Het is weer even geleden sinds ik op mijn blog geraakt ben. Er is ondertussen zoveel gebeurd. We hebben onze 3 daagse campingtrip naar de okavango deltra gehad welke prachtig wad. 2 nachten in het wild kamperem met rondom u het geluid van wilde dieren. Oppassen als je 's nachgts uit je tentje komt voor een plasje te maken dat er geen leeuw of onder beest in de buurt is. Erg veel dieren hebben we niet gezien. Tijdens onze verschillende wandelingen zagen we verse sporen van een luipaard. Telkens maar hopen dat we hem zouden zien maar zonder succes. Toch geeft het de nodieg spanning. We maakten een boottocht in een mokoro ( dit is een uitgeholde boomstam) en genoten van de prachtige omgeving. Echt een hoogtepunt van deze reis. Terug aangekomen op onze camping in Maun snel ingepakt en vertrokken richting Kasane. Daar hadden we een heloe gezellige camping met zwembad en dat was zalig na 3 dagen in de bush gezeten te hebben. de dag erop ging de tocht verder richting Chobe nat. park. We deden er in de namiddag een game drive en het was gewoon de max. honderden olifanten. Zelfs een baby van 2 dagen oud. Vogels, impala, kleine pumbas. Zo schattig allemaal. We waren zo onder de indruk dat we besloten de volgende morgen een nieuwe game drive te doen. Ditmaal was er veel minder te zien. Die dag nog kwamen we toe aan de victoria watervallen. Prachtig, echt waar. Weeral een hoogtepunt. De volgende dag was het tijd voor een activiteit. Hoewel ik gezegd had dat ik zeker niet zou gan raften liet ik me ompraten. Met als gevolg dat ik in rapid 8 uit de boot vloog en mij 2 schouders uit de kom waren. Ik moest nog verder door rapid 9 en dan nog uit de kloof klimmen tot aan de weg. Dat duurde ook nog een uur. Hoe vaak ik bijna ben flauwgevallen weet ik niet meer. Ben toch bevengeraakt. de ambulance heeft met naar een zh gebracht en daar in dat prive zh ( gewoion een krot met amper deftig materiaal deden ze me in slaap en werden mijn schouders terug in elkaar gezet. Vandaag een 2e opnie gaan vragen hier in een prive zh in kaapstad. Gewoon ongeloolijk. Poepsjiek. Precies een sjiek hotel. de orthopedist had niet zo'n goed nieuws. Hij acht de kans dat mijn li schouder opieuw uit de kom gaat 80 % en de rechter 60% Hij denkt dat een operatie nodig zal zijn. Dus maar hopen dat het bij deze eenmaal blijft. de fotos zullen zijn voor wanneer ik thuiskom. Hier lukt het niet.
Hier ben ik weer, wel met de nodige vertraging aangezien zondag alles gesloten was in windhoek kon ik niets op de blog zetten. nu een half uurtje tijd en dus even wat updaten. We zijn dus 2 dagen in Etosha geweest om dieren te spotten. De eerste dag viel eht wat tegen maar 's avonds bij de waterhole hadden we geluk. Olifanten, zebra's en neusahoorn waren maar enkele van de dieren die we zagen. Toen we uiteindelijk doodmoe nar bed gingen nbleek een uurtje later een kudde leeuiwen te zijn opgedaagd en die hebben een prooi gevangen. En dat hadden we gemist.De tweede dag erg vroeg op weg ( al om 6u) en toen hadden we meer geluk. Bijna direct zagen we leeuwen en even later enkele giraffen en nog hopen zebra's. Nog enkele andere beesten, gewoon de max. Namiddag opnieuw op pad maar dan rusten de dieren blijkbaar en is er niet veel te zien. ' s avonds zouden we ons niet opnieuw laten beetnemen. We bleven tot 00u aan de waterhole wachtend op een luipaard. UIteindelijk samen met mog een aantal van de groep naar de tent gegaan imdat we uitgeput waren en onze ogen dichtvielen. Wat dacht je, nog geen half uur later komt er een jachtluipaard drinken. Weer gemist. Om iets van te krtijgen. En dan onze gfids die onbs plaagt met de woorden '' you snooze, you loose". Tof he. De volgende dag erg vroeg weg voor een heel lange rit naar Windhoek, de hoofdstad van nAmibie. Daar aangekomen bleek dat er op zondag niks te beleven is daar. Dus uiteindelijk maar in het hoterl aan het zwembad gelegen. 's Avonds naar Joe' Beerhouse voor een diner. Hebben een sate gegeten van Zebra, Koedoe, Krokodil, Struisvogel. Lekker...... De volgende dag verder naar Botswana. Vrij laat toegekomen gegeten en naar een dansvoortstellinjg gekeken van de bosjesmannen. Vanorgen een wandeling met de bosjesmannen die ons hun geneeskrachtige planten toonden, hoe ze vuur maakten enz. Leuk om te zien. Vandaag verder naar Maun waar we binnen een uurtje een vluicht maken over de okavanga delta. Morgen trekken we verder de delta en is er geen contact met de buitenwereld. Binnen een 6 tal dagen horen jullie opnieuw van mij. Hopelijk heb ik dan meer tijd en kan ik nog eens wat foto's uploaden.
Onverwacht maken we een stop in een stadje met eem internetcafe. Dus de ideale gelegenheid om mijn blog up to daten. Na ons gemist avontuur met de quad en het sandboarding door de problemem met aansprakelijkheid vetrokken we richting spitzkoppe. De meest bekende berg van Namibie. Daar logeerden we midden in de bush aan de voet van de berg. We maakten een wandeling met een gids van de Damara bevolking. Hiuj legde ons het ontstaan van de berg uit en gaf uitleg over de planten daar en over de kliktaal van zijn volk. Daarna hadden we een 3 (jaja) diner bij het vuur. Eerst champignonsoep, daana koedoesteak met groenten en aardappelen en daarna chocoladetaart. Niet slecht he. De kiloootjes komen erbij. De dag erna weer vroeg eruit om richting himba bevolking te reizen. Toegkomen op onze camping hadden we nog tijd voor een douche te nemen en daarna brachten we een bezoek aan de himbas. Deze zijn traditioneel gekleed (bovenste bloot en daaronder wat dierenvellen) en speciale kapsels. Ze wassen zich nooit maar roken zich met eem megeling van poeder zodat ze een okere kleur krijgen. En dan die kindjes in hun blootje die je moet pakken. Zo'n schatjes. Ik zou er wel eentje willen menemen. We moesten ook enkele woordjes himba leren om de koningin te begroeten. Mora (goededag) Perravi (hoe gaat het) en het laatste weet ik niet meer. Gelukkig wist ik het toen nog wel. Het avondmaal was gwevulde snoek. Overheerlijk gewoon. Man, onze gids is een topchef. Vanorgen op tijd uit onzae slaapzak. We trekken richting Etocha waar we dieren gaan spotten. Ik ben beniewd. Ik laat jullie binnen enkele dagen weten hoe het geweest is.
Gisterenavond met de hele groep lekker op restaurant gegaan. Heel lekkere vis gegeten. 2 grote kabeljauwfilets voor maar 8 euro. Kom dat tegen. Daarna zijn we nog even naar een nachtclub getrokken maar al snel liet de vermoeidheid van alle dagen zo vroeg opstaan zich voelen en trokken we naar ons bedje. Nortnaal zouden we vandaag gaan quadbiken en sandboarden maar omwille van de kleine lettertjes die je moest tekenen, waarin stond dat je schade aan de quad zelf moest betalen hebben we het niet gedaan. Spijtig maar ik wil geen rekening krijgen voor stukken aan de quad. Mss straks nog naar het strand, terrasje doen enz
Hier ben ik alweer met mijn verslag. na ons vertrek uit Kaapstad vertrokken we naar de Cederbergen. Daar deden we een leuke wandeling in de bergen met een lokale gids die ons spinnen lioet zien, schorpioenen, allemaal grote die er zaten. Wel om even schrik van te krijgen. 's Avonds bij het vuur leerden we elkaar wat beter kennen. We zijn met eem groep van 14 en 2 gidsen. 9 duitsers,1 zwitser en 2 spanjaarden en wij dan. Onze 2 gidsen zijn zimbabwanen. BRian en Nathan. Toffe kerels. We rijden met een grote truck rond. Echt leuk. Met de groep is het nog wat aftasten. Is niet zo simpel als met belgen. De duitsers trekken samen op. Dus dat maakt dqat je er een beetje uitvalt maar toch hebben we wel lol. De volgende dag na een hele dag regen en 's nachts ook, klaarde het die namiddag op en werd het lekker warm. Dus toen we toekwamem op onze kampeerplaats aan de oranje rivier konden we een plonsje wagen.De volgende ag maaken we een kanotocht van 12 km. Prachtig gewoon. Daarna verder richting Namibie. De dag erna kwamen we toe aan de grens met Namibie waar ht erg heet was. Meer dan 30 graden. Dan verder naar onze campingplaats, onze tenten opstellen (hier worden we erg goed in) om dan naar de fish river canyon te rijden. HIer bewonderden we de 2e grooste canyon ter weeld en bewonderden de zonsondergang met een glaasje wijn. Life is great. De volgende dag weer vroeg uit ons tentje ( ergen steeds tussen 5 en 6) meestal, om dan verder te rijden richting sossuvlei, de bekende rode duinen van namibie. HIer hadden we in de namiddag nog wat tijd om eem plons te maken in het zwembad. De volgende morgen erg vroeg op (kwart over 4) om naar duin 45 te klimmen (450m hoog) om daar de wonsopgang te zien. Adembenemend gezoon, zo mooi. Daarna naar beneden om te ontbijten aan de voet van de duin. Daarna trokken we met eem gids de woestijn in. Heet dat het was (zo'n 35 a 40 graden). Hij leerde ons hoe je kan overleven in de woestijn. Welke dieren er leven, hoe het ontstaan is en hoe het gaat zorden in de toekomst. Wie had toen gedacht dat we het even later zouden nodig hebben. Ja hoor, even later stonden ze in panne, der versnellingsbak had het begeven. En dat in het midden van de woestijn aiaiai Gelukkig had hij het begeven op de camping met zwembad en bar. Dus wij maar gaan relaxen aan het zwembad en wachten op ander vervoer. Uiteindelijk een halve dag later met een luxe bus vertrokken naar Swakopmund waar we nu zijn. Hier blijven we 2 dagen. Hopelijk is er tegen dan een andere truck gearriveerd vanuit Kaapstad. Morgen gaan we quabiking en sandboarding. Ben benieuwd. Dit kunnen jullie morgen hopelijk lezen.
Bezoek aan Robben Island, de plaats waar Nelson Mandela 18 jaar gevangen gehouden werd. Dat laat toch wel een indruk na. Die kleine cellen, geen bed, enkel een matje om te slapen. Werken om leisteen te kappen zonder bescherming voor ogen of longen. Barbaars gewoon, en dat nog niet zo heel lang geleden. Apartheid was toch iets verschrikkelijk. Mensen weden opgesloten omdat ze vrij rondliepen zonder paspoort op zak. Zwarten mochten niet in de stad komem. Ongelooflijk. Morgen vertrekken we richting Namibie Ik kijk er naar uit. Jullie zullen nekele dagen niets van mij horen. Maar zo snewl ik kan breng ik meer nieuws.
Onze aankomst in Kaapstad. Na een vlucht van 11u kwamen we toe in Kaapstad. We werden al vrij vlug opgepikt door onze chauffeur van onze backpackers lodge. Daar aangekomen snel onze spullen gedropt en op verkenning naar de stad. In de namiddag werden we opgehaald voor een tour door de LLanga township, het oudste township van Cape Town. Wat je daar zag was gewoon choquerend. Hoe mensen zo nog kunnen wonen snap je niet. Houten kotjes van 2 meter waar ze met een gezin in wonen. Mannen die niet werken zitten een hele dag op cafe. WE bezochten een plaatselijke chreche die er is dankzij de township tours. De opbrengst hiervan gaat naar opvang van de kinderen. En die kinderen zijn echt wel gewend van toeristen te zien. Pakken, komem knuffelen. Je snapt het niet. Wildvreemde mensen en je geeft ze een hand en loopt ermee rond. Daarna nog bezoek aan een feeding center waar de gezondheid van de kinderen wordt opgevolgd en de vrouwen geld kunnen verdienen met tapijten weven. Eens terug in de lodge begon het echte avontuur pas. Na ons avondmaal besloten we op tijd in ons berdje te kruipen aangezien we allebei erg moe waren. We lagen net te slapen toen ik iets over mij voelde kruipen. Een gigantische kever van 4 cm. Gegild dat we hebben. En dan een doodgekopt en een buitengezet. Terug proberen te slapen tussen al het lawaai van de bar. Enkele uren later opnieuw een kever op oins bed. Ik heb nadien niet echt goed geslapen dat kan ik jullie zel vertellen. Foto als bewijs genomem.
Nog één dagje werken en dan begint mijn langverwachte verlof. Donderdag en vrijdag nog wat laatste dingen in orde maken, zaterdag inpakken en zondag stappen we het vliegtuig op voor maandagmorgen toe te komen in Kaapstad waar we in de namiddag al direct een bezoek brengen aan een township. Ben eens benieuwd. Heb enkele jaren geleden een township bezocht in Johannesburg en dat heeft toen een diepe indruk nagelaten. De armoede daar is zo schreinend. De apartheid laat zich daar nog goed voelen.
Het aftellen is eindelijk begonnen. Nog zo'n 3,5 week en dan ben ik eindelijk weg. Dan trek ik naar Afrika voor 4 weken. Ik kijk er echt naar uit om drie practige landen te mogen bezoeken. Ik ben ook echt benieuwd naar de groep. Internationaal, welke nationaliteiten, welke leeftijden, welke karakters Na de 2 reportages op Vlaanderen vakantieland denk ik dat het een pracht van een reis gaat worden. Om jullie allemaal een beetje op de hoogte te houden leek het me wel eens een idee om een blog aan te maken. Ik hoop dat jullie hierdoor kunnen meegenieten van mijn avontuur in Afrika. Reacties zijn altijd welkom.
