vergeten koninkrijken - norman davies ... en ook over ierland!
de auteur is een van de meest gerenommeerde europese historici. in dit boek haalt hij vergeten koninkrijken, hertogdommen en republieken vanonder het stof.
het boek wordt internationaal met lofbetuigingen overstelpt.
alleen al omdat hij een hoofdstuk aan ierland wijdt (éire, de onafwendbare aftocht van de kroon -sinds 1916) heb ik het boek gekocht.
58 bladzijden lang schrijft hij over mijn ierland. blijkbaar heeft hij in 1998 een boek over het verenigd koninkrijk en ierland geschreven ('the isles: a history'). het is nog te koop op amazon. of in ierland zelf ;-)
enkele uren later...
het hoofdstuk over ierland is gelezen. de recente geschiedenis van ierland heb ik al meermalen gelezen ('in europa' van geert mak), maar dawson brengt me tot enkele nieuwe inzichten:
-in 1800 had ierland nog zo'n 8 miljoen inwoners, engeland had er 10 miljoen. niet eens zo'n groot verschil. ik had dus het verkeerde idee* dat ierland een muis was die het moest opnemen tegen een olifant;
-de auteur kijkt verder dan de hedendaagse geschiedenis: het verenigd koninkrijk wordt wellicht over enkele decennia gewoon 'engeland' of 'schotland' (hoeda? wel, lees zelf... ;-) )
-het mooie aan lezen is dat ik alweer op zoek mag naar termen, feiten, data,...
'ulysses' is de engelse naam voor 'odyssues'... tjonge, moet ik daarvoor zo oud geworden zijn?
-'ulysses' beschrijft het leven van leopold bloom op 16 juni 1904. vandaar 'bloomsday'.
dit boek is geschiedenis waarbij ik mijn vingers aflik.
en dan heb ik zin om direct een ierlandbibliotheek in te richten, maar dan moet ik tegelijkertijd een eilandenbibliotheekkast installeren.
waarbij ik dan voor het dilemma geplaatst word welk boek in welke afdeling moet. dilemma's in een mensenleven! ni te doen!
ierland, ik zijn er zot van!
ooit wil ik 'ulysses' van james joyce lezen ('hebben' is 't zelfde voor mij).
ook al wordt het aangegeven als een van de meest ontoegankelijke/meest moeilijk leesbare boeken ooit.
je moet weten: ik ben een insulafiel. toen ik voor het eerst voet op ierse bodem zette (was het nu de linker- of de rechtervoet? ik zal het nooit met zekerheid weten!), wist ik: dit is het.
ik weet het: het weer is nog wisselvalliger dan hier. en in frankrijk zijn er warme regionen. en toch.
ierland is een prachtig land mét geschiedenis... en dat als eiland.
en ik wil carrick-on-shannon terugzien.
o ja, ik bezit ook boeken over eilanden.
ik dacht twee eilandenboeken te bezitten. echter, bij nader nadenken, kom ik al aan 7.
en waar is mijn boek 'famine' van een ierse auteur? ergens op zolder. moet ik morgen naar
op zoek. te koud nu.
ik herinner mij de film 'man of aran' van robert flaherty. man man man! da waren mannen, zelfs de vrouwen!
awel, ik wil ook 's naar de araneilanden!
en ik wil naar curraghs kijken en meevaren in een ambachtelijk vervaardigde curragh (met aan elkaar genaaide ossenhuiden).
jep, mijn boek 'the brendan voyage' is nog uitgeleend... (niet vergeten!).
er bestaat ook een 'the brendan voyage suite' (de eerste keer dat een ierse doedelzak samenspeelde met een symfonisch orkest). een hebbeding voor als ik in ierland ben!
in heel ierland kun je arantruien kopen. jammer dat ik er geen gekocht heb.
guinnessglazen kopen was ook een moeilijke opdracht. in ons land zijn ze haast niet te koop en ginder nog minder!
craggaunowen! da's de plaats met het museum waar ik ooit de curragh (zie foto) van tim severin zag tentoongesteld. ergens in een afgelegen straat.
aha! (ik heb een aha-erlebnis! aha!) da's ook het bokrijk van ierland. en net op de dag dat ik er aankwam, was de nacht voordien brand gesticht door snoodaards en was één van de prehistorische nederzettingen nog aan het nasmeulen. ik had nog de krant van de dag met op de voorpagina foto's van de brand. en omdat ik daardoor zulke deernis opwekte, mocht ik aan halve prijs binnen!
