kannibalisme en mensenoffers - daniël vangroenweghe
alweer een boek dat ik niet kon laten liggen. over antropofagie had ik nog niks in mijn bib.
de auteur is bekend van 'rood rubber'. en net zoals voor dit boek heeft hij jarenlang opzoek- en leeswerk moeten verrichten, want het is goed gedocumenteerd. voor midden-amerika refereert hij naar spaanse ooggetuigen (zowel het verhaal van een gewone soldaat -zeldzaam!- als dat van een chroniqueur).
bovendien heb ik heel wat bijgeleerd over de sitz im leben van de midden-amerikaanse indianen. vangroenweghe heeft het ook over de voedselteelten, de organisatie van de maatschappij, het leven met naburige volkeren, hun gebruiken en de confrontatie met de spanjaarden.
nu lees ik in het deel over kannibalisme in centraal-afrika, dat meer veel meer culinair kannibalisme was dan bij de mexicanen.
voortdurend citeert de auteur verslagen van europese controleurs, blanken in dienst van het kroondomein en mondelinge getuigenissen van zwarten.
het lezen voert me regelmatig terug naar boeken over de exploraties in congo.
ook hier valt het opportunisme van de blanken op; kannibalen werden soms ongemoeid gelaten als deze de blanken van dienst konden zijn.
regelmatig valt de auteur in herhaling. echter: repetitio est mater studiorum!
de auteur is hoogleraar griekse literatuur en cultuur aan de univ in cambridge.
hij heeft het in zijn boek over de griekse en romeinse invloeden op ons leven, zowel in onze relaties, onze religie en onze politiek en meer. goldhill voert ons mee door de sociale, intellectuele, psychologische en artistieke erfenis van de klassieken.
het boek boeit me, al ben ik pas aan bladzijde 50.
'in europa' heb ik in enkele dagen uitgelezen. mak schrijft prachtig en vertelt zowel de geschiedenis van de groten der aarde als van de kleine man. zeker van dat ik het ooit herlees en aantekeningen maak.
zijn nieuwe boek 'reizen zonder john' heb ik bij het verschijnen direct aangekocht. ook dit boek leest heel vlot en boeit me vanaf de eerste bladzijde. ook nu lardeert mak zijn verhaal met legio anekdotes.
de titel verwijst naar de grote john steinbeck, wiens reis dwars door amerika ('reizen met charley') geert mak nu herhaalt. mooi hoe mak leven en werk van steinbeck integreert in zijn verhaal. aldus is dit boek ook een biografie van steinbeck.
mak onderzoekt wat er overgebleven is van het 'beloofde land'. ik ben benieuwd naar zijn analyses!
ook dit jaar het mas bezocht. het blijft een prachtig staaltje van hedendaagse architectuur. prachtig ook hoe de omgeving heropgewaardeerd wordt. in vijftien jaar tijd heeft 'het eilandje' een ware metamorfose ondergaan en die is nog niet ten einde.
ik blijf me echter ergeren aan de soms donkere tentoonstellingsruimtes.
snackje gegeten in de batavier (bataven waren een germaanse volksstam; het verband is me niet duidelijk): heel vriendelijk personeel!
dan te voet naar de markt, de kathedraal en de steen voor nello en patrasche (en alweer japanners!).
minpunt: parkeergeld betaald via sms. blijkt achteraf dat je eerst moest registreren, wat nergens vermeld was op de parkeerpyloon.
toen we ons vertrek wilden registreren, merkten we dat er een sms gestuurd was met de melding van een registratie. tof!
dus: boete ten bedrage van 23 euro! niet bepaald goedkoop, zo'n dagje antwerpen...
de jonge miljonair bliss belandt bij een beroemde arts. bliss is ziek van verveling. de arts echter weigert hem te onderzoeken en raadt hem aan zijn huidige luxeleventje in de steek te laten en het over een andere boeg te gooien; bliss moet verzaken aan zijn leventje en werk zoeken, waarbij hij gedurende 1 jaar moet leven van 2 pond in de week (het boek werd uitgegeven in 1959).
