|
Ciao tutti!
Dees is dus mijnen blog en hier ga'k probere (me de nadruk op probere) om alles wa er gebeurd in mijn tijdelijk Romeins leve bij te houde.
Eerst wou'k elken dag iets schrijve, maar uit ervaring hebbek al geleerd da'k daar ni in ga slage en dus zallek het maar houwe op een wekelijks verslag. Ma aangezien de eerste week wel een redelijk belangrijke week is zalk nu een (vrij lang) verslag geve van afgelope dage.
En ahja, ik excuseer mezelf bij deze okal voor de taalfoute die da'k ga make, en kga ook ni probere om alles in AN te schrijve want...
Daar hebbek geen goesting in =) en tzal dus meestal in AL (algemeen Liesbeth's) geschreve worde.
Zaterdag
Zaterdag bennek begonne me inpakke (beetje laat, I know, ma iedereen die mij een beetje kent zal daar wel ni echt van opkijke) en bennek de laatste dinge gaan inkope die'k nodig zou hebbe hier (gsm, nieuwen oplader (dieje ondertusse al kapot gegaan is) voor menne laptop, ...).
Twas ook ne redelek emotionelen dag, er zijn redelek wa traantjes gevloeid, mar das denkik wel normaal als ge voor zo'n lange periode vertrekt en van iedereen afscheid moet neme.
Mijn vlucht vertrok om 6:20, dus eiglek zondagmorgend, en als we correct wille zijn moete we nu dus overschakele naar de volgende dag, nl.:
Zondag
Kben om 2u snachts opgestaan om menijge beginne klaar te make voor het grote avontuur, en het eerste deel van da avontuur was het klaarspele om mij aan de 20kg toegelate bagage te houde (wa weeral geen verrassing zal zijn voor diegene die mij kenne).
Kheb dus heel hard moete selectere, vooral qua kleding, en ik kan u garandere, 20kg voor 18 weke is echt niks.
Mar kben der uiteindelijk toch in geslaagd (allez, kzat er wel wa over eerlek gezegd, ma khad gelukkig een zeer sympathieke dame bij de bagage check-in die het een en het ander door de vingers keek).
Maar dus, om 2u opgestaan, mij klaargemaakt, en rond kwart na drie zijn we naar de luchthave vertrokke.
Kmoest toen dus ook afscheid neme van mijn (t)huis, wa weeral een héél emotioneel moment was, vooral omdak onzen Billy moest achterlate, dieje spijtig genoeg ni meekon naar de luchthave wegens zijn TE enthousiaste en hyperactieve karakter tegenover vreemde mense,
en zoals iedereen weet bennek enoooorm gehecht aan da beestje, en da was dus ook den eerste keer dak zelf ben beginne wene zonder datter iemand anders begon, ma das nogal logisch, aangezien onzen Billyboy ni kan wene (gelukkig, we zoude anders een serieus vochtprobleem krijge in de keuke, meer specifiek tijdes het ete).
Mar kmoest dus ook afscheid neme van mijn vertrouwde omgeving wa dan weer een heel raar gevoel gaf, het idee da ge da maande nimeer ga zien doet wel iets met een mens om het zo te zeggen.
Zoals gezegd zijn we dus rond kwart na 3 vertrokke naar Zaventem, wanneer we juist aangekome zijn wetek ni, aangezien mijn tijdsbesef een beetje weg was door nen overload van emotionaliteit en verwardheid.
Op de luchthave zelf is alles heel vlot gegaan, geen probleme gehad, maar het ECHTE afscheid van het thuisfront (hier gelukkig ni in de betekenis van een oorlogssituatie) kwam dus wel dichter en dichter.
Zoals de meeste wel wete moge vanaf een gegeve moment alleen diegene me een vliegtuigticket doorlope en moge degene zonder ticket, zoals bv. mijner thuisfront, nimeer verdergaan.
Da was dan ook het moeilijkste moment voor mij, de moment waarop dak mijn eerste passe, volledig alleen, richting Rome moest zette.
Dan beseft ge pas echt wa ge aant doen zij en da ge wel effectief wegga voor 18 weke.
Wanneer dieje moment voorbij was, was ook het meest emotionele gedeelte gepasseert.
Maar zoalsek dus zei moestek vanaf dieje moment alles alleen doen, zoals door de controle gaan, op het vliegtuig wachte, op de vlieger stappe, ...
Maar tege al mijn eigen verwachtinge in zijn ook al die dinge vlekkeloos verlope en kben dus veilig en heelhuids in Rome geraakt.
De vlucht zelf was ook een eitje, geen complicaties, ben vertrokke int donker, heb dan nen hele mooie zonsopgang kunne bewondere vanuit mijn vliegtuigraampje (want ik had gelukkig een plaatsje aant raam) en ben aangekome rond 20 voor 9.
Ahja, voordak het vergeet te zegge, ni da't zo belangrijk is maar er zat zelfs nen BV in het 'reisgezelschap', namelijk Saartje Vandendriesche.
Aangekome op het vliegveld van Fiumicino werde we me een bus naar het gebouw van de luchthave gebracht, waarna dak moest gaan wachte op mijn ongeveer 22kg zware koffer, en die vervolgens van diejen band moest zien te krijge.
