een boek met enkele moeilijke essays. ik miste mijn laptop om dingen op te zoeken. de verwijzingen naar en citaten uit 'alice in wonderland' intrigeren me zo, dat ik het boek ooit wil lezen.
nooit gedacht dat een boek over paarden me zo zou kunnen boeien. westerman is reeds als kind geboeid door paarden. zijn dierenliefde is de aanzet voor een zoektocht naar ontstaan van één van de mooiste paardenrassen ter wereld: de lipizzaner van de spaanse rijschool in wenen. zijn zoektocht wordt een verhaal om vingers en duimen bij af te likken. en het boek zit vol geschiedenis: de dubbelmonarchie oostenrijk-hongarije, de eerste en tweede wereldoorlog, de concentratiekampen (waar ook proefvelden waren ivm de veredeling van planten) en natuurlijk de evolutie van het lipizzanerras doorheen de geschiedenis. rasveredeling brengt ons bij mendel, lamarck en darwin en hoe dictatoriale regimes die mannen voor hun kar spanden zoals het hen best uitkwam. westerman is bijzonder goed gedocumenteerd, mede door de vele geschreven en ongeschreven bronnen die hij raadpleegde. prachtboek!
vlot geschreven. prachtig thema, goed uitgewerkte personages en een doordringend beeld van de politieke toestand en het leven in afghanistan, van sovjetinvasie tot talibanregime. een cultuur die we nauwelijks kennen, tenzij van docu's op televisie. deze week zag ik een reportage over de 'dansjongens' van afghanistan. jonge kinderen worden uit hun dorpen gelokt met de valse beloftes. eenmaal 'ontvoerd' worden ze opgeleid om een instrument te bespelen en om te dansen voor rijke afghanen en worden alzo persoonlijk bezit. doel van het dansen: de volwassenen verleiden tot homoseks. weerzinwekkend! vele van die dansjongens worden slecht behandeld en -door rivaliteit of omdat ze te oud worden- vermoord. het thema komt ook in het boek voor. ongeloof dat zoiets gedoogd wordt, alhoewel het officieel verboden is en dus strafbaar. maar het is een traditie waaraan zelfs hoge politieambtenaren meewerken, door de schuldigen niet te straffen én door zelf als toeschouwer deel te nemen aan de optredens van de jongens. pure slavernij en pedofilie! een schande!
wie wil er nu -in volle oorlogstijd- naar auschwitz? een krijgsgevangen brit wisselt enkele keren van plaats met een nederlandse jood uit het concentratiekamp. vlot geschreven, maar het komt mij heel ongeloofwaardig over. avey heeft tientallen jaren gezwegen over zijn 'heldendaad' en pas in de herfst van zijn leven komt hij ermee naar buiten. ongeloofwaardig in mijn ogen dus. ware het niet dat de man enkele jaren geleden door de britse premier in downing street 10 wordt ontvangen en geëerd. en toch...
het eerste deel -lezen- interesseerde mij het meest. over leven en schrijverschap van hugo, dumas, sand, de balzac, zola, daudet, flaubert, de maupassant. na het lezen van 'madame bovary' van flaubert, heeft de franse 19e eeuwse literatuur mijn hart gestolen. van loo reist de grote schrijvers achterna, registreert wat er overblijft, kadert alles in de sitz im leben van het 19e eeuwse frankrijk, zowel artistiek als politiek. hij vertelt de grote, maar ook de kleine geschiedenis. het zet aan tot meer lezen, meer ontdekken. beslist een boek dat ik nog zal lezen! en ik heb op zolder nog wel wat boeken van de besproken schijvers. mijn 'investering' van jaren is niet zinloos geweest...
wat de andere boeken (eten, vrijen) betreft: deze interesseerden me minder, vooral het laatste deel.
lekker geluierd. en véél gelezen: -van loo, bart: frankrijktrilogie (lezen, eten, vrijen); -manguel, alberto: de kunst van het lezen; -avey, denis: de man die naar auschwitz wilde; -hosseini, khaled: de vliegeraar; -westerman, frank: dier, bovendier; -verhulst, dimitri: godverdomse dagen op een godverdomse bol.