indien hij de weddenschap verliest, moet hij aan de arts 25 000 euro schenken voor het ziekenhuis. in het andere geval krijgt hij van de arts een handdruk en een verontschuldiging. uitgedaagd door de arts gaat bliss de weddenschap aan. bij zijn eerste job moet hij grote fornuizen verkopen, iets wat hem pas op het einde van zijn proeftijd lukt. de auteur gebruikt telkens originele vondsten en maakt de lezer regelmatig aan het lachen.
leuk om te lezen! soms wel oubollige taal.
oppenheim (1866-1946) heeft meer dan honderd boeken geschreven, waarvan de meeste opgewekte ontspanningslectuur zijn.
regelmatig grasduin ik op de website van 'the irish times'. vandaag een artikel over de redding van drie duitsers die het meer overstaken met een boot en strandden op priests island. de derde bleek lange tijd spoorloos, omdat hij in een dinghy op zoek was gegaan naar hulp (slim!). het meer is 30 km lang en het 2de grootste van ierland (op de shannon).
meer dan 20 jaar geleden vaarden we het meer over. je wordt ervoor gewaarschuwd (via borden) het meer niet over te steken bij slecht weer. met de trage boot die we toen hadden (cruising stond toen nog in zijn kinderschoenen in ierland; bij onze tweede cruising hadden we in alle opzichten een topboot!) duurde het meer dan tien uur om het meer over te steken. het begon al te schemeren toen we athlone bereikten. en op de golven verschenen witte schuimkoppen. over de hele lengte van het meer zijn er 9 boeien en aan boord was een verrekijker om de boeien op te sporen. want als je verdwaalt op het meer, ben je overal en nergens! bovendien beschikte je toen nog niet over een boordgsm, wel over een vuurpijl en een noodvlag.
bij de terugkeer moesten we dus alweer het meer over. het was zo mistig dat we geen hand voor ogen zagen en een eerste poging om ons op het meer te begeven, mislukte. we moesten terugkeren naar de haven en wachten tot de mist optrok.
op het meer zijn er enkele eilandjes, die tot 1950 bewoond waren. het moet een hels overleven geweest zijn, zeker zonder de moderne communicatiemedia van nu. ik probeer me het leven van de afgezonderde eilandbewoners voor te stellen.
volgend jaar wil ik voor de vijfde keer naar ierland! als god het wil!
een verjaardagscadeautje van mijn vriendin! cohen volg ik al sinds mijn zestiende en de laatste jaren groeide de intentie om hem live aan het werk te zien, temeer omdat de canadees dit jaar 78 wordt!
met 9 zijn we in gent. eerst eten in 'faits divers', daarna te voet naar het sint pietersplein. om 20 uur stipt huppelt de singer/songwriter het podium op: hij krijgt zijn eerste staande ovatie.
cohen heeft -geïmpressioneerd door de locatie bij zijn vorige tournee in 2010- deze keer gent gekozen als start van zijn wereldtournee. 5 keer speelt hij hier. prachtig decor en een goed geluid. het publiek is in de ban van cohen. veel jonge mensen ook onder het publiek.
de begeleidingsgroep is super, o.m. met de spaanse luitist javier mas en de moldavische violist alexandru bublitchi . de backing vocals: de webb sisters (doen heel iers aan in hun muziek) en sharon robinson.
het is een gedisciplineerd publiek op het plein, dat wel enkele keren rechtveert of uitgelaten applaudiseert. en cohen blijft een gentleman: neemt zijn hoed af, wanneer zijn begeleiders een solomoment brengen en telkens als hij een song beëindigt.
zelf was ik zo in de ban van deze levende legende dat ik achteraf het gevoel heb dat sommige nummers mij ontgaan zijn
4 keer brengt cohen bisnummers (9 in totaal), o.m. 'I tried to leave you' ;-) en 'save the last dance for me' (origineel van the drifters?).
