Eindelijk nog eens een berichtje!! Sorry voor het lange wachten, maar het is de voorbije weken zo ontzettend druk geweest door het rondreizen en het bezoek van mama en Griet.

Waar was ik gebleven? Het laatste bericht dateert van dinsdag, 24 maart…

Woensdag en donderdag ben ik naar school geweest. Het waren nog twee heftige dagen. Vooral donderdag, mijn laatste dag voor de Paasvakantie, deden heel wat jongens moeilijk over een nochtans leuke opdracht. Ze leerden over de provincies van hun land en mochten dan een kaart maken op een creatieve manier. Maar er werd niets anders gedaan dan gezeurd. Ze vonden niet dat ze nog moesten werken tijdens de laatste week voor de vakantie. Vooral Dillon en Wayne deden erg moeilijk en zelfs onrespectvol. Dat Dillon dit deed, vond ik echt heel erg, want hij is normaal diegene die mij respecteert en altijd bij mij komt voor een knuffel op het einde van de dag. Ik was echt kwaad op hem en heb dit dan ook getoond. Het was heel spijtig dat ik zo de vakantie moest inzetten.. Elke en ik gingen na school nog samen met Sandra iets drinken, want van haar moesten we vandaag afscheid nemen. Daarna aten we iets samen met Renske en Bas. Het was heel gezellig en zo kon ik gelukkig mijn gedachten wat verzetten. Ik draaide de knop om dat het vanaf nu vakantie was en dat ik even niet aan school moest denken…

Vrijdag begon onze rondreis! We zouden naar Durban vliegen en dan van daaruit in tien dagen naar Port Elisabeth reizen. Ik zou dan in PE het vliegtuig terug naar Kaapstad nemen om mama en Griet te verwelkomen.

Zo gezegd zo gedaan, vrijdag vlogen we naar Durban. Daar overnachtten we in Banana Backpackers. Toen we toekwamen, lag de elektriciteit plat en konden we onze eerste douche al in het donker nemen. De gastvrouwen waren erg vriendelijk en regelden voor ons een tour naar het Hluhluwe-park voor de volgende dag. Ze namen ons en ook nog drie andere Noorse meisjes mee naar Florida Road, de uitgaansbuurt van Durban. Het was een fijne avond en onze reis was al meteen goed gestart! We lagen wel pas om halftwee in bed, terwijl de wekker de volgende ochtend al om halfzes ging.

Ik voelde me slap en nog doodmoe toen ik opstond, want ik had in die vier uurtjes dat ik nog kon slapen, bijna geen oog dichtgedaan. Gelukkig was het drie uur rijden naar Sint Lucia, waardoor ik toch nog wat slaap kon inhalen. We zochten in het Hluhluwe-park naar allerlei dieren. We zagen antilopen, zebra’s, gnoes, neushoorns, giraffen, baboons, everzwijnen, aasgieren en … olifanten! Dit was het indrukwekkendste! Deze zag ik vanop enkele meters afstand. Wat een fantastische beesten, waaauuw! Daarna deden we een boottocht en zagen we twee krokodillen en tientallen nijlpaarden. En natuurlijk nog allerlei soorten vogels. Sipho, onze gids, liet ons nog de leuke plekjes van Sint Lucia zien, waaronder het strand, waar we merkten dat het water van de Indische Oceaan lekker warm is! Vervolgens reden we weer naar Durban en gingen we overheerlijke chinees eten met z’n drieën. Alweer sliepen we in Banana Backpackers.

Om halfzeven kwam de BazBus ons oppikken om richting Mthatha te rijden. Veel van Durban hebben we dus niet gezien, maar onze eerste indruk was toch niet zo positief. Het was er veel drukker en vuiler dan in Kaapstad en dat maakte het meteen onaantrekkelijk. Enkel om uit te gaan, is Durban volgens ons de moeite. De Bazbus is een soort shuttlebus, die overal mensen oppikt en afzet op de weg naar PE (= Port Elisabeth). We hadden erg veel geluk, want vandaag nam niemand anders de bus, dus hadden we een hele shuttle voor ons alleen. Ik denk dat Elke en ik allebei elke zetel in de bus hebben uitgetest. We moesten 450 km reizen, dus dit kwam heel goed uit. Ik heb samen met m’n mp3 echt genoten van deze rit. Het uitzicht was fantastisch! Tegen halftwee kwamen we aan in Mthatha en daar pikte Angus, de baas van de backpackers waar we zouden overnachten, ons op. We kregen een eigen kamer voor de prijs van een dorm room, omdat er daarin geen plaats meer was. Er was een klein zwembad, waar we een uurtje of twee genoten van de zon. We gingen wat wandelen en aten lekkere Belgische kost die we zelf maakten (worteltjes met patatjes en worst). Angus vertelde ons nog heel veel meer over Zuid-Afrika en na een fijne babbel gingen we slapen.

