Op een dag vertelde papa mij over hoe hij soldaat was in de eerste wereldoorlog. Hij had iemand leren kennen; Erik Vandeburg. Toen hij stierf had papa beloofd aan hem om er altijd voor zijn familie zou zijn wanneer ze hem nodig hadden. Zo kwam het dat we iemand bij ons mochten ontvangen. Die iemand heette Max. Toen hij aankwam bij ons was hij uitgeput, en daardoor sliep hij de eerste drie dagen in mijn kamer. Wat ik heel opmerkelijk vond is dat hij altijd een boek bij zich had. Ik kon het goed vinden met Max, we bouwden snel een band op. Ik zag hem echt als familie eerlijk gezegd. Wanneer ik jarig was, had hij als cadeau iets heel indrukwekkend gemaakt. In de kelder had hij zijn levensverhaal gemaakt met behulp van kranten en tekeningen.Max was een Jood, dus hij mocht niet naar buiten. Hij vertelde mij altijd hoe graag hij naar buiten wou en hoe graag hij mensen wilde zien en ik kon er niets aan doen en dat vond ik heel frustrerend. Ik bezorgde hem wel elke dag de krant met een oningevuld kruiswoordraadsel, want dat deed hij graag.