Al van kinds af aan draag ik mijn masker heel spontaan. Om sterk,groot,lief en vrolijk te zijn. Mijn innerlijke goed verstopt en deurtje op slot. Om het te verdringen als het weer aanklopt.
Maar na al die jaren begint mijn masker me te bezwaren en wil ik mijn deurtje langzaam open doen. Maar dan moet ik wel gaan praten over de verdrongen kinderjaren de pijn het verdriet wat niemand ooit ziet.
Ik ben nu niet zo groot en sterk meer dan voorheen het doet pijn en dat vind ik niet meer fijn. Ik wil het uitschreeuwen en weer leven jaren leven met je verleden kan iemand dat begrijpen?
Nooit jezelf te kunnen/mogen zijn maar wat als ik ga praten? Kan ik dan na al die jaren mijn masker eindelijk achter laten?
Ik zag je komen, vlotte meid. Een stuk. Vriendinnen aardig wat, een enkeling die jou vertrouwen gaf zo dat je ook jezelf vergat.
Zachtjes boog de weg naar links. We liepen hand in hand. Ik leidde en jij leed. Je was wat zenuwachtig druk. Weten deed ik, toen ik naar je ogen keek, ze leken stuk.
Waar licht had moeten vonken, vertroostte donker zich met matheid in je blik. Je deed verschrikt. Ik proefde angst in schaarse woorden. Verdriet verhulde nonchalante zinnen aan de oppervlakte van gesprek. De klinkers waren hol van binnen en de klanken flets.
De onderhuidse zinnen lieten raden waar de pijnen zijn gezet. Ik vroeg naar dingen uit je jeugd. Je keek en zweeg, verzette schouders, deed alsof je niets begreep. Je vingers krampten in een woordeloos gebaar. Je stappen werden groter, omdat je weg liep voor gevaar. De route korter want het wandelen werd zwaar. We gingen verder uit elkaar.
Je schreeuwde toen de waarheid kwam. Je wilde niet dat hij je nam. Je kon je niet verzetten, probeerde te beletten dat je lichaam werd gekneusd. Je dacht je weg en voelde niets. Je wilde later niets meer weten, snel vergeten wat te erg was. Gewoon weer wakker worden zonder iets. Zonder geuren, zonder kleuren, helemaal niets. Niet bewegen, leeg, verrot en dood, want zelfs mijn adem is de goot.
Alleen maar morgen. Vandaag is te dichtbij. Is kijken over schouders, weer zien die vreemde blik, die handen van het duister, het graaien en het hijgen. De hete lijven in een chaos van kapot. Je wilt niet staan stil bij dat troosteloos gevoel. Tranen lopen over wangen, sporen glinsterend verdriet. Je laat in moedeloos gebaar je schouders hangen. Je lichaam zegt, ik wil dit niet.
Samen kijken over water. Luisteren naar de golven van herinnering. Beuken van de haat in machteloos verzet. Zuigen van de kolken in de passie van het donker. IJlheid van geschonden jeugd. Droefheid om verscheurd vertrouwen in de man die voor je je vader was. Zijn zachte handen hebben hard geslagen. Hebben je gedragen naar het graf van jeugd, het einde van je liefde.
Morgen is nog schoon. Vandaag is al weer grauw van veel te veel herinneringen. Weg ermee. Ik wil niet meer. Mijn dromen zijn verwoest door klauwen die me grijpen. Ik heb gepraat maar niemand wil begrijpen dat ik verder wil. Ik wil alleen maar morgen. Vandaag en gisteren zijn verrot. Daar kan ik niet mee leven. Vergeven als ik geen herinneringen wil? Geef mij maar rust in zicht op morgen. Dan ben ik weer thuis.
Zachtjes buigt de weg naar rechts. We lopen van het water. Nemen golfjes mee in ons gesprek. Je hand is warm en je stap wat kleiner. Vertrouwdheid fijner als die was. Je kijkt de wegen, hobbels, weg van nu, naar horizon van morgen.
Soms ben ik bang, dat alles bij me blijft. M'n keel knijpt dicht, me ogen sluiten door de tranen die ik huil. Ik zie geen gat in wat er komen gaat. Ze rennen om me heen. Mijn honden van herinnering, ze grauwen, bijten in mijn been en ik ben bang voor donker van alleen. Ik wil met jou het licht behouden. Hou me vast. Vraag naar morgen voor een antwoord zonder tranen in mijn stem. Moet ik alles soms vergeten. Heel mijn leven?
Gedachten vliegen van vandaag en landen morgen op de plaats die jij gekozen hebt. Een witheid, zonder grauw. Nieuw en schoon, ook zonder kou. Waar mensen spelen met elkaar, gewoon zonder herinnering. Dat lijkt me wel. De zin van leven dit moment. Ik ben echt niet verwend. Wat moet ik dan? Gewoon maar leven toch? En hopen dat het beter wordt en overgaat, vanzelf??