amy winehouse overleden. toen ik haar voor het eerst hoorde zingen, was ik weg van haar stem.
mijn bureau geverfd. luidsprekers aan muur gehangen. tussenin 2 foto's over ierland ( poulnabrone dolmen en cliffs of moher). tuner en cd-speler in het midden en links en rechts mijn 1001-boekenreeks. mooi en leuk: the place to be. alles bij de hand ;-)
de oorlog van het einde van de wereld (mario vargas llosa)
na 'de droom van de ier' ben ik benieuwd naar ander werk van llosa. deze turf van 700 bladzijden lijkt me wel wat. de winkeljuffrouw verzekerde me dat alles van llosa even goed is.
tekst op de flap: 'in het kurkdroge binnenland van brazilië duikt een messiaanse figuur op: antonio conselheiro. hij predikt een duistere mengelmoes van christelijke zedenleer en apocalyptische visioenen en weigert het gezag van de jonge republiek te erkennen. de regering stuurt expedities naar het gebied, waar de messias zich met zijn tienduizenden volgelingen heeft gevestigd. er vallen bijna dertigduizend doden.'
insulafiel zijnde, wilde ik dit boek meteen toen ik het in de winkel zag liggen. stouten wil 'schrijven over eilanden die ik eerst veroveren moet'. interessant uitgangspunt.
we zijn er geraakt. indrukwekkend gebouw, mooi onderhouden park. overweldigend allemaal. veel oh's en ah's bij de tentoongestelde voorwerpen. men heeft in de koloniale tijd hele schepen met voorwerpen allerhande naar hier gesleept. vriendelijk personeel ook. van mijn lief een boek uit de museumshop gekregen. kleine opmerking: sommige info mag wel vernieuwd worden. het eten in cafetaria 'simba' was maar zozo. er lagen vreemde substanties op ons bord die onze maag wat deden oprispen. heel wat ouders ook met kleine kinderen en dat kan alleen maar toegejuicht worden. in de museumshop gevraagd naar een cd met 'indépendance cha cha', maar helaas hebben ze die niet meer. blikvangers in het museum: de grote sculpturen, de diorama's, de grote open ruimtes, een fototentoonstelling over het vroegere congo, de notitieboekjes van stanley, de maskers,... in feite alles.
ff gegoogeld... casement was ook diplomaat in peru, waar hij ook actief was tegen de koloniale mistoestanden. het boek begint dus in zijn cel in een londense gevangenis, waar hij wacht op een proces tegen zijn doodstraf. vergeefs echt. in 1965 werd zijn stoffelijk overschot echter alsnog naar Ierland gebracht en kreeg hij een staatsbegrafenis. hij werd bijgezet op het ereveld op de begraafplaats van glasnevin in dublin, in aanwezigheid van president éamon de valera.
ik heb het boek niet kunnen laten liggen. de thema's -onafhankelijkheidsstreven van de ieren en de koloniale wantoestanden in congo- boeien me uitermate. zeker omdat ik over allebei al heel wat boeken in mijn bezit heb en ook heb gelezen. o.m. dat boek over de congo-expedities van stanley; het komt allemaal herkenbaar terug in dit boek. daaruit blijkt ook dat vargas llosa zich heel goed gedocumenteerd heeft. en ik vermoed dat hij hetzelfde boek over stanley las als ik. de titel? tja... het ligt ergens op zolder ;-) il faut le faire: een peruviaan die schrijft over ierland en congo, 2 staten in een telkens ander continent. in het begin viel het boek mij wat tegen: teveel herkenbare zaken. maar naarmate ik verder lees, intrigeert het me. ook al omdat de invalshoek van het verhaal begint met de gevangenschap van de britse diplomaat roger casement, die overigens een mens van van vlees en bloed was die het allemaal zelf meemaakte. tja, hoe komt een peruviaan bij casement en bij congo? ik zou het hem zelf vragen als ik daartoe de kans krijg. vandaag proberen verder te lezen. het leuke is dat door zijn notities over stanley, heel wat fragmenten uit het boek opnieuw kunnen beleefd worden. het lijkt wel of er in mijn hersenen een deeltje van een databank getriggerd wordt.
