teruggevonden op zolder... in een doos met artisboeken. nooit gedacht dat het daarin zou kunnen liggen hebben (ooo, 4 werkwoorden achter elkaar -doet me denken aan perswoordvoerder jos colpin van het brusselse gerecht; die man gebruikte in elke zin minstens 3 werkwoorden, à la: 'de beschuldigde is vanavond voorgeleid geweest geworden voor de onderzoeksrechter'). het is een klein filosofieboek voor kinderen; het wekt nieuwsgierigheid en stimuleert tot vragen. het boekje werd uitgegeven in volle gaarderhype in 1997. gaarder had enkele jaren ervoor 'de wereld van sofie' geschreven. vraag: mag ik nog lang leven, zodat ik dit alles kan herlezen? bedankt!
de wonderwereld van de insekten (sic) - van der donk en van gerwen
een prachtig kijk- en leesboek, in juni 1981 uitgegeven als 'boek van de maand'. jammer dat dit prachtinitiatief na enkele jaren ter ziele ging. elke maand was het uitkijken naar een prachtboek (non fictie). het is het boek dat ik binnenkort weggeef... het zal even pijn doen, maar ik weet dat het in goeie handen terechtkomt ;-) da's een troost...
('eureka!') wat wij zien en horen - bob, tom en jan wolkers
joepie! mijn vreugde kent geen grenzen! ik heb gisteren nog wat opgerommeld op zolder en ik vond het allang spoorloze boekje. gekocht op 18 maart 1992 (bijna 20 jaar geleden) voor 590 bef. ik had allang de hoop opgegeven het terug te vinden, omdat ik dacht dat ik het uitgeleend had en nooit meer teruggekregen. je vindt het ook niet meer in tweedehandsboekenwinkels. ik blader en geniet. mooi! ook dit is geluk. het is het verslag in woord en beeld (tekeningen van de zonen van jan wolkers) van al hun empirische ervaringen, vooral dan van hun natuurbelevingen. sublieme, eerlijke, onbevangen kindertekeningen.
en dit boek doet me denken aan 'l'extravagant voyage du jeune et prodigeux t.s. spivet' (reif larsen). een 'roman' over een wonderboy van 12, gepassioneerd door cartografie en wetenschappelijke illustraties. gewapend met een telesoop, vier kompassen en de memories van zijn achterachtergrootmoeder, onderneemt t.s. een reis die hem misschien toelaat te ontdekken hoe de wereld in elkaar zit. subliem boek, maar ik moet er hoognodig opnieuw in beginnen.
als mijn pensioen alweer twee jaar verder verwijderd is, wanneer kan ik al die boeken dan eindelijk 's lezen? daarmee houden de ministers natuurlijk geen rekening. arm vlaanderen.
een boek dat ik niet kon laten liggen. voor 9,95... zeg nou zelf! het gekende reboprocédé: een landkaartje, info over museum, site, vervoer, een paginagrote foto van het kunstwerk en info over het werk zelf en de kunstenaar. mijn favorieten: -théodore chassériau: venus anadyomène; -henri gervex: ochtend na de liefdesnacht; -jean-august ingres: la grande odalisque; -max ernst: die einkleidung der braut; -titiaan: venus van urbino; -françois boucher: het liggende meisje; -franz von stück: die sünde; -auguste renoir: het slapende meisje; -anders zorn: wikströms atelier; -edvard munch: madonna; -edward burne-jones: andromeda; -john william waterhouse: in de tuin van de minnaar;
de omhelzing - david grossman (ill. michael rovner)
een kostbaar kleinood, gekregen van mijn lief lief. ik heb gelezen, al is dat een verkeerd gekozen woord. het is een koesterboekje, een hebbeding, dat eigenlijk enkel tot zijn recht komt als je het cadeau krijgt. zoals nu dus. ik citeer 'la repubblica': 'een prachtige verdediging van de eenzaamheid én de liefde.' een boekje dat een ereplaats verdient in een huiskamer en in mijn hart. bij elke zin krijg ik associatieve gedachten, mijmer weg, reflecteer, word ik gezinnestreeld. het mooiste boekengeschenk ooit... dank je ;-)
ik heb de meeste reportages op tv gezien. beklijvende tv, net zoals het boek. grote verhalen van gewone mensen. zo heb ik ze graag. verhalen zonder pretentie. dankzij de reportages krijgen de mensen en hun verhalen een nieuwe dimensie. het gaat telkens over universele thema's: liefde, malheur, verdriet, geluk,...
