de oorlog van het einde van de wereld (mario vargas llosa)
na 'de droom van de ier' ben ik benieuwd naar ander werk van llosa. deze turf van 700 bladzijden lijkt me wel wat. de winkeljuffrouw verzekerde me dat alles van llosa even goed is.
tekst op de flap: 'in het kurkdroge binnenland van brazilië duikt een messiaanse figuur op: antonio conselheiro. hij predikt een duistere mengelmoes van christelijke zedenleer en apocalyptische visioenen en weigert het gezag van de jonge republiek te erkennen. de regering stuurt expedities naar het gebied, waar de messias zich met zijn tienduizenden volgelingen heeft gevestigd. er vallen bijna dertigduizend doden.'
insulafiel zijnde, wilde ik dit boek meteen toen ik het in de winkel zag liggen. stouten wil 'schrijven over eilanden die ik eerst veroveren moet'. interessant uitgangspunt.
we zijn er geraakt. indrukwekkend gebouw, mooi onderhouden park. overweldigend allemaal. veel oh's en ah's bij de tentoongestelde voorwerpen. men heeft in de koloniale tijd hele schepen met voorwerpen allerhande naar hier gesleept. vriendelijk personeel ook. van mijn lief een boek uit de museumshop gekregen. kleine opmerking: sommige info mag wel vernieuwd worden. het eten in cafetaria 'simba' was maar zozo. er lagen vreemde substanties op ons bord die onze maag wat deden oprispen. heel wat ouders ook met kleine kinderen en dat kan alleen maar toegejuicht worden. in de museumshop gevraagd naar een cd met 'indépendance cha cha', maar helaas hebben ze die niet meer. blikvangers in het museum: de grote sculpturen, de diorama's, de grote open ruimtes, een fototentoonstelling over het vroegere congo, de notitieboekjes van stanley, de maskers,... in feite alles.
ff gegoogeld... casement was ook diplomaat in peru, waar hij ook actief was tegen de koloniale mistoestanden. het boek begint dus in zijn cel in een londense gevangenis, waar hij wacht op een proces tegen zijn doodstraf. vergeefs echt. in 1965 werd zijn stoffelijk overschot echter alsnog naar Ierland gebracht en kreeg hij een staatsbegrafenis. hij werd bijgezet op het ereveld op de begraafplaats van glasnevin in dublin, in aanwezigheid van president éamon de valera.
ik heb het boek niet kunnen laten liggen. de thema's -onafhankelijkheidsstreven van de ieren en de koloniale wantoestanden in congo- boeien me uitermate. zeker omdat ik over allebei al heel wat boeken in mijn bezit heb en ook heb gelezen. o.m. dat boek over de congo-expedities van stanley; het komt allemaal herkenbaar terug in dit boek. daaruit blijkt ook dat vargas llosa zich heel goed gedocumenteerd heeft. en ik vermoed dat hij hetzelfde boek over stanley las als ik. de titel? tja... het ligt ergens op zolder ;-) il faut le faire: een peruviaan die schrijft over ierland en congo, 2 staten in een telkens ander continent. in het begin viel het boek mij wat tegen: teveel herkenbare zaken. maar naarmate ik verder lees, intrigeert het me. ook al omdat de invalshoek van het verhaal begint met de gevangenschap van de britse diplomaat roger casement, die overigens een mens van van vlees en bloed was die het allemaal zelf meemaakte. tja, hoe komt een peruviaan bij casement en bij congo? ik zou het hem zelf vragen als ik daartoe de kans krijg. vandaag proberen verder te lezen. het leuke is dat door zijn notities over stanley, heel wat fragmenten uit het boek opnieuw kunnen beleefd worden. het lijkt wel of er in mijn hersenen een deeltje van een databank getriggerd wordt.
probleem... als ik later mijn boeken in één kamer onderbreng, welk classificatiesysteem hanteer ik dan? ik zou een 'associatiesysteem' kunnen hanteren... het boek van llosa en dan één over stanley en dan één over congo en het volgende over het museum van midden-afrika in tervuren en... maar ook dat systeem schept problemen, want in elk boek zijn er wel verscheidene associaties. ik zit dus met een serieus probleem! iemand een hint?
knap fotoboek. maar ook een heel informatief boek. ik ben heel wat nieuwe dingen te weten gekomen. en als ik volgende keer onze kust vereer met een bezoek, zal ik die met andere ogen bekijken. geen enkel aspect wordt vergeten! en nu... mijn krant lezen!
alweer een boek over de katharen gekocht. eentje dat bevattelijk is, want er zit veel kaf onder het koren. ooit 'montaillou' van le roy ladurie gelezen. best interessant, maar teveel detailinformatie, waardoor ik op den duur door het bos de bomen niet meer zag. dit boek is uitgegeven door librero en is goed. het is een droom om ooit in de streek op zoek te gaan naar de geschreven en ongeschreven bronnen van het kathaarse geloof. in een b&b met boeken en dan op tocht... de katholieke hiërarchie had en heeft bloed aan haar handen, toen en nu!
dit is één van de beste boeken die ik ooit las. flaubert is een woordkunstenaar. de beschrijvingen van personen, het dorpsleven, de kleine kantjes van het leven, de grote thema's... hij kan het allemaal. hoe hij met rake woorden het uiterlijk van personen, een interieur, een gebeurtenis, een natuurimpressie, kledij weergeeft... dit is wereldliteratuur!
