Zuid-Afrika
Inhoud blog
  • Afscheid nemen ...
  • De laatste twee weken!
  • Mama en Griet op bezoek!
  • Rondreis: Durban naar Port Elisabeth
  • Weekend naar Cederberg

    Zoeken in blog


    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     


    Kaapstad
    06-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Afscheid nemen ...
    Hoi!

    Zondag zijn we naar het marktje geweest voor de allerlaatste souvenirs. Daarna gingen Ivo, Carel, Elke en ik nog naar Waterfront. Daar aten we een panini en daarna shopten we. Om vier uur moest ik echt afscheid nemen van Elke. Carel ging haar naar de luchthaven brengen. We beseften allebei niet echt dat we elkaar enkele uren later niet weer zouden zien. Toen ze vertrokken was, ging ik met Ivo weer naar de lodge, nam ik een douche, waste ik mijn handdoeken en begon ik in te pakken. Ondertussen mocht ik voor de laatste keer bij de buurtjes gaan eten. Toen ik klaar was met mijn valies, leek die echt 25 kg te wegen. Ik had heel veel schrik voor de check-in, later die avond. Het laatste wat ik moest doen in ons appartementje was alles uitdelen dat er nog stond: van body lotion tot shampoo en van bouillonblokjes tot eieren. Wanneer ik helemaal uitverkocht was, nam ik afscheid van iedereen. Het voelde raar dat de mensen waar ik drie maanden zo nauw mee heb samengeleefd, opeens zo ver weg van mij zouden zijn. Maar goed, aangekomen op het vliegveld, ging ik met heel veel zenuwen naar de check-in. Toen ik zag dat mijn valies maar 22,5 kg woog en de man achter de balie daar niets op zei, was ik zo opgelucht! Toen kon ik met een gerust hart vertrekken. Om middernacht steeg mijn vliegtuig op en terwijl ik een film keek, kreeg ik nog een maaltijd. Daarna probeerde ik wat te slapen.

    Om de zoveel tijd werd ik 's nachts even wakker, maar al bij al ging de tijd snel voorbij. Voordat ik het wist, was het elf uur en landde ik in Schiphol. Daar moest ik nog twee en een half uur wachten en dan nam ik een vlucht van dertig minuten naar Zaventem. Nadat ik geland was, heel Zaventem doorgelopen was met loodzware handbagage en mijn valies had opgehaald, kwam ik eindelijk aan in de inkomhal. Nina vloog mij direct in de armen en de traantjes vloeiden rijkelijk. Verder waren ook mama, papa, oma en opa, oma, Marike, Marijke en Eline er! Het was een fijn onthaal. Toen ik thuis aankwam, waren Nina, Astrid en Aurelie mij aan het opwachten. Ze bleven een uurtje en we hebben weer goed gelachen. Daarna nam ik een douche en tegen kwart over zes stond Kenneth voor de deur met een prachtig boeket bloemen. Het was een superleuk weerzien en ik voel me weer helemaal thuis!

    Zo, ik denk dat het tijd wordt om mijn blog af te ronden. Als ik behoefte heb om er nog iets op te typen, zal ik dat zeker doen. Maar ik denk dat het de komende weken nog druk genoeg wordt met mijn eindstage.

    Fijn dat jullie zo'n trouwe lezers waren. Hopelijk hebben jullie ervan genoten.

    Byebye en tot in 'real life'!!

    xXx Lies!

    06-05-2010, 22:29 geschreven door Lies  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (1 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De laatste twee weken!
    Hejhej!

    Spijtig genoeg zijn mama en Griet zaterdagavond dus niet kunnen vertrekken. Ze wisten ook totaal niet wanneer dit wel het geval zou zijn. Zondag ging ik in de voormiddag met Carel, Remy en Elke naar het marktje in Green Point. Daarna trokken wij vieren en Justus, een Franse jongen, Daryl, zijn vrouw en kindje Liam naar Mzoli! Dit is een plaats in een township waar met superveel mensen gebraaid wordt. Het was er ontzettend druk, maar een hele fijne sfeer. Na een hele geslaagde namiddag ging ik samen met Carel, Ivo, Elke, mama en Griet eten bij Doppio Zero. Daar speelde een bandje leuke muziek, terwijl we onze maaltijd verorberden.