zelfs spaanse en canadese kranten brengen verslag uit van het concert. de canadese 'la presse': une soirée impeccable!
het is middernacht als cohen afsluit.
ik geniet nog na van een prachtige avond. met dank aan anne!
bezig aan koele berging. door wegsmijten van onnodige dingen en reorganiseren (ne man hé!) heb ik een kast over. bovendien is het ruimer in de berging. dus verhuist de overtollige kast naar mijn bureau en kunnen alweer een hoop boeken van de zolder.
ik las het boek in mijn humanioratijd in het engels. of tenminste: delen ervan. 'verplichte lectuur', weet je wel.
echter: het boek is me altijd bijgebleven.
het verhaal: een troep schooljongens strandt -na een vliegtuigcrash- op een onbewoond eiland. de strijd om het bestaan en het overleven dringt zich op en een leidersfiguur is onontbeerlijk. de strijd tussen twee jongens om het leiderschap wordt hard gespeeld. de scheidslijn tussen 'goed' en 'kwaad' en 'beschaving' en 'barbaarsheid' is dun...
in dit boek worden de structuren en betekenissen blootgelegd van heilige plaatsen en landschapsvormen overal ter wereld. plattegronden, tekeningen en foto's illustreren hoe oriëntaties, vormen en akoestiek van een plaats ons de spirituele belevingswereld van onze voorouders kunnen onthullen.
een greep uit de inhoud:
-beeldende plaatsen (figuren in het landschap)
-voettochten door heilige landen (de geografie van de bedevaart)
-reuzen in de aarde (patronen, tekeningen en beeltenissen)
-de positionering van monumenten (de heilige relatie ten opzichte van het landschap en de hemel)
avonturiers voor god (missie 1850-1900) - marcel bauer
dit boek is een selectie van citaten van vroegere missionarissen. ze zijn afkomstig uit brieven, verslagen en dagboeken die geschreven werden tussen 1850 en 1900. een greep uit de missioneringsgebieden: borneo, canada, paaseiland, peru, tibet, viëtnam, japan, china, congo, zuid-afrika, samoa.
de wereld werd stilaan ontsloten. voor vele gebieden begint vanaf dan hun 'geschiedenis' (de eerste geschreven bronnen), net zoals dat voor onze streken het geval was met 'de bello gallico' van julius caesar.
de citaten zijn heel interessante ooggetuigenverslagen.
ik heb al enkele passages gelezen en het smaakt naar meer!
bovendien is het boek geïllustreerd met tekeningen en foto's ('authentiek', want nog niet gefotoshopt).
van küssnacht naar argenteuil - leo van audenhaege
tja, ik had al enige argwaan (intuïtie?) tegenover dit boek. zelf zou ik zoiets nooit kopen, maar dit boek heb ik dus wel in de bek gekeken. de schrijfstijl is nogal amateuristisch/ wat me vooral stoort, is het feit dat de auteur korte woordgroepen inlast die alles en niets zeggen en dus heel storend zijn. van enige objectiviteit heeft hij geen kaas gegeten. de schrijver is een echte leopoldist. voor het eerst lees ik dat leopold door de nazi's uitgenodigd werd voor een gesprek over de toekomst van het land. terwijl het algemeen bekend is dat leopold zelf om een onderhoud vroeg. puur uit opportunisme. de vele buitenechtelijke verhoudingen van onze koningen -boudewijn uitgezonderd- interesseren mij in feite geen zier. het is non-geschiedenis. het komt mij voor dat de auteur dit boek geschreven heeft om nog 's in de verf te zetten dat hij een 'bevoorrechte getuige' was tijdens het bewind van leopold III. wel, hij had het beter daarbij gelaten. hij is weinig kritisch voor leopold, die voor hem eerder een slachtoffer dan een dader is van 'collaboratie'. dit boek hoort thuis op de brandstapel.