goh, nog steeds heb ik geen antwoord op de vraag of roger casement ooit in cobh woonde en vandaar op afrika-expeditie vertrok (die gedenkplaat op dat huis... ik mailde naar de stadssecretaris van cobh, maar die antwoordde niet). zal ik het ooit te weten komen? volgens mij kan het best dat casement door de ieren als dubieus persoon wordt ervaren.
het zal -vermoed ik- één van de vele vragen zijn die onbeantwoord zullen blijven in mijn mensenleven, snif.
threes anna beschrijft hoe onverwacht snel een gelukkige en moderne samenleving kan afbrokkelen, terwijl iedereen wanhopig probeert te overleven.
een boek dat me boeit door het gegeven an sich: op een kleine eilandengroep in de atlantische oceaan raast een zware storm, waardoor alle contact met de rest van de wereld wordt verbroken...
dierenbrein en mensenlijf - natterson-horowitz & bowers
(tekst op achterflap)
dieren kunnen net als mensen borstkanker krijgen, flauwvallen door een angstaanval, en een soa oplopen. ze hebben net zo goed obesitas als anorexia, en lijden aan dwangstoornissen en verslavingen. wat te denken van dino's met een hersentumor, koala's met chlamydia, honden die padden likken en chimpansees met een depressie.
de controversiële gerechtspsychiater geeft de leek een kijkje in een halve eeuw gerechtspsychiatrie. hij was/is een autoriteit, wat niet wegneemt dat ook hij waarschijnlijk af en toe 's in ed tijd is blijven stilstaan. ik vraag me af of een man van 85 nog mee is met de recente denkbeelden en ontwikkelingen.
niettemin schrijft hij populariserend en geeft wel een goed inzicht in heel wat terminologie die 'gemeengoed' is, maar toch enige verheldering vraagt.
de papegaai van de paus (mens en dier in de middeleeuwen) - raymond van uytven
de prof em. geschiedenis ging op zoek naar de relatie tussen mens en dier in de middeleeuwse leefwereld en verbeelding. hij trof dieren aan op tafel, maar ook in bestiaria, in spreekwoorden en namen, in schilden, helmen en zegels, in dierenfabels en satires.
een boek dat in 2009 werd uitgegeven, maar blijkbaar toen aan mijn aandacht is ontsnapt. gelukkig heb ik het nu gekregen als nieuwjaarsgeschenk.
leopold II had -als kroonprins- al megalomane plannen met belgië. al zijn reizen -hij gaf meestal aan dat het voor zijn gezondheid was- hadden tot doel het koninkrijk belgië uit te breiden met overzeese gebieden: 'op een dag moet de belgische vlag op alle vijf continenten wapperen. belgië moet de hoofdstad worden van het keizerrijk belgië, dat met de hulp van god zal bestaan uit borneo, een aantal eilanden in de stille oceaan, enkele plaatsen in afrika en amerika, en eveneens gebieden van china en japan.' (leopold II, 1861)
clerckx heeft de lang verborgen dagboeken van leopold II bestudeerd en trof een vorst met een complexe persoonlijkheid: koning, megalomaan, bedrieger, vrouwenversierder,...
dit is geschiedenis zoals ik ze graag lees. het boek mocht gerust dikker zijn. anderzijds: het zet aan tot verder zoeken (andere boeken, internet) en laat dat nou net één van de doelen van lezen zijn: je geest verruimen. in mijn geval: mijn honger naar geschiedenis.
jammer echter dat de extra's bij het boek niet uitgewerkt zijn op de site. en ik veronderstel dat het er 2 jaar na verschijnen van het boek niet meer van komt.
eindelijk nog 's boeken gekocht. ik ben naar de (commercieel veel geplaagde) stationsstraat in sint niklaas gereden en heb de boekenwinkels bezocht. een gevarieerd aanbod in 't oneindige verhaal (nogal wat aanlokkelijker dan de standaard boekhandel).
heb 4 titels uit de kunstbibliotheek van ludion aangeschaft.
net zoals de '1001'-reeks van librero bestaat de reeks uit bondige naslagwerken met de belangrijkste info.