    De week erna is er eigenlijk niet veel spannends gebeurd. Maandag en dinsdag waren eigenlijk stomme dagen doordat mama en Griet nog steeds van niets wisten. Dinsdagnamiddag kwam dan uiteindelijk het verlossend antwoord dat ze de week daarop woensdag, 28 april, naar huis zouden kunnen vliegen. We dronken er meteen een milkshake op bij Primi Piatti. Doordat het uit eten gaan nogal duur begon te worden, kookten Carel en Ivo voor ons zessen. De dag erna was het mijn beurt en daarna maakten mama en Griet eten. Woensdag gingen Elke en ik nog naar 'the national gallery' en die avond gingen we ook alweer naar de film. Eén van die avonden hebben Elke, Griet, Suzan, Ivo en ik naar de Moulin Rouge gekeken. Ivo had hem nog nooit gezien en hij vond het de meest 'zoetsappige' film die hij ooit gezien heeft. Hij was dus niet zo positief!

    Vrijdagavond gingen we niet uit, doordat we de dag erna op weekend naar Hermanus vertrokken met 4exchange. Op de weg naar Hermanus, deden we een korte hike naar de Crystal Pools. Na een dik uur stappen kwamen we aan op een prachtige plek met een waterval. Sommigen namen een duik in het heel frisse water. Daar zaten we een uurtje terwijl we onze lunch opaten en daarna keerden we terug naar de verzamelplaats. We reden door naar Betty's Bay om nog wat pinguïns te bewonderen. Vervolgens reden we door naar Hermanus en daar braaiden en poolden we en vierden we Carels verjaardag.

    Zondagmorgen ging ik met Griet en nog vier andere meiden paardrijden. Het was een prachtige wandeling die twee uur duurde, waardoor ik het landschap en het strand van Hermanus rustig kon bewonderen. Helemaal voldaan gingen we met z'n allen kroketten eten in een Hollands restaurant. Griet kreeg van mama het goede nieuws dat ze uiteindelijk die avond zouden kunnen vertrekken. Ze had op internet aangedrongen op een vroegere datum en die had ze gekregen! Daarna reden we weer huiswaarts, nam iedereen een douche en gingen we voor de laatste keer eten bij mama. Ze had lekkere provinciaalse saus met rijst en biefstuk gemaakt. Die avond voerde Carel hen naar de luchthaven en moest ik maar voor een weekje afscheid nemen.

    Maandag was het geen school en hielden we het op een rustige dag thuis. Ik werkte wat voor school, Elke knutselde een kaart in elkaar voor haar klas en 's avonds gingen we uit eten met Justus en Remy omdat het hun laatste avond was. We gingen bij een Mexicaan eten. Raar maar waar, gingen we na kort iets gedronken te hebben weer naar huis in plaats van nog eens goed uit te gaan.

    Dinsdag was het een mooie dag! Het was een feestdag, dus Suzan, Daphne, Anne, Marianne, Carel, Ivo, Elke en ik gingen samen pannenkoeken eten in Hout Bay. Daarna gingen we nog wat souvenirs kopen op een klein marktje dat naast het restaurant van Carels oom plaatsvond. Sommigen aten daar nog een burger of dronken iets en tegen vier uur waren we weer in de lodge. Daar schreven Elke en ik een kaartje voor Justus en Remy en namen we afscheid. Vervolgens skypete ik met m'n zus en daarna keken we, terwijl we smulden van een pizza of pasta van bij Primi, een film in de woonkamer. We kregen er maar niet genoeg van en gingen met een paar boven op de kamer nog een tweede film kijken. Vervolgens was het alweer tijd om te gaan slapen.

