 24 uur lagen we in ons bed , ongeveer een halfuurke later hoor ik den telefoon gaan , ik spring uit mijn bed , het ziekenhuis met de melding dat papa niet stabiel is en dat de maagbloeding niet ondercontrole is , met deze melding gaan we terug slapen . Paul zegt ik ga de rest van de familie verwittigen , dat is mijn broer en mijn zus en Paul rijd naar daar. Ik zeg tegen mijn moeder ga maar slapen ik blijf wel op tot Paul terug is. Om 1u terug telefoon het gaat niet goed met uw vader , we krijgen de bloeding niet onder controle , uw vader zijn hart gaat het binnen een half uur begeven. Om 1.25u gaat de telefoon met de melding dat papa juist is overleden. We mochten terug komen om papa te zien maar we moesten een uurke wachten. Al de ander waren er intussen ook bij gekomen en in het ziekenhuis zeiden ze ons dat papa zijn hart onherstelbaar beschadigd was al van thuis en dat papa zijn bloeddruk op nul stond door die maagbloeding ,maar van wat was die maagbloeding dan vroeg ik, een maagzweer was het antwoord Nooit heeft papa gemerkt dat hij een maagzweer had.
zaterdag 01 mei 2010
Papa wordt maandag begraven want vandaag is het een feestdag en dan zijn er geen begrafenissen. Vandaag mijn verjaardag er is geen reden om te vieren dus vieren we niet. Eerst Paul dat een schaduw heeft op zijne verjaardag omdat nonkel Francois gestorven is en nu sterft papa als ik jarig ben ,mijn verjaardag zal nooit meer dezelfde zijn zoals vroeger. Altijd zal ik meer geconfronteerd worden met de dood van papa op mijn verjaardag.
maandag 03 mei 2010
Papa krijgt een mooie begafenis maar de pastoor mag wel eens beter luisteren naar de wensen van de familie mijn zus vraagt dat ze de gebeden mocht doen en terwijl ze recht wil staan gaat een ander die bij de pastoor zit de gebeden doen Ik vraag één liedje te draaien zoals iedereen een lied vraagd om te draaien in de kerk en dat van ons wordt afgebroken midden in het lied. Zoiets doet ge niet. Naar het kerkhof gaat de priester niet mee maar hij staat ons wel op te wachten in de zaal van de koffietafel om de koffietafel in te zegenen. Blijven eten heeft hij niet gedaan ,ik vind als hij daar kan wachten kon hij evengped meegegaan zijn naar het kerkhof. Papa sterft op zondag 25april en dagen horen we niks van de pastoor op vrijdag 30 april bellen we naar de pastoor zelf niks , geen reactie, op zaterdag 01 mei bellen we naar de kerk centrale en daar zeiden ze ons dat zoiets niet kon. en als de pastoor niks van zich liet horen dan moesten we terug contact opnemen met hen. zondag 02 mei na de zoveelste telefoon eindelijk een telefoontje met de melding binnen een halfuurke ben ik bij jullie nen dag voor papa zijn begrafenis. Ik vraag me af als wij er niet zo achter hadden gezeten we hadden daar mischien schoon gestaan aan de kerk , iedereen daar en geen pastoor of toch wel met een huwelijk of zo , gelukkig is het allemaal goed afgelopen Papa heeft een mooie begrafenis gekregen en dat is al wat telt voor mij
