|
Hallo,
Op een dag ging het bomalarm af, en als die afgaat dan moet iedereen gaan schuilen in de schuilkelders. Altijd als er bombardementen plaatsvonden waren alle mensen bang en dat voelde ik. Ik wilde de mensen helpen door voor te lezen in mijn boek; 'de fluiter'. Mijn doel was om de mensen te kalmeren en af te leiden en dat werkte ook. Toen ik het voorlas vroeg zelfs Frau Holzapfel (een niet zo aardige vrouw van het dorp) om het nog een tweede keer voor te lezen en dat deed ik ook.
Wanneer er een groep Joden door de straat wandelde, besefte papa dat ze afgevoerd gingen worden naar Dachau. Hij zag een oude zieke Jood en hij wou hem helpen. Hij voelde heel veel medelijden met de man en gaf hem een stuk brood. Hiervoor moest hij boeten want hij hielp een Jood. Eerst kreeg hij zweepslagen en dan moest hij zijn naam vertellen aan de officier. Papa was heel bang dat ze hem gingen vervolgen en daarna oppakken en ik voelde zijn angst. Uit schrik besloten ze dat Max het huis tijdelijk moest verlaten. Het plan was dat papa hem vier dagen later ging halen op een afgesproken plek maar Max kwam niet opdagen. Bij de afgesproken plek lag een briefje waarin stond geschreven; "Jullie hebben genoeg gedaan"...
|