    Woensdag kwam Dillon heel aanhankelijk doen bij mij op school. Hij zat voortdurend tegen mij aan en mij vast te pakken, want hij besefte dat ik bijna naar huis ging. In de klas liet ik de leerlingen een tekstje schrijven voor mij, dat ik kan meenemen naar België. In de namiddag hield ik mij vooral bezig met het selecteren van foto's voor mijn afscheidscadeautje aan de klas. Elke en ik kookten die avond voor onze buurtjes, want zij hadden dit ook al een paar keer voor ons gedaan. Daarna gingen we voor de laatste keer naar de film. Het was maar een belachelijke film die iedereen nogal simpel vond.

    Donderdag vertelde Alma op school over Nelson Mandela en de Apartheid aan de jongens. Ook kwamen mijn buurmeisjes Suzan en Daphne op bezoek in de klas. De jongens waren natuurlijk meteen stapelverliefd. Na school gingen Elke en ik foto's afdrukken en van zodra ik thuis was, begon ik te knippen en plakken om een collage te maken met de foto's. Dit nam enorm veel tijd in beslag. 's Avonds bakten we pannenkoeken om de dag erna op school te trakteren. Ik skypete ook nog voor de laatste keer met Kenneth en werkte daarna mijn collage af.

    Vrijdag was onze laatste schooldag. Alma las haar verslag over mij aan me voor, terwijl ze een beetje moest wenen. Ik werd er zelf ook helemaal emotioneel van, terwijl ik haar zo vaak vervloekt heb. Maar ze toonde me dat ik echt wel wat betekend heb voor de jongens en dat gaf een heel goed gevoel. Ik trakteerde hen op zelfgemaakte pannenkoeken en cola. Toen ik hen mijn collage gaf, waren ze heel blij. Alma vond het een prachtgeschenk en ik moet zeggen dat ik er zelf ook heel fier op was! De jongens kregen van mij ook allemaal individueel enkele foto's van zichzelf en anderen. Daar waren ze pas blij mee. Ze toonden allemaal superfier hun foto's aan elkaar en bedankten mij heel vaak. Dit gaf mij heel voldoening. Tenslotte moest ik na het eten afscheid nemen. Alma gaf nog een korte speech en toen ik van hen applaus kreeg, werd het me een beetje te veel. Het was niet gemakkelijk om weg te gaan. Ik had er vooral moeite mee om Dillon achter te laten. Maar goed, wie weet kom ik ooit nog wel eens terug! We gingen na school met alle vrijwilligers nog iets drinken in Cubaña. Ook van hen moesten we afscheid nemen.
    In de namiddag sliepen Elke en ik, doordat we de avond ervoor erg laat hadden gewerkt aan ons cadeau waren we heel moe. 's Avonds maakte ik voor Elke spaghetti en daarna gingen we 'Koninginnedag' vieren met de Hollanders in Raffiki. Het zat er echt bomvol Hollanders, allemaal verkleed in het oranje. Ik zag er Renske en Bas voor de laatste keer en amuseerde me te pletter. Voor de eerste keer in Kaapstad dronk ik een paar pintjes meer dan normaal en was ik fel in de wind. Maar het was een fijne avond en om halfvier lagen we weer in bed.

    Zaterdag werden Elke en ik wakker met een enorme kater. Ons hoofd barstte bijna uit elkaar en we hadden absoluut geen zin om op te staan. Carel ging voor ons fruitsap en yoghurtjes kopen. Uiteindelijk vond Elke de moed om toch maar naar District six te gaan, zonder mij want ik had het museum al gezien. Ik bleef nog wat luieren en 'kateren'. Tegen een uur of drie vond ik toch de moed om naar het zwembad te gaan, want het was heerlijk warm weer. Daar luierde ik nog wat verder. Na een douche gingen we, zoals Daphne het omschreef, ons 'galgenmaal' eten bij Primi Piatti. Doordat ik nog een beetje met een katertje zat, had ik niet zoveel zin om nog uit te gaan. Toch vond ik dat we onze laatste avond samen moesten doorbrengen. Na wat brainstormen, besloten we om ons allemaal lekker warm aan te kleden en gezellig op het strand wat te gaan bijpraten. Dit deden we, maar na twee uurtjes kregen we het erg koud, dus ging iedereen slapen.