Ik laat je gaan en zie je rug. De kus gaf je te vlug alsof je bang was voor contact. Ik kom terug met deze brief. Ik wil je helpen met verdriet, met plaatsen van herinnering. Voelen moet weer terug, want ook vandaag is leven goed. We zullen praten, huilen allebei, om wat er was. De handen vast om samen gisteren te leven in vandaag. Te zien hoe was, geweest kan worden. Dat je ons kan zien met glinsters in je ogen, die nooit meer zullen doven.
Leven met je lang verstopt verleden. Enge dromen die maar blijven komen, ik kan ze niet verjagen. Ze zijn er weer alle dagen.
En kan ik de slaap weer niet vatten,bang dat het weer gaat hervatten. Tranen rollen over mijn wangen ik voel me zo gevangen door mijn angsten.
Wil zo graag streven om te kunnen leven in het heden. Maar die enge dromen blijven steeds komen. Mag ik mijn masker nu aflaten? Moet ik sterk zijn? Mag ik mezelf zijn? leven met je verleden
Al die jaren mijn masker gedragen. En nu! Nu kan ik het niet meer verdragen om mijn masker te dragen.
Maar waarom al die tranen als ik wil gaan praten? Om te verwoorden hoe ik me voel. Ik kom niet uit mijn woorden om te zeggen hoe ik me innerlijk voel.
Als kind heb ik er nooit iets over mogen zeggen en nu weet ik niet hoe ik het uit moet leggen.
Ik leef in mist en regen maar ik blijf zoeken naar de zon in mijn leven. Zodat ik eindelijk kan leven zonder masker in mijn leven.
Ze komen en ze gaan, maar wat heb ik er nou eigenlijk aan? Ze ontnemen mij m'n passie en mijn blijdschap, Het lukt me niet, ik kom niet verder, met geen enkele stap Moeheid, nergens meer zin in hebben, huilen maar niet weten waarom, waarom geen vreugde en vrolijkheid meer, was het maar eens andersom, Voel me zo somber, al een hele lange tijd, mijn lucht die ooit zo blauw was, is nu zo grijs als t maar kan, ik snap er niks meer van Zo alleen voel ik me, de eenzaamheid wordt met de dag erger, hoe veel ik er ook tegen vecht, het blijft alleen maar zo slecht. Wanneer gaan ze nou eens weg? Die depressieve gevoelens...
een verleden zo verrot het doet me veel verdriet het maakt me kapot maar niemand die het ziet dat dit mij moest overkomen het blijft in mijn gedachten het bezorgt me enge dromen al die rot nachten zoveel jaar geleden het zit nog steeds in mij niet durven denkend aan het heden ik voel me niet meer vrij ineens zag ik die lach ik wou me zo graag verschuilen nu zie ik het elke dag en elke dag weer moet ik huilen het doet me zoveel pijn ik voel me zo verrot dat dit nu zo moet zijn mijn verleden maakt me kapot
Akelige jeugdherinneringen nu ze ouder wordt komen ze steeds meer enge, lelijke dingen ze ziet ze helder keer op keer
Die donkere zolderkamer een kind, zo enorm bang die grote grijpgrage mannenhanden ze wil gillen maar weet dat het niet kan
Gretige, hongerige volwassen ogen een kinderleven in de kiem gesmoord wie zou haar nu toch geloven? Haar kinderstem werd niet gehoord
De dader,oppermachtig,terroriseerde was altijd zeer nabij hij had macht en profiteerde deed haar schuldig voelen ook erbij
Gebrandmerkt voor het leven haar schaamte droeg zij met zich mee niet in staat om liefde te geven complexen bij de vleet
Nu is zij volwassen de dader is nooit bestraft verjaring speelde haar parten onrecht gedaan aan haar kinderhart!
Hij leeft voort,zij is gebroken lachend ziet zij hem gaan met vrouw en vrinden zorgeloos lopend zolang hij leeft, zal zij nooit vrij verder kunnen gaan
Nacht op nacht heb ik mijn kussen nat geweend, Met tranen is mijn bed doordrenkt. Want ik werd iedere dag betast, & zelfs nog door mijn eigen pap. Ik kon het niet geloven, Hij stond altijd voor me klaar, Misschien had ik dit verdiend? Misschien was dit een straf?
Want wanneer je seksueel misbruikt wordt, Is alles opeens zo anders. Waar je vroeger op vertrouwde, Is nu niet meer het oude. Je bent verward & hulpeloos, En twijfelt aan jezelf. Je stelt jezelf zoveel vragen, & je geeft jezelf de schuld.
Mijn papa maakt me zo onzeker, een angstig mens. zodat alle vertrouwen in een ander was verloren, Maar vooral, in mezelf
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