de ludion kunstboeken zijn als volgt te gebruiken:
-in de marge van de eerste pagina worden kort enkele gegevens vermeld over het onderwerp, zoals de kenmerken, de symboliek en aanverwante voorbeelden;
-aan het begin van elk lemma wordt een korte omschrijving van het onderwerp gegeven, enkele karakteristieken of een relevant citaat;
-boven elke ingang staat een kleine afbeelding die als logo van het hoofdstuk functioneert;
-één of meer reproducties over de volle pagina illustreren het onderwerp;
-de inleidende tekst geeft bondige informatie over het onderwerp;
-korte teksten verklaren details in de illustraties;
-bij elke afbeelding staat een bijschrift met de naam van de kunstenaar, de titel van het kunstwerk, de datering en de collectie;
-het aanhangsel van het boek bevat een algemene index, een register van kunstenaars en een bibliografie.
maczak is een prof geschiedenis aan de univ van warschau. geniet internationale faam als kenner van de vroeg-moderne tijd.
de auteur schrijft over reizen in het europa van de 16de en 17de eeuw. het zijn vooral authentieke reisverslagen van geleerden, pelgrims, vorsten en kunstenaars die hij raadpleegt.
een greep uit de inhoud: moppen over herbergen, reizigers en bankiers, vuil en ongedierte, rovers en bandieten, vrouwelijke exotica, relikwieën, courtisanes,...
ik moet een begin maken met aantekeningen in een boek of op fiches. want (leuke) anekdotes gaan verloren. ik had het al veel langer moeten doen, maar een boek met aantekeningen... da's zo 'vies' ;-)
soit, ik moet er werk van maken. maar waarmee? met een potlood, een balpen...?
of moet ik met fiches werken of kleine schriftjes die in de binnenzak van een jas passen? wreeë problemen! ;-)
over de indianen van noord-amerika - george catlin
catlin, beroepsavonturier en schilder, reisde als een van de weinigen rond 1835 onder de indianen van de noord-amerikaanse prairie rond. hij legde gebruiken en leefwijzen van heel wat indianenstammen vast, zowel in woorden als in schilderijen (portretten, landschappen).
zijn verslag verscheen in 1841 en vormt een volledige documentatie van de noord-amerikaanse indianen.
de oorlogen tegen de indianen duurden nog tot het einde van de 19de eeuw, toen catlin al zo'n 30 jaar overleden was.
ook nu weer wil ik weten, inzichten krijgen en verbanden kunnen leggen.
als kind al vond ik het raar dat in westerns indianen steevast als slecht en blanken als goed werden voorgesteld. de amerikaanse propaganda heeft decennialang een verwrongen beeld van de indianen verkondigd.
gelukkig was er dus catlin, die -vaak als eerste blanke- de stammen opzocht en ons zo een prachtig tijdsbeeld levert.
bernlef is overleden. ik heb van hem 'hersenschimmen' en lees het nu voor de tweede keer. aangrijpend hoe de auteur zich inleeft in maarten, een dementerende man die van zichzelf, zijn vrouw, familie en de wereld om hem heen vervreemdt en verdwaalt in zijn geest. prachtig gewoon. ik lees het in turbo, omdat ik wil weten hoe het eindigt.
dé dag. alhoewel. heb wel zin om balorig te zijn en dat formuliertje ostentatief te verscheuren. moet toch kunnen, of niet? als burger heb je de plicht om te stemmen, maar je hebt ook het recht om dat papiertje te verfrommelen. of zie ik het verkeerd? als ik lees dat elke burger van een gemiddelde gemeente heel wat geld naar de stadskas laat afvloeien... we betalen in 6 jaar een pak geld, waarmee het bestuur dikwijls naar eigen goeddunken projecten opstart. ach, misschien is de weg van de democratie nog de minst slechte.
kannibalisme en mensenoffers - daniël vangroenweghe
alweer een boek dat ik niet kon laten liggen. over antropofagie had ik nog niks in mijn bib.
de auteur is bekend van 'rood rubber'. en net zoals voor dit boek heeft hij jarenlang opzoek- en leeswerk moeten verrichten, want het is goed gedocumenteerd. voor midden-amerika refereert hij naar spaanse ooggetuigen (zowel het verhaal van een gewone soldaat -zeldzaam!- als dat van een chroniqueur).
bovendien heb ik heel wat bijgeleerd over de sitz im leben van de midden-amerikaanse indianen. vangroenweghe heeft het ook over de voedselteelten, de organisatie van de maatschappij, het leven met naburige volkeren, hun gebruiken en de confrontatie met de spanjaarden.
nu lees ik in het deel over kannibalisme in centraal-afrika, dat meer veel meer culinair kannibalisme was dan bij de mexicanen.