    Over het vertrek vertel ik jullie straks meer!

    xXx

    06-05-2010, 16:52 geschreven door Lies  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    05-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mama en Griet op bezoek!

    Joeps!

    Ik had afgesproken met mama en Griet dat ik maandagochtend, vijf april, om tien uur naar hun hotel zou komen. Toen ik de kleine berg naar hun hotel beklom, zag ik ze al van ver staan en mijn hart begon plots heel snel te slaan. Ik was zenuwachtig om ze terug te zien. Toen ik mama een paar minuutjes later kon vastpakken, rolden er toch wat tranen over mijn wangen. Het voelde zo goed om haar terug bij mij te hebben! En natuurlijk was ook het weerzien met Griet heel fijn. Na wat gebabbel, maakten we een lijstje van wat we de komende twee weken zouden doen. Tegen de middag kuierden we wat rond in Waterfront en aten we daar een snack. In de namiddag trokken we naar het zwembad en dronken we een heerlijke milkshake bij Primi Piatti. Het was een heerlijk dagje dat we afsloten met een etentje, zoals bijna elke avond trouwens.

    Aangezien we dinsdag nog geen auto hadden, was er het plan om naar het strand te gaan. Met de minibus reden we naar Camps Bay en bakten in een zalig zonnetje. ’s Middags aten we iets langs de kust, waar we door de vrij koude wind werden weggejaagd. We gingen nog een beetje winkelen in Sea Point en wandelden door naar hun hotel in Green Point. Daar speelden we Rummikub en vervolgens gingen we iets lekkers eten.

    Woensdagochtend zouden we eerst en vooral een auto regelen. We spraken af om samen naar de stad zelf te gaan en daar een auto te huren. Toen we de minibus uitstapten en bijna het bedrijf binnenstapten, besefte mama opeens dat ze haar rijbewijs en identiteitskaart vergeten was. Ook Griet en ik hadden niets mee. Heel stom, maar doordat je hier in Kaapstad overdag zo weinig mogelijk waardevolle spullen moet meenemen, lagen deze uit gewoonte in de kluis. Dus, moesten we allemaal terug. We hadden ondertussen wel de auto al besteld en we moesten toch een uurtje wachten, dus zo’n ramp was het niet. Toen we uiteindelijk onze auto hadden, die we voor tien dagen zouden huren, reden we naar de botanische tuinen te Kirstenbosch. Het was een heerlijk weertje om deze uitstap te maken. Ik had voor een picknick gezorgd, aangezien Kirstenbosch de perfecte plaats is hiervoor. Daarna genoten we nog wat van het zonnetje op de mooie grasvelden. Rond een uur of vijf waren we bij mij thuis, gingen we inkopen doen en kookte mama heerlijk voor ons. Opgebakken patatjes met varkensvlees en een champignonroomsaus! Mmmmm, zalig om weer eens van mama’s eten te kunnen genieten. We speelden nog wat Rummikub, chillden nog wat in de woonkamer samen met mijn andere kotgenoten en na een gezellige avond gingen we slapen.

    Donderdag en vrijdag hadden we een safari gepland. We reden in zo’n drie uur tijd naar Inverdoorn. Daar kwamen we toe in het paradijs! Onze monden vielen open toen we aankwamen. Het was er heel luxueus. Na een lekker welkomstdrankje en een heerlijke maaltijd genoten we van een brandende zon aan het zwembad. Om halfvier was er dan koffie en thee en daarna vertrokken we op onze eerste safari. Ik voelde me echt een toerist in die safariwagen, maar we zagen prachtige dieren: Springbokken, zebra’s, giraffen, leeuwinnen, buffalo’s, cheeta’s, … Rond halfzeven waren we terug en na een douche gingen we dineren in een leuke en vooral gezellig uitgeruste hut. Het was een vijf-gangen-menu, dus achteraf waren we VOLdaan. Er viel niet echt veel meer te beleven, dus rond halftien kropen we al in bed. We moesten namelijk de volgende ochtend om halfzes al opstaan. Ik kon maar niet in slaap vallen en Griet voelde zich niet zo fantastisch, dus het was niet zo’n fijne nacht.