ik heb eindelijk mijn boeken geordend. werd tijd. ook al om iets nieuws op mijn blog te schrijven. mijn boeken zijn gewoon geordend volgens genre. deze zijn: kunst, geschiedenis, reizen, literatuur, religies, esoterie, tuinieren, eten/koken, poëzie, kunstboeken, muziek, psychologie en filosofie, naslagwerken, non fictie varia. jammer genoeg kunnen niet alle boeken een plaats krijgen; heb dus moeten selecteren. maar er kan nog een kast bij. al ben ik voorlopig tevreden. het geeft een goed gevoel om naar de ruggen van die boeken te kijken en te dromen. één van mijn favorieten staat er natuurlijk ook tussen: madame bovary van flaubert. kijk er nu al naar uit om te kunnen grasduinen...
wel gelezen de laatste weken, maar van 't één naar 't ander. nu toch opnieuw 'tot de laatste man' (duitsland 1944/1945) ter hand genomen. heel goed gedocumenteerd werk van de britse historicus ian kershaw die met dit boek op zoek gaat naar dé hamvraag: hoe komt het dat duitsland kon blijven oorlog voeren en dat hitler -ondanks de opeenvolgende nederlagen in het laatste oorlogsjaar- de macht kon blijven behouden. en hoe kon de oorlogsmachine blijven doorgaan. doet er me aan denken dat ik één dezer dagen nog 's 'der untergang' -met een weergaloze bruno ganz- wil bekijken.
bij elk bezoek aan de boekhandel nam ik er enkele van montefiore in mijn handen en las de flaptekst. echter... de tekeningen op de omslag deden me denken aan libelle en flair en chicklit. en dan die naam... klinkt zo 'goedkoop'. maar ik heb me laten overhalen door de winkeljuffrouw, die de romans heel goed vindt. zodus. ik ben benieuwd.
venetië, zeventiende eeuw. over wetenschap, de geheimen van het menselijk lichaam en geheim onderzoek. toen ik het boek vastnam, was ik direct geboeid door de foto op de cover. deed me denken aan een historisch verhaaltje over vesalius. boekje dat ik in het vijfde leerjaar las bij de doodbrave schoolmeester van der sypt. zijn voornaam? die kenden wij niet. net zomin als van de andere schoolmeesters. meester van der sypt was na de oorlog enkele weken opgesloten geweest in lokeren. hij zou 'ne zwarte' geweest zijn, alhoewel ik dat moeilijk kan geloven van hem. ach, wie vlaming was en daar voor uitkwam, was al rap 'ne zwarten'. soit. ik ben begonnen in 'de leerlingsnijder'. de materie boeit me. doet me denken aan alan kurzweil (een kastje met curiosa) en aan patrick süskind (het parfum). wat me tegenstaat: de korte zinnen. toch wel raar, als je net enkele boeken van flaubert en de balzac gelezen hebt. wat een verschil in stijl.
de laatste dagen in teveel boeken tegelijk gelezen. maar er zijn ook de kranten, advertenties, werkdocumenten. en die moeten ook gelezen worden. ik heb enkele boeken bijgehaald: de graaf van monte cristo (dumas), eugénie grandet (flaubert) en leerschool der liefde (de balzac). dat is allemaal het gevolg van de frankrijktrilogie/lezen van bart van loo. bedankt, bart! ;-)
ervynck, vandevorst e.a. - de oudste ronde van vlaanderen
een fraai uitgegeven boek van het davidsfonds. een zoektocht langs de archeologische vindplaatsen van vlaanderen, waarbij naar sporen van verdwenen beschavingen gezocht wordt. boeiend. knappe paginagrote foto's bovendien.
een boek met enkele moeilijke essays. ik miste mijn laptop om dingen op te zoeken. de verwijzingen naar en citaten uit 'alice in wonderland' intrigeren me zo, dat ik het boek ooit wil lezen.
nooit gedacht dat een boek over paarden me zo zou kunnen boeien. westerman is reeds als kind geboeid door paarden. zijn dierenliefde is de aanzet voor een zoektocht naar ontstaan van één van de mooiste paardenrassen ter wereld: de lipizzaner van de spaanse rijschool in wenen. zijn zoektocht wordt een verhaal om vingers en duimen bij af te likken. en het boek zit vol geschiedenis: de dubbelmonarchie oostenrijk-hongarije, de eerste en tweede wereldoorlog, de concentratiekampen (waar ook proefvelden waren ivm de veredeling van planten) en natuurlijk de evolutie van het lipizzanerras doorheen de geschiedenis. rasveredeling brengt ons bij mendel, lamarck en darwin en hoe dictatoriale regimes die mannen voor hun kar spanden zoals het hen best uitkwam. westerman is bijzonder goed gedocumenteerd, mede door de vele geschreven en ongeschreven bronnen die hij raadpleegde. prachtboek!