een journalist die even oud is als de republiek en er een jaar lang rondgereisd heeft. ik was aanvankelijk wat sceptisch, omdat ik de reportages van vranckx nogal oppervlakkig vind. maar dit boek heeft me geboeid van de eerste tot de laatste pagina. bovendien is de auteur heel goed gedocumenteerd (zie lijst in het boek). het boek kan natuurlijk niet tippen aan dat van david van reybrouck. toch refereert vranckx regelmatig naar stanley en het koloniale verleden. en eens te meer blijkt dat de congolezen nog steeds met een koloniale kater zitten: ofwel zien ze belgië nog steeds als reddende nonkel, ofwel hebben ze nog steeds haatgevoelens tegenover de blanken. tenslotte leeft nu nog een generatie die het kolonialisme aan den lijve ondervonden heeft of er nog steeds de gevolgen van draagt. puik journalistiek reisdagboek van vranckx!
chanson (een gezongen geschiedenis van frankrijk) - bart van loo
gekocht met een cadeaubon van mijn dochter voor vaderdag. bart van loo is francofiel. las van hem zijn frankrijktrilogie, waarvan ik het 'lezen'-deel nog 's wil herlezen tijdens de vakantie. en dan moet ik aantekeningen maken, want ik vergeet te veel. frans chanson heeft me altijd al geboeid. heb er heel wat cd's van. tientallen evergreens (hoe heet dat in het frans?) die nog steeds worden meegezongen. ik vraag me af of de jeugd die klassiekers nog kent. van loo schrijft meeslepend. dit keer dus over frans chanson. heerlijk om te lezen en de bijhorende nummers te beluisteren. met het boek krijgen de chansons soms een heel andere invalshoek. prachtig werk!
rood rubber (leopold II en zijn kongo) - daniel vangroenweghe
ik las het boek meer dan 15 jaar geleden (ontleend in de bib). nu lag het voor 6 euro te koop in de boekhandel! verbijsterend hoe leopold II en belgië de mensenrechten aan hun laars lapten omwille van geldgewin (rubberontginning). vangroenweghe heeft zich gedurende 10 jaar vastgebeten in onderzoek, documenten van onderzoekscommissies (o.m. van roger casement) en archieven. de rubberontginning zorgde voor een ongeziene menselijke tragedie. de belgen waren er aanvankelijk heer en meester, tot (vooral protestantse) zendelingen de wantoestanden begonnen aan te klagen. leopold II was bovendien een gewiekste zakenman en bijna absoluut monarch, die zelfs de staat voor schut zette en oplichtte (niet terugbetalen van leningen). het terreurbewind dat de meeste gezagsdragers hanteerden, was volledig gebaseerd op willekeur. tijdens het lezen kan ik de gelijkenis met de nazi's niet onderdrukken.
het nieuwe te lezen boek voor de leesclub. het vraagt een inspanning van mij, want ik ben niet echt een romanlezer. anderen zeggen dat het taalvirtuositeit is. voor mij is het een last om de eerste 20 pagina's door te spartelen. het verhaal komt me als weinig samenhangend over. kan natuurlijk best aan mij liggen. wat ik wel fijn om lezen vind, is hoe het vissersleven in al zijn facetten beschreven wordt. het is alweer geschiedenis van de kleine man en dat blijft me boeien. even citeren: 'hemel en hel' vertelt het meeslepende verhaal van iemand die zich na de dood van een vriend geen raad meer weet. stefansonn maakt indruk door zijn beeldende en poëtische beschrijvingen. 'hemel en hel' is een prachtige en aangrijpende roman over het leven en het geweld van de natuur. een ogenschijnlijk verhaal met een grandioze uitwerking.'
