|
:;
Liefste dagboek,
De Hongerspelen zijn al een tijdje bezig en er zijn niet meer zo veel tributen over om te doden.
Ik sterf van de honger, heb dorst en heb nood aan slaap. Maar opzoek naar voedsel en water is niet simpel hier. Rue, een klein lief meisje die mij heel erg hard deed denken aan Prim heeft mij geholpen, we waren samen in een team en ik wou haar beschermen tegen de gevaren van de Hongerspelen. Maar het is mij niet gelukt. Ze is onlangs verwond geraakt door een pijl van een tegenstander en heeft het niet kunnen overleven, maar ik heb mijn best gedaan en haar heel mooi begraven tussen bloemen en gras. Ik mis haar oneindig veel, maar ik ben wel tevreden dat ze nu geen pijn meer heeft.
Peeta en ik zitten nu in een grot, ik houw de waak want hij is gewond en is aan het uitrusten. Zijn koorts is eindelijk wat gezakt, maar hij is nog steeds niet te oude. We hebben een team gevormd toen Rue stierf, en we hebben elkaar al tot het limit geholpen om tot leven de blijven. Hij is de enige die ik kan vertrouwen. De manier waarop hij kijkt naar mij met die glinsterende ogen, die glimlach die mij automatisch ook doet glimlachen.. Ik hou van Peeta. Ik wist het toen hij mij kuste in de grot. Ik wist direct dat ik zonder hem niet meer kan leven. Maar wat als wij de enige zijn die overblijven? Het Capitool wil maar een winnaar. Wat gaan we dan doen? Moet een van ons dood? En hoe?
Ik zou hem mij laten doden, want zonder hem leven is niet leven. Ik ga mij gewoon leeg voelen. Hij kan even goed gaan zorgen voor Prim en mijn moeder. Maar hem doden, dat kan ik niet. Daar zie ik hem te graag voor.
Katniss ²
|