voortdurend citeert de auteur verslagen van europese controleurs, blanken in dienst van het kroondomein en mondelinge getuigenissen van zwarten.
het lezen voert me regelmatig terug naar boeken over de exploraties in congo.
ook hier valt het opportunisme van de blanken op; kannibalen werden soms ongemoeid gelaten als deze de blanken van dienst konden zijn.
regelmatig valt de auteur in herhaling. echter: repetitio est mater studiorum!
de auteur is hoogleraar griekse literatuur en cultuur aan de univ in cambridge.
hij heeft het in zijn boek over de griekse en romeinse invloeden op ons leven, zowel in onze relaties, onze religie en onze politiek en meer. goldhill voert ons mee door de sociale, intellectuele, psychologische en artistieke erfenis van de klassieken.
het boek boeit me, al ben ik pas aan bladzijde 50.
'in europa' heb ik in enkele dagen uitgelezen. mak schrijft prachtig en vertelt zowel de geschiedenis van de groten der aarde als van de kleine man. zeker van dat ik het ooit herlees en aantekeningen maak.
zijn nieuwe boek 'reizen zonder john' heb ik bij het verschijnen direct aangekocht. ook dit boek leest heel vlot en boeit me vanaf de eerste bladzijde. ook nu lardeert mak zijn verhaal met legio anekdotes.
de titel verwijst naar de grote john steinbeck, wiens reis dwars door amerika ('reizen met charley') geert mak nu herhaalt. mooi hoe mak leven en werk van steinbeck integreert in zijn verhaal. aldus is dit boek ook een biografie van steinbeck.
mak onderzoekt wat er overgebleven is van het 'beloofde land'. ik ben benieuwd naar zijn analyses!
ook dit jaar het mas bezocht. het blijft een prachtig staaltje van hedendaagse architectuur. prachtig ook hoe de omgeving heropgewaardeerd wordt. in vijftien jaar tijd heeft 'het eilandje' een ware metamorfose ondergaan en die is nog niet ten einde.
ik blijf me echter ergeren aan de soms donkere tentoonstellingsruimtes.
snackje gegeten in de batavier (bataven waren een germaanse volksstam; het verband is me niet duidelijk): heel vriendelijk personeel!
dan te voet naar de markt, de kathedraal en de steen voor nello en patrasche (en alweer japanners!).
minpunt: parkeergeld betaald via sms. blijkt achteraf dat je eerst moest registreren, wat nergens vermeld was op de parkeerpyloon.
toen we ons vertrek wilden registreren, merkten we dat er een sms gestuurd was met de melding van een registratie. tof!
dus: boete ten bedrage van 23 euro! niet bepaald goedkoop, zo'n dagje antwerpen...
de jonge miljonair bliss belandt bij een beroemde arts. bliss is ziek van verveling. de arts echter weigert hem te onderzoeken en raadt hem aan zijn huidige luxeleventje in de steek te laten en het over een andere boeg te gooien; bliss moet verzaken aan zijn leventje en werk zoeken, waarbij hij gedurende 1 jaar moet leven van 2 pond in de week (het boek werd uitgegeven in 1959).
indien hij de weddenschap verliest, moet hij aan de arts 25 000 euro schenken voor het ziekenhuis. in het andere geval krijgt hij van de arts een handdruk en een verontschuldiging. uitgedaagd door de arts gaat bliss de weddenschap aan. bij zijn eerste job moet hij grote fornuizen verkopen, iets wat hem pas op het einde van zijn proeftijd lukt. de auteur gebruikt telkens originele vondsten en maakt de lezer regelmatig aan het lachen.
leuk om te lezen! soms wel oubollige taal.
oppenheim (1866-1946) heeft meer dan honderd boeken geschreven, waarvan de meeste opgewekte ontspanningslectuur zijn.
bernlef is overleden. ik heb van hem 'hersenschimmen' en lees het nu voor de tweede keer. aangrijpend hoe de auteur zich inleeft in maarten, een dementerende man die van zichzelf, zijn vrouw, familie en de wereld om hem heen vervreemdt en verdwaalt in zijn geest. prachtig gewoon. ik lees het in turbo, omdat ik wil weten hoe het eindigt.
ook dit jaar het mas bezocht. het blijft een prachtig staaltje van hedendaagse architectuur. prachtig ook hoe de omgeving heropgewaardeerd wordt. in vijftien jaar tijd heeft 'het eilandje' een ware metamorfose ondergaan en die is nog niet ten einde.