    De volgende ochtend was het dus vroeg dag. Om kwart over zes dronken we koffie en om halfzeven vertrokken we alweer op safari. We zagen vooral dezelfde dieren als gisteren, maar ook neushoorns, de ogen van een nijlpaard en de giraffen in actie. Dit was echt een fantastisch moment! Het was prachtig om die dieren in groep te zien lopen over de hele vlakte. Na drie uren zat onze safari erop en gingen we ontbijten. Daarna was het weer tijd om naar huis te gaan. Er was ontzettend veel wind op de weg en het regende superhard. Het weer in Kaapstad zag er dus niet goed uit. In de namiddag ging ik naar de lodge om wat bij te slapen want het waren toch al bij al twee vermoeiende dagen geweest. ’s Avonds gingen we samen iets eten en achteraf nog wat gezellig bijpraten in de lodge, toen Elke thuis kwam van haar rondreis. We hadden heel veel te vertellen en ik was toch blij dat ze terug was! Enkele Nederlanders overtuigden me om nog mee uit te gaan, dus we gingen nog eens feesten in Chevelle. Het was een hele plezante avond!

    Zaterdag gingen mama, Griet en ik naar Simons Town om in Boulders Bay de pinguïns te bekijken en naar Cape Point en Kaap de Goede Hoop te gaan. Het was een mooie dag en we genoten erg veel van de autorit die via Chapman’s Peak loopt en echt ontzettend mooi is! Na alweer op restaurant te gaan eten, speelden we nog wat spelletjes met iedereen en daarna trokken we richting Long Street. Het was waarschijnlijk de leukste minibusrit die we hebben gehad, de sfeer zat er helemaal in! Maar spijtig genoeg was het in Zula niet zo fantastisch, dus gingen we rond halftwee weer naar huis.

    Zondag was het vroeg dag, want vandaag zouden we de Tafelberg beklimmen. Om tien over negen begonnen we aan de klim. We gingen op een rustig tempo naar boven en deden er twee uur en drie kwartier over. Het was een perfecte dag om dit te doen, want het uitzicht was alweer super. In de namiddag gingen we nog naar het zwembad, maar echt warm was het niet meer. Ik voel heel erg het verschil tussen de maanden februari en april. Net nu het hier herfst is en de winter er stilaan aankomt ga ik naar huis, naar de zomer!

    Maandag moest ik weer naar school. Het was een blij weerzien met de jongens en Michelle. Na school deed iedereen zijn eigen zin en ’s avonds trakteerde mama Griet en mij op een wat duurder etentje! Allemaal mooi opgemaakt gingen we naar Waterfront om er een restaurant uit te kiezen. Na wat rondlopen namen we plaats op een terras. We genoten er van een overheerlijk voor- en hoofdgerecht. Mama en Griet namen een dessertje en ik dronk nog een Amarula!

    Na school dinsdag, gingen we naar Robbeneiland. Het weer was ons niet goed gezind, want we konden Kaapstad niet zien vanop het eiland. Eerst reden we met een bus door het eiland en vertelde een gids over de toestand vroeger. Vervolgens werden we rondgeleid in één van de gevangenissen, namelijk diegene waar Nelson Mandela 18 van zijn 27 jaar gevangenschap heeft gezeten. Verder kochten we nog wat souvenirs en dan werden we alweer op de boot naar Kaapstad verwacht. We vonden niet zo veel aan Robbeneiland, misschien ook omdat we niet zo’n goede gids hadden. Maar het is iets dat je zeker gedaan moet hebben tijdens je verblijf hier, dus dat kon ik alweer van mijn lijstje schrappen.

