Natuurlijk werken we ook heel hard in de week, zodat we kunnen
uitgaan in het weekend.
Deze week hebben we heel wat verwezenlijkt op onze stageplaats. Elke dag komt
er een klasje naar de bib om een boek te ontlenen. Ze mogen dit dan een week houden. Als ze het terug komen indienen, krijgen ze vragen over het boek. Hebben ze de vragen goed beantwoord, krijgen ze een kruisje achter hun naam. Het kind dat vijf kruisjes heeft verzameld krijgt een verrassing.
Elke week zien we twintig zorgkinderen. Deze geven we dan bijles op vlak van rekenen, schrijven en lezen. We zien elk kind een half uurtje. Elk hebben we daarnaast twee volgkinderen voor onze dossiers van school. Deze zien we twee keer in de week en voor een uurtje. We merken na vijf weken toch al enige vooruitgang bij de meeste kinderen. Er zijn een paar uitzonderingen die echt niet vooruit gaan. Deze sturen we aan om misschien toch extra begeleiding onder de arm te nemen.
Een tijd hebben we naschoolse opvang geboden aan de kinderen van het internaat. Vanwege problemen met uitbetalingen, kon deze naschoolse niet meer doorgaan. Jammer voor ons, want de kinderen vonden dit heel fijn. We speelden dan spelletjes gekoppeld aan taal- en rekenoefeningen. Nu blijven we na op school om materiaal te knutselen, dossiers te maken, administratiewerk uit te voeren, overleg te plegen met de leerkrachten en de zorgjuf die we ondersteunen.
We hebben al heel wat materiaal zelf geknutseld zoals memorykaarten, een ganzenbord, pimpampet... allen met taal- en rekenoefeningen. Toch willen we meer kunnen betekenen voor deze school. Onze vriendinnen uit Gent wisten van onze geldnood en hebben toen een wafelen/cake/pannenkoeken bak gehouden! En dit op hun vrije dag! Naast onze vriendinnen, is de mama van Lies ook heel wat geld aan het inzamelen voor de school. Bij deze willen wij en de school jullie daar heel hard voor bedanken!
Vandaag hebben we voor de eerste keer bezoek gehad van onze stagebegeleidster van stichting Sucet. Ze keek naar het mooie resultaat en vond dit super. Na een lang gesprek kregen we te horen dat volgende week onze eerste evaluatie zal plaatsvinden: spannend!! Als afsluiter van het gesprek vertelde onze stagebegeleidster dat ze ons harde werk niet zomaar wil laten passeren. Ze wil dat we voor onze terugkeer naar België op het kinderjournaal komen. Op die manier probeert ze iedereen in het onderwijs aan te zetten dat bepaalde zaken wel mogelijk zijn, mits een kleine inspanning.
Moesten de lezers na dit blogbericht nog leuke ideeën hebben voor de school of om met de kinderen te doen: mag dit zeker op onze blog gepost worden. We kunnen alle hulp gebruiken :)
ps: we zijn het afgelopen weekend voor het eerst naar de markt geweest: heerlijke watermeloen en pompelmoes voor maar 5 euro!!! :o Daarna zijn we ook gaan zwemmen in een echt zwembad! Dat moesten we toch even vermelden.
Het is al weer even geleden, maar hier zijn we weer.
Het weekend van 1 maart, verjaardag van Nele, was een knaller van een weekend! Hieronder een korte schets.
Het begon allemaal op een rustige vrijdagavond. We gingen kijken naar nieuw opkomend jazz talent in de Zus&Zo. Nu zo opkomend kwamen ze niet over. We konden niet geloven hoeveel passie Surinaamse muzikanten kunnen doorgeven naar hun publiek. Met hun oude instrumenten brachten ze ons naar de zevende hemel. En het werd alleen maar beter. Op het einde van hun optreden, riep iedereen van onze vriendengroep dat Nele jarig was. Natuurlijk konden deze Surinaamse muzikanten dit niet laten passeren. Speciaal voor Nele, speelde ze happy birthday op een jazzy manier. Vanwege de spotlight en deze ongelooflijk zot goede versie van happy birthday, kon Nele de tranen niet bedwingen. Even later waren de tranen alweer verdwenen en was ze even het gelukkigste meisje op aard!
