Terug weekend!! De tijd vliegt. Om het weekend in te zitten
gingen we naar tvat. De place to be op vrijdagavond voor een portie
salsadansen. Iedere niet dansende vrouw
kijkt hier met jaloezie naar de dansers. Het is een prachtige dans. Mochten we
hier wat langer zijn, zouden we ons zeker aan wat salsalessen wagen. De avond
sluiten we af in Deja Vu, een negerclub ( of mogen we het zo niet noemen.)
Zaterdag 22 maart.
Vandaag zijn we vroeg uit de veren. We vertrekken op trip.
Deze keer gaan we het binnenland niet in, maar gaan we richting Atlantische
oceaan. De busrit geeft zoals gewoonlijk veel mooie natuurplaatjes. Na een
2uurtjes rijden nemen we een boot om de grens over te steken en na 5 minuten
komen we aan in Frans-Guyana. Het voelt toch speciaal om even in Europa te zijn.
Gek hoeveel verandering er kan zijn op 5 minuten varen. Alles in het frans,
autos rijden terug rechts, Renaults sieren de banen, betalen kan enkel in
Euro, mannen zijn opvallend knapper... We bezoeken er de gevangenis van Papillon en
doen de markt. Na een heerlijke lunch in frans- Guyana gaan we de boot op en
komen we terug in Suriname.
Terwijl we gewoonlijk branden in het zonnetje op de boot leren we nu eens de
andere kant van de Surinaamse boottrips kennen. Nele en Lies, voorbereid als
altijd, lieten hun kaweetje mooi in Paramaribo liggen. We zaten nog geen vijf
minuten op de boot of we waren doorweekt. Het zonnetje liet zich niet zien.
Even was het leuk, maar al snel zaten we te bibberen. Dankzij Nele haar
zangkunsten konden we er toch een beetje sfeer inhouden en na anderhalf uurtje
varen kregen we toch een streepje zon.
Na 3 uur varen kwamen we toe in Galibi, het schildpaddeneiland. Prachtig stukje
natuur aan de Atlantische oceaan. Het weer hebben we misschien niet mee, maar
de gids is een grote meevaller. De Marcel doet er alles aan om ons rond te
leiden en van heerlijk eten te voorzien. Wat we hebben gegeten is nog steeds
een raadsel. Volgens hem kip, maar volgens ons iets anders. Wanneer we s
nachts meerdere keren het toilet moeten bezoeken, zijn we hier zeker van.
Om 23u is het Le moment suprême. Met de zaklamp in de hand
gaan we het strand op, opzoek naar schildpadvrouwtjes. En geluk dat we hebben,
we zien het vrouwtje het strand op komen en twee uur later vermoeid het water
weer ingaan. Heel mooi om te zien hoe de schildpadden een plaatsje graven, eitjes
leggen en ondergraven.
De volgende morgen bezoeken we Galibi zelf. We maken er
kennis met de doodskopaapjes en nemen de boot terug. Gelukkig deze keer wat
meer zon. Na een heerlijk middagmaal keren we terug naar Paramaribo.
Op maandag 10 september
stonden we met onze zelfgemaakte witte T-shirt en spuitbussen klaar om
naar de Palmentuin te vertrekken. Holi Paghwa is een hindoestaanse feestdag
voor jong en oud. Toch zijn het vooral de studenten die van deze feestdag a
volonté genieten.
Nog geen vijf minuten in de Palmentuin brak er al een groot kleurgevecht uit.
Van de mooie witte T-shirt bleef niet veel meer over! Iedereen kleurde
iedereen. Het maakt niet uit of je elkaar kent of niet J
Na genieten in de Palmentuin gingen we lekker eten aan de
waterkant. Nou ja zo lekker was het eigenlijk niet J Maar goed we waren zo in
feeststemming, dat het ons allemaal niet veel kon schelen! Er was zon
ongelooflijk goede sfeer dat iedereen met een grote glimlach rondliep. We
sloten de avond af in een ware festivalstemming. DJ Chukie zorgde met zijn
muziek en zijn enthousiasme voor een echt Tomorrowland gevoel :D
Op zaterdag 8 maart zijn we naar de vlindertuin geweest.
Voor het eerst gingen we de plaatselijke bussen op. Het nemen van de bus kost
hier 1.60 SRD, wat heel goedkoop is. Ondanks weinig plaats en wat knellende
beentjes, was het een leuke ervaring. In de Vlindertuin zelf, was het groter
dan we hadden verwacht. Allereerst bezochten we het museum. Dit had grote
glazen vensters waarachter allerlei dode insecten te bezichtigen waren. Nooit
gedacht dat er zoveel soorten vlinders bestonden.