Tmoet dan ook een redelijk belachelek zicht geweest zijn toenda mijn koffer er eindelijk was en ik dieje van dieje lopenden band probeerde te sleure, maar ni sterk genoeg bleek te zijn en dus een afstandje moest meelope terwijl dak dieje koffer deraf probeerde te krijge (ma tis uiteindelijk wel gelukt), maar soit.
Daarna moestek normaal iemand van EF gaan zoeke die iets blauw zou aanhebbe en mij naar mijn gastgezin zou brenge, maar aangekome in de inkomhal zaggek niks blauw, maar wel ne man me een papier vast waarop 'Liesbeth Cools' stond geschreve, en mijn vrouwelijk instinct zei me dus om daar maar hene te gaan.
Twas nen helen sympathieke, hij heeft direct mijn koffer overgepakt, naar den auto gebracht en vervolgens naar mijn gastgezin.
Nu ga'k dus over naar de 'bespreking' over mijn gastgezin, de locatie vant appartement, de school, e.d.
De mense van mijn gastgezin (Rafaelle en Stella) zijn heel vriendelijke mense, ook heel cultureel.
Bij de aankomst heeft Stella direct ontbijt gemaakt voor mij, en tijdes da ontbijt is ook de andere EF-studente (waarme da'k een kamer moet dele) gearriveerd. Zij heet Sarah en is van Oostenrijk. Vriendelijk meisje maar wel redelijk verlege en timide, zegt ook ni veel, ni echt het soort mens waarda kik veel me om zou gaan, marja, you can't have it all he...
Maar dus, terwijl Stella het ontbijt klaarmaakte hebkik menijge een beetje gesetteld in de kamer, trouwens een mooie kamer, heel proper en gezellig appartement ook.
Daarna hebbe we het onbijt opgegete, zoals ge da meestal doe me ontbijten, en daarna heeft Rafaelle ons een korte rondleiding gegeve in de omgeving van het appartement.
Kzit op een mooie locatie, het appartement is namelijk op slechts 10 à 15 minuutjes wandele van het Vaticaan en bijgevolg ook van het Sint-Pietersplein. Daar bennek dus zondag ookal geweest, ook héél mooi allemaal, ma kga der natuurlijk nog wel is een paar keer passere om alles is beter te bekijke en te bestudere, kheb toch tijd genoeg...
Ik ben me Sarah dan ook nog naar een ander gebouw gaan kijke, kweet nimeer juist hoe da't heet, ma ook daar zallek later nog wel is naar gaan kijke en dan zallek er dus ook meer over kunne vertelle.
Rond 2u (denkik) zijn we teruggekeerd naar het appartement en hebbe we geslape tot half 7, aangezien we allebei heel moe ware van de heenreis.
Om 7u hebbe we dan gegete, Rafaelle en Stella hadde voor ons gekookt (en ik dacht da da elken avond zo ging zijn ma blijkbaar moete we, buite het ontbijt, altijd voor ons eige ete zorge), nl. pasta, wa het juist was wetek ni, ma twas wel iets simpel en héél lekker, daarna krege we nog wa salade, daarna iets groen wa heel gezond was maar waardak de naam ook nimeer van weet, en als dessert hebbe we applecrumble gegete.
Na het ete hebbe we dan nog een avondwandeling gemaakt me R. en S. (kheb geen goesting om heel hunne naam te type, ma khad het eiglek eve goe wel kunne doen aangezien den uitleg dak nu aant type ben veel langer is, ma dus, nu dak toch bezig ben, R en S betekent Rafaelle en Stella)
naar Trastevere, een wijk naast de Tiber, waar veel restaurantjes, winkeltjes, ... zijn, het gebied waar blijkbaar de Romeinse studente rondhange.
Daarna zijn we de Tiber overgestoke en zijn we richting het historisch centrum gewandeld. We zijn ook toen een paar monumente gepasseerd zoals bv. het pantheon, ma ook da was maar efkes en dus nader onderzoek van het historisch centrum zal weer later gebeure.
We hebbe tijdes de wandeling ook nog een ijsje gekrege van R en S, allez, kmoet eiglek gewoon ijs zegge want tware serieuze bolle (klinkt dubbelzinneg ^^ hihihihihi) en ze hebbe hier ook suuuuper veel verschillende smake, en moest iemand van de familie dees leze, een waar paradijs voor ons Lien dus.
Rond 11u lage we denkik in ons bed, dieje nacht hebbek gelukkig heel goe geslape, want ik moest natuurlijk fris en monter kunne opstaan (om 7u) voor mijn eerste schooldag die om half 9 begon.
Oké, ik merk nu da't echt wel een héél lang verslag aant worre is, hopelijk leest het een beetje vlot en ist wa interessant, maar kdenk da de beschrijvinge van volgende dage zoiezo wel korter gaan worre,
ma die ga'k voor morge of zondag houde (en kzal dan mss ook wa foto's uploade) aangezien dak morge redelijk vroeg moet opstaan omdak op uitstap ga (me de school) naar Pompei,
en kwestie van ni in slaap te valle tege ne versteende mens, zallek maar is in m'n bed kruipe!
Buona notte!
XxLiesbeth
02-10-2009 om 00:00
geschreven door Liesbeth 
|
