onze kust anders bekeken (misjel decleer, jan seys)
vandaag gekocht. een boek met prachtige foto's en heel wat verrassingstochten. niet alleen zee, maar ook gebouwen, prachtige natuurfoto's (o.m. vanuit vogelperspectief), markante gebouwen. echt een boek om dikwijls ter hand te nemen om te kijken en (opnieuw) te lezen. ik kan al een bibliotheekkast vullen met kijk- en fotoboeken.
vandaag gekocht. de frankrijktrilogie van bart van loo. heb er 1 bladzijde in gelezen en ik was direct verkocht. wordt één van de boeken om mee te nemen op reis. goe bezig ;-)
besteld! de écht grote weegt 12 kg, telt 608 pagina's en meet 40 bij 50 cm. kostte 150. gelukkig is er nu een uitgave in kleiner formaat en die kost slechts 79. over enkele dagen (weken?) is ie in mijn bezit. kan ik bestuderen, opzoeken, vergelijken,...
die is van brood. herman brood. 65 dit jaar. zou ie nog rocken dan? herman brood, de grootste knuffeljunkie van nederland. als ik wist dat hij opdraafde voor de tv, keek ik. een heel complex man en o zo getalenteerd. kapot van talent. heel intelligent, mensenkenner ook. steeds heel open. echt, puur. kapotgegaan aan het leven. herman was een universeel mens. krankjorum. begreep te veel van het leven en toch weer niet. en net dat was zijn ondergang. mooi is het door hem ontworpen t-shirt met 'wij aksepteren u zoals ik ben'.
de wereld heeft nood aan meer brood!
ooit een foto gezien van zijn grafsteen? helemaal brood! zoek het maar 's op. je zult versteld staan. brood was religieus.
amsterdam. en brood is niet meer.
en marie antoinette, de madam van lodewijk de zestiende in de achttiende eeuw had iets met brood! toen het volk in opstand kwam tegen de stijgende broodprijzen, zei ze: 'dat ze dan patisserie eten!' marie antoinette is in frankrijk dan ook de patrones van de patissiers. terwijl de vrouw van guillot, madame guillotine, de beschermheilige is van de broodbakkers.
brood, hoe istie gabber? een boek over brood, dat wil ik! en een brooddoos van brood.
brood was best eenzaam. niemand begreep wat het was wat hij zelf niet begreep. brood, ik had hem willen zien; struinend en poëzie debiterend, wijsheid brallend, snuivend en zuipend.
het hoofd is een toilet, zodra men niet doorspoelt, stapelt de poep zich op. ook van brood. ook in het hoofd van brood.
sinds zijn dood zijn de broodjeszaken als paddestoelen uit de grond geschoten. de mercantiele hollander, getver!
toen brood in 2001 van het dak van het hilton sprong, had de keten net een campagne klaar met 'spring er 's in'. heeft die brood het toch weer lekker verknald! de eenvoud is de arrogantie van de kunstenaar.
laat ik in schoonheid eindigen met brood 's woorden: (of is die genitiefvorm nu broods of broods') we weten niets, nakke, geen reet, geen ruk.
ik heb geen z in in in (3 keer 'in' na elkaar) te eindigen in schoonheid. heb ik geen zin in.
wel in 'ballade van de dingen die niet overgaan'. ik had het brood willen horen lezen. en dan hier en daar zijn eigen versie van de verzen.
dwaasheid, dwaasheid. dwaasheid der dwaasheden.
brood was geniaal gek. gek zijn is helemaal niet gezond. van brood ga je dood.
dit bericht werd geschreven in het moratorium van mijn leven. nee, da's geen mortuarium, zo waar ze dode mensen (ik had bijna 'dode lijken' geschreven) bewaren zo.
15.30 van de ene receptie naar de andere. 16.35 te voet naar huis 16.50 werken op pc voor 't werk 17.15 koken 17.44 afwassen en verderwerken voor 't werk en de rest van de avond? wsch vroeg in bed. en gelieve mij beleefd aan te spreken: 't is niet gewoon 'zot', maar 'meneer de zot'.
geslapen tot 20.15 nu zoeken naar 'kunst' op internet. en straks bed in. f...... angry!
na dit blogbericht op naar de tuin! lavendel planten, moestuin bijwerken, zwembadbodem proper maken, nog wat téénentander en dan zwemmen en zonnen. en vanavond laat... bbq bij maneschijn ;-)
enkele uren later... en wie heeft er nog niet gezwommen? ikke! gaat 's vlug verandering in komen se!