Maandag was mijn zusje jarig! Ik heb heel erg aan haar gedacht en vond het spijtig dat ik haar achttiende verjaardag niet kon meemaken, maar dat maken we wel goed wanneer ik terug ben! Angus nam ons mee, tijdens zijn werk, naar de geboorteplaats van Nelson Mandela waar we diens kleinzoon ontmoette. Dat was ook een heel speciaal moment! We zagen het huisje waarin Mandela geboren is en het dorpje waar hij opgegroeid is. Op de weg passeerden we allerlei Xhosa-dorpjes. Samen met Angus bezochten we nog twee musea over ‘the old man’. Rond halfdrie moesten we afscheid nemen van Angus en reden we met een shuttle naar Coffee Bay. De weg was zo slecht dat we voortdurend tussen de putten door moesten slalommen. Een vervelende rit, maar na twee uur kwamen we aan in ‘Coffee Shack’, de backpackers waar we de komende twee nachten zouden verblijven. We kwamen de drie Noorse meisjes van onze eerste avond weer tegen en Dan uit Londen, die we ook in Banana backpackers hadden ontmoet. Meteen merkten we dat we in een hele fijne, mooie, gezellige backpackers met veel sfeer terechtgekomen waren. Iedereen zat er heel de tijd samen. Het werd dan ook een fijne avond met een potje pool en shotjes!

Dinsdag deden we een hyke naar Hole in the wall. Het was een winderige dag, dus het was vrij koud. We wandelden drie uur en een half en dan was het de bedoeling dat we van een rots zouden springen. Het probleem was dat je daarvoor tot aan die rots moest zwemmen en dat zag ik niet zitten doordat het echt koud was. Er waren heel wat dapperen dat dit wel deden en het was fijn te kijken hoe ze het water insprongen. We werden opgehaald met een truck die ons terug naar Coffee Shack bracht. ’s Avonds zouden we een berg opklimmen om naar de volle maan te kijken en ondertussen daar een feestje te houden. Spijtig genoeg was het echt slecht weer en ging dit niet door. We maakten er dan maar een feestje in de backpackers zelf van. Er waren gratis oesters en mosselen. Echt overheerlijk!

Woensdag was er een beach-dag gepland, maar alweer ging deze niet door omwille van het weer. Enkel de surflessen gingen door en die deden Elke en ik. Het was heel plezant! Ik kon toch af en toe een tijdje blijven rechtstaan op mijn surfboard. Bij Elke ging het iets minder, maar we hebben er allebei veel lol aan beleefd. Na het surfen namen we een douche en werden we opgehaald door Elvin, een man die in een Xhosa-dorpje in Coffee Bay woont. Hij nam ons voor een nachtje mee naar daar, zodat we eens konden beleven hoe de Village People hun tijd doorbrengen. We stapten een halfuurtje en onderweg kwamen we kinderen tegen die met ons meewandelden. Meteen kregen we een rondleiding door zijn territorium. Hij was enorm trots op zijn bezittingen en vooral op wat hij kweekt: bananen, tomaten, limoenen en … marihuana! We speelden wat met de kinderen en kochten zelfgemaakte arm-, enkel- en voetbandjes. Vervolgens kookte de moeder voor ons. We aten een soort van kool met bonen en tomatensaus. Niet slecht, maar ik zou het toch niet te veel kunnen eten. Dit speelde zich allemaal af in één van de hutjes. Wat stond daar zoal in? Tegen de muur heb je een kast met het servies, kookmateriaal en ingrediënten. Op de grond daarnaast staan kookpotten en een kookvuurtje. Verder staan er nog een bank, drie stoelen en in het midden van de hut een kleine tafel. En dat is het. Hun bedden staan in andere hutten en de wc staat apart, wat verder van de hutten in het gras. De dieren lopen overdag vrij rond en worden ’s avonds in hun hok gestoken. Ze hebben koeien, kippen, kuikens en honden. Na het eten aten we als dessert Xhosa-brood en dronken we koffie. De kinderen zongen en dansten nog wat voor ons en na wat praten gingen we rond negen uur slapen. Ik sliep ontzettend slecht!! Ik heb van negen tot vier uur, elk uur gezien. Het was een ervaring om daar eens een nachtje door te brengen, maar ik was blij dat het maar voor één nacht was.