vlot geschreven. prachtig thema, goed uitgewerkte personages en een doordringend beeld van de politieke toestand en het leven in afghanistan, van sovjetinvasie tot talibanregime. een cultuur die we nauwelijks kennen, tenzij van docu's op televisie. deze week zag ik een reportage over de 'dansjongens' van afghanistan. jonge kinderen worden uit hun dorpen gelokt met de valse beloftes. eenmaal 'ontvoerd' worden ze opgeleid om een instrument te bespelen en om te dansen voor rijke afghanen en worden alzo persoonlijk bezit. doel van het dansen: de volwassenen verleiden tot homoseks. weerzinwekkend! vele van die dansjongens worden slecht behandeld en -door rivaliteit of omdat ze te oud worden- vermoord. het thema komt ook in het boek voor. ongeloof dat zoiets gedoogd wordt, alhoewel het officieel verboden is en dus strafbaar. maar het is een traditie waaraan zelfs hoge politieambtenaren meewerken, door de schuldigen niet te straffen én door zelf als toeschouwer deel te nemen aan de optredens van de jongens. pure slavernij en pedofilie! een schande!
wie wil er nu -in volle oorlogstijd- naar auschwitz? een krijgsgevangen brit wisselt enkele keren van plaats met een nederlandse jood uit het concentratiekamp. vlot geschreven, maar het komt mij heel ongeloofwaardig over. avey heeft tientallen jaren gezwegen over zijn 'heldendaad' en pas in de herfst van zijn leven komt hij ermee naar buiten. ongeloofwaardig in mijn ogen dus. ware het niet dat de man enkele jaren geleden door de britse premier in downing street 10 wordt ontvangen en geëerd. en toch...
het eerste deel -lezen- interesseerde mij het meest. over leven en schrijverschap van hugo, dumas, sand, de balzac, zola, daudet, flaubert, de maupassant. na het lezen van 'madame bovary' van flaubert, heeft de franse 19e eeuwse literatuur mijn hart gestolen. van loo reist de grote schrijvers achterna, registreert wat er overblijft, kadert alles in de sitz im leben van het 19e eeuwse frankrijk, zowel artistiek als politiek. hij vertelt de grote, maar ook de kleine geschiedenis. het zet aan tot meer lezen, meer ontdekken. beslist een boek dat ik nog zal lezen! en ik heb op zolder nog wel wat boeken van de besproken schijvers. mijn 'investering' van jaren is niet zinloos geweest...
wat de andere boeken (eten, vrijen) betreft: deze interesseerden me minder, vooral het laatste deel.
lekker geluierd. en véél gelezen: -van loo, bart: frankrijktrilogie (lezen, eten, vrijen); -manguel, alberto: de kunst van het lezen; -avey, denis: de man die naar auschwitz wilde; -hosseini, khaled: de vliegeraar; -westerman, frank: dier, bovendier; -verhulst, dimitri: godverdomse dagen op een godverdomse bol.
teruggevonden op zolder... in een doos met artisboeken. nooit gedacht dat het daarin zou kunnen liggen hebben (ooo, 4 werkwoorden achter elkaar -doet me denken aan perswoordvoerder jos colpin van het brusselse gerecht; die man gebruikte in elke zin minstens 3 werkwoorden, à la: 'de beschuldigde is vanavond voorgeleid geweest geworden voor de onderzoeksrechter').
een boek dat ik niet kon laten liggen. voor 9,95... zeg nou zelf!
venetië, zeventiende eeuw. over wetenschap, de geheimen van het menselijk lichaam en geheim onderzoek.
een fraai uitgegeven boek van het davidsfonds. 
vlot geschreven. prachtig thema, goed uitgewerkte personages en een doordringend beeld van de politieke toestand en het leven in afghanistan, van sovjetinvasie tot talibanregime.
wie wil er nu -in volle oorlogstijd- naar auschwitz? 
het eerste deel -lezen- interesseerde mij het meest. over leven en schrijverschap van hugo, dumas, sand, de balzac, zola, daudet, flaubert, de maupassant. na het lezen van 'madame bovary' van flaubert, heeft de franse 19e eeuwse literatuur mijn hart gestolen.