probleem... als ik later mijn boeken in één kamer onderbreng, welk classificatiesysteem hanteer ik dan? ik zou een 'associatiesysteem' kunnen hanteren... het boek van llosa en dan één over stanley en dan één over congo en het volgende over het museum van midden-afrika in tervuren en... maar ook dat systeem schept problemen, want in elk boek zijn er wel verscheidene associaties. ik zit dus met een serieus probleem! iemand een hint?
knap fotoboek. maar ook een heel informatief boek. ik ben heel wat nieuwe dingen te weten gekomen. en als ik volgende keer onze kust vereer met een bezoek, zal ik die met andere ogen bekijken. geen enkel aspect wordt vergeten! en nu... mijn krant lezen!
alweer een boek over de katharen gekocht. eentje dat bevattelijk is, want er zit veel kaf onder het koren. ooit 'montaillou' van le roy ladurie gelezen. best interessant, maar teveel detailinformatie, waardoor ik op den duur door het bos de bomen niet meer zag. dit boek is uitgegeven door librero en is goed. het is een droom om ooit in de streek op zoek te gaan naar de geschreven en ongeschreven bronnen van het kathaarse geloof. in een b&b met boeken en dan op tocht... de katholieke hiërarchie had en heeft bloed aan haar handen, toen en nu!
dit is één van de beste boeken die ik ooit las. flaubert is een woordkunstenaar. de beschrijvingen van personen, het dorpsleven, de kleine kantjes van het leven, de grote thema's... hij kan het allemaal. hoe hij met rake woorden het uiterlijk van personen, een interieur, een gebeurtenis, een natuurimpressie, kledij weergeeft... dit is wereldliteratuur!
2 soorten vliegenvangers gehangen/geplakt. een halve dag later hangt er nog geen enkel mormel tegen! straks moet ik ze zelf nog vangen en tegenplakken! allez, zijn da nu manieren...? (ik ben héél boos!)
intrigerend om te lezen hoe moeilijk claus het heeft om in zijn beginjaren de eindjes aan elkaar te knopen. hoe hij op relatief jonge leeftijd heel wat contacten heeft met collega's/kunstenaars en hoe hij twijfelt tussen schrijverschap en schilderkunst. de gepubliceerde fragmenten uit zijn dagboek/notitieboekjes hebben soms een archaïsch taalgebruik, soms zijn ze verrassend modern. claus is ook een womaniser en dat zul je geweten hebben. ik ben benieuwd hoe de gedachten en het notieboekjesschrijven van claus zullen evolueren.
vlot geschreven. prachtig thema, goed uitgewerkte personages en een doordringend beeld van de politieke toestand en het leven in afghanistan, van sovjetinvasie tot talibanregime.
wie wil er nu -in volle oorlogstijd- naar auschwitz? 
het eerste deel -lezen- interesseerde mij het meest. over leven en schrijverschap van hugo, dumas, sand, de balzac, zola, daudet, flaubert, de maupassant. na het lezen van 'madame bovary' van flaubert, heeft de franse 19e eeuwse literatuur mijn hart gestolen.
na 'de droom van de ier' ben ik benieuwd naar ander werk van llosa. deze turf van 700 bladzijden lijkt me wel wat.
insulafiel zijnde, wilde ik dit boek meteen toen ik het in de winkel zag liggen. stouten wil 'schrijven over eilanden die ik eerst veroveren moet'. interessant uitgangspunt.
ik heb het boek niet kunnen laten liggen. de thema's -onafhankelijkheidsstreven van de ieren en de koloniale wantoestanden in congo- boeien me uitermate. zeker omdat ik over allebei al heel wat boeken in mijn bezit heb en ook heb gelezen.
knap fotoboek. maar ook een heel informatief boek. ik ben heel wat nieuwe dingen te weten gekomen. en als ik volgende keer onze kust vereer met een bezoek, zal ik die met andere ogen bekijken.