Een verdieping hoger was er een galerij van natuurschilderingen. Een streling
voor het oog! De man van het museum was eigenaar van deze schilderijen. Nog een
verdieping hoger werden we verblind door een panoramaschilderij! We zouden er
uren naar kunnen kijken, maar zoveel tijd hadden we natuurlijk niet.
Na het bezichtigen van het museum trokken we naar de vlindertuin
zelf. Boven, onder, naast u wervelde het van de vlinders. Zoveel hadden we er
nog nooit bij elkaar gezien. Kort daarna kregen we een rondleiding in de
kwekerij. We volgden het hele proces van eitje tot vlinder. Er zijn heel wat
poppen die hier worden gekweekt en dan worden geëxporteerd.
Naast de vele vlinders, kregen we ook schildpadden te zien. We hebben er zelfs
eentje mogen vasthouden!! Zo schattig J
En daarna hebben we nog slangen gezien. Nooit gedacht dat slangen zon grote kak
konden leggen. En stinken!!! :o
Na al deze mooie bezienswaardigheden vertrokken we met de
bus weer huiswaarts.
Op zondag 9 maart gingen we naar een Hindoestaanse tempel.
We hadden gehoord dat er een rituele verbranding zou plaatsvinden ten teken van
Holi Paghwa. Helaas was het slechts een man in wit gewaad met een kaars voor
zijn voeten. Ahja nog even belangrijk om te vermelden: we waren te laat.
Daardoor moesten we de hele mis onderbreken met onze binnenkomst J. De man in het witte
gewaad zong allerlei liederen in het Sranans, maar even later hadden we geluk
want toen gaf hij een hele preek in het Nederlands! Joepie J
Op het einde van de mis kregen we ongebakken deeg (dat is blijkbaar een soort
koekje). Beneden was er dan nog een drink en een hapje. We werden heel goed
onthaald.
In de namiddag bezochten we de plantage Peperpot. Met onze
fiets op de veerboot naar de overkant en vervolgens een halfuur heerlijk
uitwaaien en kleur pakken op de fiets. Van de plantage zelf bleef niet zoveel
meer over. Er stond een vervallen
fabriek, waar nu een bar in was geplaatst. Daarnaast stond een oude
opbergruimte met oude machines.
Aan de plantage Peperpot was een Natuurpark opgericht. Hier kon je een lange
wandeling maken en allerlei dieren spotten. Normaal gezien kan je ook luiaards
en toekans zien, maar die hebben wij spijtig genoeg niet gezien. We hebben wel
veel aapjes en vliegen gezien
Het was een leuk weekend en we waren helemaal opgeladen voor
Holi Paghwa! J
Natuurlijk werken we ook heel hard in de week, zodat we kunnen
uitgaan in het weekend.
Deze week hebben we heel wat verwezenlijkt op onze stageplaats. Elke dag komt
er een klasje naar de bib om een boek te ontlenen. Ze mogen dit dan een week houden. Als ze het terug komen indienen, krijgen ze vragen over het boek. Hebben ze de vragen goed beantwoord, krijgen ze een kruisje achter hun naam. Het kind dat vijf kruisjes heeft verzameld krijgt een verrassing.
Elke week zien we twintig zorgkinderen. Deze geven we dan bijles op vlak van rekenen, schrijven en lezen. We zien elk kind een half uurtje. Elk hebben we daarnaast twee volgkinderen voor onze dossiers van school. Deze zien we twee keer in de week en voor een uurtje. We merken na vijf weken toch al enige vooruitgang bij de meeste kinderen. Er zijn een paar uitzonderingen die echt niet vooruit gaan. Deze sturen we aan om misschien toch extra begeleiding onder de arm te nemen.
Een tijd hebben we naschoolse opvang geboden aan de kinderen van het internaat. Vanwege problemen met uitbetalingen, kon deze naschoolse niet meer doorgaan. Jammer voor ons, want de kinderen vonden dit heel fijn. We speelden dan spelletjes gekoppeld aan taal- en rekenoefeningen. Nu blijven we na op school om materiaal te knutselen, dossiers te maken, administratiewerk uit te voeren, overleg te plegen met de leerkrachten en de zorgjuf die we ondersteunen.
We hebben al heel wat materiaal zelf geknutseld zoals memorykaarten, een ganzenbord, pimpampet... allen met taal- en rekenoefeningen. Toch willen we meer kunnen betekenen voor deze school. Onze vriendinnen uit Gent wisten van onze geldnood en hebben toen een wafelen/cake/pannenkoeken bak gehouden! En dit op hun vrije dag! Naast onze vriendinnen, is de mama van Lies ook heel wat geld aan het inzamelen voor de school. Bij deze willen wij en de school jullie daar heel hard voor bedanken!