Na dit gezellig jazz optreden trok de bende door naar de waterkant. Er was daar een feestje georganiseerd speciaal voor studenten en Surinaams volk. Er was echt bijna niemand :D Maar daardoor lieten de meiden zich niet tegenhouden. Al gauw was de dansvloer onveilig verklaard en swingde iedereen lekker mee. Om twaalf uur knalden er plots twee flessen cava (blijkbaar non-alcoholisch, goed voor de kater de volgende dag :p) open en kreeg Nele van iedereen drie dikke zoenen. Maar dat was niet alles, de flessen bleken niet van haar vriendinnen te komen, maar van het vriendje uit Belgie. Ook hier kwamen dan weer wat traantjes van geluk omhoog. De avond was goed begonnen en kon niet meer stuk.
De volgende dag: 1 maart!!! De echte verjaardagsdag. Nele en Lies stonden op met het zonnetje op hun gezicht: dit was direct een goed teken. In de voormiddag genoten ze nog even van het zonnetje aan het zwembad, waarna ze vertrokken voor een lunch in het pannenkoekenhuisje. Echt een aanrader om te doen als je in Suriname bent. Het is er overheerlijk, prijslijk en lekker gezellig. Daar kreeg Nele een dranktuit van haar overbuurmeisjes (twee zotte madammen), die ze diezelfde avond zou moeten gebruiken om te drinken. Met een goed gevulde buik vertrokken ze weer naar huis. Hier moest Nele zich alweer afzonderen. Geen vijf minuten later werd ze geroepen en stonden er vier taarten met kaarsjes op tafel. Iedereen van het guesthouse was aanwezig om samen taart te eten op de verjaardag van Nele en van Beth (een Canadees meisje dat toevallig ook op 1 maart jarig was). Na de buik nog verder vol te stoppen met lekkere taart, kreeg ze een boeket met echte Surinaamse bloemen. De cadeaus bleven maar toestromen.
Rond vijf uur vertrokken we naar de Carnavalsstoet. Dit bleek echter zwaar tegen te vallen. 2 madammen met pluimen in hun gat en 1 kar met muziek. Daar liepen dan een 20tal marginale mensen achter. We zijn dus niet lang blijven kijken :)
Om 7 uur vertrokken we weer naar de Zus&Zo om lekker te gaan eten. Met een passievruchtsapje en een French Kiss of een Burger met frietjes konden Lies, Nele en de Charlotte's (de buurmeisjes) zich wel goed vermaken. Tijdens dit gezellige etentje kreeg Nele de verjaardagscadeau van Lies. Het was zooo ongelooflijk mooi! Een paar Surinaamse oorbellen en een armbandje in een prachtig doosje. Beter kon het echt niet worden. Vol blijdschap vertrokken ze huiswaarts om zich klaar te maken voor een privé-verjaardags-feestje bij Ross (een Canadese vriend van Beth).
Op het feestje van Ross zat de sfeer er direct goed in. Met een vat bier en een ketel vol vodka konden de mensen zich goed voorzien. Na een spelletje circle of death, kregen Beth en Nele nog een cadeautje van iedereen. Een mooi leren handtasje. Iets voor 12 uur mochten ze buiten vuurwerk gaan afsteken om de verjaardag met een knal af te sluiten. De avond en nacht waren super fijn! Tegen een uur of twee trokken er een paar door naar de ZsaZsaZsou om daar de avond door te zetten tot de vroege uurtjes.
The day after: auwtch. Tja een kater was niet te voorkomen. We hebben dan maar een mooi kleurtje gepakt. 's Avonds was onze maag weer helemaal hersteld om een lekker vettige kiek met friet te eten in de Naskip.
Wat een awesome weekend!!!! Bedankt aan iedereen voor deze schitterende verjaardag (Nele).