2 soorten vliegenvangers gehangen/geplakt. een halve dag later hangt er nog geen enkel mormel tegen! straks moet ik ze zelf nog vangen en tegenplakken! allez, zijn da nu manieren...? (ik ben héél boos!)
intrigerend om te lezen hoe moeilijk claus het heeft om in zijn beginjaren de eindjes aan elkaar te knopen. hoe hij op relatief jonge leeftijd heel wat contacten heeft met collega's/kunstenaars en hoe hij twijfelt tussen schrijverschap en schilderkunst. de gepubliceerde fragmenten uit zijn dagboek/notitieboekjes hebben soms een archaïsch taalgebruik, soms zijn ze verrassend modern. claus is ook een womaniser en dat zul je geweten hebben. ik ben benieuwd hoe de gedachten en het notieboekjesschrijven van claus zullen evolueren.
ik heb vandaag nog 's toegegeven aan mijn leeshonger. gekocht: -alberto manguel: de kunst van het lezen -mark schaevers: de wolken (uit de geheime laden van hugo claus)
tot half 5 gelezen. nou ja, gelezen... mijn ogen uitgekeken in de ferrarisatlas en in een atlas uit 1939. schoon, leerrijk, onderhoudend. het werd al licht buiten. en hopelijk wordt het vandaag -zoals voorspeld- echt zonnig. heb zin in buitenleven ;-)
koninklijk museum voor midden-afrika (de standaard museumcollectie)
ik ben al helemaal in de ban van het museum. heb het al enkele keren bezocht, maar met deze gids ben ik door de foto's en bijhorende uitleg alweer getriggerd. onvoorstelbaar wat voor een rijke cultuur ginderachter huist. en de blanken hebben er geroofd, zoals op alle plaatsen waar ze ooit hun voeten neerpootten. tja, zonder die strooptochten bestond het museum nu niet. of toch niet met die omvang en deze collectie, die de grootste in zijn soort is in de wereld. wat een megalomane koning was die leopold II. 'il faut une colonie à la belgique', schreef hij bij een bezoek aan griekenland aan zijn minister(s). en hij liet dat in een marmeren medaillon kappen. ik las ooit een boek over de congo-expedities van stanley. het rare is dat ik me nu opnieuw een deel van de inhoud voor de geest kan halen. zijn truken, zijn grootheidswaanzin, zijn leiderschap, zijn smeerlapperijen, maar ook zijn kunde en kennis.
zo, villa des roses is uitgelezen. prachtig, al vind ik het einde wel wat haastwerk. de ferrarisatlas is er. zit nog in folie. eerst mezelf enkele dagen kwellen en dan... is ie echt van mij!
fantastisch hoe elsschot de personages schetst. en die subtiele droge humor! soms lees ik een passage enkele keren omdat ik zo kan genieten van zijn schampschotten, ironie, cynisme,... elsschot is echt van het beste wat onze nederlandstalige literatuur te bieden heeft. jammer genoeg heb ik dit niet gezien:
Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details van de plot en/of de afloop van het verhaal.
ach, nu weet ik het en ben ik er wel in geïnteresseerd hoe hij dat allemaal gaat vertellen.
een prachtboek! ik heb nu nog een indringender beeld van de ierse hongersnood. het blijkt dat er in 1840 zo'n 8 miljoen ieren woonden in ierland. aan het begin van de 20ste eeuw waren er slechts de helft overgebleven. miljoenen stierven de hongerdood of emigreerden naar amerika.
prachtig boek. de schrijver schetst doorheen het verhaal een beeld van ierland, zowel door de ogen van de britten als van de engelsen. geleerd wat een palimpsest is. dankzij deze methode is een groot deel van overschreven tekst toch bewaard gebleven. perkament was duur. gelukkig maar.
bevindingen heden ten dage: -als de paus en de bisschoppen hun mijter dragen, is dat om hun horens te verbergen; -met de politie is het fout beginnen gaan vanaf de slogan: 'de politie, uw vriend!'. daarom: geef ons de rijkswacht terug! die paramilitairen hadden tenminste gezag en orde. zij hadden haar op hun tanden en ballen aan hun lijf! de politie van nu is een blauw fabriekje, zoals het nmkn indertijd ;-) -vrije meningsuiting is een illusie. voor je het beseft, heb je een klacht wegens racisme aan je been; vwala, that will do voor vandaag...
een ierse schrijver. en niet van de minste! midden 19 e eeuw zet de stella maris koers van ierland naar new york. vele ieren verlaten het verpauperde thuisland. een roman met heel wat genres: historische roman, thriller, liefdesgeschiedenis,... huiveringwekkend schetst o' connor de levensomstandigheden in het ierland van toen. in goed 24 uur heb ik 140 bladzijden gelezen. enkele prachtzinnen heb ik al willen noteren, maar ik blijf verderlezen en vergeet dan op welke pagina die staan. ik weet zeker dat ik ooit dit boek herlees.
na 'de droom van de ier' ben ik benieuwd naar ander werk van llosa. deze turf van 700 bladzijden lijkt me wel wat.
insulafiel zijnde, wilde ik dit boek meteen toen ik het in de winkel zag liggen. stouten wil 'schrijven over eilanden die ik eerst veroveren moet'. interessant uitgangspunt.
ik heb het boek niet kunnen laten liggen. de thema's -onafhankelijkheidsstreven van de ieren en de koloniale wantoestanden in congo- boeien me uitermate. zeker omdat ik over allebei al heel wat boeken in mijn bezit heb en ook heb gelezen.
knap fotoboek. maar ook een heel informatief boek. ik ben heel wat nieuwe dingen te weten gekomen. en als ik volgende keer onze kust vereer met een bezoek, zal ik die met andere ogen bekijken.
ik ben al helemaal in de ban van het museum. heb het al enkele keren bezocht, maar met deze gids ben ik door de foto's en bijhorende uitleg alweer getriggerd. 