Donderdag bracht Elvin ons na het ontbijt en het wassen in een wasbakje, rond negen uur weer naar de backpackers. Daar namen we de shuttle terug naar Mthatha om van daaruit vervolgens de BazBus naar Chintsa te nemen. In Buccaneers Backpackers kwamen we tegen zes uur ’s avonds aan. Het was supermooi en vlak aan het strand gelegen. We werden er hartelijk ontvangen en kwamen ook alweer de Noorse meisjes, Dan en Julia, een Duitse vrouw die in Johannesburg woont opnieuw tegen. Met veel plezier namen we deel aan het Mexicaanse diner. Dit was superlekker en het beste dat ik hier in Zuid-Afrika al heb gegeten. Tijdens het eten leerden we enkele Ieren kennen die in een jaar tijd een wereldreis maakten. Heel indrukwekkend. ’s Avonds dronken we nog gezellig iets in de bar en om halféén was ik heel blij dat ik in mijn bed lag, want ik had heel wat slaap in te halen!

Vrijdag was een relax dagje. Ik werd rustig wakker, ging gezellig ontbijten en trok rond halfelf met Elke en Gautier (een Fransman die in Engeland woont, die we in Coffee Shack leerden kennen) naar het strand. Heerlijk strandweer was het. Té warm zelfs, dus tegen de middag gingen we naar het zwembad. Daar at ik een slaatje, nam ik een frisse duik en vervolgens wachtte er een massage op mij. Mijn nek, schouders en rug werden gemasseerd. Nadien voelde ik me nog relaxter dan ik al was. Toen we belden voor de BazBus voor zaterdag, hoorden we dat die al vol zat. Dit was een groot probleem, want we moesten écht naar PE zodat ik mijn vliegtuig zondag zou kunnen nemen. We zouden dit wel oplossen met het openbaar vervoer. Voor het avondeten gingen we met een groep naar de duinen om daar naar de zonsondergang te kijken bij een lekker glaasje witte wijn. Heerlijk was dat. We stapten terug langs de kust en toen braaiden we. Tijdens het eten leerden we twee Hollandse jongens kennen. Zij gingen toevallig ook richting PE en wilden ons wel meenemen. Ons vervoerprobleem was dus opgelost! Na een korte baravond gingen we slapen.

Zaterdag vertrokken we rond halfelf naar Port Elisabeth. Het was een fijne rit en we leerden de jongens ondertussen wat beter kennen. Ze waren zelfs zo vriendelijk om ons tot aan onze backpackers te brengen. Voordat we daar naartoe gingen, trakteerden Elke en ik hen op een klein etentje om hen te bedanken voor de rit. In de backpackers hoorden we dat er die avond een festival plaatsvond in PE. Lucky, een jongen die daar stokjes verkoopt, zou ons mee de stad in nemen. Dat deden we ook! Het was superzalige muziek. Eerst speelde er een Afrikaanse groep met allerlei dansers en danseressen. Vervolgens was er ‘George’. Een opkomend talent uit Johannesburg dat ontzettend goed kan beatboxen. Dit was de beste beatboxer die ik ooit al heb gehoord. Ongelooflijk wat die jongen kan. Daarna was er nog een toffe Afrikaanse groep met twee mannen en een vrouw. Ze speelden aanstekelijke muziek waardoor we ons met z’n drieën helemaal lieten gaan. Het was heel fijn en tussendoor was er dan ook nog keimooi vuurwerk. Rond tien uur gingen we met Lucky nog een paar biertjes drinken en daarna gingen we weer naar de backpackers. We eindigden onze avond met toasts met kaas en tomaat! Lekkerlekker!

Zondag, heel vroeg, moest ik afscheid nemen van Elke. Zij zou nog een weekje alleen verder rondtrekken en ik keerde terug naar Kaapstad. Om zeven uur was ze weg en ik stond op om halfnegen. Ik nam een taxi naar de luchthaven en was daar veel te vroeg. Ik heb er zeker een uur helemaal alleen gezeten. Maar goed, enkele uren later was ik in de luchthaven van Kaapstad en kwamen Carel en Ivo me oppikken! Het was een heel fijn weerzien en ik was blij dat ik thuis was. Het was een rustige namiddag en ’s avonds gingen Anne, Carel, Ivo en ik chinees eten. Alweer heel lekker. Ik sloot de avond af met de film ‘Disturbia’, brrrr. Voor ik ging slapen kreeg ik het goede nieuws dat mama en Griet goed waren aangekomen in hun hotel. Ik kon dus met een goed gevoel mijn bedje inkruipen.

Dat was het verslag van m’n rondreis en heel binnenkort volgen de verhalen over de belevenissen met mama en Griet!

Heel veel groetjes!! –xXx-