lang geleden. straffe gasten. echter, ik lees op internet dat ze een punkband waren. mo seg! velvet is pure rock & roll. en poëzie. reed wilde trouwens aanvankelijk schrijver worden.
ik heb er altijd al één willen roken. een goeie dan. zo'n montecristo en die kun je al kopen vanaf 8. en dan ff in de sigarenwinkel vragen hoe je als dilettant een sigaar moet roken. het ritueel, maar dan in het kort. als ik een sigarenwinkel passeer, blijf ik steeds stilstaan voor de vitrine. kijken, dromen,... als ik aan een sigaar denk, dan fantaseer ik er ook de rest bij: een wijntje, een boek, klassieke muziek. of ik luister naar buena vista social club. denk ik ook sigaren bij als ik ernaar luister. cuba. wil ik ooit nog heen. niet voor de sigaren, maar cuba is sigaar. en een vrouw van 40 met de juiste swingkledij, hoge hakken en een sigaar... ik ken een vrouw die daar de perfecte lippen voor heeft... ;-)
keelontsteking, tandpijn, gezwollen klieren, hooikoorts. nu kan er echt niks meer bij. alleen het hoogstnoodzakelijke lezen dus en straks bed in. ziek met zo'n weer; ze moesten het verbieden!
voor de zoveelste nacht op rij. en grieperig en hooikoorts. catalogus van het mas uitgelezen. mooi uitgegeven, interessante info die me doet watertanden naar meer. meer moet dat voorlopig niet zijn. en boven mij barst een onweer los. dat ik dit nog mag meemaken ;-)
heb griep. alle spieren doen pijn, kan zelfs mijn armen niet meer strekken. kan ik dus ook geen verdachte bewegingen maken. bof ik even. ik las ooit een boek (het ligt ergens op zolder) over de laatste maanden van napoleon op sint-helena. hij sleet er zijn leven als een sikkeneur. ontevreden over alles en nog wat. vergeten de honderdduizenden doden. daar was hij weer le petit napoleon. vergeten zijn liederlijk liefdesleven. klein, letterlijk en figuurlijk. zijn lijf zat vol arsenicum. ofwel werd hij vermoord, ofwel was het een middel tegen zijn maagkanker.
een geniaal regisseur en een brave charmezanger. allebei uit de bocht gegaan; de eerste een provocateur, de tweede een brave charmeur. ocharme paul severs. de hitlergroet is nog steeds not done. ik vraag me af of het in de eerste decennia na napoleon ook verboden was om je hand horizontaal in je jas te verbergen. tuurlijk, er waren nog geen lars von trier of paul severs. ik moet hier oppassen wat ik zeg. 'alles wat je zegt, kan tegen jou gebruikt worden'. verba volant, scripta manent. en neen, ik ken geen enkele goede eigenschap van hitler. tenzij je het feit dat hij jongetjes van de hitlerjugend over hun bolleke wrijft, beschouwt als een daad van naastenliefde. ach, hij aaide hun kopke omdat die op het kapblok moest gaan liggen. is dat dan een uiting van medeleven? ik denk het niet. de hitlergroet zal pas dan weer salonfähig zijn als er over enkele decennia geen overlevenden van wo II meer zijn. als hitler klinkt zoals napoleon. ach, napoleon klinkt zachter dan hitler. op zijn frans is zoveel mooier dan op zijn duits. duits is hard. en oostenrijkers spreken een verbasterd janettenduits. zo ook hitler. luister maar 's naar oostenrijkers: janettenduits! trouwens, hitler had dikwijls ook zo'n slap armpje en handje. von trier is dus een provocateur. maar neem die brave polleke severs toch niks kwalijk. als van gheluwe het heeft over 'een spelleke, een relatietje', dan mag paul severs in deze ook vrijuit gaan. godweet hoe die brave zanger er wakker van ligt. straks verwijt men hem nog een collaborateur te zijn. ik heb compassie met hem. in de jaren '70 zongen wij als kind zijn 'ik ben verliefd op jou' mee. waren wij daarom hitlerjugendjeugd? mo neen gij! wisten wij toen veel dat de pol in 2011 de hitlergroet zou brengen. je bent best voorzichtig met een gestrekte arm. liever een slap armpje met dito handje. het ergste is dat de pol nog ambras kan krijgen met zijn arm. geef hem volgend optreden 2 micro's, in elke hand één. een gestrekte arm met micro is geen statement. het is een gestrekte arm met micro. ocharme paul severs.
ziek dus. het enige dat ik vandaag gelezen heb is de 'standaard der letteren', een volledig katern gewijd aan leven en werk van annie mg schmidt. het boeide me. ik ben niet opgegroeid met annie mg schmidt, wel met o.m. pietje puk van henri arnoldus (zouden er nog liggen op zolder thuis?). wel ken ik haar werk uit de tv-serie 'ja zuster, nee zuster'. nu uitzieken in bed. maar eerst in bad.
en geen zin om te slapen. en evenmin zin om te lezen. te moe. niet moe genoeg. wie zal het zeggen? het werk stopt nooit. nooit kan ik zeggen: 't is nu allemaal in orde, er moet 's een dag niets gedaan worden. hebben jullie dat ook? altijd in het achterhoofd: dit en dat nog... slopend soms. slaapwel.
gekregen als geschenk van mijn dochter. bedankt! het eerste boek van llosa dat ik zal lezen. verhaal over kolonisatie, uitbuiting, congo, ierland en de strijd tegen de engelse bezetter. zoveel thema's in één roman, mmm! ik lees hem op vakantie, al zal het moeilijk zijn om hem zolang te laten liggen. heb al enkele regels gelezen...
het gebouw is aantrekkelijk. langs de buitenkant, want ons worstenpaar was er op bezoek en niemand mocht er in. schande! dat ze 's nachts komen kijken hé! in elk geval, binnenkort wil ik er naartoe. en de opgewaardeerde buurt exploreren. even wat verder gewandeld naar 't eilandje en er de foeilelijke peperdure appartementen gezien. wat hebben ze zich in 't hoofd gehaald? 2 blokken, da's alles. afbreken die boel!
wakker om 4 uur. alweer slapeloos. komt goed uit; zo kan ik mijn administratie bijwerken. altijd wel iets te doen. het heeft vanmorgen al hard geregend. gelukkig heb ik slakkenkorrels gestrooid, anders heb ik gruyèregroenten in de moestuin. het is jaren geleden dat ik nog het gevoel van caoutchouc in mijn mond had. ik ga wat lezen. uit de kast neem ik straks blindelings een boek. benieuwd wat het wordt.
beagle dagboek (dirk draulans) en zoveel andere dingen
draulans schrijft vlot over unieke reiservaringen. hij vertelt evenzeer over darwins' reis, boeken, ideeën en leven. het boek is vlot leesbaar. ik ben nu halverwege het boek. soms duurt een boek te lang en begin ik in een ander boek. en als ook dat boek te lang duurt, neem ik nog een ander en... het boek verveelt nooit, maar het gaat telkens over hetzelfde en dan verlang ik wel 's naar iets anders. verandering van spijs doet eten. als ik na enkele weken opnieuw in een deels gelezen boek wil beginnen, wil ik opnieuw in de sfeer komen. dan lees ik hier en daar enkele bladzijden en dan ben ik weer mee. soms vraag ik me af wat ik van een boek onthouden heb. weinig, zo blijkt. maar als het dan in gesprekken over bijvoorbeeld darwin gaat, dan schieten me allerlei dingen te binnen. darwin kende ik al als elfjarige. toen kreeg ik voor verjaardagen en andere feestelijke aangelegenheden steevast boeken over de 'wonderen van de natuur' van life-time. ze liggen ergens op... zolder ;-) ik weet nog hoe ik gefascineerd werd door een boek over de noord- en zuidpool. die landschappen... je moet weten dat er toen wel al televisie was, maar de programma's begonnen rond 6 of 7 uur en om 10 uur kon het al afgelopen zijn. het was toen ook nog in zwartwit. dat waren nog 's heroïsche tijden. als het slecht weer was buiten, moest iemand naar de zolder de antenne beter richten. en dan werd beneden en boven heen en weer geroepen: nog slechter, is 't nu schoon beeld, terug, bijna goed of 't kan ni beter! tv kijken was toen nog een avontuur. iets zoals darwin met zijn beagle. die was ook heel onderhevig aan weersveranderingen. nu hoor je steeds dat 'er niks op tv is'. in onze kindertijd keken we, ongeacht of er 'iets' of 'niks' was. het was tv en het was een mirakel. onze tv was een precisia, gekocht in 1956. en toen de precisia versleten was, kochten ze een itt schaub-lorenz, een kleurentv. velen keken toen naar 'olland'. de mies bouwmanshow, de berend boudewijnkwis. en af en toe zag je zelfs al een blote borst. de kans dat je toen een kameel op straat zag lopen, was groter dan de kans dat je in de media een blote tiet zag. begin de jaren 70 kon je op olland de barend servetshow zien, een programma van de vpro. en de vpro stond toen garant voor bloot, vulgariteiten en humor. ik herinner me een uitzending waarin een blote dame op een vespa in de studio zat. man, dagenlang werd daarover gepraat. bloot? dat was beneden alle peil! dat was vulgair, taboe! maar blijkbaar hadden velen toch weer gekeken... later verscheen sjef van oekel in de serie. kent u deze nog van hem: verdomd interessant... maar gaat u verder! en neen, ik mocht geen bloot kijken. maar soms zijn ouders weg, of ik keek van in de gang door het sleutelgat naar de tv. deur en tv stonden in elkaars verlengde. het enige vervelende was dat er een stoel tussenstond waarvan de sporten in de rugleuning al 's een stukje bloot verborgen. ik zei het al: dat waren heroïsche tijden! op zaterdag werd er in de namiddag een speelfilm vertoond: een dansfilm met fred astaire en ginger rogers, een tarzanfilm, den dikken en den dunnen (ze werden nooit laurel en hardy genoemd), daktari en de vlaamse jeugdseries (keromar, de kat, het zwaard van ardoewaan, fabian van fallada, axel nort, johan en de alverman, kapitein zeppos,...). het zit allemaal nog fris in mijn geheugen. toen werd er voor en na de uitzendingen een testbeeld uitgezonden. zie het nog zo voor me. zappen konden we niet, want er bestonden nog geen kanaalzwemmers (afstandsbedieningen). je moest dus telkens uit je zetel om de kanaalkiezer te bedienen. elke keer dat je aan die knop draaide, hoorde je 'tek'. nu gaat kanaalzwemmen geluidloos. regelmatig hoorde je bij mensen met een kleurentelevisie zeggen: de kleuren staan niet goed! en dan werden de kleuren aangepast. al vond de ene het dan te veel groen en een ander te veel rood. kleuren op tv: nu pas zagen we de echte wereld. ik herinner me trouwens nog perfect de twee nieuwsuitzendingen over de moord op kennedy en martin luther king. natuurdocumentaires werden heel druk bekeken, omwille van de kleuren. ik herinner me ook nog beelden van amerikaanse soldaten in viëtnam. en de documentaires over wereldoorlog I. als kind was ik ervan overtuigd dat de mensen toen rapper stapten en dat onze tred gewoon een volgende schakel in de evolutie van de menselijke voortbeweging was. ik denk nu ook aan nonkel bob. voor ons was dat toen een allesweter en een alleskunner. en ik denk aan otorongo, de indiaan uit 'johan en de alverman'. wij waren er dus van overtuigd dat hij een échte indiaan was. en die sprak tot de verbeelding, ook al door de vele westernseries op tv en de boeken van karl may die ik las. maar otorongo bleek een doodgewone belg en had een café in wetteren, waar hij rondliep als otorongo. hij mompelde ook zoals in de serie. indianen spraken toen nog niet hé. de karl mayboeken werden ook verfilmd. old shatterhand en winnetou sloten een bloedbroederschap. wij speelden toen ook 'cowboy en indiaan', op de speelplaats en thuis. de indiaan werd altijd gemarteld en vastgebonden in ons spel. de indiaan was de slechte. de indiaan was de underdog waarvoor wij toch sympathie voelden. op zolder liggen nog boeken over de indianen.
't zijn nog steeds dezelfde als in het begin van de week. tja, ik zou elke week wel nieuwe boeken willen in de boekhandel. volgende week misschien toch 's naar een 'goeie' boekhandel. niet zo één waar je bij het binnenkomen op wenskaarten en kookboeken stoot. ik wil andere boeken zien. en kunstboeken. en boeken over vuurtorens. in de boekhandel die ik beoog, vraag je even info en de verkoper gaat met je mee en vertelt, ook over andere boeken. het lijkt of ie een neus heeft voor de boeken waarvoor ik interesse heb. het is ook een mooi pand, geen standaardwinkel ;-) straks naar 'lewis' kijken, één van de weinige dingen waarvoor ik nog 's wil binnenzitten als het goed weer is.
besteld!
vandaag gekocht.
draulans schrijft vlot over unieke reiservaringen. hij vertelt evenzeer over darwins' reis, boeken, ideeën en leven. het boek is vlot leesbaar. ik ben nu halverwege het boek. 