    Woensdag kwamen mama en Griet op bezoek op school, maar spijtig genoeg was Alma er niet. Ze deelden chocotofs uit aan de jongens, die er heel blij mee waren! Griet entertainde de jongens met pictionnary. Na school deden we een townshiptour. Een gids nam ons eerst mee naar het museum ‘District VI’ en vervolgens reden we door naar de township Langa. Daar zagen we vrouwen schapenhoofden bewerken en proefden we walgelijk bier. We kregen een rondleiding door de township door een plaatselijke bewoner en zagen zo hoe de mensen er leefden. Er is ontzettend veel armoede, maar ondanks dat zagen we heel veel gelukkige mensen. We reden ook nog door Guguletu en langs Kayelitsha, twee andere townships. Het was een zeer boeiende dag die we na een etentje afsloten met de film ‘It’s complicated’.

    Donderdag na school bezochten Elke, mama, Griet en ik het Cape Town Stadium voor de World Cup. We liepen door de kleedkamers en ik masseerde Griet zelfs even (voor de foto) op één van de massagetafels van de spelers. Ook mochten we het gras een keertje aanraken! Het was fijn om, ook al ben ik helemaal niet bezig met voetbal, toch eens in het stadium geweest te zijn. Normaal gezien gingen we een sunset cruise doen in de late namiddag, maar blijkbaar was er een misverstand, waardoor we niets gereserveerd hadden. Ook de zee was veel te wild, dus het kon sowieso toch niet doorgaan. Dan dronken we maar met z’n allen iets in Waterfront. Dineren deden we in Mama Africa, een typisch Afrikaans restaurantje. Heel gezellig.

    Vrijdag namen Elke en ik een dagje vrijaf op school, zodat we vandaag naar Spier en Stellenbosch konden gaan. Spier is een heel gezellig, wel toeristisch, plekje waar je tussen de bomen Afrikaans kunt eten in ‘mojo’, cheeta’s, uilen en arenden kunt bekijken, wijn kunt proeven, enzovoort. We kregen ook allemaal witte stipjes op onze gezichten geschilderd. Na het eten genoten we van een fruitcocktail op de matrassen en van de zalige zon. We voelden ons alweer in het paradijs! De tijd ging heel snel voorbij en voordat we het wisten was het halfvijf, dus besloten we om niet meer naar Stellenbosch te gaan. Het is er wel mooi, maar eigenlijk is het niet echt speciaal. We reden weer naar huis en zaten nog zo vol, dat we niet meer gegeten hebben die avond. Wel gingen we met z’n allen uit in ‘Bang Bang’. Het was een fijne, maar vooral gekke avond!

    Zaterdag was normaal gezien de laatste dag van mama en Griet, maar toen hoorden we dat ze door de vulkaanuitbarsting in Ijsland waarschijnlijk niet zouden kunnen vertrekken. KLM liet niets weten op internet, dus mama en Griet gingen na een laatste dagje aan het zwembad toch maar naar de luchthaven. Daar hoorden ze dat hun vlucht geannuleerd was en ze gingen in een superlange rij staan om hun vlucht zo snel mogelijk opnieuw te kunnen boeken. Maar spijtig genoeg geraakten ze niet aan de balie voor sluitingstijd, dus moesten ze de volgende dag nog eens teruggaan. Die avond ben ik lekker thuis gebleven met mijn buurtjes.

    Dit waren de geplande twee weken met mama en Griet, uiteindelijk is er onverwacht nog een weekje bijgekomen, maar daar vertel ik snel meer over.

    xXx!

    05-05-2010, 16:22 geschreven door Lies  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Archief per week
  • 03/05-09/05 2010
  • 26/04-02/05 2010
  • 22/03-28/03 2010
  • 15/03-21/03 2010
  • 08/03-14/03 2010
  • 01/03-07/03 2010
  • 22/02-28/02 2010
  • 15/02-21/02 2010
  • 08/02-14/02 2010
  • 01/02-07/02 2010

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !



    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs