Op aanvraag nog deze laatste update van mijn blog, met andere woorden: wat heb ik in mijn laatste drie weken nog allemaal uitgespookt...
Vrijdag 8 januari was ik alweer goed ingeburgerd hier, flink aan het studeren en was het tijd om eens te ontspannen. We vertrokken met z'n allen (jawel, ie-de-reen was weer van de partij) naar het Happy Hour in Bar Barberousse. Veel tekeningen moet ik er niet bijmaken, het was half 1 als we terug boven waren, wat eigenlijk perfect was, eigenlijk niet laat om de volgende ochtend goed te kunnen studeren en toch wel lang weggeweest aangezien we om 18u vertrokken waren... Het was nog eens gezellig dansen met de hele bende, het zou een van de laatste keren zijn.
Op zaterdag was het ontspanningsplan van de dag om samen met Micha en Holger chocoladefondue in Häagen-Dasz te gaan eten. Micha wouden we trakteren voor zijn vele autoritjes en Holger wou het fenomeen gewoon eens meemaken. Aangekomen werd onze tafel door 4 razendsnelle Duitsers gestolen, ja, dat is dan al genoeg om mij kwaad te krijgen natuurlijk! Gelukkig besloot een gezin met 4 kinderen na 5 minuten dat ze toch niets gingen bestellen (ik zou persoonlijk voor mijn kind ook geen geweldig lekker, überorigineel en ongelooflijk duur ijsje van Häagen-Dasz kopen als er 2 meter verder een gewoon ijssalon is...) en kregen we eindelijk een tafeltje. Bleek dat er maar 2 fondues (voor 4 personen dus) meer waren, bah! Een beetje delen dan maar, in ieder geval beter voor de lijn! Nadat we weer het heerlijke festijn van brownies, fruit, koekjes en ijsbolletjes in de chocolade gedoopt, naar binnen gewerkt hadden, waren we weer tip top fit om naar boven te stappen en verder te studeren.
Zondag en maandag volgden dan nog 2 ongelooflijk saaie studiedagen met echt alleen maar studeren om dan dinsdag onze eerste 2 examens te mogen maken. Linguistique générale, check! Bases du TAL, je wilt niet weten hoe dat examen eruit zag, gewoon te belachelijk voor woorden (denk aan: de les was eigenlijk overbodig om het examen te maken) maar nog niet zo gemakkelijk. Gelukkig kregen we ondertussen al te horen dat we voor beide vakken geslaagd zijn.
Op woensdag werd het studeren dan weer verdergezet en ondertussen kreeg ik te horen dat mijn mondeling van Duits 's avonds om 17u20 lag, en tot 19u duurde, en dat op de laatste dag als de rest al klaar zou zijn, bah! Leuker nieuws waren dan weer mijn punten van Duits mondeling, 18 dan nog wel! Helemaal in de zevende hemel, ik had dan ook wel 2 mooie presentaties gemaakt, kon ik weer beginnen studeren aan mijn Duits literatuur, het vervelendste stuk van mijn hele Erasmus.
Zo studeerde ik rustig verder en op zaterdag kwam er eindelijk even verlossing. We gingen mjammieeeee pizza eten met een heerlijke tiramisu als dessert. Zo konden Elise, Charlotte en ik even stoom aflaten om er weer tegenaan te kunnen. Terwijl we met veel tegenzin Elise naar boven lieten vertrekken (het is namelijk niet zo gezellig om in het donker de kleine straatjes door en de berg op te wandelen, maar ze stond erop) gingen Charlotte en ik nog iets drinken in "La boîte aux sardines". Dat klinkt kleiner dan het werkelijk is want we konden op ons gemak aan een tafeltje nog wat bijpraten. Op zondag was er weer niet veel te beleven dus deden we met z'n allen een gigantische afwas van alle Duitsers en Belgen samen. Philipp werd meteen ook omgedoopt tot "der Geschirrspüler", oftewel: de afwasmachine! Die Duitsers zijn dan ook gigantisch proper en wassen af als de beste!
Op maandag had ik er geen zin meer in en besloot ik een ganse dag in mijn bed te blijven liggen met seizoen 2 van "The O.C.". Vele traantjes (Ryan is echt wel aandoenlijk in de examens) en lachsalvo's (ja, Seth is een uniek exemplaar qua humor) later was ook deze dag voorbij. Dinsdag nog een dagje studeren en woensdagnamiddag kon ik dan mijn schriftelijk examen literatuur gaan invullen. Dat verliep zo vlot als maar kan, ik had dan ook flink gestudeerd en de volgende dag verliep mijn mondeling ook best vlot! Zo, de anderhalve week studeren en koken met de Duitsers zat er eindelijk op en we konden feesten! Een 80's party in EVE meer bepaald! Marlene en ik hadden al afgesproken om ons te verkleden, we hadden tenslotte te lang binnen gezeten en ik had er wel eens zin in. Gigantische bos haar in een staart op mijn hoofd, diadeempje, massa's paarse oogschaduw en rode lippen zorgden voor een toffe en vooral grappige avond. Het feestje duurde niet lang maar Charlotte en ik gingen de volgende dag snowboarden dus het was best wel tijd om in bed te kruipen.
Jawel hoor, weer om 6u op, de bus op (met Charlotte haar broer die hier al eventjes aanwezig was) richting Les 2 Alpes. In de voormiddag verliep alles vlotjes, ik kreeg mijn evenwicht en sneeuwgevoel weer terug, het was tenslotte alweer even geleden en begon er weer zin in te krijgen. Helaas, Charlotte en haar broer ski- en snowboarden wel al vele jaren dus in de namiddag werd ik echt heel erg moe en ben ik dan maar met het liftje naar beneden gegaan tegen 4u om een pannenkoek met chocomelk naar binnen te werken. Heerlijk in het zonnetje met zicht op een schans waar skiërs en snowboarders zotte sprongen op deden. Ondertussen kwamen Charlotte en Francis naar beneden op de latten / het bord en konden we de bus terug op naar huis.
Ik had het geniale idee (aangezien ik doodop was) om om 21u al in mijn bed te kruipen zodag ik vlotjes kon opstaan om alweer op de piste te staan de volgende dag. Dat was dan buiten mijn buurvrouw Chloé gerekend. Die bracht haar (voorlopig) laatste avond hier, aangezien ze voor een maand naar Schotland trekt, jawel hoor dat kan hier allemaal zomaar, met een joelende bende op haar kamer door. Geen slaap voor Liesbeth dus! 2 uurtjes dromeland en de wekker ging alweer, gigantisch dodelijk, ik kan het u verzekeren. Deze keer met de auto gaan snowboarden dus weliswaar iets later wakker maar nog steeds dodelijk. Had wel een superdag, was heel gemotiveerd en heb enorm veel bijgeleerd. Resultaat: dikke blauwe knie, blauw achterwerk, koppijn en gigantisch veel spierpijn en algemene pijn overal. Voeg daarbij: een niet zo gemotiveerde Elise en je krijgt en volledig dode Liesbeth. Geveld kroop ik dan ook vroeg in bed, ook al ging iedereen nog weg en wou ik supergraag mee omdat het vast de laatste keer zou zijn. Zo extreem dood was ik ja =S
Zondag werd ik netjes om 11u30 wakker om om 12u met de was te beginnen. Ondertussen werd de afwas gedaan en werd mijn kamer opgeruimd en tegen een uur of 7 zaten mijn huishoudelijke taken er weer op. Zo konden we op tijd beginnen met de voorbereidingen voor onze afscheidschocoladefondue die om 20u zou beginnen. Fruit werd gesneden, chocolade gesmolten en kaarsjes aangestoken. Iedereen kon netjes op tijd beginnen smullen en het werd het begin van een geweldige avond. Al (maar dan ook echt allemaal) onze vrienden waren nog eens verenigd voor een feestje met lekker eten en het werd een avond om nooit meer te vergeten. Een beetje emotioneel, dat wel, maar ik was precies (uitzonderlijk) eens de enige die het allemaal goed aankon en ten volle van de avond kon genieten. Zelfs onze vrienden die niet op het Rabot wonen waren speciaal voor ons de berg opgekomen en dat maakte mij nu eens gelukkig sie =)
Op maandag ging ik shoppen, de Franse solden eens uitproberen en ja hoor, ik kwam toch wel met veel spullen naar huis voor extreem weinig geld... Hier ligt er blijkbaar nog veel meer in de rekken als het solden is, zelfs mijn maat zat er vaak nog tussen. 's Avonds aten Elise en ik nog eens samen met de Duitsers, het was namelijk haar laatste avond, en Charlotte bleef in de stad met haar mama die ondertussen aangekomen was. Later kwam ze ons vergezellen en maakten we nog een laatste keer chocolademelk voor iedereen. Iedereen kwam uit het hele gebouw om afscheid van Elise te nemen en aangezien we niet wouden gaan slapen bleven we nog tot 2u 's nachts bezig met foto's uitwisselen, evalueren van onze ervaring en afspreken om lunchdates in te lassen als we weer in Gent naar de les moeten.
Vandaag, dinsdag, wekte Elise mij om 9u om nog eens afscheid te nemen maar ik slaagde er toch in om nog tot 14u te slapen. Ben dan maar valiezen beginnen maken en straks gaan we nog eens een laatste bezoek aan Häagen-Dasz brengen. De mama van Charlotte moet deze heerlijkheid namelijk toch ook geproefd hebben ;-)
Tot overmorgen jongens, dan ben ik terug in het land en vlieg ik er weer in, in het normale leven! Ciao!!! xxx
Ziezo, ik ben weer op m'n pootjes hier in Grenoble en ga de rechte (en totally ondergesneewde) lijn in!
Eerst even de laatste dagen voor de kerstvakantie:
Woensdagavond was het tijd voor het Duitse kerstfeestje op de campus met optredens van de verschillende klassen Duits. Er was gigantisch veel kersteten en dus was ik al op voorhand tevreden =P Samen Duitse kerstliedjes zingen, hilarisch optreden van mijn klas (zonder mij weliswaar) die een gedicht uitbeeldden en een mooi kerstverhaal. Iedereen tevreden, Liesbeth inclusief. 's Avonds was er dan het kerstfeest in de Foyer. Er waren 'sexy' danseressen in een kerstpakje. Ja, ik vond dat redelijk degoutant maar kijk, de jongens schenen er nogal in op te gaan =P Eigenlijk waren de meisjes gewoon bewoonsters van onze residentie en snap ik dus niet waarom ze in een überkort kerstrokje rond een paal dansen en lapdances geven aangezien ik daar toch altijd moet aan denken als ik ze tegenkom maar bon, ieder zijn amusement zeker... De sfeer was wel toppie, dus dat viel mee!
Donderdag was wasdag. Elise, Charlotte en ik verzamelden al onze was en reserveerden 6u de wasmachines en droogkast om alles proper te krijgen voor we naar huis vertrokken. Al zeg ik het zelf, alles netjes gewassen en zelfs gestreken (jawel hoor, ik gebruikte alweer mijn bureau om alles (tot op de onderbroeken) te strijken omdat ik niets anders te doen had en ik vind dat mijn kamer dan lekker ruikt) was ik trots op mezelf dat ik geen vuile was mee naar huis moest nemen! 's Avonds was het de verjaardag van Miguel en werd er couscous met groentjes gemaakt (zelfs speciaal een portie zonder vlees voor mij =) ) en nectarine met yoghurt als dessert. Superlekker en gezellig want al onze vrienden van buiten de residentie waren weer de berg opgeklommen om mee te vieren. Even paniek toen Gabriel zich opeens slecht voelde en bijna tegen de grond ging maar hij kon al snel weer socializen. Miguel kreeg een mooie snowboardhelm kado, vond ik persoonlijk toch wel cool. Van ons kreeg hij een wandeling door de Belgische bieren, toch ook niet mis, aan de jaloezie van de andere jongens te zien.
Vrijdag begon de dag rustig. Het sneeuwde bovendien dus besloten Charlotte, Elise en ik om een sneeuwman op de parking te maken (zie foto's). Helaas werd die later bij een sneeuwballengevecht met Julian en Juan Pablo vernietigd doen deze laatste zijn hoofd als gigantische sneeuwbal gebruikte. Na onze reclamaties probeerden ze wel er een nieuw hoofd op te zetten wat een punt geworden is omdat het net iets teveel tijd in beslag nam... Even later op de avond vertrokken we dan om de verjaardag van Julian te vieren. Die had een avondje in een Spaanse tapasbar georganiseerd. We waren uiteraard erg benieuwd want veel speciale dingen hebben we in de stad nog niet gevonden. Echt in een steegje dat we nooit hadden gevonden was er op de hoek een authentiek Spaans café dat enkel op vrijdagavond openwas, om 20u30 en waar we om 19u45 toekwamen om er al een aanschuivende rij te vinden... Hoogst geliefd dus, de tapas daar! Wanneer we verkleumd in de sneeuw drie kwartier later aan tafel schoven en onze tapas uitkozen bleek dat het het wachten waard was. Alle bordjes die we proevden waren gewoon echt eenvoudig en heel lekker. Voor weinig geld hadden we dus gegeten en besloten om met de laatste nachtbus terug te keren aangezien het hard aan het sneeuwen was. Toen we eenmaal buiten kwamen bleek het een heuse sneeuwstorm te zijn, de straten waren volledig ondergesneeuwd en we zagen geen steek. We haalden gelukkig net de bus die vertraging had door de sneeuwval en vonden ons even later op Place Victor Hugo terug. Daar bleek dat we geen taxi meer vonden die nog naar boven wou rijden wegens te gevaarlijk. Ok, de trap dan maar. Na de levensgevaarlijke weg naar de trap door de stad, uitschuivers en geweldige schaatsmoves inbegrepen, kwamen we bij de trap aan. Helemaal ondergesneeuwd, helemaal vers ook want het was nacht en dus niet veel passage meer. GE-WEL-DIG! Charlotte en ik namen rustig onze tijd om alles te fotograferen en ervan te genieten. Zo'n verse sneeuwvlakten zouden we vast niet meer meemaken want normaal gezien wordt er gedurende de week gestrooid en veel over de trappen gelopen. Bovengekomen kropen we snel ons bedje in om de volgende dag naar huis te kunnen.
De TGV-reis is hoogst oninteressant dus die laat ik dan ook helemaal onbestaande hier... Hupsakee, ineens was ik thuis, kon ik mijn liefje eindelijk weer knuffelen en stonden mij twee fantastische weken te wachten! Ook deze sla ik over want, naast het feit dat ze ongelooflijk geweldig en fantastisch waren, zijn ze voor jullie ook niet boeiend.
Gelukkig nieuwjaar allemaal, ik spring meteen naar mijn terugkomst in Grenoble, zondag 3 januari. Nog geen sneeuw, enkel ijs en dus gevaarlijk. Matteo kwam me met de auto ophalen, fjoew, ik hoefde alweer geen valiezen naar boven te sleuren. En aangezien de sneeuw gewoon van mij houdt en mij dus vanuit België naar Grenoble volgde, begon het een uurtje na mijn aankomst alweer dik en vet te sneeuwen. Alle snowboarders blij dus! Een beetje depressie en dus lekker vroeg in bed om medelijden met mezelf te hebben.
Maandag treurde ik verder in mijn bed en dinsdagnamiddag trok ik dan maar eens naar school om mijn mondeling punt voor Duits te gaan verzamelen. Bleek dat ik voor dat vak een 18 behaald heb, hoefde mij daar dus totaal niet druk in te maken, wat ik stiekem eigenlijk ook niet gedaan heb =)
Woensdag was het tijd om erin te vliegen, notities printen en beginnen studeren dus. Ook donderdag werd dit verdergezet en vrijdag trok ik naar school voor mijn presentatie van een Duitse muziekgroep. Het was al de hele dag aan het sneeuwen en dus schaatste ik meer naar beneden dan wat anders maar bon. Wonder boven wonder raakte ik op school zonder te vallen, veel te laat weliswaar want het hele tramverkeer is ontregeld door de gigantische sneeuwval. Na 2 presentaties mochten we weer huiswaarts want we waren maar met 5. Ik besloot dan maar een wandeling met mijn nieuwe sneeuwbotjes te maken omdat het weer zo fantastisch was en de stad er zo mooi bijlag. 700 foto's later stond ik weer boven aan de berg en hoorde ik dat er op zaterdag niet te snowboarden valt omdat er lawinegevaar is. Ik stiekem een beetje blij omdat ik moet studeren =) Dus dit weekend blijft de fantastische sneeuw gewoon verder uit de lucht vallen en op de skipistes liggen voor mijn volgend bezoek =) Woehoew!
Afsluiten dan maar want ik heb nog wat te studeren!
Dag lieverds van me, het zit er hier bijna op. Over een 22-tal dagen sta ik weer met m'n voetjes op Lochristische bodem en is het avontuur achter de rug!
Vorige week donderdagavond werd mijn dag nog iets opgevrolijkt door het koken van een geweldige rijstmaaltijd. Echt, Elise, Charlotte en ik legden al onze culinaire wijsheden bij elkaar en kookten een magnifique maaltijd voor onszelf en Micha, het Duitse vriendje van Elise. Wie zei dat wij niet konden koken?
Vrijdag was een normale dag en 's avonds was er een feestje in de Foyer. Wij beslisten om niet zo lang te blijven want de volgende dag ging iedereen snowboarden en dat wil dus zeggen om 5u opstaan. Helaas is dat blijkbaar altijd een garantie voor lawaai in de gang want iedereen had weer veel te veel gedronken en stil zijn komt er dan niet meer van =P Joepie, 2u slapen en dan op de skipiste 100x op uw bakkes liggen, dat is niet precies het recept voor een goed humeur van mezelve!
Na een hele tijd proberen flink te zijn op de skipiste (zzzeeeeeeeerrrrr moeilijk als ze een camera onder uw neus duwen en vragen hoe het vlot als je net zit te bleiten aan de kant omdat je op uw hoofd gevallen bent, wat een tact man! Filmpje kan je trouwens zien op http://www.youtube.com/watch?v=ilSgQzIl3DM, de persoon die bij stap 3 valt is trouwens Nathalie =P) Tegen het einde van de dag begon het dan toch te vlotten, perfecte dérappage van de berg af, ikke tevreden! 's Avonds nog gezellig chocomelk gedronken met de Duitsers en dan snel het bed in!
Op zondag was het eindelijk tijd voor Fête des Lumières in Lyon. 's Middags namen we de trein samen met Miguel en zijn tante, die op bezoek was, enorm lieve dame trouwens, met dank aan haar kunnen wij nu in het Portugees zeggen: 'je ogen zijn mooier dan de sterren' --> Os teus olhos são mais bonitos que as estrelas! De dag zelf was fantastisch! We zagen het mooiste vuurwerk ooit, echt briljant! Niet te veel marginale kleurtjes en massaal veel witte ruikers, muisstil vanop een brug met uitzicht op de kathedraal! Daarna volgden we een route met 6 lichtshows. De foto's zijn te bewonderen op Facebook maar ze brengen nog niet half over wat het eigenlijk was. Een aanrader voor iedereen om volgend jaar een citytripje voor te boeken, echt geweldig! Ook de kerstmarkt bewonderden we kort en een pannenkoek met Nutella kon natuurlijk niet ontbreken! We raakten op de terugweg vast in het shoppingcenter dat we moesten doorkruisen om aan het station te geraken waardoor we nog een sprintje moesten doen voor de stampend volle laatste trein naar Grenoble. Gezellig met enorm veel mensen op elkaar gepropt al slapend terug naar huis dus. Tot nu toe één van de mooiste ervaringen hier al!
Op maandag was het recovery-tijd en ook vooral tijd om eens mijn essay van literatuur af te werken. En al zeg ik het zelf, ik mag er trots op zijn! Op dinsdag kreeg ik dan weer te horen dat ik verwacht word op een Duits kerstfeestje van het departement en dat ik een gedicht moet voordragen en iets Duits meebrengen. Er wordt weer niet veel verwacht hoor ;-) Ik hoop dat het een beetje de moeite waard wordt!
Woensdag was alweer examendag: ditmaal Nederlands vertalen zonder woordenboek. De tekst viel veel minder goed mee dan de vorige week maar we zien wel wat het geeft. We kregen ons vorige examen terug (bizarre regeling trouwens, gelden die examens niet als bewijsmateriaal ofzo? Gek dat wij dat hier allemaal meekrijgen naar huist!) In ieder geval, ik was zeer tevreden met mijn 17 die op mijn blad stond te blinken en die hopelijk mooi mijn totaal bijschaaft want ik ga voor goede punten nietwaar =)
Op donderdag ging ik met Charlotte de kerstmarkt verkennen en kon ik al enkele kadootjes op de kop tikken, wacht maar allemaal af, het worden voor de meesten eens geen kadootjes uit Gent dit jaar!
Vrijdag was het de verjaardag van Julia, de Poolse uit mijn gang, en het was wodkaparty! Geen andere dranken toegelaten en alweer de vooravond van een dag skipiste voor de meesten. Het feestje was heel gezellig, weer wat bijpraten met mensen uit andere residenties en lachen met dansstijlen van mensen die IETS te veel wodka binnen hadden. Wij, Charlotte, Elise en ik, verstandig als we waren, kropen om half 12 al in bed om een herhaling van vorige week te vermijden. Dit kon van de meeste anderen niet gezegd worden want de party ging nog door tot 5u, een schitterende nachtrust zat er dus voor mij ook alweer niet in.
Zaterdag droegen we weer flink onze snowboarden de berg af, deden nog een dutje in de bus en sprongen dan vol goede moed de bus af, de sneeuw in. We kregen de 'hardste' snowboardmonitrice toegewezen, dus we waren al een beetje zenuwachtig maar uiteindelijk viel alles goed mee, en ik bleek zelfs eigenlijk goed te worden! We hebben een blauwe piste gedaan en de monitrice zei dat ik keigoed bezig ben! Een warme chocomelk tussendoor om ons op te warmen en mijn dag kon niet meer stuk. Doodmoe de bus terug op, dutje doen maar weer, thuisgekomen kwam Micha ons met de auto ophalen, wat een enorme meevaller is na zo'n zware dag, een microgolfmaaltijdje en m'n bed binnen!
Zondag (vandaag) werd ik wakker en was het tijd om de kerstboom te zetten in de gang! Super gewoon, met al onze vrienden chocoladekerstballen ophangen en figuren uitknippen en een gigantische sterk knutselen, die ik dan mocht ophangen in de top omdat ik de jongste ben,... Geweldig! We waren net met genoeg om de 13 dagen van de nieuwe adventskalender te openen en deze bij de andere geschenkjes (lokale specialiteiten en drankjes en dingen uit alle landen voor het kertfeestje vanavond) te zetten. Charlotte bracht nog haar kerstlichtjes, we maakten een tekening met wensen van alle kamers en zetten kerstmuziek op, dat belooft, binnen een half uurtje begint het feestje echt en ik heb zo het voorgevoel dat het heeeeeeel erg gezellig gaat worden. Vind het zelfs niet meer jammer dat ik de kerstmarkt in Lochristi gemist heb ;-)
Zo, ik ga aan de warme chocomelk beginnen (jawel hoor, de Belgen kregen de special request om onze specialiteit te produceren) en dan kan het feest beginnen!
Veel liefs, moet jullie bijna niet meer missen want binnen 6 dagen ben ik thuis! xxx
Vorige week donderdag bleek toch niet exact het feestje te zijn waar we naar op zoek waren dus vrij vroeg zaten we terug in ons bed.
Vrijdag was alweer een topdag omdat ik OPNIEUW voor niets op school stond en mijn les Duits alweer niet doorging. Dan maar afgesproken in het centrum om ons snowboardmateriaal te gaan halen. Tram en navetteje met een snowboard en boots, handig is anders maar we geraakten heelhuids terug. Er wachtte ons een Portugese avond want de vrienden van Miguel en Goncalo waren op bezoek. Supergezellige en vriendelijke mensen trouwens, ze deden enorm hun best om conversatie te voeren, in alle mogelijke talen =) We kropen tamelijk vroeg in bed omdat de bus voor het skiën al om 7u vertrok!
Zaterdag opgestaan om 5u, was namelijk de dag ervoor te lui geweest om te douchen. Het warm water werkte niet en een koude douche om 5u 's morgens is ECHT niet zo gezellig. Heel de weg naar de bus afgelegd, stress met hopen, zo die eerste uitstap. Dutje op de bus en we stonden onderaan de skipiste! Snel materiaal aantrekken en een heleboel skipass-miserie later konden we de lift in. 20 minuten Elise die in mijn arm nijpt van de zenuwen later stonden we met onze botten in de sneeuw =) De marteling kon beginnen. Gelukkig was onze leraar enoooooooorm geduldig want hij heeft echt afgezien met mij. Het was vanna handje vasthouden en uit weigering om te vallen viel ik gewoon samen met hem de bergjes af =P Grappig voor de omstaanders, minder grappig voor mij. Vooral toen er 's middags vleeskes op mijn pizza lagen zakte mijn humeur naar de temperatuur van de sneeuw... Maar tegen het einde van de dag kon ik toch mooi met mijn snowboard aan beide voeten mijn hellingkje afboarden en een mooi bochtje maken en carven. Ik ben niet goed maar ook niet de slechtste dus ik ben al tevreden! 's Avonds was het tijd voor raclette, mmmmmmmmmm! Lekkere patatjes met gesmolten kaas, mijn humeur steeg met de minuut! Bovendien maakten we daarna nog maar eens warme chocomelk met Belgische chocolade voor iedereen wat iedereen wel kon bekoren, in het bijzonder de nieuwkomers, de Portugezen =)
Zondag was het dan slapen geblazen. Gelukkig hadden we niet getekend voor een tweede dag skipiste want daar aangekomen kwam de bus enthousiastelingen tot de vaststelling dat de liften gesloten waren wegens hardnekkige wind! Was ik daarvoor om 6u opgestaan had ik vast een inzinking gehad. 's Avonds gingen we Thanksgiving vieren in een andere residentie bij een Amerikaanse vriendin. Meteen werd ook getest hoe je met 9 personen in een mini-peugeotje de berg af kan. Hilarisch en pijnlijk ook! De avond was echt gezellig en ik was een beetje teleurgesteld dat we naar huis moesten wegens moeheid van de meerderheid, zie bovenstaande tegenvaller. Maar het regende ook (ik weet het, zelden hier, maar het was van dat) en dat maakt uitgaan veel minder aantrekkelijk.
Maandag was het dan weer shoppen geblazen. Kort samengevat in een mooie grijze jeans en een mooie zwarte jas en daardoor ook een gelukkige Liesbeth. We gingen daarna inkopen doen want het was nog eens onze beurt om te koken 's avonds. Met kilo's aardappelen en prei trokken we de berg weer op om aan het avondeten voor 14 personen te beginnen. Het koken was al enorm hilarisch en gezellig en als dan nog bleek dat iedereen zich propvol kon eten met een volgens de gasten enorm lekkere maaltijd was ik helemaal in m'n nopjes =)
Ook op dinsdag stonden we voor niets op school wegens afwezigheid leerkrachten in de voormiddag. Toppie! Beetje stomme dag dus, die we dan maar opvrolijkten met Dag sinterklaasje en warme chocomelk!
Woensdag had ik m'n vertaalexamen Nederlands-Frans wat volgens mij goed verlopen is. Party al over de residentie 's avonds wat vooral op m'n zenuwen werkte want ik wou graag slapen en de party stond mij niet aan. Op deuren bonken en gillen in de gangen is sowieso al niet mijn definitie van party. Als dan om 3u 's nachts ook weeral eens het brandalarm afging was ik helemaal pissed off natuurlijk =(
Donderdag was een luie dag vol series kijken en brieven lezen, bedankt voor de post jongens, da's echt tof!
See you later folks, dinner is waiting! xxx Nog een dag of 16 en ik ben weer in het land!
Vorige week donderdag zijn we niet meer op het feestje geraakt, want het was een SONO-feestje (iets wat inhoudt dat de inkom 13 euro is en dan alles gratis is) en iedereen had les op vrijdag dus dat zou niet meer gelukt zijn. Maar het was wel fête du Beaujolais in het centrum van Grenoble. De Beaujolais is een wijnsoort uit de streek en op de dag dat het nieuwe wijnjaar voor de Beaujolais begint en deze dus in de rekken ligt, neemt iedereen zijn fles Beaujolais mee en trekt naar het centrum. Veel volk en het proeven van de verschillende soorten Beaujolais dus! Ik heb het in het algemeen echt niet voor rode wijn maar deze vond ik echt wel lekker. Heb er dan meteen maar een extra mooie fles van gekocht om thuis te bewaren als souvenir!
Op vrijdag was ik al van 's ochtends happy happy happy want 's avonds vertrok ik naar Parijs met m'n liefje! Alweer een weekend waar ik niet veel over hoef te vertellen want dat hoort niet echt bij Grenoble. Voor de nieuwsgierigen: één van de beste weekends uit m'n leven. Stel je voor: bovenkomen uit de metro en ontdekken dat het gewoonweg kerstmarkt is op de Champs-Elysées! Waaaaaaaaaaaauw! Ook de Eiffeltoren beklommen (met de lift weliswaar, zo veel had ik er nu ook weer niet voor over =P) en het lichtspektakel bewonderd, langs de Seine gewandeld, en gewandeld, en gewandeld =) Mijn beentjes waren eraan voor de moeite maar het was het meer dan waard!
Op maandag weer tijd om erin te vliegen want ik moest een voorstelling van de Duitse literatuurstroming Sturm und Drang geven op woensdag. Schrijven en leren dus! Maar 's avonds kwamen er betere tijden: het SCHITTERENDE idee om naar Dag Sinterklaasje te kijken op een donkere kamer met kaarsjes en warme chocomelk en echte sintenspeculoos! Genieten dus... Wat is Bart Peeters toch goeeeeeeeed! En Frank van der Aa is ook echt schitterend in zijn rol als Zwarte Piet. Ik werd er helemaal nostalgisch van!
Dinsdag is geen feestdag want een hele dag op school. We kregen wel ons examen van vorige week terug en we bleken allen zeer goede punten te hebben. Zelfs het meeste van de hele klas. Het klasgemiddelde was een buis en de rest kreeg onder z'n voeten dat de Erasmussers het beste geschreven Frans hadden en dat het een schande is dat Erasmussers beter redeneren over Franse (en internationale) taalfenomenen. Tsjah...
Woensdag was het dan tijd voor mijn presentatie, die heel vlot verliep. Ik kreeg alweer complimenten over mijn Duits, ik scheen net een echte Duitse te zijn, wat echt niet moeilijk is in een klas vol Fransen... Heb dan ook geantwoord dat voor de twee Duitse Erasmussers naast me ik vast niet klonk als een echte Duitse... Daarna was het tijd voor mijn laatste les Nederlands vertalen, volgende week en de week daarna hebben we daar examens van en dan zijn we daar ook alweer vanaf. We moesten alweer een oerhollandse tekst vertalen waar ik -om het even niet beleefd te zeggen- het vliegend schijt van kreeg. Woorden als kuttekop, Girotel, coloratuur, klerewijf, miemen, saucijzenbroodje, moorkop, en ga zo maar door, vlogen ons rond het hoofd en deden onze medewerking met 50 procent dalen. Gelukkig word ik daar vanaf nu van vrijgesteld =)
Ondertussen heeft Charlotte haar postpakketje gehad en dus konden we verder genieten met sinterklaaspeeten, nic-nacjes, een minikerstboom en nog veel meer. De feestdagen komen eraan!
Donderdag, vandaag dus, was het tijd voor een grondige literatuurstudie van het Franse romantisme, ook daar moet ik namelijk een essay over schrijven. Dit, afgewisseld met afleveringen van Gossip Girl (jawel hoor, als ik terugkom heb ik echt ALLE series gezien) en de dag zat er alweer op. Tijd om me klaar te maken om nog eens een feestje te doen: Bukana Pub geeft eerst salsales en daarna nog een dansje placeren en we kunnen weer ons nestje in!
Veel liefs, ik mis jullie nog steeds, zoals jullie zien ben ik al volledig in de feestdagensfeer en kijk ik er dus naar uit om deze thuis te vieren! xxx tot snel! (binnen een dag of 24)
Vorige week donderdag ben ik toch niet meer op de Berlijnse party aangekomen want het was beginnen regenen (nog maar de derde keer hier, ik geloof dat we allen hier moeten komen wonen!) en ik was naar de laatste aflevering van Grey's Anatomy aan het kijken en wou dus niet meer buiten komen =)
Vrijdag was zoals gewoonlijk een alom geweldige dag met als begin: Franse literatuur. Dat zegt mij sowieso al weinig maar de prof is extreem saai en eigenlijk zitten we bitter weinig in die les te doen want ze geeft maar theoretische uitleg die de Franse studenten moeten studeren voor het examen maar wij moeten (rara) een essay schrijven. We kregen wel eindelijk de 3 mogelijke thema's daarvoor voorgeschoteld (Slik: het leek makkelijk maar was het dus niet, tenzij iemand voor mij 8 pagina's wil schrijven over wat het Franse symbolisme betekent heeft voor de literatuur?) dus we kunnen er eens aan beginnen. Niet dat dat meteen zal zijn want er liggen nog enkele schrijfwerken op mij te wachten! We aten een lunchpakketje op een bankje in een gang (jaja, stel het u maar voor, het is echt zielig maar een eetzaal kennen ze hier niet) want voor een warme maaltijd hadden we geen tijd. We moesten ons namelijk gaan inschrijven in de skischool die zich de andere kant van de campus bevindt. Veel eurotjes armer en een boze Nathalie rijker keerden we terug naar school. Wij waren immers allemaal zo snugger geweest om een pasfoto mee te brengen (IEDEREEN wil hier pasfoto's van ons dus we verwachtten dat al) behalve Nathalie die daar dus eigenlijk voor niets stond en ons al snel achterliet. Bij mij volgde er nog mijn Duitse les voor debielen waar ik deze keer emotieadjectieven mocht uitbeelden( 8-) Je ziet mij vast al enthousiast zijn) en toneeltjes in de trein moest voorbrengen. GE-WEL-DIG! 's Avonds werd mijn dag weer wat beter want het was vrijdag de 13de en er was een feestje in de Foyer van de residentie: de lucky friday party! Voor de eerste keer werd het opengesteld voor iedereen, niet enkel voor degenen die in de residentie woonden dus onze gehele groep nodigde vrienden van andere residenties uit en het werd een dik groot feest met een wachtrij =). Ze serveerden Belgische bieren die al hypersnel uitverkocht waren, jaja we staan hier bekend, en de DJ die vorige week ook al op het feestje in EVE draaide was weer op z'n top. We bleven tot het einde van het feest en kropen toen toch maar in bed in plaats van de uittocht van de berg te volgen naar een discotheek.
Zaterdag was het dan zover, ik moest beginnen studeren voor mijn examen linguistique générale. Terwijl ik zat te treuren omdat ik niet voor een H&M om Jimmy Choo schoenen aan het vechten was, propte ik het phonetisch schrift in m'n hoofd en filosofeerde over het superinteressante verschil tussen langue en parole. Ik had post en het was zo gigantisch lekker weer dat ik gewoon in m'n t-shirtje en op m'n Birkenstocks naar het onthaal wandelde en er zelfs van begon te zweten toen ik de trappen weer op moest! Hoe heerlijk is dat wel niet op 14 november! Bizarre weersveranderingen hier in Grenoble, echt waar! Alles heb ik al meegemaakt: mist tot 1 meter voor de voeten, stralend blauwe hemel met warme zon, regen + hitte, de sneeuw ligt al op de bergtoppen dus die zal binnenkort ook wel van de partij zijn!
Zondag was het weer van dattem he, studeren, en ik begon er goed in te komen. Ik gooide er zelfs nog mijn Franse essay tussen om eens af te wisselen. Zelfs maandag deed ik verder, hoewel Gossip Girl (tsjah, Grey's Anatomy is helaas gereduceerd tot enkel op vrijdag de nieuwe afleveringen. Trouwens Femke, ik kom ze je met plezier op een stick zetten in de vakantie voor als je nood hebt aan pauze hoor =) ) een welkome afwisseling was en ondertussen ik al helemaal into the jetset life ben!
Dinsdag weer eens de hel op school. Bases du TAL: wij die heilige schrik voor dat examen hadden kregen een proefexamen voorgeschoteld en ons onderkaak lag bijna op de grond van ongeloof denk ik. Het examen was zo poepsimpel: een beetje woordjes tellen, een logische redenering en een filosofeervraagje. WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAT! Hebben we ons daarvoor zo druk gemaakt! Weer een probleem van de baan! Problèmes sociaux: er was geen presentatie, wat het vooruitzicht van twee uur discussiëren over de doodstraf met maar 5 mensen die hun mond opendoen nog duizend maal erger maakte. Sterven! Gelukkig viel mijn Duits mondeling weg en kon ik eens wat vroeger huiswaarts!
Op woensdag had ik eerst Duitse literatuur, een vak dat mij totaal niet boeit omdat het weinig over de werken zelf gaat en de helft van de les studenten voordrachten geven maar aangezien die Duits spreken met HEEL VEEL Frans haar op, moet ik mij overdreven concentreren om ze te kunnen verstaan en ben ik dus aan het zingen in mijn hoofd tot de les gedaan is. Volgende week is mijn presentatie dus dan zal het wat spannender zijn =) Dan in onze les Nederlands ontdekten we dat volgende week eigenlijk al de laatste les vertalen is en we daarna twee opeenvolgende weken vertaalexamen hebben - eens met en eens zonder woordenboek - en het dan een Sinterklaasfeestje is en dan vakantie! Wat een leven is dat bij Maison des Langues (We volgen deze les niet op onze school zelf)! Snel naar huis dan en nog even verder studeren voor m'n examen linguistique en de dag zat erop. Natuurlijk, op de vooravond van mijn examen besluit Algerije de kwalificatiewedstrijd voor het WK in Zuid-Afrika te winnen tegen Egypte en besluit de stad daarop 4u te feesten... Ja hoor, het is niet omdat ik op een berg zit dat ik geen lawaai meer hoor, integendeel, alles lijkt hier te weerkaatsen. Toeterende auto's, bommetjes, ambulances en politie, kleine brandjes en dus brandweersirènes,... Allemaal kon ik het volgen vanuit mijn kamer. Misschien kwalificeert België zich binnen 4 jaar eens en dan kan ik het geheel thuis nog eens meemaken =P
Vandaag was het dan zover, mijn eerste examen. Al bij al vind ik dat het vlot verlopen is, ik kon niet op alles perfect antwoorden want het waren vooral leg uit - verklaar - redeneer - vergelijk vragen en dus kan ik niet zeggen of ik daar correct op geantwoord heb he. Maar ik heb er wel een goed gevoel bij, hopelijk een eerste safe! Vanavond zou er normaal gezien een verjaardagsfeestje moeten zijn in Oosters thema ofzo, ik weet er het fijne nog niet van maar normaaaaaaaaaaaaal gezien zouden we daar naartoe moeten gaan.
Morgen vertrek ik al naar Parijs met Kristof en volgende week zou ik al op een snowboard moeten staan, mooie vooruitzichten voor mij, ik hou jullie allemaal op de hoogte!
Hopelijk hoor ik snel weer iets van jullie! Liefs, xxx
Een hectische week later ben ik terug om jullie op de hoogte te houden van mijn belevenissen!
Vorige week vrijdag was om het in 1 woord te zeggen: VERSCHRIKKELIJK. Ik hoop dat het de ergste pechdag van het jaar was, anders heb ik nog een depressie in het vooruitzicht denk ik =) Het begon toen ik mij oversliep en in 5 minuten aan de halte moest staan om samen naar beneden te stappen. Zag de natte blaadjes op de trap niet (of dacht er alleszins niet goed over na) en denderde op mijn poep naar beneden. Een pijnlijk achterwerk, een vuile trui en hartaanval van het schrikken later, konden we naar beneden vertrekken. Ik had toen al moeten weten dat het GEEN goede dag zou worden. Dan om een lang verhaal kort te maken, bleek ik na onze eerste les alleen te moeten gaan eten, en ik had daarna springuur, dus 2 uur alleen op de campus. Vol goede moed ga ik in de rij staan, blijkt bij aankomst aan het buffet dat er geen vis is, dat de groente courgette is (de groente die ik het minst van al lust) en dat de aardappelen polenta zijn (lees: italiaanse meelmassa die niet te eten is). Mijn middageten: 2 pistolets en een yoghurtje. Ik ga, nog steeds niet verslagen, een uur zitten wachten in de gang voor mijn lokaal, maak van die tijd gebruik om mijn hoogst oninteressante boek over linguistique te lezen, om dan na een uur tot de constatatie te komen dat er misschien geen les is. We wachten een half uur en beslissen dan naar husi te gaan. 2.5 nutteloze uren op de campus dus! Ik kom aan in het centrum van Grenoble en uiteraard is er geen busje, want de busjes van 's middags (waarvan ik er dus 1 had kunnen nemen) rijden niet meer en die van 's avonds (die ik normaal na mijn les op vrijdag neem) rijden nog niet. Resultaat: Ik mag mezelf weer de berg op slepen. Nadat ik dan de dag nog wat probeer te redden met wat schoolwerk om er vanaf te zijn en nadat Kristof mij heerlijk kunnen uitlachen heeft met mijn geweldig verloop van de dag, wil ik een warme chocomelk maken. Ik heb dat al zo'n honderd keer gedaan dus dan denkt een mens dat er niets meer kan misgaan. Fout! De melk kookt over in de microgolfoven en Liesbeth mag om 11u 's avonds nog de microgolfoven uitwassen! WAT EEN GEWELDIGE DAG!
Zaterdag was beter, ik kon uitslapen en besloot een hele dag voor school te werken omdat ik me dan wat geruster zou voelen. 's Avonds was het Elises verjaardagsfeestje, wat eindigde in de 4 belgische meisjes en een vriendin van Charlotte die op bezoek was die een uur staan te dansen in de keuken waar ondertussen het licht was uitgegaan (na middernacht) op de marginaalste liedjes (It's raining men, Barbie Girl, Jump for joy,...) en de jongens die bizar kijken en af en toe zelfs durven meezingen =P (Matteo deed een heel grappige 'aipieaijeehoe apiejaha' op Doctor Jones =P). Toen de nachtmeneer ons kwam zeggen dat het laat genoeg was kropen we dan maar in ons bed, het buikje vol Petit Beurre taart en fruitsla en chocolademousse.
Zondag was alweer een studiedag (ja jongens, ik weet niet of jullie het opmerken maar ik ben echt KEIgoe bezig!) en ik ging er nog eens goed tegenaan en draaide meteen ook eens 4 machines was erdoor. 's Avonds was dan de verjaardag van Renske. Renske en Elise waren allebei op zondag jarig. Ze was ziek die dag, had al haar fruit van de ochtendmarkt alleen de berg op gesleept en als ze terugkwam stond de keuken onder water en heeft ze die alleen staan dweilen. We zijn dan een kadootje gaan brengen en hebben de sfeer er met wat liedjes ingestoken voor we naar onze kamers terugkeerden om de laatste afleveringen van Grey's Anatomy te bekijken. Jawel, ook het zesde seizoen (dat nu in Amerika op tv is) hebben we al tot aflevering 7 bekeken en nu moeten we dus altijd tot vrijdag wachten om een nieuwe aflevering te hebben.
Om nog maar eens mijn studiekracht aan te tonen werkte ik ook maandag voor school!
Dinsdag was de vreselijke schooldag weer aanwezig, die van 7u les. Maar onze presentatie voor Frans mondelinge vaardigheden waar ik het de vorige keer over had was kick ass! De leerkracht vermeldde zelfs dat hij het erg diepgaand vond en duidelijk zag dat we er veel werk van gemaakt hadden. En ook met mijn afgegeven essay leek hij op het eerste zicht tevreden dus voor dat vak maak ik me alvast geen zorgen meer. Ook voor mijn vak Duits schriftelijke vaardigheden was het een topdag. Mijn taakje dat ik geschreven had en door mijn Duitse clan in de gang laten nakijken had moest ingediend worden als eerste controle voor het eindcijfer. Ik blij natuurlijk, in tegenstelling tot de rest van mijn klas =) De avond leek beter te zijn, het was een internationaal feestje op de campus en het was een zeer goede DJ dus Charlotte, Nathalie, Elise en ik hebben wat afgedanst. De rest was al dronken bij het binnenkomen omdat ze eerst ergens anders gaan aperitieven waren en zoals gewoonlijk ergerde ik mij daar dood aan (vallende, duwende en idioot dansende mensen bekoren mij niet zoooooo) en amuseerden we ons dan maar zonder onze vrienden, wat het toch nog tot een relatief geslaagde avond maakte!
Woensdag was ook hier een feestdag (11 november) en dus had ik alweer tonnen tijd om voor school te werken. (Het lijkt alsof ik nooit naar school moet maar geloof me, school is hier best lastig, veel lastiger dan in Gent om te volgen en veel moeilijker in te schatten.) Eindelijk beginnen al mijn taakjes wat op te schieten. 's Avonds werd er een avond georganiseerd door de Duitsers uit de Bavièrestreek en daar staken we even ons hoofd binnen. Maar aangezien ik eigenlijk al veel Duitse vrienden op mijn gang heb en niet graag worst met mosterd eet zat ik snel weer op mijn kamer.
Vandaag, donderdag, vol ijver aan een nieuwe essay begonnen, kamer gekuist, vuilbakken geleegd, handwas gedaan (chocoladevlek die op miraculeuze wijze al na een volle minuut op mijn witte trui beland was) en brieven beantwoord. Vanavond een Duits feeste, inclusief vernietiging van een Berlijnse muur, op de campus. Ik laat jullie volgende week zeker weten hoe het was =)
Ik pik meteen in waar ik de vorige keer gestopt ben: mijn bachelorproefonderwerp. Na het opbouwen van de nodige spanning omdat dat via internet gebeurt en het er eigenlijk op neer komt dat iedereen zo snel mogelijk zijn favoriete onderwerp te pakken moet krijgen voor iemand anders het bemachtigt, ging de site eindelijk open en klikte ik supersonisch snel door naar mijn onderwerp dat op nummer 1 op mijn lijstje stond en hupsakee, "Het onderwerp werd u toegewezen". Ik even met mijn mond vol tanden want ik had niet gedacht dat het zo vlotjes ging gaan. Dan verdween de verwondering en maakte die plaats voor "joepiejee ik heb mijn onderwerp!". Het is een vergelijkende studie tussen het taalgebruik op duitstalige en nederlandstalige internetblogs geworden. Voila, nu weten we ook alweer wat mij in het tweede semester zal bezighouden nietwaar =)
Dan brak eindelijk het moment van de waarheid aan: ik ging om mijn nieuwe gsm! Na al dat bankgeregel en veel zeververkoop heb ik eindelijk mijn blinkende witte mooie nieuwe gsm in handen voor een prikje =) En dat maakte mij geweldig blij =D De verkoopster uit de winkel stonk wel een beetje en had een kapsel uit de jaren stillekes (maar nogmaals: Frans & stijlgevoel is geen mogelijke combinatie) en we moesten wel een uur met haar converseren. Bovendien had ze snugger opgemerkt dat wij geen Frans tegen elkaar spraken en bleef ze koppig volhouden met Engels tegen ons te spreken terwijl wij in ons toch veel betere Frans antwoordden... Man, vreselijk irritant, ik zou het momenteel voor jullie nadoen mocht dit een live-discours zijn maar helaas voor jullie (ik heb namelijk een heel goede imitatie) is dit maar een blog =).
Vrijdag was het eindelijk zover, na een onnoemenswaardige dag op school begon de vakantie. Inderdaad, nog een voordeel aan Erasmus in Frankrijk: hier bestaat de herfstvakantie voor hoger onderwijs wel! Frankrijk hoort trouwens tot de landen met de meeste vakantie, volgens onze leerkracht cultuur een manier van de regering om het toerisme te bevorderen. In ieder geval liep ik al de hele dag zenuwachtig omdat op zaterdag Kristof zou komen en ik hield me dan maar bezig met het maken van mijn valies voor ik in mijn nopjes in m'n bedje kroop.
Op zaterdag begon ik de dag met snel nog wat schooltaakjes voor de 4-daagse met Kristof kon beginnen. Ik stormde de berg af om naar het station te vertrekken en merkte helemaal onderaan (jawel: he-le-maal) de berg dat mijn mooie leren jas van mijn tas gevallen was. Huppekee in sprinttempo naar boven, volledig rood en bezweet onderschepte ik mijn vest (jawel: he-le-maal bovenaan de berg) om terug naar beneden te puffen. Het werd toch een zeer blij weerzien in het station en de zon scheen fantastisch dus het kon voor mij al niet meer stuk! Aangezien dit weer niet veel met mijn Frankrijkervaringen te maken heeft zal ik het kort samenvatten: Bastille bezocht, mijn kamer en de bergresidentie eens komen bezichtigen, chocoladefondue gegeten (echt, @ F.H: je MOET hem komen proeven!) en lekkere restaurantjes getest. Op dinsdag was het dan tijd voor het droevige afscheid: echt net als in de films he, tranen op het perron en alles inclusief!
Op woensdag zette ik mijn associale leven verder door mij op mijn kamer op te sluiten en te slapen tot mijn les begon om mij daarna weer op te sluiten. In de Foyer was er een Halloweenparty, maar ik vind dat nu toch zooooooooo'n stom feest. 'T is niet omdat het in Amerika zo populair is dat wij nu ook verkleedpartijtjes moeten organiseren he (voor mij enkel op het speelplein cool =) ). Dus ik deed afstand van het gebeuren, lachte eens goed met een mummie in wc-papier die voorbij mijn kamer kwam en de veel te grappige Matteo die hem in een sjeik verkleed had (echt heel erg griezelig =P) en ging dan maar slapen na enkele afleveringen van Grey's Anatomy (dat begint trouwens ondertussen ook op een verslaving te lijken, heb er bijna de volle 5 seizoenen door).
Donderdag (vandaag) was studeerdag, aangezien we dinsdag een presentatie hebben voor onze mondelinge vaardigheden van Frans moest ik voorbereiden. 's Avonds stak ik mijn hoofd eens binnen bij de Italiaanse avond (ja dat begint hier een gewoonte te worden) en had daar dan 3 keer de slappe lach met alle ontwikkelingen in de soap van het Rabot. Echt waar, al die onderlinge relaties zijn geweldig om te volgen! Charlotte heeft vanuit haar raam een geweldig zicht op de parking dus heeft altijd vanalles te melden ;-)
Ook de kuisvrouw kreeg een imitatie vandaag, hoewel ik snap waarom ze zo kwaad was deze ochtend. Er had weeral iemand na de grote boodschap niet gekuist en dan ja, om het niet zo smakelijk te zeggen, blijft dat gewoon in die pot voor dat gaatje liggen en moet zij dat opkuisen he, dus ik hoorde die tot in mijn kamer (MET gesloten deur) foeteren dat de mensen toch eens een toiletborstel kunnen gebruiken en dat het toch geen dingen meer zijn, enz. En maar smijten met borstels tegen de muren en de hele gang werd er stil van, wat dan ook weer eens een welkome afwisseling was aangezien ik voor school moest werken en dat niet makkelijk is met kwelende meisjes in de gang.
Zo, tijd om in mijn bed te kruipen voor een lesdag morgen,
Zoals ik al min of meer aankondigde en zoals bleek uit de foto, ging ons reisje dit weekend door.
Donderdag waren Charlotte en ik een beetje depressief omdat iedereen op reis of naar huis vertrok voor de vakantie (hier is het voor de universiteiten ook herfstvakantie jeej!), waarop Matteo mij vroeg: waarom ga je niet gewoon mee met Miguel en mij naar huis en naar Turijn? Na even overleggen met Charlotte en Elise besloot ik op het (geweldige als je erover nadenkt) aanbod in te gaan. Charlotte ging mee en Elise besloot thuis te blijven omdat ze dacht dat de reis haar te veel zou vermoeien en ze nog te veel schoolwerk had. Matteo en Miguel vertrokken vrijdagavond al met de auto met Cecile (haar vriendje woont namelijk in Turijn en zij ging hem bezoeken) en Charlotte en ik stonden flink op zaterdagochtend om 5u op om te vertrekken voor een lange reisdag. We hadden namelijk de prijs van de reis opgezocht met de TGV en konden met zevenhonderd overstappen onze reiskost meer dan halveren. We hebben een week vakantie en dus alle tijd om er wat langer over te doen. De reis verliep als volgt: * 06u45-07u30: de trein van Grenoble naar Montmelian: alles verloopt vlot. In Montmelian is het 'station' eigenlijk een wachtkamer, een beetje te vergelijken met het station van Beervelde, niets te beleven dus =P Gewoon drie kwartier op een stoeltje naar de klok kijken, een lastig begin als je om 5u opgestaan bent! Bovendien was het echt een bar koude dag en zaten we een beetje te bevriezen. * 08u15-09u30: de trein van Montmelian naar Modane: de treirit op zich was weer geen probleem tot we aankwamen in Modane. We schoven aan voor ons ticket voor de bus naar Bardonecchia (een busje om de grens over te steken) en kregen daar te horen dat onze bus om 13u20 was, en niet om 12u30 zoals we dachten. Ja, 4u vast in Modane dus. Gelukkig ontdekten we daar weer eens hoe klein de wereld wel niet is. Opeens hoorden we achter ons: 'Salut!' Ik draai me om en zie een vaag bekend gezicht. Ik zeg dus: 'Ik ken je van ergens maar weet helaas niet meer van waar...' Blijkt dat we de Braziliaanse jongen voor ons, Marcel, al ontmoet hadden op een avond voor internationale studenten in Grenoble. Hij was ook de weg Grenoble - Turijn aan het afleggen en kon dus samen met ons 4u wachten. We besloten een warme chocomelk te gaan drinken in een gezellige bar aan het station. De bar had een spel dat we niet zo goed snapten: een Afrikaans spel met een houten plank met kommetjes in waar nootjes in liggen die je dan moet verleggen enzo. Wie het snapt en zich geroepen voelt, mag het mij altijd eens komen uitleggen! Na 3 pogingen, 4 kruiswoordraadsels en een sudoku later was het tijd om ons te verplaatsen naar de pizzeria naast de bar. Daar werkten we een lekker pizza en een brownie naar binnen en na nog een half uurtje wachten konden we bijna de bus op. Dat was dan zonder onze nieuwe Kosovaarse vriend gerekend. Hij klampte ons aan in het station, aangezien we ook echt de enige waren die daar zaten, en begon ons in het Italiaans vanalles te vragen over hoe hij naar Parijs moest geraken. Na 5 telefoontjes met zijn vriendin die wel 'Frans' sprak hebben we hem moeten achterlaten om in ons busje te springen. * 13u20-13u50: Bus van Modane naar Bardonecchia: een half uurtje mooie bergen later moesten we in Bardonecchia ons identiteitskaart laten zien (grenscontrole in Europa bestaat blijkbaar toch wel nog) en konden we onze volgende trein zoeken. * 14u05 - 15u45: Trein van Bardonecchia naar Torino: alles vlot verlopen, we namen afscheid van onze Braziliaanse vriend die in Turijn bleef om dan door te reizen naar Londen. * 16u05 - 16u41: Trein van Torino naar Asti, de woonplaats van Matteo waar deze ons met de auto zou komen ophalen. Helaas bleef de trein, met ons erin, gewoon op z'n plaats staan, overal circuleerde politie, we moesten van rijtuig veranderen (dat snapten we nog net =P) en dan riepen ze iets om in het Italiaans wat de woorden 'politie', 'bagage' en 'controle' bevatte maar we weten nog steeds niet waarom de trein pas een uur later vertrok en we dus pas om 18u in Asti aankwamen. Jawel hoor 12u reis en twee uitgeputte ladies kwamen aan in het huis van Matteo, een mooie villa in een wijk buiten het centrum, spiksplinternieuw! We voelden ons meteen thuis dankzij de overvriendelijke mama en papa en broers die hun uiterste best deden om zich verstaanbaar te maken! Wat Italiaans en Frans door elkaar en we kwamen er wel =)
We vertrokken naar het centrum van Asti om ons te installeren in het kot van Matteo. Daar is geen verwarming aanwezig en dus staken ze de houtstoof aan, echt gezellig! Dan reisden we verder naar Turijn voor het avondeten in 'Regina Margherita', wat blijkbaar een zeer bekende en goede pizzeria in verschillende Italiaanse steden is. 's Avonds aperitief aan de oevers van de Po, waar de bruggen lijken op die in Rome, ze weerspiegelen en lijken zo rond te zijn. Alle monumenten aan de oevers waren ook mooi verlicht, heel gezellig! Dan gingen Matteo en Miguel voor shotjes in de Absinth-bar van Turijn, waar echt ALLE drankjes met Absinth verkrijgbaar zijn, een enorm aanbod. Ze trokken naar mijn mening maar bizarre gezichten dus ik denk dat je het voor de smaak niet moet doen ;-) De avond werd afgesloten door een tocht langs de 'Mura' van Turijn, een rij van allemaal bars langs het water, de ene naast de andere waar alle muzieksoorten en dus ook alle soorten mensen vertegenwoordigd waren. Na een feestje in 1 bar waar ik de muziek echt heel goed vond, een drum&bass-bar en een wandeling naar een kasteel dat Matteo ineens in z'n hoofd kreeg vertrokken we naar huis. We verwarmden ons aan ons stoofje en kropen eindelijk in bed. 's Middags kwamen de jongens ons 'ontbijt' brengen, een Italiaanse specialiteit, een soort mini-taartjes. Mmmmmmmmmmm zeer lekker en meteen wakker voor de rest van de dag. De zon scheen ongelooflijk hard en we beseften maar al te goed dat we in Italië waren. We maakten een tour door de stad en brachten de rest van de middag al zonnend door op het terras van de mama =) 's Avonds besloten we het rustig aan te doen en gingen we in een bar in Asti aperitieven. Een hele nieuwe wereld ging voor mij open: de Italiaanse 'aperitivo'. Wie bij aperitief denkt aan een drankje heeft nog niet de helft van de waarheid mee. De bar wordt volgezet met schalen met Italiaanse specialiteiten zoals Focaccio, pizza, Mozarella, risotto, pasta,... We betaalden 5 euro voor onze witte wijn en konden voor de rest van de tijd lekkernijen proeven! Wat een geweldig concept! En om de avond compleet te maken gingen we eten bij Matteo thuis, de mama had tagliatelle met pesto en appeltaart voor ons gemaakt. We werden volgepropt met vanalles en nog wat (het cliché dat de Italianen veel eten is wel degelijk correct) en we mochten de kamer met de 'Stufa' (het stoveken ) betrekken voor de volgende twee nachten, een hele verbetering tegenover het koude kamertje. Wat een gastvrijheid!
Volledig ondergedompeld in de familiesfeer maakte de papa ontbijt voor ons de volgende morgen, geweldig! Hij had zelfs een toren van koekjes gebouwd voor ons! Matteo vertelde een beetje verongelijkt dat hij dat nog nooit voor hem en zijn broers gedaan had, tsjah...... We vertrokken naar Turijn, gingen even langs de universiteit van Matteo om wat internationale paperassen in orde te brengen en terwijl hij enkele meetings voor een groepswerk deed, trokken Miguel, Charlotte en ik de stad in. We verkenden het volledige centrum, dat echt wel groot is en zagen zowat alle hoogtepunten die er te zien zijn. Turijn blijkt echt een prachtige stad te zijn, ze heeft veel weg van Lissabon maar met de vele marktjes en kraampjes ook wat van Barcelona,... zo kan ik nog enkele wereldsteden in het plaatje betrekken maar ik denk dat het duidelijk is dat Turijn een goede mix is van alle nodige ingrediënten en zodoende voor elk wat wils biedt. Matteo kwam ons vergezellen en we gingen nog de 'Mole' bezoeken, die nu het cinematografische museum van Turijn huisvest. Een heel mooi gebouw met spitse toren (zie foto in vorige blogpost) waar een wiskundige inscriptie opstaat. Uiteindelijk vergezelden we Cecile in een bar om te aperitieven en kijk eens aan, het Aperitivo was hier nog veel grootser, ik kan het echt niet beschrijven hoeveel verschillende dingen er te eten waren (heb er helaas geen foto van gemaakt). Elk half uur kwam er nieuwe warme pasta bij, de dessertjes met Nutella werden aangevuld, een lekker wijntje erbij en we hadden voor het aperitief van 10 euro heel erg veel en heel erg lekker gegeten. We vertrokken naar huis en ontdekten daar helaas dat we de trein zouden moeten nemen om 05u40 in plaats van om 10u36, even een domper op het humeur, aangezien het al middernacht was en we dus nog 4u konden slapen =P Gelukkig verliep de terugreis echt wel vlot en vele dutjes later kwamen we terug aan in het station in Grenoble. Onze valiezen de berg opslepen konden we niet meer aan en dus namen we een taxi naar het Rabot. Moe maar voldaan warmden we een microgolfmaaltijd op en kropen in ons bedje na een geweldig lang weekend!
Op woensdag, gisteren dus, werd er vooral geslapen en dan was het mijn beurt om voor de aanwezige leden van de vriendengroep te koken. Rösti, broccoli en vis voor 8 personen, en dat heb ik perfect afgehandeld, lekker sausje en iedereen was zeer tevreden met mijn kookkunsten. Zelfs Matteo was nu wel verplicht om mij te bedanken en niet de medekok, aangezien die er niet was en ik het wel ongeveer alleen gedaan heb. Jeej =) ik ben tevreden met mijn prestatie! We maakten warme chocomelk voor iedereen, lachten ons nog een uur te pletter met youtube filmpjes (hint: evil eye baby, pac man in class en charlie the unicorn) en kropen weer ons bed in.
Zo, binnen een dik uur kan ik mijn onderwerp voor mijn bachelorproef kiezen dus ik begin een beetje stress te krijgen, allemaal duimen voor mij!
) betrekken voor de volgende twee nachten, een hele verbetering tegenover het koude kamertje. Wat een gastvrijheid!