Vandaag hebben we voor de eerste keer bezoek gehad van onze stagebegeleidster van stichting Sucet. Ze keek naar het mooie resultaat en vond dit super. Na een lang gesprek kregen we te horen dat volgende week onze eerste evaluatie zal plaatsvinden: spannend!! Als afsluiter van het gesprek vertelde onze stagebegeleidster dat ze ons harde werk niet zomaar wil laten passeren. Ze wil dat we voor onze terugkeer naar België op het kinderjournaal komen. Op die manier probeert ze iedereen in het onderwijs aan te zetten dat bepaalde zaken wel mogelijk zijn, mits een kleine inspanning.
Moesten de lezers na dit blogbericht nog leuke ideeën hebben voor de school of om met de kinderen te doen: mag dit zeker op onze blog gepost worden. We kunnen alle hulp gebruiken :)
ps: we zijn het afgelopen weekend voor het eerst naar de markt geweest: heerlijke watermeloen en pompelmoes voor maar 5 euro!!! :o Daarna zijn we ook gaan zwemmen in een echt zwembad! Dat moesten we toch even vermelden.
Het is al weer even geleden, maar hier zijn we weer.
Het weekend van 1 maart, verjaardag van Nele, was een knaller van een weekend! Hieronder een korte schets.
Het begon allemaal op een rustige vrijdagavond. We gingen kijken naar nieuw opkomend jazz talent in de Zus&Zo. Nu zo opkomend kwamen ze niet over. We konden niet geloven hoeveel passie Surinaamse muzikanten kunnen doorgeven naar hun publiek. Met hun oude instrumenten brachten ze ons naar de zevende hemel. En het werd alleen maar beter. Op het einde van hun optreden, riep iedereen van onze vriendengroep dat Nele jarig was. Natuurlijk konden deze Surinaamse muzikanten dit niet laten passeren. Speciaal voor Nele, speelde ze happy birthday op een jazzy manier. Vanwege de spotlight en deze ongelooflijk zot goede versie van happy birthday, kon Nele de tranen niet bedwingen. Even later waren de tranen alweer verdwenen en was ze even het gelukkigste meisje op aard!
Na dit gezellig jazz optreden trok de bende door naar de waterkant. Er was daar een feestje georganiseerd speciaal voor studenten en Surinaams volk. Er was echt bijna niemand :D Maar daardoor lieten de meiden zich niet tegenhouden. Al gauw was de dansvloer onveilig verklaard en swingde iedereen lekker mee. Om twaalf uur knalden er plots twee flessen cava (blijkbaar non-alcoholisch, goed voor de kater de volgende dag :p) open en kreeg Nele van iedereen drie dikke zoenen. Maar dat was niet alles, de flessen bleken niet van haar vriendinnen te komen, maar van het vriendje uit Belgie. Ook hier kwamen dan weer wat traantjes van geluk omhoog. De avond was goed begonnen en kon niet meer stuk.
De volgende dag: 1 maart!!! De echte verjaardagsdag. Nele en Lies stonden op met het zonnetje op hun gezicht: dit was direct een goed teken. In de voormiddag genoten ze nog even van het zonnetje aan het zwembad, waarna ze vertrokken voor een lunch in het pannenkoekenhuisje. Echt een aanrader om te doen als je in Suriname bent. Het is er overheerlijk, prijslijk en lekker gezellig. Daar kreeg Nele een dranktuit van haar overbuurmeisjes (twee zotte madammen), die ze diezelfde avond zou moeten gebruiken om te drinken. Met een goed gevulde buik vertrokken ze weer naar huis. Hier moest Nele zich alweer afzonderen. Geen vijf minuten later werd ze geroepen en stonden er vier taarten met kaarsjes op tafel. Iedereen van het guesthouse was aanwezig om samen taart te eten op de verjaardag van Nele en van Beth (een Canadees meisje dat toevallig ook op 1 maart jarig was). Na de buik nog verder vol te stoppen met lekkere taart, kreeg ze een boeket met echte Surinaamse bloemen. De cadeaus bleven maar toestromen.
Rond vijf uur vertrokken we naar de Carnavalsstoet. Dit bleek echter zwaar tegen te vallen. 2 madammen met pluimen in hun gat en 1 kar met muziek. Daar liepen dan een 20tal marginale mensen achter. We zijn dus niet lang blijven kijken :)
Om 7 uur vertrokken we weer naar de Zus&Zo om lekker te gaan eten. Met een passievruchtsapje en een French Kiss of een Burger met frietjes konden Lies, Nele en de Charlotte's (de buurmeisjes) zich wel goed vermaken. Tijdens dit gezellige etentje kreeg Nele de verjaardagscadeau van Lies. Het was zooo ongelooflijk mooi! Een paar Surinaamse oorbellen en een armbandje in een prachtig doosje. Beter kon het echt niet worden. Vol blijdschap vertrokken ze huiswaarts om zich klaar te maken voor een privé-verjaardags-feestje bij Ross (een Canadese vriend van Beth).
Op het feestje van Ross zat de sfeer er direct goed in. Met een vat bier en een ketel vol vodka konden de mensen zich goed voorzien. Na een spelletje circle of death, kregen Beth en Nele nog een cadeautje van iedereen. Een mooi leren handtasje. Iets voor 12 uur mochten ze buiten vuurwerk gaan afsteken om de verjaardag met een knal af te sluiten. De avond en nacht waren super fijn! Tegen een uur of twee trokken er een paar door naar de ZsaZsaZsou om daar de avond door te zetten tot de vroege uurtjes.
The day after: auwtch. Tja een kater was niet te voorkomen. We hebben dan maar een mooi kleurtje gepakt. 's Avonds was onze maag weer helemaal hersteld om een lekker vettige kiek met friet te eten in de Naskip.
Wat een awesome weekend!!!! Bedankt aan iedereen voor deze schitterende verjaardag (Nele).
Ik zie jullie allen al vreemd kijken naar die titel: "Huh? Die meiden gingen toch naar JawJaw??"
Awel ja dat was het oorspronkelijke plan., tot we in de boot zaten en te horen kregen dat we naar Minimi gingen. Eerst was het even wenkbrauwgefrons, maar uiteindelijk dachten we met zen allen: bwaah maakt ni uit, we zijn is Suriname, toch?
De boottocht begon echt fantastisch: heerlijk weertje, goed gezelschap en een super vet uitzicht!
Na een half uurtje kregen we een stortbui over ons heen! Echt zo hard dat het regende. Lies en ik, zo slim als we zijn, waren natuurlijk onze regenjas vergeten. We kwamen dus half bezopen aan op onze eindbestemming. Daar regende het nog steeds, maar het verblijf was echt verbluffend: mooie hutjes, veel groen, stroomversnellingen voor de deur, heel rustig: in 1 woord gewoon genieten.
Na het afdrogen van onze haren en onze bagage te hebben weggezet, kregen we een heerlijke Surinaamse maaltijd: rijst, kip, boontjes, komkommer int zoetzuur.
Op onze verblijfplaats hebben we twee Hollandse buren leren kennen. Ze waren een wereldreis aan het maken. Uren konden wij luisteren naar hun spannende verhalen en interessante weetjes over Suriname. Zo moeten vrouwen bijvoorbeeld bij ongesteldheid het huis verlaten en terugkeren wanneer ze weer rein zijn. Vrouwen moeten hun vagina twee maal schuren tegen een boomschors om te bewijzen dat ze hun man lief hebben. Mannen hebben niet alleen vrouwen, maar ook verschillende buitenvrouwen. De beheerder van ons vakantieoord had zelf 3 vrouwen en 23 kinderen. Wat dus redelijk normaal is. Jongeren van 10 jaar leren al schildpadden slachten (wat we gezien hebben!). Toen we heerlijk aan het baden waren in het warme water van de Surinaamse rivier, hoorde we dat er kaaimannen van wel 3 meter en piranha's in rondzwemmen. We moesten ons echter geen zorgen maken, want ze eten geen mens.
's Nachts hoor je vele dierengeluiden. Oa apen, krekels, vogels, kikkers, enzovoort. Die nacht werden we wakker door een schot. De volgende ochtend kregen we te horen, dat dit jagers waren die een aap hadden vermoord. Vroeger zaten er veel meer apen in het gebied, maar deze zijn de laatste jaren massaal vermoord. Het is dus werkelijk verstand op nul zetten.
De tweede dag zijn we drie dorpjes verderop gaan bezoeken. Het zijn kleine huisjes, bestaand uit natuurlijk materiaal. Er is wel elektriciteit en internet. De rondleiding leerde ons heel wat interessante planten en gebruiken kennen. Zo hebben we een katoenplant, een ananasplant, rijstveld, aardappelplant, pindanotenplanten, pompoenplant. De planten konden we fotograferen, de mensen echter niet. Opvallend was dat de mensen alles doen in de Surinaamse rivier: wassen, plassen, koken, afwassen en douchen. Tijdens onze rondleiding werd de zondagochtend mis, speciaal onderbroken zodat wij de kerk even konden bezichtigen. Het was een zeer mooie kerk, vergeleken met de woningen van de mensen.
Na de rondleiding hebben we nog even kunnen genieten van de mooie natuur en de schijnende zon. Toen was het weet tijd om terug te keren naar huis. De boottocht was weer lekker nat :)