mijn blog is 1 jaar oud. het is al veel dat ik het volhoud. al had ik veel meer willen schrijven. ook over het leven an sich. maar internet is publiek en ik vrees. graag zou ik covers van boeken plaatsen, maar ik ben te lui om op te zoeken hoe het moet. straks alweer naar de boekhandel. even snuisteren, vastnemen, covers lezen. ik ga steevast naar de afdeling 'geschiedenis'. ooit, als er een tweede leven is en iemand is mij barmhartig, volg ik geschiedenis. ik ben een lezer, maar ik ben een veelvraat. dat betekent dat ik steeds in enkele boeken tegelijk bezig ben. ik wil uitdaging. en soms heb ik die na enkele tientallen bladzijden wel gehad. en dan wil ik een nieuw boek. soms vraag ik me af wat ik onthoud van een boek. hoe diep de informatie in mijn hersenen opgeslagen ligt en wanneer het er nog 's uitkomt. en of het er uitkomt op het moment dat ik het kan gebruiken. en nog steeds droom ik van frankrijk. ergens een huisje, tuintje, velden om me heen en een landwegeltje om te komen en te gaan. en eenvoudig leven. wel met modern comfort, maar eenvoudig. tuinieren, lezen, rusten, mensen ontvangen voor enkele dagen en praten en gezellig bij elkaar zijn. en hoe ouder ik word, hoe minder het moet. misschien (n)ooit. ik zie wel. (n)ooit...
belgië een geschiedenis zonder land - rolf falter
een turf van meer dan 400 bladzijden. 1/4 is al gelezen en het smaakt naar meer. falter begint bij caesar (de eerste geschreven bronnen over onze streken). hij schrijft vlot, legt verbanden, schrijft ook over de kleine man. vernieuwend ook, in deze zin dat hij nieuwe inzichten brengt. leuk, ook al omdat ik al heel veel gelezen heb over caesar en de karolingers. dit boek daagt uit om verder te lezen. het is voor het eerst dat ik een verklaring lees voor het verdwijnen van de middeleeuwse feodaliteit. eindelijk! bovendien geeft hij ook antwoord op de populatie in de oudheid en de middeleeuwen. zoiets lees je zelden. het geeft antwoord op een vraag die mij al lang bezighoudt. nu verderlezen, want dit boek boeit mij mateloos!
ook dit jaar het mas bezocht. het blijft een prachtig staaltje van hedendaagse architectuur. prachtig ook hoe de omgeving heropgewaardeerd wordt. in vijftien jaar tijd heeft 'het eilandje' een ware metamorfose ondergaan en die is nog niet ten einde.
regelmatig grasduin ik op de website van 'the irish times'. vandaag een artikel over de redding van drie duitsers die het meer overstaken met een boot en strandden op priests island. de derde bleek lange tijd spoorloos, omdat hij in een dinghy op zoek was gegaan naar hulp (slim!). het meer is 30 km lang en het 2de grootste van ierland (op de shannon).
een verjaardagscadeautje van mijn vriendin! cohen volg ik al sinds mijn zestiende en de laatste jaren groeide de intentie om hem live aan het werk te zien, temeer omdat de canadees dit jaar 78 wordt!
gekocht met een cadeaubon van mijn dochter voor vaderdag.
ik las het boek meer dan 15 jaar geleden (ontleend in de bib). nu lag het voor 6 euro te koop in de boekhandel! 
het nieuwe te lezen boek voor de leesclub. het vraagt een inspanning van mij, want ik ben niet echt een romanlezer. 
een turf van meer dan 400 bladzijden. 1/4 is al gelezen en het smaakt naar meer. falter begint bij caesar (de eerste geschreven bronnen over onze streken). hij schrijft vlot, legt verbanden, schrijft ook over de kleine man. vernieuwend ook, in deze zin dat hij nieuwe inzichten brengt. leuk, ook al omdat ik al heel veel gelezen heb over caesar en de karolingers. dit boek daagt uit om verder te lezen. het is voor het eerst dat ik een verklaring lees voor het verdwijnen van de middeleeuwse feodaliteit. eindelijk!
